Σιγουρα λενε κατι σε οσους γουσταρουν Flogging Molly μιας και κινουνται στο ιδιο υφος.Ποσοι τους ακουμε αραγε?
Shipping out to Boston
Flannigans Ball
State of Masachussets!
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ
:bye:
Edit: Kαι το ΕΠΟΣ Johnny I hardly knew ya!
xaxaxaxa:p:p:p:p
“The poison stole your babies
The judges took your rights
You can have your children or the night…”
τρελό punk ρε και τα μιαλά στα κάγκελα…
8O8O:p:p:D
Shipping out to Boston
σε ένα ost το βρήκα κ το γούσταρα κάργα…
θα την ψάξω τη μπάντα πρέπει να έχει ψωμί
ηταν στο soundtrack του departed!!
Οιχι απλα ψωμι,αλλα φουρνο ολοκληρο εχει αυτη η μπαντα να ψαξεις.Φιλτατε Μοντε τα παρακατω ειναι πιστευω μια καλη αρχη
Άτιμε outlaw, με πρόλαβες. :evil: Εγώ έπρεπε να το ανοίξω αυτό το thread! [-X 
Μεγάλο group οι DKM. Ναι, πλέον μπορώ να το πω με σιγουριά. Πιο Αμερικάνοι και “ουγκ” από τους Flogging Molly, αλλά με κάτι @@ από δω μέχρι τη Βοστώνη με το συμπάθιο. Η μουσική τους με τις γκάιντες και τα μαντολίνα είναι σκέτη κ@&λα. Οι στίχοι τους μιλάνε για τους εργάτες, τα θύματα της αγγλικής τυραννίας στην Ιρλανδία και ερωτικές σχέσεις αλλά από μια εντελώς ρεαλιστική και χοντρόπετση οπτική γωνία. Το attitude τους απλά ακαταμάχητο. Οι διασκευές τους σε παραδοσιακά κέλτικα άσματα όπως “(F)lannigan’s Ball”, “Johnny I Hardly Knew Ya”, “The Rocky Road to Dublin”, “Captain’s Kellys’ Kitchen”, “The Green Fields of France” κτλ., όλα τα λεφτά, σε κάνουν να θέλεις να βάλεις τα κλάματα. Ανάβω λαμπάδα στο μπόι του James Connoly να διασκευάσουν στο επόμενο album ένα “Down By The Glenside” η ένα “Skibereen”, να λιώσουμε όλοι.
Όσο για album, ΟΛΑ θα λεγα, αλλά για αρχή, συμφωνώ απόλυτα με outlaw για το “The Meanest of Τimes” (τεράστια δισκαρα, ίσως το αποκορύφωμα τους, με κάτι “Rude Awakenings”, “State of Massachusetts” και “God Willing” να κόβεις φλέβα), αλλά παρ’ όλο που στο “Blackout” βρίσκεται ίσως η καλύτερη στιγμή τους κατ’ εμέ, δηλαδή το συγκλονιστικό, συνταρακτικό, παμμέγιστο, ανυπέρβλητο “The Fields of Athenry”, αντ’ αυτού θα πρότεινα αυτό εδώ:
Το πιο εμπορικό τους από μουσικής άποψης μεν, αλλά συνθετικά δεν παίζεται, με το ομώνυμο και με κάτι “The Last Letter Home”, “Wicked Sensitive Crew”, το “I’m Shipping Up to Boston” (ακούστε το, είναι το αυθεντικό ε :roll:)…
[SPOILER]Το ξεφτίλισα λίγο με τα link, χε χε…
[SPOILER]Και για να μην ξεχνιόμαστε…
[SIZE=“4”]TIOCFAIDH AR LA[/SIZE][/SPOILER] [/SPOILER]
Στις πρωτες τους μερες μπορουσαν να ερθουν και απο τη ταλαιπωρη χωρα μας για live αλλα δυστυχως δεν εγινε καθοτι δε τους ηξερε και πολυς κοσμος,ενω τωρα που εγιναν πιο γνωστοι αντε βρες τους.
Υ.Γ.Γρακχε,i read your mind:D
ρε το τζονι αη χαρντλι νιου για δεν ειναι κελτικο μου φαινεται.
Μου το τραγουδαγε η μαμα σαν ημανε πιτσιρικας. Οχι τα λογια, τη μουσικη.
