ναι είμαι έξυπνο παιδί εγώ:bleh:
[B]Sardonis - Sardonis (2010)[/B]
Για τους απανταχού ριφολάγνους προτείνεται αυτό το δίσκακι.
Δυάδα (κιθάρα, ντραμς) από το Βέλγιο (#-o), που παίζει γαμηστερό και τίγκα στις ριφάρες ινστρουμένταλ ντουμ/στόουνερ/σλατζ, που θυμίζει λίγο Κ2Β στο πιο φασαριόζικο. Αρκετά γκρούβι σε πολλά σημεία (εκεί που στοουνερίζουν) και γαμάτες ατμόσφαιρες σε άλλα (εκεί που σλατζίζουν).
Εννέα συνθέσεις, η μία πιο πωρωτική από την άλλη σε μόλις 37 λεπτά.
Ότι πρέπει για κοπάνημα.
[B]Adrift for Days[/B] - [I]The Lunar Maria[/I]
Οι Adrift for Days με το ντεπουτο τους ‘‘The Lunar Maria’’(2010) απο την Αυστραλια μας προσφερουν ενα καλο Doom/Stoner Metal δισκο με τα Sludge-Drone-Fuzz στοιχεια να ομορφαινουν περισσοτερο το αλμπουμ.Ο τραγουδιστης πραγματικα εχει δυνατη φωνη(σε καποια σημεια θυμιζει Anselmo),ακομα θα απολαυσετε groove στιγμες,σκοτεινη ατμοσφαιρα,λιγο η παραγωγη με χαλασε και καποιους μπορει να κουρασει η μεγαλη διαρκεια του δισκου(7 τραγουδια-71 λεπτα!!)αλλα τραγουδια οπως τα “Bury All That’s Chosen”,“Messages Through Sleep” και το επικο Along the Moon River?(κομματαρα)πρεπει να τα ακουσετε
Κυριως για φανς των Ufomammut-Om-Sleep-Neurosis…
ΔΙΣΚΑΡΑ ΡΕ ΦΙΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
Μπράβο που μου έμαθες μια επική doom μπάντα, απλά προσκυνώ:bow2::bow2::bow2::bow2:
Μια χαρά σε χώνει, άμπαλε. Τράβα ν’ ακούσεις Εάλω.
Πεζ μου κιόλας πως σου κολλάει γάντι η φωνή του Clarke να 'ρθω να σε αγαπήσω…πάλι!
Τι ν αυτές οι λεπτομέρειες που κολλάς ρε… ΟΙ ΚΙΘΑΡΕΣ ΤΩΝ BRUCE ΚΑΙ RICK ΡΕ :!:
Θα συμφωνήσω με ποτ.
Αλλά ντάξει η ποιότητα δεν είναι και η καλύτερη, από studio ηχογραφήσεις περιμένω περισσότερα πράματα.
Τσίμπα Λούλη Γράκχε!
Τί να τσιμπήσω μωρέ.
Απλά γίνατε δύο οι κυρίες.
Ναι ρε αγάπη, μαζί σου. Αλλά όχι και λεπτομέρειες αυτό:
[B]http://www.youtube.com/watch?v=vAoWuTb7wN4&feature=related[/B]
Δεν μου κολλάει ρε η φωνάρα του Warrior Soul στη μουσική τους και φοβάμαι πως αν προσπαθήσουν να τη φέρουν στα μέτρα του, δεν θα τους βγει.
Συμφωνω κι εγω(απαραδεκτα τα φωνητικα)
[B]The Fërtility Cült - Eschatology (2010)[/B]
Φινλανδοί είναι τούτοι εδώ και αυτό είναι το ντεμπούτο τους.
Πέντε κομμάτια σε 48 λεπτά μουσικής με επιρροές από Electric Wizard (κυρίως) και Sleep. Έτσι κατ’ επέκταση έχουμε ένα μπομπάτο, ψυχεδελικό και τίγκα στη βρωμιά στόουνερ/ντουμ γεμάτο από ριφάρες και βρωμερά τριπαρίσματα. Το γαμάτο όμως με αυτούς που τους διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα γκρουπς αυτού του είδους είναι το σαξόφωνο, το οποίο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνθέσεις τους. Αυτό δίνει μια τζαζ αισθητική στον ήχο τους και οι ψυχεδέλειες παίρνουν χρώμα, δημιουργώντας, έτσι, κάτι πρωτότυπο το οποίο όμως επουδενί δεν υστερεί σε έμπνευση και νεύρο.
