κατα την αποψη μου,μια απο τις πιο μεγαλυτερες πατατες (την οποια ΨΗΝΟΜΟΥΝ να δω…).Κατι μεταξυ Ντελικατεσεν, Νταρκ σιτυ και οτι αλλο εχει βγει σε παρεμφερες στυλ.
Θεωρω οτι ηταν “λιγη” σαν ταινια, με ιδεες που εχουν ειπωθει και αλλου (πραγματικα γουσταρα να τη δω!) και ενα τελος…οτι να’ναι.
Κάπου στα 14 μου, το είχα γράψει από την τηλεόραση, σε μια τρίωρη βιντεοκασέτα, μαζί με το Porky’s. Πρέπει να το είχα δει τουλάχιστον 5 φορές εκείνα τα χρόνια.
Πριν από 2-3 χρόνια το πήρα και σε DVD. Καλά κρατάει από όσα θυμάμαι.
είδα προχθες το remake του Ηλιά του 16ου. Βασικά ούτε που χα αντιληφθεί ότι το είχαν ξαναγυρίσει. Απλά το πέτυχα στο greek movies και το έβαλα να παίζει. Ωραίο ήταν. Παίζει ο Φιλιππίδης τον ρόλο του Χατζηχρήστου, ένας αλλος που δεν τον ήξερα τον ρόλο του Λαυρέντη Διανέλλου και ένας άλλος που είναι χαρακτηριστική φάτσα από διαφημίσεις και έπαιζει τον ρόλο του Βέγγου. Ο τελευταίος ειδικά ήταν πολύ συμπαθής.
Το προβλημα ειναι οτι περνανε κριση χολιγουντ και ξαναφτιαχνουν κλασικες ας πουμε ταινιες ξανα με αλλους ηθοποιους που ουδεμια σχεση εχουνε με τους πρωτοτυπους.Σαν να παιζουν το ολο το Iron Maiden οι Green day ξερω γω.Προσωπικα το βρηκα κακο σαν συνολο.
Ειδα το καινουριο του Jarmusch.Ειχε οπως παντα αποψη.Απιστευτοτατη φωτογραφια.Ισως μ αρεσε περισσοτερο και απο το ντεντ μαν αλλα σαν συνολο ηταν καλο.Ισως πολυ καλο.Βασικα θελει σκεψη πολυ.Εχει ξεφυγει ο Τζιμ:)
Εμενα παλι δε μου αρεσε σχεδον καθολου. Απ’τη μια τα Ισπανικα, απ’την αλλη το μπλεξιμο του Ισπανικου εμφυλιου με το ολο φανταστικο/ακυρο της ιστοριας… Μονο που δεν κοιμηθηκα O:)
Παντως η μουσικη μου αρεσε.
Ειδα σημερα στο μαγαζι το Eternal sunshine of a spotless mind. Πολυ ωραια ταινια, απο αυτες που εχουν ενα μπερδεμα στη ροη του εργου και συνηθως πρεπει να τις ξαναδεις για να βαλεις τα πραγματα στη σειρα αφου εχεις καταλαβει τι εχει γινει (αν και δε χρειαστηκε να την ξαναδω).
Μονο που ρε γαμωτο δεν ειναι ταινια για να κατσεις να δεις μεσημεριατικα στη δουλεια. Με ειχε πιασει ενα ψιλο ψυχοπλακωμα μετα. Ειχα κατεβασει και το Donnie Darko αλλα αμα εβλεπα και αυτο, με εβλεπα να ακουω Katatonia την υπολοιπη μερα μεχρι να βαλω τελος στη ζωη μου βλεποντας τις τελευταιες σκηνες του Requiem. Δε θα την παλευα τοση μελαγχολια πρωι πρωι
Επισης ειδα εχτες το Ο τελευταιος βασιλιας της Σκωτιας. Πολυ γαματη ταινια και ακομα πιο γαματη η ερμηνεια του Whitaker.:thumbup: