Φινλανδοί είναι τούτοι εδώ και αυτό είναι το ντεμπούτο τους.
Πέντε κομμάτια σε 48 λεπτά μουσικής με επιρροές από Electric Wizard (κυρίως) και Sleep. Έτσι κατ’ επέκταση έχουμε ένα μπομπάτο, ψυχεδελικό και τίγκα στη βρωμιά στόουνερ/ντουμ γεμάτο από ριφάρες και βρωμερά τριπαρίσματα. Το γαμάτο όμως με αυτούς που τους διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα γκρουπς αυτού του είδους είναι το σαξόφωνο, το οποίο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνθέσεις τους. Αυτό δίνει μια τζαζ αισθητική στον ήχο τους και οι ψυχεδέλειες παίρνουν χρώμα, δημιουργώντας, έτσι, κάτι πρωτότυπο το οποίο όμως επουδενί δεν υστερεί σε έμπνευση και νεύρο.
Τέλος, προσφέρουν δωρεάν τον δίσκο τους στο bandcamp τους: http://thefertilitycult.bandcamp.com/
Κάποτε, στις αρχές της δεκαετίας του '90, μεσουρανούσε ένα ιδίωμα του metal που λεγόταν doom/death. Το θυμάστε? Εγώ όχι, γιατί δεν το έζησα και ποτέ αλλά κάποια στιγμή διάβασα γι αυτό. Και ανακάλυψα απίθανες μουσικές, όπως -μεταξύ άλλων- οι πρώιμοι [B]Paradise Lost[/B], οι [B]Amorphis [/B]του [B][I]Tales[/I][/B], οι [B]Cathedral [/B]του ντεμπούτου αλλά την δική μου την καρδιά την έκλεψαν οι [B]My Dying Bride[/B] και οι [B]Anathema [/B](μέχρι και το [B][I]Pentecost III[/I][/B]). Οι δυο τελευταίοι λοιπόν είναι που χαρίζουν λίγη από την τότε φλόγα τους στο δανέζικο όχημα των [B]Sol[/B].
Συγχωρείστε μου την φλυαρία αλλά μέσω αυτού του δίσκου πήγα περίπου μια δεκαετία πίσω όταν -έστω και καθυστερημένα- χανόμουν στα έρποντα riffs της παρέας του Stainthorpe και στροβιλιζόμουν στις κυκλωτικές, πικρόχολες μελωδίες των liverpool-ιανών. Αυτά τα στοιχεία είναι που συνδυάζει με μαεστρία ο Emil Sol Brahe στο one-man project του (να σημειώσουμε εδώ ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε από την εταιρεία-εγγύηση Van), παράγοντας υπέρβαρο doom metal που κινείται μεταξύ αργών και πολύ αργών ταχυτήτων. Θα το χαρακτήριζα funeral αλλά στις κηδείες επικρατεί θλίψη και πένθος, εδώ έχουμε να κάνουμε κυρίως με μηδενιστικές αντιλήψεις, το υποδηλώνει και ο τίτλος άλλωστε. Για κερασάκι θα βρείτε μερικά από τα καλύτερα και πιο ψυχωμένα φωνητικά του είδους, αποκλειστικά brutal εννοείται. Όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα αλλά το 13λεπτο [I]Boginki [/I]είναι πιο “ένα” από τα υπόλοιπα. Let there be a massacre :!:
Για όσους ψηθούν (Bleedin κανόνισε!), έχουν άλλα δυο full length + ένα split, που δεν τα έχω ακούσει για να ξέρω τι λένε.
Και να σκεφτείς ότι το πήρα σχεδόν στην τύχη με 3,33 ευρώ από ένα πάγκο στο Βερολίνο…
