Τι είναι τούτο, πάλι;:):!:
Thai horror είναι, η αγγλική του ονομασία ήταν Body #19 ή σκέτο Body… άν θές link για κατέβασμα πέσμου… 
πες λίγο για το σπιρτόκουτο σε παρακαλώ…εδώ και καιρό το ακούω και μου χει κινήσει το ενδιαφέρον…έλα,ψήσε με 
Ότι πρέπει για ένα χαλαρό βραδάκι
[SPOILER]Αν θέλεις να το καταστρέψεις:p[/SPOILER]
Βασικά πάρε μια ιδέα και θα καταλάβεις…
http://www.youtube.com/watch?v=DhSHCa_btSE&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=lpqKLqLx9fQ&feature=related
Μαργαρίτα:oops:
Αφού έλιωσα(τρελό λιώσιμο) τα βίντεο στο youtube είπα να την δω και ολοκληρωμένα…λατρεμένη οικογένεια!!
Eδώ θα την δεις online
http://video.google.com/videoplay?docid=-1292778734068293026#
Χώσ’ την τώρα8)
No way dude. Η τρελα του κοσμακη ειναι κατι το οποιο δε χρειαζεται να το δουμε σε ταινια. Ευτυχως υπαρχει απλετη παντου τριγυρω.
Με επιασε το κεφαλι μου ε.
+1. πολλα ντεσιμπελ.[-X. κ χωρισ λογο για μενα προσωπικα.
σε τρια μαθηματα στο σχολειο την ωρα των γερμανικων και στο ενα μαθημα χωρις υποτιτλους
αν και αναμενομενο το τι θα γινοταν πολυ ωραια ταινια
‘‘Σιωπή Των Αμνών’’+’‘Χάνιμπαλ’’, και συμπήρωσα όλη την τετράδα, πού΄χα να δω κάμποσο καιρό:):!:
με αφορμη το red dragon που ειχε πριν απο λιγες μερες στο αλτερ??
[B]Confessions[/B] / [B]Kokuhaku[/B]
γιαπωνέζικο θρίλερ, που θα μπορούσε άνετα να είναι αμερικάνικο b-movie της σειράς. είναι όμως γιαπωνέζικο… η σκηνοθετική προσέγγιση είναι τέτοια, που σε μαγνητίζει και σε καθηλώνει. το σενάριο ξεδιπλώνεται μαεστρικά. οι ερμηνείες είναι συγκλονιστικά αληθινές. γιατί πολύ απλά στην ιαπωνία το σινεμά είναι βίωμα. από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια, θα έπρεπε όχι μόνο να μπει στην τελικά 5άδα των όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, αλλά και να το πάρει. δε λέω ούτε για την υπόθεση, ούτε για τίποτα. απλά δείτε το. εξαιρετικό και το soundtrack, με συμμετοχή και από radiohead, κατέχει εξέχοντα ρόλο στην ταινία.
Jimmy Carr - Comedian
Γνωστος Βρετανος κωμικος, με γρηγορα Punchlines και βρωμικα αστεια αρκετες φορες.
Κοψτε ανταπαντηση σε θεατη.
:lol::lol:
Επισης ειδα τις περασμενες μερες ολα τα Q&A του Kevin Smith (Clerks, Mallrats, Dogma, Chasing Amy κλπ)
Απολαυστικοτατος και δεν βαζει γλωσσα μεσα ο κερατας. Με καθε ερωτηση που του κανουν, μιλαει για 40 λεπτα ασταματητα.
Εχω γελασει εξωφρενικα σε μερικα σημεια, ειδικα με χωσιμο σε Mel Gibson (Passion of the Christ) και την εμπειρια του με τον Bruce Willis (Live Free or Die Hard)
http://www.noob.us/humor/the-passion-of-kevin-smith/
Δειτε το και κλαψτε :lol::lol:
Μπορειτε να καταλαβετε γιατι το χουν αφαιρεσει απο youtube.
Τα προτεινω σε ολους που ειδαν εστω μια ταινια του.
μου whamηθηκε λιγο η ψυχολογια αλλα τι να κανουμε
[B]A city is ravaged by an epidemic of instant “white blindness”[/B]. [B]Those first afflicted are quarantined by the authorities in an abandoned mental hospital where the newly created “society of the blind” quickly breaks down. Criminals and the physically powerful prey upon the weak, hoarding the meager food rations and committing horrific acts. There is however one eyewitness to the nightmare.[/B] [B]A woman whose sight is unaffected by the plague follows her afflicted husband to quarantine. There, keeping her sight a secret, she guides seven strangers who have become, in essence, a family. She leads them out of quarantine and onto the ravaged streets of the city, which has seen all vestiges of civilization crumble[/B].
τι είναι αυτό?
‘‘Λάθος Στροφή’’…τρόμος, φρίκη, και πολύ καλή και το τρίτη συνέχεια της ταινίας:):!:
Ιαπωνική κωμωδία (έτσι λεει το imdb εγώ δε γέλασα καθόλου), που ξεκινά να διηγήτε από το υποτίθεμενο τέλος του πλανήτη μας εξαιτίας ενός μετεωρίτη, την ιστορία του τραγουδίου ενός συγκροτήματος, πως γράφτηκε και πως συνέχισε και η ιστορία του έγινε και βιβλίο. μη τη δείς, βαρετή κι ανούσια μου φάνηκε…
Back to the past την τελευταία βδομάδα όπου ξεσκίστηκα να βλέπω παλιές κωμωδίες σε μια εποχή που ήξεραν και οι Αμερικανοί να κάνουν τέτοιες.
