Duels - The Barbarians Move In

Κυκλοφορίες
#1

Μία από τις κυκλοφορίες που έχω ξεχωρίσει για φέτος και πιστεύω της αξίζει ένα τόπικ είναι το “Barbarians Move In” των Duels. Σκοτεινό και συνταρακτικό alternative, που σε κερδίζει με την πρώτη ακρόαση. Το δίσκο τον έχω λατρέψει και πραγματικά στεναχωριέμαι που σχεδόν κανείς δεν τους ξέρει. Μέχρι στιγμής όσοι τους έχουν ακούσει είναι αυτοί που πίεσα προσωπικά (μπορώ να γίνω πολύ σπαστικός αν θέλω :p) και όπου από κανέναν δεν άκουσα κάτι κακό.

Ορίστε και η κριτική του rocking: http://www.rocking.gr/review1909.php

Το “Sleeping Giants”, το ακούω σχεδόν κάθε μέρα στο mp3-player μου. Πίεσα φίλους και γνωστούς να τον ακούσουν και σε όλους ο δίσκος φάνηκε πολύ καλός. Από το να κυνηγάω τους υπόλοιπους από πίσω για να τον ακούσουν, κάνω εδώ το ποστ μου και σας τους προτείνω άμεσα. Δε θα χάσετε…

Ελπίζω να ποστάρει κανένας και την άποψη του μετά :p:lol::lol:

#2

τους ξέρω εγώ…

να σου πω γνώμη ?

μου άρεσε πολύ - νομίζω ότι έτσι θα έπρεπε να έπαιζαν οι archive στο “lights” ή έστω στο “noise”

εσωτερικό κ λυρικό. μ’άρεσε κ νομίζω θα μπει δεκάδα

#3

Δε το είχα σκεφτεί αυτό για να είμαι ειλικρινής…

Όντως σε θέματα feeling το Lights χάνει κατά κράτος (βασικά στο Lights νομίζω απέτυχαν τόσο πολύ οι Archive, που δεν είναι καν ατμοσφαιρικό, άρα χάνει από τα αποδυτήρια), αλλά το Noise, το εκτίμησα πάρα πολύ στο Gagarin το 2005 και δεν είμαι βέβαιος αν ισχύει αυτό. Είναι σε άλλο στυλ αυτός ο δίσκος.

Έχω καιρό όμως να βάλω ξανά Archive και δεν επιμένω… Μπράβο ρε! Μου έβαλες ωραίο θέμα να σκέφτομαι όλο το βράδυ!:stuck_out_tongue:

#4

βασικά εγώ που θεωρώ τους archive υπερεκτιμημένους, πιστεύω πως το duels είναι κλάσεις καλύτερη δουλειά…

πολύ όμορφο δισκάκι πάντως

#5

Πάρα πολύ ποιοτικός τούτος ο δίσκος.

Να ΄ναι καλά ο Κάρβους που μας προτείνει όμορφη μουσική

#6

Οντως thanx Karvou για την προταση, ακουω τα τραγουδια στο myspace, κι ειναι πολυ καλοστημενα κι ομορφα, εκπεμπουν πολυποικιλτα vibes (πως ζωγραφιζω ετσι ο :–). Ειναι κι οτι πρεπει για τον προσεχη χειμωνα! Φοβερον και το Perimeter Fence! Θα επενδυσω στο δισκακι, γιατι θα αρεσει σιγουρα και στους γυρω μου.

Εμενα δεν ειναι η κουπα του τσαγιου μου το εγγλεζικο μη σκληρο ροκ, αλλα οτι ερχεται απο κειθε που βαδιζει εστω και παραλληλα με το φλουδικο συμπαν με τραβαει. Αν και δε θα το ελεγα alternative με τιποτα, το χαρακτηρισμο τον εχουμε βιασει λιγακι!παω στοιχημα παντως οτι οι ελληνικες αγγλοφωνες μπαντες κυριως κατα Πατρα μερια (ονοματα δε λεμε) θα εχουν αναγνωρισει ηδη την αξια τους ως πιο ειδημονες…

Συνεχισε να προτεινεις, και μια συμβουλη. Ποσταρε οτι ξεχωριζει οπως οι Duels οπο ξεχωριστα thread κυριως, γιατι στις κατηγοριες ειναι πολυ δυσκολο να κανουμε update, ειναι πολλες οι κυκλοφοριες γμτ!