Edit: Nατο :oops: http://uk.youtube.com/watch?v=R_I-ZDv9IMA&feature=related
Edit 2: Κiss Me, I’m Shitfaced. Eιχε γινει υμνος μου αυτο ενα φεγγαρι
Το πρωτο επαιζε στο Departed οντως, το ειχα λατρεψει, αλλα δεν το ειχα ψαξει!
Θα κατεβασω Blackout και Meanest Of Times και θα πω αποψη.Το Fields of Athenry τσουπερ.
Ειμαι σιγουρος οτι θα σου αρεσουν.
Οφτοπικ μοουντ ον
Για οσους ψηνονται μ’αυτον τον ηχο μια καλη προταση ειναι και οι Real McKenzies.Τσεκαρετε
πείτε με καμένο αλλά μέχρι και παπούτσια Dropkick Murphys πήγα και πήρα…8)8)8)
απίστευτοι απλά,ο αναλυτής στην προηγούμενη σελίδα τα είπε τέλεια,συμφωνώ μαζί του 100%…
βέβαια έχω τους Flogging Molly λίγο πιο πάνω,ελάχιστα!
εδιτ:οι McKenzies τα σπάνε,τους είχα βρει από το last.fm, μαζί και με άλλα group στην ίδια φάση και πρέπει να ψαχτώ λίγο περισσότερο…
Now playing: Dropkick Murphys - Heroes From Our Past
via FoxyTunes
Δεν ξέρω ρε συ outlaw, για κάποιον λόγο τούτοι δω μου φαίνονται πολύ μέτριοι μπροστά σε DKM / Fl. M. :-k
Ίσως είναι επειδή αυτοί έχουν σκωτσέζικες και όχι ιρλανδικές επιρροές (απ’ ότι έχω καταλάβει υπάρχουν διαφορες στις δυο κουλτούρες). Δεν κατέχω. :-s
Δε πειραζε ρε Γρακχε,γουστα ειν’αυτα.
Ακουγοταν οτι θα μας ερχοντουσαν και για live αλλα δεν εκατσε.
Πραγματικά απορώ πως και δεν είχα γράψει κάτι για μία από τις αγαπημένες μου μπάντες έβα…Ότι και να πω για τους DKM είναι πάρα μα πάρα πολύ λίγο, μιας και σημαίνουν πάρα πολλά για μένα (απότελουν κομμάτι των σχολικών μου αναμνήσεων, λυκειακών αμόρε και πάει λέγοντας) κι έχω χάρισει στην ένασχολήση μου με την μπάντα πραγματικά πολλές ώρες απ’ τη ζωή μου. Γι’ αυτό δεν θα πω και πολλά!
Οι τύποι έχουν βγάλει 6 full length albums, εκ των οποίων τα 4 γαμούνε κώλους…
Do Or Die και The Gang’s All Here αποτελούν το ξεκίνημα τους, σε πιο Oi! καταστάσεις μιας και τα πολλά παραδοσιακά ιρλανδικά στοιχεία απουσιάζουν αρκετά…Ειδικά στο πρώτο απουσιάζουν τελείως…Παρ’ όλα αυτά έχει μέινει στην καρδιά μου γιατί με το άλμπουμ αυτό γνωρίσα για πρώτη φορά ένα απ’ τα πιο ανατριχιαστικά τους κομμάτια (σε ακουστική version) το Boys On The Docks!!! Στο δεύτερο βρίσκουν την γνωστή σε όλους γαμάτη ταυτότητα, πέρνουν τον Αλ Μπαρ (Lead Singer) από τους Bruisers και ξεκινά η ΚΑΥΛΑ!
Για το επόμενο άλμπουμ δεν έχω να πω πολλά…Το 2001 έσκασε η βόμβα:
Απλά το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ μου αλμπουμ εβερ! (χαλαρά στα τρία αγαπημενα μου όλων των μπαντών που ακούω)… Απ’ την αρχή ως το τέλος είναι ένα α-ρ-ι-σ-τ-ο-υ-ρ-γ-η-μ-α, με κάθε ένα απ’ τα 16 τραγούδια που χει να το θεωρώ ύμνο! Ανατριχίλα σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ…
Το BlackOut δυστύχως δεν με εντυπωσίασε πάρα πολύ και με λυπεί πολύ αυτό το γεγονός…
Ωστόσο το 2005 σκάει το Warrior’s Code που είναι πραγματικά πολύ αξίολογο άλμπουμ… (αν και εκείνη την περίοδο με τσάντισε πάρα πολύ που δώσανε τραγούδι στον πληροφορίοδοτη…μιλώ για το i’m shipping up to boston)
Tέλος ακολουθεί το Μeanest Of Times, το όποιο χώρις να είναι πολύ κακό, δεν με εντυπωσίασε πάρα πολύ…Δεν είχε δηλαδή κάτι το ξεχωριστό, και αισθανθηκα πως το κούραζε ανά σημεία…Δυστυχώς η δευτερη ξενέρα από την μπάντα…
Το 2010 αναμένουμε καινούριο μαγκές!!!Ας ελπίσουμε να μας βγάλουν ασπροπρόσωπους!
