Το Grave Encounters περίμενα να είναι μαλακία, τελίκα βγήκε καλύτερο άν και δίνει πολύ έμφαση στην ατμόσφαιρα.
Rampart για σήμερα. Μετά τα Defendor, Zombieland και Bunraku ο Woody Harrelson είπε να επιστρέψει με κάτι σοβαρό και δραματικό, οπότε αυτό έχουμε εδώ σε ρόλο κακού αστυνομικού. Έπρεπε να έχει περισσότερη δράση κατά τη γνώμη μου και θα γινόταν πιο ενδιαφέρον.
[B]Moneyball[/B]
Έκατσα να την δω κάπως επιφυλακτικός με τον φόβο ενός success story που απλά έχει να κάνει με τον baseball αλλά ευτυχώς ήταν κάτι παραπάνω. Η ταινία κινείται γύρω από τον κεντρικό χαρακτήρα Bill έναν μάνατζερ ομάδας μπειζμπολ που με την βοήθεια ενός νεαρού αποφοίτου του Γειλ θα προσπαθήσει με ένα πενιχρό μπατζετ και την βοήθεια των αριθμών (stats) να φτιάξει μια πρωταθλήτρια ομάδα και να αλλάξει του κανόνες του παιχνιδιού.
Στην ουσία βέβαια έχουμε και πάλι η ίδια ιστορία ενός ανθρώπου που θέλει να τα βάλει με το σύστημα (εδώ του μπειζμπολ) και μέσα από προσωπικές κακουχίες να δικαιωθεί στο τέλος, κάτι που στον αμερικανικό κινηματογράφο το βλέπουμε κάθε χρόνο. Η πολύ καλή και συγκρατημένη σκηνοθεσία του Μιλερ (Truman Capote) και η καταπληκτική και ίσως πιο ώριμη ερμηνεία του Πιτ, μαζί με τα τελευταία λεπτά, ανεβάζουν την ταινία αρκετά σκαλοπάτια αν και δεν είναι το αριστούργημα για το οποίο όλοι μιλάνε (κυρίως στην Αμερική φυσικά). Αξίζει πάντως.
Περισσότερο ψυχολογικό δράμα και πολύ λιγότερο θρίλερ, το αριστούργημα αυτό του
Andrzej Zulawski, με προβλημάτισε ως προς το πού μπορεί να φτάσει κάποιος και πώς βλέπει τον κόσμο γύρω του, όταν βρίσκεται σε μία πολύ άρρωστη κατάσταση.
Η σχέση μεταξύ δύο φύλων μπορεί να φτάσει σε τέτοιο νοσηρό επίπεδο; Ίσως…
Καταπληκτικό…
Edit: Η ηθοποιία της Isabelle Adjani είναι απίστευτη, αλλά και του Sam Neill, πολύ καλή.
Χθες είδα δύο ταινίες:
1η Brazil. Την πάλευα τρεις μέρες. Μέχρι και λίγο μετά την πρώτη ώρα μου φαινόταν αδιάφορη. Από τη σκηνή της καταδίωξης με το φορτηγό άρχισε να έχει ενδιαφέρον. Στο τέλος έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Ο ένας συμβολισμός/κλείσιμο του ματιού διαδεχόταν τον άλλον.
[SPOILER]Σκηνή ανθολογίας θα έλεγα η κάλυψη του Τατλ με εφημερίδες και η εξαφάνισή του. [/SPOILER]
Μου θύμισε Prisoner και The Wall μεταξύ άλλων. Καταπληκτικά εφέ, φοβερά σκηνικά, απίστευτη ατμόσφαιρα, αξέχαστη μουσική από τον Michael Kamen. Παίζει και ο Ray Cooper, περκασιονίστας του Elton John. Υλοποίηση ενός μεγάλου καλλιτεχνικού οράματος. Δεν την κατάλαβα καλά, αλλά βγάζω το καπέλο στο Gilliam. Αλήθεια, τι έκανε εισπρακτικά αυτή η τιανία;
2η Jacob’s Ladder. Τη μπάνισα στο “mindfuck movies” thread και τη νοίκιασα. Πολύ καλός ο Tim, σίγουρα την κατάλαβα καλύτερα από το Brazil. Καλή ταινία, με ανατροπές στο σενάριο, θα προτιμούσα να έλλειπαν κάποιες σκηνές με πολύ αίμα. Δεν προσφέρουν τίποτα. Προτείνεται.