#7

Aν είναι να του έβαζα ένα λεημπελ, αυτό θα ήταν …progressive-indie :?

Αλλά από την άλλη who cares και why so serious.

#8

Αυτό ξαναπές το :wink:

Μιας και είσαι και εσύ Floydάκιας
ΥΓ. Δεν τις ξέρω τις ταμπέλες του ροκ και δεν ενδιαφέρομαι και πολύ να τις μάθω για να είμαι ειλικρινής. Το παραδέχομαι :oops:. Τον όρο alternative τον χρησιμοποιώ με την κυριολεκτική του έννοια (εναλλακτικό άκουσμα που δεν ξέρω που σκάτά να το εντάξω :p). Όπως π.χ. κάποτε με την κυριολεκτική έννοια του όρου έλεγαν τους Pink Floyd progressive και τώρα προσπαθούν να μας πείσουν πως μόνο το Animals είναι progressive από τους δίσκους τους :stuck_out_tongue:

#9

[Floyd fan mode on]
Aυτο το συγκροτημα τελικα πηρε τη μουσικη, τη στραγγιξε,την αποδομησε, και μας αφησε ολους λαλακες, να προσπαθησουμε να περιγραψουμε απο δισκο σε δισκο τι στο καλο δημιουργουσαν. Ισως αν κοιταξεις τις 100 μουσικες ταμπελες, οι Πινκ εχουν την ευθυνη για τις 50. Το Animals το θεωρω απο τους κατανοησιμους δισκους. Αν εκει ηταν μονο προγκ, τι να πει κανεις για Atom heart, για να μην παω πιο πισω… [Floyd fan mode never off]

Τεσπα, με την 1η η φωνη με κερδισε. Ο αμιλητος κριτης βεβαια θα ειναι τ ακουστικα, μολις το παρω και το βαλω στο discman πριν τον υπνο (για εμενα εκει παιζεται ολο το παιχνιδι για να σου μιλησει πραγματικα η μουσικη) Εχει ολα τα φοντα παντως. Α και τα industrial στοιχεια δημιουργουν πολυ ατμοσφαιρα!

#10

Θα άνοιγα κι εγώ ξεχωριστό θέμα για το συγκεκριμένο δίσκο, άλλα με πρόλαβε ο Ουσεϊν Μπολτ (a.k.a. karvou - ναι, καλά το καταλάβατε, ανήκω στους πιεσμένους κι εγώ… :lol: )

Λοιπόν, αν και έχω εμπιστοσύνη στις προτάσεις του Mr. Plush :p, με αυτό το δίσκο, ειλικρινά, δεν κατάλαβα από που μου ήρθε!!! Με βρήκε τελείως απροετοίμαστη, με πήρε και με σήκωσε, με έκανε να το λιώσω στο repeat και έκανε κατοχή στο μυαλό μου έκτοτε…

Όχι, δεν είναι ένας εύθυμος, easy listening δίσκος… Δε σου φτιάχνει το κέφι, δε χορεύεις, δε σιγοτραγουδάς… Με αυτή την εκπληκτική, εκνευριστικά προσεγμένη παραγωγή οι Duels ανασκάπτουν αναιδώς την ψυχή σου σαν απρόσκλητοι, τυχοδιώκτες τυμβωρύχοι και βγάζουν πάλι στο φώς όσα νόμιζες ότι έχεις καταχωνιάσεις για τα καλά…

Εν μέσω καλοκαιριού, οι νότες τους ρίχνουν 50 βαθμούς τη θερμοκρασία κι ενώ όλος ο κόσμος βράζει, εσύ θέλεις να τυλιχτείς με την κουβέρτα σου, μήπως έτσι αμυνθείς και σταματήσεις την απελπισία που κυλάει στους τοίχους… Η πιο ύπουλη, παγωμένη ανατριχίλα ανεβαίνει έρποντας τη ραχοκοκκαλιά σου, μπήγει τα δόντια της στις σκέψεις σου και - το χειρότερο - στις αναμνήσεις σου και δίνει πνοή στα φαντάσματα και τους δαίμονές σου, που εμφανίζονται θριαμβευτικά μπροστά σου απο το πουθενά… και μοιάζουν έτοιμοι να μην ξαναγυρίσουν στη λήθη ποτέ… Ποιος έχει καρό για ταμπέλες και κατάταξη σε μουσικά είδη;

