Προχθές dogville και έπεσε συζήτησε με lupin μετά.
Αρχικά με χάλασε λίγο, όλη η παρουσία των σκηνικών κλπ.που κουράζει και μπορεί να το κάνει βαρετό αλλά μετά έστρωσε ή καλύτερα το συνήθισα. Σοκαριστικό αν μη τι άλλο, πρέπει να είναι πολύ μισάνθρωπος ο Trier. Λυπόμουν όλους τους κατοίκους του dogville, εκτός από την grace. Στο τέλος δε, όσο και σοκαριστικό ήταν, καλά τους έκανε:roll::roll::roll:
Επίσης το νησί των χαμένων ψυχών, δανέζικη φαντασίας. όχι τίποτα το συγκλονιστικό, απλά πέρασε καλά η ώρα.
Και στο καπάκι, Χορός των Βρυκολάκων του Polanski. Έπος η ταινία, την γούσταρα πάρα πολύ και το ευχαριστήθηκα όσο τίποτα άλλο. Γέλασα και σε πάρα πολλά σημεία, γενικά ένα μικρό έπος. Αξίζει να την δείτε:D
το οτι εχει παει απατο δεν σημαινει οτι δεν προσφερει σε αυτους που δεν εχουν και πολυ επαφη με τα εργα του Πολανσκι
γιαυτο συνεχειστε παρομοια Threads
Σαφώς και θα πιάσουν αυτό καθώς εκεί κορυφώνετε η υπόθεση μιας ταινίας, εγώ πχ ταινίες που δεν έχουν ξεκάθαρο τέλος δεν τις μπορώ.Στη συγκεκριμένη όλοι θέλουν σίγουρα να δικαιωθεί η grace, μπορεί να μην ήταν σωστός ο τρόπος, άλλο αυτό.
Δες και το Manderlay να δεις κουβέντα που έχει να πέσει μετά…
Εγώ είδα το καινούριο του Μελ Γκίμπσον, το Edge of Darkness. Εντάξει κλασσικό σενάριο, κάτι κακοι σκοτώνουν μια κοπελα και ο πατέρας της είναι ένας ένας γαμάω και δέρνω μπάτσος που κυνηγάει εκδίκηση. Καλούτσικο ήταν, για βραδάκι που δεν έχεις τι να κάνεις περνάει η ώρα σου.
Επίσης είδα το Mary and Max. Η “Ματίλντα” συναντάει τον “Ψαλιδοχέρη” και βγαίνει ένα αριστούργημα. Δείτε το. Είναι τόσο γλυκό που μετατρέπεται σε πικρό πριν καν το καταλάβεις.
Ε μετά το 2001 που κυκλοφορησε το πρωτο ocean έβγαλε ταινίες που μόνο μια απο τα ιδια δεν τις λες.
Σαν σκηνοθέτης έκανε τα Confessions of a Dangerous Mind (2002) και [B]Good Night, and Good Luck/B
Σαν ηθοποιός (και σε μερικες και ως παραγωγός) έπαιξε στο υποτιμημενο ριμεικ του solaris βάλε μεσα και Syriana Michael Clayton όπως και κάποιες που δεν του βγηκαν μεν αλλα σίγουρα ήταν κάτι το διαφορετικο όπως το The Good German και The Men Who Stare at Goats
Syriana
Michael Clayton
Good Night, and Good Luck
περιπου τετοιες
δεν λεω πως ειναι κατι το τρομερο αλλα δεν ειναι και oceans…:?
του εδωσαν αυτες οι ταινιες(Oceans) την ευκαιρια να κανει τις υπολοιπες ανετα…
εχει και καμποσες στην λιστα και τα σχεδια του…
αλλα επειδη το ειδα σε συνεντευξη που επαιξε στο star :? και φυσικα δεν επαιξε ολη δεν συνεχιζω…
Ειδα το Sin Nombre
Υπόθεση
Ο Κάσπερ βρίσκεται στην εφηβεία και είναι ήδη μέλος της αμείλικτης συμμορίας ?Μάρα?. Η Σάιρα ταξιδεύει με τον πατέρα και το θείο της από την εξοχή του Μεξικό προς τον Βορρά, στην οροφή ενός τρένου, με την ελπίδα πως θα μπορέσουν να περάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, οι δρόμοι του Κάσπερ και της Σάιρα διασταυρώνονται και μια ξεχωριστή φιλία γεννιέται, ενώ οι κίνδυνοι συνεχώς παραμονεύουν. Θα καταφέρουν οι δύο αυτές περιπλανώμενες ψυχές να επιβιώσουν και να περάσουν τα σύνορα;
Πραγματικα μια αρκετα καλη ταινια,αξιζει να την δειτε…
Eiδικά αυτό το The Men Who Stare at Goats δεν βλεπόταν,ε…