Τέλος, προσφέρουν δωρεάν τον δίσκο τους στο bandcamp τους: http://thefertilitycult.bandcamp.com/
αγγλοι
(τωραεγωδενταξερωκαλααυτα:roll:) doom/stoner μαλλον?
ep του 2010
(σορρυ αν εχει ξαναποσταριστει)
ωραια βρωμια
http://www.youtube.com/watch?v=wZVd2oPyn_M
Μια χαρά μου ακούστηκε εμένα. Άντε να δούμε τι θα κάνουνε.
Δισκάρα!
Doom, με epic χαρακτήρα και διάθεση για space/psychedelic/Pink Floyd/Hendrix εξερευνήσεις. Spaced-out και brutal φωνητικά. Αμαρτία να πάει χαμένο.
Preview εδώ.
Wow! Nice find!
'Ογκοοοοος
[B]Sol “Let There Be A Massacre” [2007][/B]
Κάποτε, στις αρχές της δεκαετίας του '90, μεσουρανούσε ένα ιδίωμα του metal που λεγόταν doom/death. Το θυμάστε? Εγώ όχι, γιατί δεν το έζησα και ποτέ αλλά κάποια στιγμή διάβασα γι αυτό. Και ανακάλυψα απίθανες μουσικές, όπως -μεταξύ άλλων- οι πρώιμοι [B]Paradise Lost[/B], οι [B]Amorphis [/B]του [B][I]Tales[/I][/B], οι [B]Cathedral [/B]του ντεμπούτου αλλά την δική μου την καρδιά την έκλεψαν οι [B]My Dying Bride[/B] και οι [B]Anathema [/B](μέχρι και το [B][I]Pentecost III[/I][/B]). Οι δυο τελευταίοι λοιπόν είναι που χαρίζουν λίγη από την τότε φλόγα τους στο δανέζικο όχημα των [B]Sol[/B].
Συγχωρείστε μου την φλυαρία αλλά μέσω αυτού του δίσκου πήγα περίπου μια δεκαετία πίσω όταν -έστω και καθυστερημένα- χανόμουν στα έρποντα riffs της παρέας του Stainthorpe και στροβιλιζόμουν στις κυκλωτικές, πικρόχολες μελωδίες των liverpool-ιανών. Αυτά τα στοιχεία είναι που συνδυάζει με μαεστρία ο Emil Sol Brahe στο one-man project του (να σημειώσουμε εδώ ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε από την εταιρεία-εγγύηση Van), παράγοντας υπέρβαρο doom metal που κινείται μεταξύ αργών και πολύ αργών ταχυτήτων. Θα το χαρακτήριζα funeral αλλά στις κηδείες επικρατεί θλίψη και πένθος, εδώ έχουμε να κάνουμε κυρίως με μηδενιστικές αντιλήψεις, το υποδηλώνει και ο τίτλος άλλωστε. Για κερασάκι θα βρείτε μερικά από τα καλύτερα και πιο ψυχωμένα φωνητικά του είδους, αποκλειστικά brutal εννοείται. Όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα αλλά το 13λεπτο [I]Boginki [/I]είναι πιο “ένα” από τα υπόλοιπα. Let there be a massacre :!:
Για όσους ψηθούν (Bleedin κανόνισε!), έχουν άλλα δυο full length + ένα split, που δεν τα έχω ακούσει για να ξέρω τι λένε.
Και να σκεφτείς ότι το πήρα σχεδόν στην τύχη με 3,33 ευρώ από ένα πάγκο στο Βερολίνο…
http://www.metal-archives.com/band.php?id=92840
Όλος ο δίσκος εδώ:
1. Centuries Of Human Filth
2. Apathetic Pride
3. Boginki
4. Where Angels Rot
5. Era Of Decadence
6. The Inanity Of Man
7. Apocalypse