Όλα τους τα άλμπουμ είναι φοβερά, αλλά νομίζω το Let Battle Commence είναι το πιο τούμπανο και έχει και το ασύλληπτο έπος Heathen Assault. Μιλάμε κάθε φορα που το ακούω νιώθω να έχω ξανθήνει, το μαλλί να έχει γίνει κοτσιδάκια, τα μούσια να μου γαργαγαλάνε την κοιλιά και με ένα τσεκούρι έχω πάρει τα βουνά και κυνηγάω χριστιανούς. Φακ γιεα!
:lol:
τούμπανο το πολλ ε.
Μόλις έδωσα προβάδισμα στο Let Battle Commence. 8)
Βασικά ό,τι είπε ο Witchfinder, + το ότι είναι μακράν ο πιο “Bathory” δίσκος τους.
Αμέσως μετά έρχεται το Resound the Horn, το οποίο είναι ο πιο “Candlemass” δίσκος τους, ενώ στο τελευταίο σα να επέστρεψαν στα κάπως πιο “Manowar” μονοπάτια του ντεμπούτου.
Δεν περίμενα το Let Battle Commence να βρίσκεται πρώτο στις προτιμήσεις των μελών(!) Φυσικά, για δισκάρα μιλάμε (όπως και τα υπόλοιπα), απλώς μου έκανε εντύπωση και για αυτό το επισημαίνω.
Λατρεύω περισσότερο το τελευταίο τους καθώς έχει περισσότερα Manowar-ικά στοιχεία από τα υπόλοιπα.
http://www.soundmag.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2349&Itemid=41
A! Λίγες μέρες πριν το UTH άκουσα ένα sample απο το νέο δίσκο τoυς. Προμηνύεται δεύτερο My Name Will Live On. 8)
Δεν άντεξα και θα σπαμάρω κάτι που έγραψα και λίγο πιο πάνω. Εντάξει το Heathen Assault απλά δεν υπάρχει. Μέσα στα 5-10 καλύτερα έβερ επικά κομμάτια. Καταπίνει άνετα πολλά false φλωράκια. Γκαύλα σκέτη, τρελή ερμηνεία, ΣΤΙΧΑΡΕΣ, τίγκα βαρβατίλα, παγανισμός, αίμα, ατσάλι και επικούρα. Ακόμα και το σόλο σπέρνει!
“We shall fill the air with spears to turn black this christian sun”
Ποσταρε ομως και τους στιχους γιατρε !
[King Aella:] "Take a look to the sea, my son
Be aware of the sails the waves are carrying on.
Take a look to the earth, my son
The whole of England is awaiting for the terror from the north."
[Ragnar Lodbrok:] “Take a look to the sky, Halvdane
We shall fill the air with spears to turn black this christian sun.”
“Sku mod himlen Halvdane, vi vil fylde luften med spyd sa
Denne kristne sol blivert sort”
“Take a look to these shores, my son
For tomorrow everyone will fear the name of Lodbroksson”
“Se mod denne kyst, min son. FOr i morgen vil alle frygte navnet Lodbroksson”
Burn! England to the ground!
Burn! Jorvik to the ground!
Heathen assault!
I saw two crows up high
Odin watch me die.
Ωραίος ντεθστερ. Γκαυλομένο ποστ!
resound the horn…εκει καπου στο σολο for those who died καταλαβαινεις 2-3 πραματα σχετικα με το μεταλ 
Bump!
Γιατί θέλω να ακούσω τώρα από όλους τους true πόσο συγκλονιστικό έπος είναι το Steel Of My Axe! Παιάνες!
Σαν το πρώτο δέν έχει ρε μάγκες, μακραααααν το καλύτερο τους. Οταν είχε βγεί έτρεμε η γής, θυμάμαι εκανε τεράστια αίσθηση στους underground true/epic κύκλους της Ελλάδας, όσοι ακούγαν Manowar, Manilla Rd, Omen, Cirith Ungol και Doom Metal είχαν βρεί τους νέους τους ήρωες. Πολύ καλό και το Resound the horn.
καλά το πρώτο παίζει μπάλα σε άλλα επίπεδα αλλά το Steel of Mu Axe καταστρέφει πλανήτες
όπως το λέει ο τραμπ είναι. το πρώτο παίζει μπάλα αλλού ,έχει 5000000 τόνους έμπνευσης. για μένα το καλύτερο τους με διαφορά. χωρίς να σημαίνει ότι τα άλλα δε γαμάνε και δέρνουνε και ότι δεν έχουν κομματάρες (πολλές) που καταπίνουν το σύμπαν.