Ντάξει,δεν τρελάθηκα κιόλας αλλά πέρασε εύκολα η μία+ ώρα.Άκρως παλαβιάρα ταινία…χαοτική θα έλεγα.Λίγο ό,τι να’ναι.Πώς δύο αξιοπρεπή,αγαπημένα και καθώς πρέπει ζευγάρια γίνονται σταδιακά,μέσα από ανάκατες συζητήσεις,οργισμένα μεταξύ τους,με τους ίδιους τους τους εαυτούς και καταλήγουν να γίνουν λιώμα και μπουυμ!βγάζουν όλες τις σκέψεις,γκρίνιες,κακίες,απωθημένα κλπ από μέσα τους και επικρατεί το πανδαιμόνιο.Το ωραίο έιναι πως υπάρχουν και κάμποσες κωμικές(κωμικοτραγικές βασικά) στιγμές εδώ και εκεί 
αρκετα καλη ταινια ψυχολογικου θριλλερ,συνισταται
50/50. Ασήμαντος τίτλος, αστείο εξώφυλλο, μα αρκετά δυνατή ταινία με τον τυπάκο που έπαιζε και στο Hesher σε ρόλο καρκινιάρη. Μας δείχνει λοιπόν πως είναι να ζείς με αυτό, και πως παρόλο που τον παρατά η γκόμενα και επηρεάζεται ψυχολογικά απ’την αρρώστια, καταφέρνει με τη βοήθεια του φίλου και των υπολοίπων να τα βγάλει πέρα.
καλα το v for vendetta δεβν θελει σχολια πλεον! ταινιαρα!. κατα τα αλλα εχει το lucky number slevin σον αλφα τωρα για οποιον ενδιαφερεται.
Yπ’οψιν κυκλοφορησε το Tinker Tailor Solder Spy στο νετ σε καλη ποιοτητα!
Lupin δες !
επιτελους
[B]The Big Sleep[/B] (1946)
Ντάξει. Απίστευτη ταινία ! Απορώ που δεν την είχα δει τόσο καιρό.
Όσοι ακούτε για ασπρόμαυρες ταινίες και βγάζετε σπυράκια, όσοι τη βρίσκετε με σύγχρονες, πλαστικές αστυνομικές ταινίες δράσης και πιστεύετε ότι αυτές οι παλιές είναι για γέρους, δείτε την και θα αλλάξετε γνώμη σίγουρα.
Ταινία σεμινάριο για το είδος. Ασύλληπτη ταχύτητα, φοβεροί διάλογοι με ατάκες-φωτιά να εκσφενδονίζονται συνεχώς και μια πλοκή που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα.
Η Lauren Bacall εξαιρετική και ο (τότε σύζυγός της) Humphrey Bogart δίνει ρέστα στο ρόλο ενός από τους πιο γαμάτους, κουλ ντετέκτιβ που έχετε δει σε ταινία.
[SPOILER]Παρασυρμένος από το κλισέ των ταινιών της εποχής αυτής, του τύπου “Α καλώς ήρθες. Να σου βάλω ένα ποτό?” όπου ο οικοδεσπότης προσφέρει το κατιτίς του στο μουσαφίρη, έβαλα κι εγώ λίγο ουίσκι στο ποτήρι και τώρα νιώθω ότι θα μπορούσα να είχα ποστάρει και στο mindfuck movies…O:)
Καφέ ήθελε αυτή η ταινία γμτ…
On-topic: 'Εγραψε η ατάκα του Bogart ---->
και δεν πιάνει μία μπροστά στο κόμικ, φαντάσου.
