Ο Μπαρκς από εμένα. Θυμάμαι με τι πόρωση διάβαζα τις ιστορίες του στο περιοδικό “ΚΟΜΙΞ”.
Exm, o Rosa δεν είναι της ιταλικής σχολής. Μάλλον θα ήθελες να πεις κάτι άλλο, φαίνεται γνωρίζεις απο τα κόμικς του disney. 
Aλλα ντ’αλλον εγραψα…!!!Εννοουσα λοιπον οτι εκτιμω τη Ιταλικη σχολη,αφου με αυτη μεγαλωσα,ο Τερζοπουλος στο Μικυ Μαους απο Τοπολινο εβαζε τις ιστοριες,αλλα προτιμω τον Ντον!
Πολλους κομιξ-ακες βλεπω και χαιρομαι,μπραβο μας!
lupin εγραφες οτι ενας αγαπημενος σου ειναι ο βερχοφεν.μαλλον τον βερχαγκεν θα εννοουσες.στο κομιξ εχουν μεσα μια μεγαλη περιπετεια του σε αυτο το τευχος.
Nαι,ναι:p,κεκτημενη ταχυτητα…θενκς μαν,γμτ,δεν ειμαι ελλαδα να το παρω…αλλα τα χριστουγεννα λογικα θα το χτυπησω μαζι με καμποσα π εχω χασει τωρα…Μεγαλη μορφαρα,απιστευτα γαματο και κουλ σκιτσο…
θεός ο αντολτ ο ανήμερος!!!
εγώ δε μπορώ να ψηφίσω…είμαι ανάμεσα σε Μπαρκς και Ροσα γιατί είναι οι 2 που απολάμβανω πραγματικά (αν κ ο Ρόσα είναι ο δημιουργός του Βίου κ της Πολιτείας που είναι η αδυναμία μου :D)
…τί μου θυμήσατε τώρα :roll:…αύριο που πάω πατρίδα θα πάω να τα ξεθάψω όλα…(επίσης είμαι πολύ περήφανη που έχω κ εγώ αυθεντικό το Χαμένοι Στις Άνδεις…ας είναι καλά ο αδερφός μου :D)
Εγώ πάλι είμαι περήφανος που έχω όλα τα ΚΟΜΙΞ, απο το ένα ως στο 200τόσο. Αγορασμένα απο μένα τον ίδιο. Το πρώτο το πήρα όταν πήγαινα πρώτη δημοτικού. 
(ακόμα θυμάμαι πως απέκτησα τον “Χρυσό Γίγα”, ακα το 2. Ήμουν διακοπές, καλοκαιράκι, 6 χρονών, και είχα αγοράσει τον “Δρόμο για την Τσιμπόλα”. Και ένα άλλο παιδί εκεί είχε τον Χρυσό Γίγα.Του λέω λοιπόν, μου το δίνεις να το διαβάσω και σου δίνω το δικό μου?
Τελικά δε θυμάμαι τι έγινε, αλλά ο Χρυσός Γίγας κατέληξε στα χέρια μου τελικά, μάλλον ξέχασε να μου το ζητήσει πίσω, χαχαχα)
εδιτ: Μάρκο Ρότα = Ο Ηρωικός Κάτοικος των Προαστίων. Και μόνο γι’ αυτή την ιστορία έχει περάσει στους μεγάλους. Και ο Άντολντ φοβερός βέβαια.
^^
Άντολτ ο Ανήμερος και ξερό ψωμί!!!
Ντον Ρόσα και για εμένα, αλλά εκτιμώ ιδιαίτερα την ιταλική σχολή.
εγω απο την αλλη ειμαι πολυ περηφανος που μεσα σε τεσσερα χρονια εχω συμπληρωσει πανω απο τα μισα τευχη,αλλα ταυτοχρονα και απογοητευμενος για την καταληξη που εχει παρει πλεον το περιοδικο.
ειναι πραγματικα να καταστρεφουν την ιστορια και την αξια του κορυφαιου περιοδικου κομιξ στην ελλαδα(καποτε).
για σχεδιαστες τα εχω ξαναπει ο μπαρκς και ο σκαρπα ειναι παντα στην καρδια μου,αλλα ο ροσα ειναι για μενα ο κορυφαιος.επισης ειναι κριμα που στην ελλαδα δεν εχουμε εκτιμησει τον φλουντ γκοντφρεντσον που ηταν πραγματικα τεραστιος στα στριπ του και πολυ μπροστα για την εποχη του
To KOMIΞ θα μπορούσε αν ήθελε να ανακτήσει την αξία που είχε κάποτε να δημοσιεύσει τα στριπ του τεράστιου Gottfredson (του σημαντικότερου μαζί με τον Μπαρκς σχεδιαστή της Disney, απλά). Αλλά δεν το κάνει.
Αντίθετα, προτιμάει να αναλώνεται σε κάτι μετριότατες ιστορίες, που μόνο σε ένα περιοδικό με το παρελθόν του δεν αρμόζουν. Το να χώνεις και ένα δεκασέλιδο Μπαρκς μέσα δε σώζει την κατάσταση.
η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ καιρό να κάτσω να διαβάσω πάλι τα παλιά τεύχη οπότε όταν τα ξεκοκαλίσω πάλι θα επιστρέψω για πιο ολοκληρωμένη άποψη και για τους άλλους σχεδιαστές 
Ξεθάβω και ποστάρω φοβερή συνέντευξη του Don Rosa στο oneman.
Αλλά πώς μπορείς να έχεις έναν εκρηκτικό χαρακτήρα ή έναν πλούσιο, άπληστο (
χαρακτήρα σαν εταιρικό σύμβολο μιας εταιρείας που νοιάζεται τόσο πολύ για την δημόσια εικόνα της ως Disney; Χρειάζονται έναν χαριτωμένο, ακίνδυνο, γελαστό χαρακτήρα που δίνει βαρετές ιστορίες αλλά μοιάζει ωραίος σε μπλουζάκια. Μίκι Μάους.
Μεταξύ άλλων
http://www.oneman.gr/keimena/diaskedash/sto_rafi/o-nton-rosa-milaei-sto-oneman.2543895.html