Ιιιι παναγιά μου παναγιά μου…ποιο Robin Hood ρε παιδιά…έκτρωμα, τζάμπα τα λεφτά μωρέ που ξοδεύονται σε αυτἐς τις παραγωγές…
Ασε να μη πάω στο πολύ πρωταρχικό θεμα του να βλέπω το αρκουδάκι τον Ρασελ να παίζει τον Ρομπέν των Δασών, στο παρελθόν και Κέβιν Κόστνερ είχαμε βέβαια:lol::lol: Τον Ρομπέν των Δασών πραγματικά ο κινηματογράφος δεν τον λυπήθηκε καθόλου!:?
ΕΝΤΙΤ: Lup Βefore Sunset ε?:hippy:
Προσέξτε μη χρησιμοποιήσετε καμιά ατάκα του Ιθαν Χωκ για να ρίξετε καμιά πιτσιρίκα ε…την ταινία την έχουν δει πολλές:p (δε το έχω κάνει ε απλά λέω ρε παιδί μου:razz:)
αυτος τελικα ειναι αρκετα καλος σκηνοθετης. το απο πανω ηταν η πρωτη του που ειδα. την εβλεπα για αρκετο καιρο στο βιντεο κλαμπ και δεν την επαιρνα γιατι περιμενα ρομαντικηγκομενοταινια αλλα κι εμενα με γαμησε επισης ομορφα.
περα απο αυτο και το before sunrise, το waking life ηταν πολυ ωραιο και το me and orson welles συμπαθητικο. αλλες δικες του δεν εχω δει.
του 1993, πριν το Before sunrise…give it a shot και δες αυτην, μαζι με τα 2 before ειναι η αγαπημενες μου…οπως και στα 2 before, ετσι και εδω το θεμα- τελευταια μερα στο σχολειο, το 1976- δεν δινεται συμβατικα αλλα με τον δικο του τροπο, νοσταλγικο, αστειο, γλυκο χωρις να γινεται μελο και κλισε…πολυ καλη και αρκετα υποτιμημενη ταινια
Ένα από τα πιο παραγνωρισμένα ίσως θρίλερ των’90 του John Carpenter. Γαμάτη ατμόσφαιρα επηρεασμένη από τον κόσμο του Lovecraft με ένα καταπληκτικό Sam Neill στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το ξαναείδα χθες μετά από αρκετό καιρό.
Αν και λιγο λιγο προκατειλημμενη με τον εν λογω σκηνοθετη, αυτη η ταινια ειναι απο τις καλυτερες που εχω δει. Απο τις λιγες που περικλειουν πολυσχιδεις προβληματισμους. Επισης φοβερες ερμηνειες
[SPOILER]βασικα το σεναριο στο τελος μπαζει απο παντου…η ιστορια με τα διδυμα και πως κατεληξαν η μια στο πανεπιστημιο και η αλλη στο χωριο και μετα πως γνωριστηκαν και αλλαζαν θεσεις ειναι ενα χαος…δεν ξερω την ειδα λιγο κουρασμενος και με μπερδεψε…ο βενσαν κασελ παντως οταν τον ρωτησαν να εξηγησει την υποθεση ειπε οτι ουτε ο ιδιος καταλαβε:-s
Πραγματικά αυτή η ταινία, μαζί με τα δύο Before… και το School of Rock (όχι πως έχω δει μέτρια ταινία απ’ αυτόν ε) ήταν αυτές που με έκαναν να τον θεωρώ έναν από τους αγαπημένους μου Αμερικάνους (άρα, και γενικά) σκηνοθέτες της τελευταίας εικοσαετίας.
Διδακτικό μελόδραμα για την αξία της φιλίας και κάπου στο ενδιάμεσο μια προσπάθεια να επισημανθεί το πρόβλημα των αστέγων στο Λος Αντζελες. Τελικά απλά μια βαρετή ταινία που δεν μπορεί να σωθεί από τον καλό Robert Downey Jr. που προσπαθεί αλλά οι μελοδραματικοί ρόλοι δεν του πάνε καθόλου. Μην σας ξεγελάσει το τρέιλερ