λογικα δεν θα το κλασουν και πολυ εδω μεσα αλλα μια απ τις αγαπημενες μπαντες εβγαλε μετα απο 5 χρονια νεο αλμπουμ και εδω βρισκομαστε σε καθαρη περιπτωση cdαρου, το θεωρω το πρωτο διαμαντι απο αυτα που ακουσα αυτη τη χρονια (μαζι με μαουντ φουτζι αλλα νταξει εκει δεν περιμενα τιποτα λιγοτερο).
εδω εχουμε το βιολι του ελις να μας ταξιδευει σε θαλασσες της αυστραλιας και οι κιθαρα και τα ντραμς να συνοδευουν και να φτιαχνουν πολυ ωραια ατμοσφαιρα με την κλασικη ρομαντικη φαση που χει ο ελις και τη ποστροκιλα που ακουγεται και στα οστ με νικ κεηβ!8)