Αυτό…
Χτες είδα το [B]Nekromantik[/B], ταινία του 1987 με θέμα τη νεκροφιλία.
Αν και δεν λέει τρομερά πράγματα σαν σενάριο, θεωρώ ήταν τολμηρό το εγχείρημα γυρίσματος μιας τέτοιας ταινίας.
Στην τελευταία σκηνή ένιωσα κάπως περίεργα, δεν έχω και μεγάλη σχέση με τέτοιες ταινίες έτσι κι αλλιώς, αλλά συνολικά ήταν ενδιαφέρουσα, γιατί είχε πρωτότυπη θεματολογία.
Κατά την ταπεινή μου άποψη το Nekromantik είναι μεγάλη ταινιάρα αν λάβουμε υπ’όψιν μας το πότε βγήκε και με τι δεδομένα γυρίστηκε.
το σενάριο είναι απλό: ένα βαποράκι δολοφονείται στο tokyo, και στη συνέχεια παρακολουθούμε τις αντιδράσεις της stripper αδελφής του και του περίγυρού του.προφανώς και αυτό το σενάριο δε δικαιολογεί εκ πρώτης όψεως δυόμιση ώρες ταινίας.ακριβώς σε αυτό το σημείο εμπλέκεται η σκηνοθεσία του gaspar noe.έντονα χρώματα, πρωτόγνωρα πλάνα, αληθινό τριπάρισμα.η ταινία συνιστά μια εμπειρία.σχεδόν μεταφυσική.βέβαια, η ιστορία από ένα σημείο και μετά μένει στην άκρη, δίνοντας βάση στην επέκταση των όσων ξέρουμε ως σκηνοθεσία.στα άκρα.και είναι κρίμα μια τόσο καλή σκηνοθεσία να καταρρακώνεται από τη μη αξιοποίηση του σεναρίου, ειδικά από ένα σημείο και έπειτα.η paz de la huerta δεν είναι όμορφη, αλλά έχει έναν απίστευτο τρόπο να σε κολάζει.μέτρια πάντως η ερμηνεία της.έχω την εντύπωση ότι στο σινεμά θα ήταν ακόμη πιο έντονη εμπειρία.αξίζει και μόνο για την προσέγγιση της σκηνοθεσίας.
- [B]The Illusionist[/B] : από τον πολυ-λατρεμένο μου Συλβέν Σομέ, δε θα περίμενα κάτι λιγότερο συναρπαστικό. Οι δουλειές του έχουν ένα αντιπροσωπευτικότατο προσωπικό, ξεχωριστό στίγμα και ύφος. Mακράν ο κορυφαίος δημιουργός animation της τελευταίας δεκαετίας. ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ.
[B]Βαθμός : 9[/B]
- [B]How to Train your Dragon[/B] : η περσινή χρονιά μπορεί να ήταν low progfile από ταινίες, αλλά προσέφερε τρομερά animation. Το τρίτο της παρέας είναι αυτό. Η Dreamworks πρέπει να αισθάνεται υπερήφανη.
[B]Βαθμός : 9[/B]
Στα χνάρια της splatter καραυπερβολής Tokyo Gore Police με κλασική ιστορία εκδίκησης, μπόλικο αίμα και εφέ χωρίς ίχνος αληθοφάνειας. Είχε χαβαλέ:p
http://www.youtube.com/watch?v=5bNuHJmtTpQ
Ιαπωνία=CULT
Το void το ειχα δει και εγω λιγο καιρο πριν και απορω γιατι δεν σχολιαστηκε οσο θα περιμενα. Οι σκεψεις του χορορ με βρισκουν 100% συμφωνο. Εξαιρετες ιδεες, σκηνοθετικα αριστουργηματικο θα ελεγα, οι ερμηνιες ικανοποιητικες για μενα, αλλα γιατι τοσο απλο σεναριο?? Δηλαδη να εντυπωσιαζουμε σκηνοθετικα και αυτο μονο?? Καλα στο cinema θα ηταν υπεραπιστευτη εμπειρια η συγκεκριμενη ταινια, αν μου δινοταν η ευκαιρια θα πηγαινα με τα 1000.
κοίτα εγώ κυρίως λόγω υπόθεσης την είδα την πρώτη φορά την ταινία αλλά σαν σύνολο μπορώ να πω ότι είναι όντως αξιόλογη ενώ σε αρκετά σε σημεία σοκάρει κιόλας. Νομίζω αξίζει να την δει κάποιος.