The Barbarians Move In… Ένα εισιτήριο για την Κόλαση ή μάλλον για το χείλος της Κολάσεως, χωρίς κραυγές και επικά εμβατήρια, μόνο με το υποχθόνιο, πηχτό απόσταγμα όλων των ψιθύρων που δεν αρθρώθηκαν, όλων των ονείρων που δεν ευοδώθηκαν κι όλων των κραυγών, των ουρλιαχτών που δεν ακούστηκαν ποτέ να κυλάει ερήμην σου στις φλέβες και να σε αφήνει παραζαλισμένο, έρμαιο των παραισθήσεων (ή των αισθήσεων;), επικίνδυνα ταλαντευόμενο, μια προς το φως και μια προς το έρεβος, με μόνη αλήθεια την αγωνία, την ΑΓΩΝΙΑ της πτώσης που εκλιπαρείς και δεν έρχεται…

Άνετα από τους καλύτερους δίσκους του 2008… “Δαιδαλώδης” αλλά διεστραμμένα απολαυστικός… Και εν τέλει αναγκαίος…γιατί "τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις?

#11

Βάζω myspace τώρα!!!

#12

καλά τα λες, αλλά προσκυνώ την αναφορά… το είχα σκεφτεί κ εγώ…

#13

Νομίζω “σμπρώχνει” λίγο ε?

Ρε τι πάθαμε…

#14

Δηλαδή; :? [Συγγνώμη, είμαι αργή, καίω κάρβουνο… :stuck_out_tongue: ]

@ monte: :oops: Ε, ναι… Καβάφης goes with everything (almost…)

#15

Το προσεξα και εγω απ την αρχη! Γενικως πολυ καλη η κριτικη σου! Bεβαια ο τιτλος πιο πολυ με παραπεμπει στην πολυ καλη ταινια Les Invasions Barbares του Denys Arcand.

#16

Γα…ει και δέρνει, πώς το λένε (το ΕΣΡ εμπλέκεται στα φορουμ?), τα σπάει και τέτοια.

Το ρε τι πάθαμε σημαίνει πως δεν είχα ιδέα γι αυτούς παρόλο που ως επι το πλείστον τέτοια μουσική ακούω και μου κάνει εντύπωση πως τους άκουσα σήμερα πρώτη φορά.

By the way και το πρώτο τους πρέπει να είναι πολύ καλό. Ακουσα το Animals και “σμπρώχνει” και αυτό…

#17

@ Red Rum: Εεε… ευχαριστώ! :oops:

@ about music: Ναι, σιγά μην ασχοληθεί το ΕΣΡ με τα fora, εδώ δεν ασχολείται με αυτά που πρέπει… Καλά ξεμπερδέματα, λοιπόν!.. :stuck_out_tongue:

#18

Όσο παει και σε συμπαθώ ακόμα περισσότερο!!! :bow:

Πες μου πως έχεις δει και την “Παρακμή της αυτοκρατορίας” και σου κάνω κονέ με την αδερφή μου!!!:lol::lol:

@about music: Το παλιό τους δεν το έχω ακούσει, αλλά θυμάμαι το ένα τραγούδι τους που υπήρχε σε ένα από τα Fifa (αν θυμάμαι καλά) και ήταν σε άλλο στυλ τελείως… Για αυτό εξάλλου μπήκε και σε ένα παιχνίδι σαν το Fifa. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, αν στο παιχνίδι, στα 5 αστεράκια, έβαζαν πριν από κάθε ματς το “The Furies”, τότε θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο για τον παίκτη να κερδίσει:p

#19

O δισκος ειναι πολυ ναρκωτικό. Και εγω ναρκωτικά δεν παίρνω. Θα τον προτίνω σε μια φίλη μου που τις αρεσουν οι Pink Floyd.

#20

με το πρωτο ακουσμα θα πω απλα οτι προκειται για εναν δυσκολο δισκο.θα παραθεσω πιο ολοκληρωμενη αποψη αφου τον ακουσω και αλλες φορες.για να πω παντως την αληθεια δεν με κερδισε τελειως ο δισκος,αλλα ειπαμε πρωτο ακουσμα ηταν!