Όλοι οι δίσκοι μου αρέσουν αλλά για μένα το Let Battle Commence είναι τρελή αγάπη. Κάθε φορά που το ακούω προσφέρει πολλές ανατριχίλες
Και τα 3 πρώτα αν και ψήφισα τελικά το Resound the horn! Όπως έχω πει και αλλού τα άλλα 2 είναι πολύ κατώτερα των προσδοκιών! Αγαπημένα τραγούδια:
Sacred metal
One Eyed god
Doomsword
The youth of Finn Mac Cool
Blood eagle(uperepos)
Heathen Assault
In the battlefield
Luni
κτλ κτλ κτλ
σωτηριο ετος 1999, παιρνω στα χερια μου ενα εντυπωσιακο καφε δερματινο digipack με χρυσα γραμματα “DoomSword”. ενδιαφερoν λεω… το βαζω στο cd player, και καπου 40 λεπτα μετα διαπιστωνω οτι το boxerακι μου εχει γινει ιδιο χρωμα με το digipack !!! βαρια μουσικη, βουτηγμενη μεσα στη σαπιλα (με την ΠΟΛΥ καλη εννοια), επιρροες τιγκα bathory, manilla road, warlord, cirith ungol, τυμπανοκρουσιες, απαγγελιες, χαμος! διασκευη cirith, το booklet πιο επικ απο οτιδηποτε κυκλοφορουσε εκεινη την εποχη… απο τοτε λοιπον με “στρατολογησαν” οι εν λογω Ιταλοι, (αφου αλλαξα εσωρουχο), εγιναν τρελο κολλημα για καποια χρονια, συγκινηση στο πρωτο λαιβ τους στην Ελλαδα το 2003 (και το δευτερο τους γενικα σαν συγκροτημα!), εγγραφη στο φαν κλαμπ με μπλουζακι Greek Warbringers, επικοινωνια μεσω email, και γενικως εγιναν αναποσταπστο κομματι στο μεταλ (μου) ! ψηφο στο πρωτο λοιπον λογω εποχης, μου θυμιζει πολλα σκηνικα το πρωτο αλμπουμ, χωρις να σημαινει οτι τα επομενα ειναι κατωτερα, το αντιθετο μαλλον, και το δευτερο υπηρξε επισης μεγαλο “κολλημα” για μηνες οταν κυκλοφορησε…
μην ντρέπεσαι να πείς και Manowar, δεν κάνει τζίζ
:lol::lol::lol:
να σου πω την αληθεια και ναι και οχι. ναι σαν νοοτροπια, σαν ριφ, σαν μουσικη, αλλα οχι οταν αφορα το στυλ, οι Manowar επαιζαν πιο “glorious”, πιο “φωτεινο” μεταλ, χαχαχα ,δεν ξερω πως αλλιως να το περιγραψω, ενω οι doomsword ηταν αρκετα πιο σκοτεινοι και σαπιοι… αυτο οσον αφορα το πρωτο μονο, διαυκρινιζω! γενικα σαν μπαντα εννοειται ειχαν επιροες απο τους Μαν, ειδικα απο το δευτερο αλμπουμ και μετα. ακομα πιο ειδικα, οταν ακουσα το Odin’s Hail λεω νταξει, ποσο πιο κοντα σε Μαν. θα μπορουσε να ειναι !!!
[SPOILER]αλλωστε ποτε δεν ντρεπομαστε να πουμε για Manowar 8)[/SPOILER]
EDIT : επισης μια ακομα λεπτομερεια που την θυμηθηκα τωρα που ειδα το αβαταρ του Elric, εκεινη την εποχη που πρωτοακουσα το πρωτο doomsword, διαβαζα πολυ Moorcock, Και συγκεκριμενα Elric και Corum, οποτε καταλαβαινετε την εκσταση μολις διαβασα τους στιχους του Return to Imrryr ! 
ψιλοάσχετο, αλλά ο nightcomer δε γαμάει ρε μάγκες??? εμένα μου άρεσε τρελλά η χροιά του και γούσταρα πολύ αυτό με τις 2 lead φωνές στο doomsword. και χάρηκα ιδιαιτέρως που πήγε στους battleroar τέτοια φωνάρα 8)