[B]A league of their own[/B]
Κατά την διάρκεια του 2 παγκοσμίου πολέμου και ενώ ακόμα και οι αθλητές baseball στην Αμερική αποφασίζουν να καταταγούν ένας επιχειρηματίας αποφασίζει να δημιουργήσει το πρώτο γυναικείο πρωτάθλημα baseball. Μάλλον η καλύτερη ταινία που έχει παίξει η Madona, την παράσταση πάντως κλέβει η μοναδική Geena Davis. Παίζει και να είναι η πρώτη φορά που την είδα ολόκληρη. Ο Tom Hanks σε έναν φαινομενικά αταίριαστο ρόλο τα πάει πολύ καλά πάντως. Αρκετές οι σκηνές γέλιου στην ταινία, κουραστικό το φινάλε όμως.
[B]Cadillac Man[/B]
Ποιος το θυμάται αυτό; Με το Robin Williams να υποδύεται έναν playboy πωλητή πολυτελών αυτοκινήτων που γίνεται όμηρος ενός τρελού ζηλιάρη συζύγου μέσα στο μαγαζί που δουλεύει. Όλα τα λεφτά βασικά το δίδυμο Williams - Robbins.
[B]Forget Paris[/B]
Σε σενάριο σκηνοθεσία του ίδιου του Billy Crystal μια από τις καλύτερες ρομαντικές κομεντί. Με αρκετές επιρροές από Woody Allen καταφέρνει να γίνει αρκετά ρεαλιστική στις διάφορες καταστάσεις που περνάει ένα ζευγάρι και να βγάζει ταυτόχρονα αρκετό γέλιο. Στην ταινία κάνουν πέρασμα πολλοί star του NBA από το Jabbar, Thomas, Miller, Barkley και πολλούς ακόμα μιας και ο ρόλος του Billy Crystal είναι διαιτητής σε αγώνας ΝΒΑ. Απολαυστικοί μερικούς από τους διαλόγους που έχει μαζί τους.
[B]The Burbs[/B]
Άλλη μια παλιά κλασική κωμωδία με το Hanks. Οι φιλήσυχοι κάτοικοι ενός προαστίου της Αμερικής αναστατώνονται από την άφιξη των αρκετά παράξενων γειτόνων τους που φέρονται πολύ περίεργα. Αποφασίζουν λοιπόν να σπάσουν το μυστήριο που καλύπτει την άφιξη τους αλλά και πολλά περίεργα περιστατικά που συμβαίνουν από τότε που ήρθαν. Όταν ακόμα στο Hollywood έκανα κωμωδίες με τις οποίες δεν ντρεπόσουν να γελάσεις, απολαυστικός ο Hanks και αρκετά gags να προκαλούν πολύ γέλιο.
[B]Quick Change[/B]
Σε συν-σκηνοθεσία από τον Bill Murray ο οποίος στον πρωταγωνιστικό ρόλο υποδύεται έναν ληστή τραπεζών ο οποίος σκέφτηκε και εκτέλεσε την τέλεια ληστεία τράπεζας με την συμμορία του (Geena Davis, Randy Quail) μόνο που μετά την ληστεία δυσκολεύονται να βρουν τον δρόμο για το αεροδρόμιο με τις πιο απίθανες ατυχίες να τους συμβαίνουν στην πορεία. Και εδώ αρκετά αστεία gangs και μερικές γαμάτες ατάκες alla Bill Murray.
λοιπον ειδα τελικα προ ολιγου το [B]12 monkeys[/B]!
οντως πολυ ωραια ταινια, λογικα θα της βαλω 9! πολυ εξυπνη με μερικες φοβερες ερμηνειες. καταπληκτικος ο μπραντ πιτ, ισως ο καλυτερος ρολος της καριερας του. ο μπρους γουιλις αν και δεν τον παω τρελα ηταν καθηλωτικος στη σκηνη στο αυτοκινητο με τη ψυχολογο που ακουγε για πρωτη φορα μουσικη… πραγματικα ηταν εκπληκτικα παρανοικες οι εναλλαγες στο υφος του…
αν δεν εβλεπα τοσο αργα την ταινια ισως και να μου αρεσε ακομη πιο πολυ. εχω ομως μια ερωτηση (γιατι δεν εχω το ντιβιντι για να το δω): στις σκηνες απο το αεοροδρομιο που δειχνει κατα τη διαρκεια της ταινιας αυτος με την ξανθια κοτσιδα δεν ειναι ο μπραντ πιτ? η απλως τον δειχνει σε σκηνη πριν το αεροδρομιο με την κοτσιδα και δημιουργειται αυτη η εντυπωση???
Χτες είδα για πρώτη φορά το [B]’‘Once upon a time in America’’[/B]. Βλέπω Ennio Morricone στο soundtrack, Sergio Leones στη σκηνοθεσία, Robert DeNiro στο cast, λέω ‘‘εδώ είμαστε’’. Κι όντως η ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος σου τραβάει την προσοχή. Τεράστια, ναι, αλλά δε βαρέθηκα στιγμή. Καταρχήν μου άρεσε απίστευτα η σκηνοθεσία και πώς γινόταν το μπροστά- πίσω στο χρόνο. Δεύτερον πολύ έξυπνη η πλοκή, και μέχρι το τέλος το μυαλό σου όλο στριφογυρίζει για το τι παίζεται τελικά. Κατά τ’ άλλα, κλασικά, κάθε ταινία με gangsters έχει ενδιαφέρον για το πώς παρουσιάζει τις ζωές τους, δουλειές, φιλίες, προδοσίες κλπ. Πολύ καλή ταινία.