Το Ring II πήγα να δω χθες βράδυ…και ξεμασελιάστικα απ’την βαρεμάρα…τι χαζομάρα:):!:
ωραια ταινια αλλα μας γαμησε την ψυχολογια
[B]The Duellists[/B] : οι ταινίες εποχής δεν είναι στις ιδιαίτερες προτιμήσεις μου. Είναι από τα πιο ιδιαίτερα και δύσκολα κινηματογραφικά είδη, καθώς στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους είναι ταινίες που έχοντας ως βάση ένα απλό σενάριο επικεντρώνονται ουσιαστικά σε ξεδίπλωμα χαρακτήρων. Το ίδιο έγινε και φέτος με τον Λογο του Βασιλιά. Ακριβώς το ίδιο έκανε και εδώ ο “ρούκι” τότε Ρίντλει Σκοτ και πιστοποιεί νωρίς νωρίς το ταλέντο του. Eξαιρετικός Χάρβει Καιτέλ.
[B]Βαθμός : 8[/B]
παιδια χθες ειδα το “ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ” το οποιο εδω και πολλους μηνες ηθελα σαν τρελος να τ δω γιατι ειχα ακουσει πολυ καλα λογια (απο κριτικες κυριως βεβαια) και εχω και σε τρελη υποληψη τον ντανιελ ντει λιουις και περιμενα αριστουργημα.
και πραγματι ειχε ολα τα συστατικα που χρειαζεται ενα αριστουργημα (δηλαδη τοπ ερμηνειες, πιστη απεικονιση της εποχης αφου ηταν ταινια εποχης, ωραια σκηνοθεσια) εκτος απο ενα: ΣΕΝΑΡΙΟ. δεν μπορουσα να το πιστεψω. μεχρι που τελειωσε, περιμενα κατι να γινει. να αποκτησει ενα ενδιαφερον. μα τιποτα. τιποτα ρε γαμωτο. αν καποιος την ειδε και του αρεσε παρακαλω να μου εξηγησει…
Επανάληψης συνέχεια με…
Τhe Wrestler
Συγκλονιστικός Mickey rourke,φοβερό soundtrack,συγκινητικό σενάριο…
Το κάτι άλλο αυτός ο Καητέλ…εκπληκτικός:):!:
στο [B]cache[/B] του χάνεκε τί παίζει στο τέλος?
Α ναι, αυτό είδα.
τι θέση παίρνεις απέναντι στον καπιταλισμό? είναι ο άνθρωπος έρμαιο των αποφάσεων του ή το σύστημα του σκάβει το λάκο? ο σκοπός αγιάζει τα μέσα? φταίνε οι ξένοι για την ανεργία στην Ελλάδα? είναι μετρήσιμη η απληστία? είναι το ένστικτο επιβίωσης το πιο δυνατό? τι ξέρεις για διχασμένες προσωπικότητες? η λέξη παράνοια σου θυμίζει τους Anthrax? πόσο φθηνή είναι τελικά η πυρηνική ενέργεια? όσο 20,000-30,000 νεκροί? το brave new world δεν είναι δίσκος των Maiden…
Aκυρα τα παραπάνω? Όχι και τόσο… 
αν περίμενες μια περιπέτεια την πάτησες, δύσκολη ταινία, όχι γιατί δεν την καταλαβαίνει κάποιος αλλά γιατί προκαλεί δυσφορία και η τροφή για σκέψη δεν είναι πάντα ευχάριστη, οι ταινίες που προσπαθούν να αναλύσουν χαρακτήρες είναι έτσι, και όταν το κάνουν σωστά μας δίνουν αριστουργήματα… και ναι αυτή είναι μια από αυτές 
Βαν Χέλσινγκ. Του Στίβεν Σόμερς. Ο σκηνοθέτης είναι εγγύηση ότι αυτό που θα δεις είναι τρελή μούφα, απευθυνόμενο στο κοινό του ποπ-κορν και μόνο.
Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με αυτή την ταινία. Χαζοαμερικανιά από τις λίγες, πρόσφέρεται μόνο και μόνο για να κάνεις πλάκα και χαβαλέ. Δεν ήθελα να δω προχθές κάτι σοβαρό, έτσι είπα να την κατεβάσω για να περάσει και η ώρα. Μπλέκουν μέσα Δράκουλα, τέρας του Φρανκεστάιν, λυκανθρώπους κλπ. (ειδικά ο Δράκουλας είναι εντελώς γελοίος, σαν σύγχρονος playboy-γιάπης μοιάζει). Εννοείται ελεεινοί οι διάλογοι, το μόνο που άξιζε ήταν η Κέιτ Μπέκινσεϊλ.
Εχθές αυτό:
Επική βλακεία… Ντεμέκ ψυχολογικό θρίλερ με όλα τα κλισέ μέσα… Πιο προβλέψιμο δεν γίνεται… Αν δεν το έχετε δει, μην το κάνετε…αν δεν το έχετε κατεβάσει, κατεβάστε καλύτερα κανέναν ιό… Καλύτερα θα περα΄σετε κάνοντας format…
Για σήμερα το μενού έχει Clerks