καλά, ναι…απλά απο το καλός/αξιοπρεπής μέχρι το απογοήτευση, είναι μεγάλος δρόμος…
τελοςπαντων…δεν εχει νόημα…άλλοι περάσαν καλά με τον έναν, άλλοι με τον άλλον, και κάποιοι σε άλλη πόλη(:D)…όλα ωραία…
πάντα τέτοια…
Απλώς, αν άρεσε σε 50 και δεν άρεσε σε 3 τότε μάλλον ήταν καλός 
.
εγινε ενα γεγονος κατα την διαρκεια των συνεντευξεων. ενας φιλος, δημοσιογραφος του χωρου, δεν εχει σημασια το ονομα του ανθρωπου αλλωστε, καποια στιγμη αρχισε να βγαζει φωτογραφιες εναν συντακτη που μιλουσε με τον πετρουτσι. Κατι στην φαση ενοχλησε τον Magnini που ηταν στον χωρο, μαλλον τα φλας, και ζητησε να παει απο την αλλη μερια να μην πεφτουν τα φλας επανω του (ετρωγε, ανθρωπινο καθαρα και οχι σταριλικι, αφου δεν ειπε να σταματησει) και να συνεχισει να βγαζει. τοτε το management της μπαντας καταλαβε οτι εβγαζε φωτογραφιες και ενοχλει την μπαντα!! (οτι να ειναι) και επεσε επανω στον συντακτη να τον φαει. για καλη του τυχη ο Jordan που ηταν μαρτυρας για το οτι εγινε σηκωθηκε και τους ειπε να τον αφησουν ησυχο ‘‘ο… ειναι φιλος της μπαντας 20 χρονια, πριν καν μας γνωρισετε εσεις!!’’ τους ειπε. και φυσικα συνεχισε κανονικα της φωτογραφιες αφου ειπαν μερικες διευκρινησεις.
αυτο που θελω να πω οτι η μπαντα πλεον δεν ειναι μπαντα της σειρας. δεν ειναι amorphis ή iced earth ας πουμε (δεν εχω τιποτα με τις μπαντες αυτες, για μεγεθος μιλαω). το management τους αντιμετωπιζει σαν τους bon jovi!! με οτι αυτο συνεπαγετε, τα λεφτα που παιζονται πλεον ειναι πολλα. ακομα και το οτι η συναυλια απο χρηματα μπηκε μεσα συζητηθηκε. παρολο αυτα η μπαντα δειχνει ακομα το ανθρωπινο πλευρο της και αυτο ειναι το καλο της υποθεσης.
δυστηχως οσο η μπαντα εχει αυτη την αντιμετωπιση απο το ελληνικο κοινο, βλεπω πως θα αραιωνουν οι εμφανισεις τους στην ελλαδα! οι dream theater ειτε μας αρεσει ειναι μια…ακριβη μπαντα για τον ελληνα διοργανωτη. θα δουμε.
αυτα.
Μπραβο στον Jordan!Δεν ηξερα οτι υπηρχε η περιπτωση να μην πηγε καλα απο πλευρας εισπραξεων το live,σε σημειο που να βγηκαν χρεωμενοι οι διοργανωτες.Κριμα.
εχουν γινει και αλλες αυγουστο και πηγαν πολυ καλα. τελοσπαντων αυτη η ιστορια με τα οικονομικα με εχει κουρασει στην ζωη μου. βλεπετε τι γινεται γυρω μας…
Mαλακία είναι αυτό, φαντάζομαι ο Petpanag δεν το λέει τυχαία περί αποδοχής της μπάντας. Κρίμα πάντως γιατί όντως υπάρχει ενα κλίμα απαξίωσης σε μεγάλη μερίδα του metal κοινού και γι αυτό εν μέρει ευθύνεται και ο μουσικός τύπος.
οχι δεν το λεω τυχαια. αλλα ανοιγουμε μεγαλη συζητηση και γουσταρω να την κανουμε…αλλα αυριο, νυσταξα ρε εσεις:?:?:? sorry:(
τα λεμε αυριο.
ΥΓ nikatapi αυριο καποια στιγμη στο skype θελω κατι dt να συζητησουμε! εχω κατι δουλειες ολη μερα θα βρουμε χρονο ομως:wink:
Αντε κράτα δυνάμεις για αύριο τότε μας βλέπω να καιγόμαστε 
opoios goustarei as tsekarei edw. sorry gia to spaming… apla ena blog apo enan metalla.
Έστω και καθυστερημένα να γράψω κι εγώ ό,τι θυμάμαι, υπό ήχους Disconnected.
5ωρο ταξίδι μέχρι να φτάσω Μαλακάσα, αλλά άξιζε η εμπειρία. Ψόφος στον οδηγό που μας άφησε σε λάθος μέρος κι έπρεπε 10τόσοι μαντραχαλαίοι να περπατάμε για κάνα μισάωρο ώσπου να φτάσουμε στην πόρτα. Εκεί βρήκα, πιστούς στρατιώτες των Fates, martian και tatsoman, πάλι καλά. Τσίμπησα και το τισέρτ Awaken the Guardian, το οποίο φοράω και τώρα περήφανα. Τα πόδια στο στόμα με το που ανοίγει η πόρτα, σχεδόν τρακάραμε πάνω στο κάγκελο. Και στην ουσία.
Στους Fates δεν υπήρχε αύριο. Δεν υπάρχει ακόμα. Και τώρα ακόμα είναι 2 Αυγούστου. Αν αυτές είναι οι μέτριες εμφανίσεις του Ray, τους θέλουμε κάθε τρίμηνο εδώ. Προφανώς και δεν μου έφτασε όσο έπαιξαν και ό,τι έπαιξαν, αλλά μιλάμε για μια μπάντα που ό,τι κι αν έχει βγάλει είναι δίσκαρος (ναι ρε!) και για έναν οπαδό που έχει κρυφό απωθημένο να ακούσει Anarchy Divine και Arena. Μαζί με τον πιστό στρατιώτη martian χτυπηθήκαμε μέχρι κατάρρευσης και τραγουδήσαμε-ξελαρυγγιαστήκαμε μέχρι ξελαριγγιάσματος(seriously!), τα νοήματα με Jim και Ray όλα τα λεφτά(το good-job-επιδοκιμαστικό νόημα του άρχοντα της κιθάρας με ολοκλήρωσε σαν άνθρωπο) και το μόνο παραπάνω που ήθελα(εκτός από Ivory Gate, δεν έχω δει ακόμα τίποτα από λάρισα, θα πλαντάξω στο κλάμα) ήταν η τελευταία τριάδα να ήταν Still Remains, Pleasant Shade part XI-[B] part XII[/B], να πεθάνω επιτόπου. Το σέτλιστ το έχασα παρά χέρι(ρωτήστε τον αρειανό-κσέρει) αλλά αποζημιώθηκα με το σωτήριο μπουκάλι δροσερού νερού, εκ σκηνής ορμώμενο, που έδωσε εφόδια στα γύρω άτομα για τους DT.
Στους Θίατερ τώρα, θα ομολογήσω ότι γούσταρα, αλλά δεν ήταν το τεράστιο πράγμα που περίμενα να με χτυπήσει κατακούτελα. Ίσως γιατί είχα μεγαλύτερες προσδοκίες, ίσως γιατί είχα εξουθενωθεί ψυχολογικά έχοντας μόλις δει για πρώτη φορά την ισως αγαπημένη μου μπάντα, ίσως και γιατί δεν γουστάρω όλα όσα έπαιζαν(δεν τη παλεύω καθόλου με το Great Debate, και δεν με τρελαίνει το Count of Tuscany). Βασικά, και πείτε ότι θέλετε, μου φάνηκαν ψυχροί επαγγελματίες, ναι αυτό. Λαμπρής πολύ καλύτερος απ’ ότι τον περίμενα, ειδικά σε Under a Glass Moon, Peruvian Skies και το καινούριο, Πετρούτσης, Ρούδες κλασικές αξίες, ο Mangini φοβερός, έδειξε την αξία του και άξιζε τις επευφημίες απ’ το κοινό, κι ο κινέζος πολύ πιο ενεργητικός απ’ όσο τον βλέπουμε συνήθως. Τρελάθηκα με ότι έπαιξαν από WDADU ως SFAM, συν Endless Sacrifice, These Walls, αποκορύφωμα το Learning το Live.
Αυτά για τώρα, και για πάντα.
Κορεάτης είναι ρε.
Να πω και εγώ τα δικά μου.
Fates Warning:
Πολύ καλοί σταθερή αξία o ήχοs άθλιοs. Eye to eye Ύμνοs!!!
Ίσωs δεν έπρεπε να παίξουν εδώ. Ο κόσμοs όταν παίζαν όλο καλαμπούρι και δημόσειεs σχέσειs.
Dream Theater:
Ηχοs: Πολυ καλόs
Setlist: Μέτριο. Αλλά Αυτή είναι γνώμη δικιά μου. Κορυφαία στιγμή. Fatal tragedy!!
Petrucci: 10
Rudess: 10
Myung: 10
Labrie: 7/10 Την δεύτερη ώρα η φώνη του είχε χάθει.Το πάλευε αλλα δεν μπορούσε.
Mangini: Δεν θα βάλω βαθμό γιατί ίσωs τον αδικήσω.Το παληκάρι το έχει αλλά…
Dream Theater χωρίs Portnoy είναι φαγητό χωρίs αλάτι.
Ο καιρόs θα δείξει.
Η αλλιώς η μιζέρια και ο ωχαδερφισμός του μεσου Ελληνα progressive metal οπαδού…
One:http://www.youtube.com/watch?v=fMm-gNbcNSY
Through Different Eyes-Pleasant Shade XI:http://www.youtube.com/watch?v=2bRF-gFzCm8
Eleventh Hour:http://www.youtube.com/watch?v=lvqkIwidpKk