Άλλες απίστευτες δουλείες του είναι τα σπλιτάκια με Oxymoron και Buisness:
Mάλιστα το Mob Mentality έχει την κανονική εκδοχή το Boys On The Docks!
Ακόμη έχουν παίξει σπλιτάκια με agnostic front και bruisers
Eπίσης τα σπάει ο παρακάτω δίσκος:
o oποίος περιλαμβάνει διάφορα ακυκλοφόρητα κομμάτια, καθως επίσης και διασκευές από: Cock Sparrer, Angelic Upstarts, Misfits, Iron Cross, Ac/Dc, Stiff Little Fingers
Kαι κλείνω με ένα άλλο έπος…Το Live Album (Που βγήκε και σε DVD), Live on St. Patrick’s Day…Mια γιόρτη πραγματικά αυτό το λαιβ…Τρεις μέρες έγινε απ’ όσο ξέρω και κρατήσαν τα καλύτερα στιγιότυπα απ’ τις τρεις…Highligth ένας τυπάς που κάνει πάνω στη σκηνή πρόταση γάμου στη γκόμενα του
Περιττό να πω ότι οι DKM αποτελούν το μεγαλύτερο συναυλιακό μου απωθημένο!
Θα τους δω όμως που θα μου πάει!!!
Η αληθεια ειναι οτι δεν εχω ασχοληθει πολυ (ακομα) μαζι τους αλλα οταν ακουσα και διαβασα τους στιχους του Johnny I Hardly Knew Ya ηταν σαν να μου 'ρθε κεραμιδα…Φανταστικο.
Βασικα ειναι παραδοσιακο ιρλανδικο αλλα οι Dropkick Murphys το εκαναν ακομα πιο δυνατο.
Απο wiki:
“Johnny I Hardly Knew Ye” (AKA Johnny We Hardly Knew Ye, and Johnny I Hardly Knew Ya) is a popular Irish traditional anti-war and anti-recruiting song. It is generally dated to the early 19th century, when Irish troops served the British East India Company. The original refers to the soldiers from Athy, County Kildare that fought in “Sulloon” (Ceylon - now Sri Lanka) for the East India Company. It has become a definitive anti-war song
Ευκαιρια να αρχισω να ασχολουμαι πιο σοβαρα με δαυτους…και πολυ αργησα.
Πρέπει! καλά θα κάνεις…
Αλλο παλιό καλό παραδοσιακό τραγούδι που χουν διασκευάσει είναι το: Which side are you on
http://www.youtube.com/watch?v=5iAIM02kv0g
http://www.youtube.com/watch?v=jDOzMvMqb7I&feature=related ,από DKM
edit: Αλλή απίστευτη διασκεύη (πραγματικα φοβερό τραγούδι) αυτού του στυλ που χουν κάνει οι Dropkick Murphys, (το έκαναν και οι U2 σ’ ένα λαιβ του 2009 :evil:) είναι αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=aa7birRBmNM
ΠΡΕΠΕΙ να τους δω live!!! Απτις καλυτερες (αν οχι η καλυτερη) μπαντες στο ειδος αυτο! Προσωπικα μου αρεσουν ολα τους τα σιντι παρα πολυ,με εξαιρεση το Warrior’s Code που κατα τη γνωμη μου περιεχει και καποια μετρια τραγουδια. Let’s go Murphys!!!
Ρε όχι! Είναι πολύ καλό! Κλάσεις ανώτερο από meanest of times για παράδειγμα…
Γούστα βέβαια έτσι! 
Απλά μ’ αρέσει πολύ σαν άλμπουμ και σκαλώνω όταν βλέπω αρνητικά σχόλια! 