Ελληνικό με την Ράντου…είχε ωραίους χαρακτήρες με αποκορύφωμα Βασίλη Χαραλαμπόπουλο σε ρόλο emo-φιλόζωου δολοφόνου,αλλά σε γενικές γραμμές δε με ενθουσίασε…άλλη μια βαρετή και άνευρη,σύγχρονη ελληνική ταινία…
Up in the air…
Πάρα πολύ όμορφη ταινία,για τις σύγχρονες σχέσεις,την “κρίση” της Αμερικής,το τι πραγματικά ψάχνουμε,τι θέλουμε,τι αξίζει…μια χαρά ταινία…
το this is it …:respect: βλακειες ελεγαν οτι ο Τζακσον φαινεται κουρασμενος,αδυναισμενος κλπ.Μια χαρα ηταν!Και το ευχαριστιοταν και πολυ. Μακαρι να προλαβαινε να ακουσει ενα ιστατο χειροκροτημα… R.I.P.
To julie&julia…μια γνωστη μου χε πει οτι ηταν καλη και ελεγα αφου βαριομουν τοσο πολυ ας την βαλω…ηταν αθλια και τοσο βαρετη…ηταν εκει με για μια τυπισσα που μαγειρευε τα παλια χρονια και ενεπνευσε μια νεα κει να αρχισει να μαγειρευει και να γραφει σενα blog.η ταινια ηταν τοσο μεγαλη και δεν ειχε καν ικανοποιητικο τελος…[-X
H ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ-Πως θα ήταν μια ταινία αν ο Γκάι Ρίτσι ήταν Βραζιλιάνος. ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΟΥ ΠΟΔΙ-Όμορφη ταινία αλλά κάτι λείπει… ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ-Τέλεια καταγραφή γεγονότων. ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ-Ευρωπαϊκός κινηματογράφος ftw
Νομίζω οτί θα ήθελε πολύ ο Γκάι Ριτσι οι ταινίες του να είχαν το 1/10 της μαγείας αυτού του αριστουργήματος. Για τεχνική δεν μιλάω καν, το μοντάζ του City of god πρέπει να διδάσκετε σε σχολές κινηματογράφου.
Μολις ειδα τη ταινια με τα κατσικια που τα κοιτας επιμονα. :-k παραξενη ταινια…την στριφογυριζω στο μυαλο μου και εξακολουθει να μου φαινεται παραξενη.Παντως μου αρεσε.Και η hippy κατασταση και το σκεπτικο του οτι οταν εχεις καποιο πολυ συγκεκριμενο ονειρο/στοχο, εαν το πιστεψεις πραγματικα θα συμβει.Λιγο mentalist φαση.Τωρα εαν ολα αυτα που εδειχνε μπορουν οντως να συμβουν, δεν ξερω αν μπορω να τα πιστεψω.Γενικα καλουλα μου φανηκε σα ταινια.
Μου αρεσε πολυ, κλασσικο Monty Python με τα κουλα του, πολλες αστειες σκηνες και παρα πολυ καλα νοηματα. Πολυ θετικη σαν ταινια, θελω να το ξαναδω καποια στιγμη.
Επισης ειδα σημερα το Across the Hall
επαιζε και η Brittany Murphy, ενα θριλερακι συμπαθητικο απο την μεση και μετα, αλλα τιποτα το ιδιαιτερο. Τουλαχιστον γινοταν ενδιαφερον προς το τελος.
Επισης ειδα το Moon
το οποιο αν και ειχε καποια καλα στοιχεια γινοταν πολυ κουραστικο και επαναλαμβανομενο. Δεν ξερω, δεν μου αρεσε συνολικα, με κουρασε και βαρεθηκα.
Είδα τη μεγάλη έκπληξη στις φετινές υποψηφιότητες για όσκαρ καλύτερου ανιμέισον, The Secret Of Kells του Τομ Μουρ.
Αρκετά καλό με πανέμορφα σκίτσα (θυμίζει έντονα το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ Spirited Away).
Η σχετικά μικρή διάρκεια του (70 λεπτά) και η ολίγον υπερβολική ψυχεδέλεια, λειτουργούν αρνητικά, αλλά και πάλι σίγουρα είναι μια πολύ συμπαθητική ταινιούλα.
Είδα το serious man, πολύ καλή ταινία. Σάτυρα ηθών και θρησκειών με τον μοναδικό τρόπο των Κοεν. Το μόνο “κακό” σε αυτές τις ταινίες είναι η βάση της σάτυρας (στην περίπτωση αυτή η εβραική θρησκεια) σε αφήνει λιγάκι έκτος πολλές φορές απο το αστείο, όχι πως δεν το πιάνεις απλά καμία φορά αισθανεσαι να μην σε αφορά στον ίδιο βαθμό.
Eψες ειδα για πολλοστη φορα τον ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗ 2 και ξαναματατρελαθηκα.Δεν υπαρχει τετοια ταινια, το κορυφαιο action movie που εχει βγει ποτε.2 ωρες απιστευτης σκηνοθετικης μαεστριας, σκηνοθετικες εμπνευσεις τρομερες,καμια αλλη ταινια δεν εχει συγκεντρωμενες τοσες ιδιοφυεις σεκανς μαζι,ο Ρομπερτ Πατρικ ειναι συγκλονιστικος.Παντοτε τη θεωρω αυτη την ταινια καλυτερη απο την πρωτη (που ειναι και αυτη τρομερη).
η φιλοσοφία της ειναι οτι υπάρχουν 2 κατηγορίες ψυχών. 1η ειναι αυτη που μας δίνει τα “καλα” όνειρα που δίνουν ελπίδα και δύναμη μέσο αυτών!η 2η μας γεμίζει το υποσυνείδητο με την απελπισία μέσα από εφιάλτες…
τώρα καλύτερα να μη πω τίποτα αλλο… απλα η ταινια αξίζει(περνάει πολυ όμορφα μηνύματα) και απορώ γιατι δεν ακούστηκε καθόλου…δείτε την!!!