ακόμα και αν thrash θ’ακούσω σε σπάνιες των σπανίων περιπτώσεις, μάλλον το είδος δε με θέλει κι εγώ με τη σειρά μου αυτό ;p, οι DRI είναι αγάπη ακριβώς επειδή δεν περιορίζει τον ήχο της σε ένα είδος, όπως ανέφερε και ο παναγιώτης λίγο πιο πάνω. δώστε πόνο ;p
προς στιγμήν το έφαγα το black out και έλεγα: μα δεν γίνεται. η πρώτη θρας μπάντα που ήρθε στην Ελλάδα ήταν οι Sodom το 89 και ακολούθως τους επόμενους μήνες οι Kreator. Είναι δυνατόν να είχαν έρθει οι DRI το 86 και μάλιστα στην Λάρισα; #-o
Crossover και Thrash Zone το ντέρμπυ, το ρίχνω Crossover για την συναισθηματική αξία.
Αγαπημένα κομμάτια τα Oblivion και Think for Yourself.
Η τριπλέτα Crossover/4 of a Kind και Thrash Zone γαμάει πολύ καλά τους Sore Throat. Οι οποίοι κράζανε ό,τι κινείται, ήταν μέρος της φάσης (“έχουν συμβόλαιο! ντροπή!”), εκτός από την φασαρία δευτερολέπτων με το πιασάρικο κράξιμο.
Α, καλά τους γάμαγαν και οι Suicidal Tendencies και οι Napalm Death που θυμάμαι πρόχειρα και το μόνο αξιόλογο πράγμα που άφησαν εκτός από τα 503 κομμάτια τους είναι ότι γάμησαν αρκετά το κεφάλι του Rich Walker για να κάνει τους Solstice και τους Isen Torr.
Να πω την αληθεια Crossover,4 Of A Kind και Thrash Zone ειναι γαματη τριαδα.Αλλα θα πω το Thrash Zone γιατι ηταν το πρωτο αλμπουμ τους που ακουσα,και το αλμπουμ που με εκανε να κολλησω,αλλα και γιατι ακομα σημερα υπαρχει στην τσαντα μου ο κακοφτιαγμενος skanker που ζωγραφισα στη δευτερα Γυμνασιου με διπλα τις λεξεις Thrash Zone.