το lucky number slevin είναι από τις πιο κουλ του είδους της, Ταραντινίστικη ίσως. και γαμώ.
:!::!:
Μάλλον οι Άγγλοι δίνουν διαφορετικό νόημα στη λέξη “hilarious” σε σχέση με αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι… Είχε κάποιες καλές ιδέες σκηνοθετικά και αν μου έλεγαν απλά ότι θα δω μια λίγο ρομαντική, λίγο συγκινητική ταινία για τα προβλήματα και τις αναζητήσεις ενός 15χρονου ίσως να έμενα και ευχαριστημένος. Αλλά βλέποντας ότι είναι “The best British comedy in years” περίμενα κάτι άλλο και τελικά απογοητεύτηκα.
Το πρωτο μου ποστ αφορα το equilibrium. Απιστευτη ταινιαρα κραμα Matrix και v for vendetta.Προσωπικα τη θεωρω καλυτερη και απο τις δυο.O bale δινει ρεσιταλ για αλλη μια φορα.H ταινια περιγραφει μια κοινωνια που εχει προκυψει επειτα απο τον 3ο παγκοσμιο πολεμο και επικρατει φασισμος.οι πολιτες της εχουν πειστει πως ο μονος τροπος για να διασφαλιστει η συνεχεια της ειναι να καταπνιξουν καθε ειδους συναισθημα το οποιο θεωρειται απο το καθεστως ως η πηγη του κακου.το καθεστως εχει ορισει μια επιλεκτη ομαδα η οποια προσπαθει να εντοπισει τους παραβατες του συναισθηματος.επι κεφαλης της ομαδας ειναι ο bale.δε συνεχιζω την περιγραφη,δειτε μονοι σας την ταινια.προτεινεταιι σε ολους!
στηριζω Τζον 1000%
[B]The stranger (1946)[/B]
Είπα να κάνω ένα αφιέρωμα στον Welles χθες και να δω 3-4 ταινίες του σε μια μέρα αλλά τελικά μόνο αυτήν πρόλαβα να δω (για δεύτερη φορά). Στο πρόγραμμα έχω το The Lady from Shanghai και The Magnificent Ambersons.
Ερευνητής για εγκλήματα πολέμου ψάχνει να βρει σε κωμόπολη των ΗΠΑ ένα από τους πιο περιβόητους εγκληματίες των Ναζί.
Λίγο καιρό μετά την πτώση του Ναζισμού ο Γουελς στήνει το απόλυτο θρίλερ με ναζί εγκληματία που έχει γίνει μέρος της αμερικανικής πραγματικότητας και πλήρες μέλος του τρόπου ζωής. Η ταινία δεν παίζει κρυφτούλι του στυλ “που ναι ναι ο ναζιστής” αλλά αντίθετα τον αποκαλύπτει γρήγορα και ασχολείται με την προσαρμογή του στην αμερικανική οικογένεια κάτι που τον κάνει ακόμα πιο τρομακτικό ειδικά αν σκεφτεί κανείς πότε έγινε η ταινία. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι όταν γίνεται η αποκάλυψη της ταυτότητας του στην καινούργια του οικογένια. Εξαιρετική ταινία.
το equilibrium ειναι ταινιαρα, προσωπικα κι εγω το προτιμω απο το matrix και τη γουρουνοφατσα του αταλαντου του ριβς.
Εχει παρει παρα πολλα στοιχεια απο το 1984
Συμφωνω,κι εγω ειχα ακουσει οτι ειναι πολυ καλη ως ταινια,και αστεια,αλλα η αληθεια ειναι οτι βαρεθηκα και δεν πολυγελασα.
Το equilibrium έχω βαρεθεί να το βλέπω να αποθεώνεται εδώ μέσα… no mooreee μια μετριότητα είναι, αμαν πια.
