Όχι, θα πρεπε να σ’ αρέσει επειδή είναι γαμημένη ταινιάρα κι ας την είχε γυρίσει ακόμα και ο Φώσκολος.
το last samurai αμα ημουν 12 θα ελεγα οτι γαμουσε, τωρα απλα λεω οτι ειναι μια ευχαριστη ταινια για να αραξω ενα βραδυ κυριακης και να τσιλαρω στην τιβι-και ισως ριξω και κανα υπνο -…
το eyes wide shut ειναι υπερανω σχολιασμου, οχι επειδη ειναι του Κιουμπρικ, απλα επειδη ειναι αριστουργημα
επισης, αμα μιλατε για καλυτερη ταινια Κρουζ, δεν ειναι το EYS για μενα, σιγουρα ουτε σαμουραηδες ουτε τιποτα παρομοια, εχει παιξει σε πολυ καλυτερες ταινιες…η δυαδα interview with a vampire και minority report οπως και το 4η ιουλη παιζουν μπαλα μονα τους σχεδον…
Xαχαχα! Σας αγαπώ. Αριστούργημα το απόλυτο ΦΕΣΙ.
Βέβαια κανένα απ’ αυτά τα τρία δεν είναι καλύτερο απ’ το Eyes Wide Shut, αλλά αν εννοείς ότι σ’ αυτές τις ταινίες είναι οι καλύτερες ερμηνείες του Κρουζ, συμφωνώ. Τις ξέχασα προηγουμένως.
Μιας και είχε γίνει πολλή φασαρία γύρω από αυτό είπα να το δω κι εγώ. Η αλήθεια είναι ότι δε με έπεισε…
Το πατατάκι του Roman Polanski. Όταν αποκτήσεις φήμη τότε και σκατά να βγάλεις ο κόσμος θα τρέξει να τα δεί. Δεν έχει λόγο ύπαρξης η ταινία, κάτω του μετρίου, προτιμήστε το The Sunset Limited με σοβαρότερη θεματολογία.
…επανάληψη του Tree Of Life, καθότι αριστούργημα:):!:
Βασικα φιλε μου γουστα ειναι αυτα.Εγω αν και 33 χρονων πιστευω οτι το last samurai ειναι η καλυτερη ταινια του κρουζ και με διαφορα κι ολας και της εχω δει ολες της ταινιες της οποιες αναφερεις.
ω ρεεεεεεε…που το ξέθαψες αυτό?!!
Απίστευτης ατμόσφαιρας ταινία που θα γουστάρει ο καθένας που ασχολείται με horror b-movies! Δεν θέλω να πω κάτι άλλο, απλά [SIZE=“5”][B]δείτε το[/B][/SIZE]!!!
[SPOILER]
Και τι τέλος, ε;… [/SPOILER]
οντως γαμει το black christmas
κι ειναι απο τον ιδιο που ειχε σκηνοθετησει το μεγαλειωδες porkys
[B]Midnight in Paris[/B]
Εντάξει απλά υπέροχη, έκανα τεράστια μαλακία που δεν πήγα να την δω στον κινηματογράφο. Ο Allen εδώ αφήνει λίγο παραπάνω ελεύθερο τον ρομαντισμό του και φτιάχνει το απόλυτο παραμύθι της φιλμογραφίας του, θυμίζοντας λιγάκι το Purple rose of Cairo. Εκμεταλλεύεται μέχρι τελευταίου σοκακιού την ομορφιά του Παρισιού του σήμερα αλλά και του παρελθόντος με τρόπο που έχει κάνει και παλιότερα για την αγαπημένη του Νέα Υόρκη αφήνοντας τον ήρωα του (alter ego του) στις ζωντανές ονειροπολήσεις του που θα τον φέρουν πιο κοντά σε αυτό που πραγματικά θέλει.
Δεν έχω πάει ποτέ στο Παρίσι αλλά η ταινία είναι το απόλυτο ταξίδι στην πόλη αυτή τόσο με τις καρτ ποσταλικές σκηνές στο ξεκίνημα όσο και σε όλη την διάρκεια της. Ούτε και εγώ μπορώ να θυμηθώ πόσο καιρό είχα να δω ταινία που να φλερτάρει τόσο έντονο με το ρομαντικό στοιχείο (έρωτες, ρομαντικές βόλτες μέσα στην βροχή) και να μου αρέσει τόσο πολύ. Ο Wilson αν και ποτέ δεν τον πήγα εδώ δίνει μακράν την καλύτερη ερμηνεία του και αποδεικνύεται ο απόλυτος πρωταγωνιστής για ταινία του Allen. Όσοι είστε φαν την βλέπετε… χθες (αν και έχω την εντύπωση πως από τους φαν μόνο εγώ δεν την είχα δει ακόμα)
Μολις ειδα το πρωτο μερος και μου αρεσε παρα πολυ αλλα εμεινα με την αγωνια.Αυριο μαλλον θα δω και το δευτερο 
Πολύ καλό σενάριο το οποίο δυστυχώς χαραμίζεται εξαιτίας της μέτριας ερμηνείας των άγνωστων ηθοποιών (εκτός του Διαβόλου). Υπο άλλες συνθήκες ίσως έφτανε και το The Devil’s Advocate. Κρίμα τη προσπάθεια.
[B]Ikiru[/B] (“To Live”) [1952]
Εάν έχετε συνδέσει το όνομα του Akira Kurosawa με τις επικές ταινίες του με σαμουράι κλπ, δείτε το Ikiru.
Η ιστορία ενός Ιάπωνα δημοσίου υπαλλήλου που μετά από 30 χρόνια αδιάκοπης εργασίας, ένα αναπάντεχο γεγονός φέρνει τα πάνω κάτω στη μίζερη μέχρι τότε ζωή του.
Ανακαλύπτει πως τόσα χρόνια ήταν χαμένος στη ρουτίνα της γραφειοκρατείας και αναζητά το νόημα της ζωής μέσα από πράγματα που μέχρι τότε αγνοούσε.
Γλυκόπικρη, μελαγχολική ταινία, που όμως αφήνει λίγο φως να εισχωρήσει από τις χαραμάδες. Εξαιρετική, λιτή σκηνοθεσία με αργούς ρυθμούς, λιγοστή μουσική και αρκετές στιγμές σιωπής που σου δίνουν το περιθώριο να αναλογιστείς και να εκτιμήσεις την άψογη ερμηνεία του πρωταγωνιστή.
[I]“How tragic that man can never realize how beautiful life is until he is face to face with death…”[/I]
Ε ναι λοιπόν!
AΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!!
…το Dream House με Ντάνιελ Γκρεγκ, Ράσελ Γουέηζ και Ναόμι Γουέητς, και νομίζω ότι ψιλοέχασα την ώρα μου…πολύ κατώτερο του καστ:):!:
Χτες είδα το [B]’‘Grave encounters’’[/B], θριλεράκι σε στυλ ντοκιμαντέρ τύπου ‘‘The Blair witch project’’ κλπ. Η σκηνή που γυρνάει η κοπελίτσα είναι τίγκα χεσηματική (υπάρχει και στο trailer στο youtube), αλλά θα μπορούσε να είναι καλύτερο.