Η κλασική ταινία του '70 που βλέπω για πρώτη φορά και ομολογώ κάπου την βαρέθηκα. Το κακό είναι πως αργεί χαρακτηριστικά να μπει στην δράση, στο ζουμί και η ενασχόληση με τους χαρακτήρες μέχρι εκείνο το σημείο είναι εντελώς αδιάφορη, πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχουν οι αλλαξοκωλιές πιλότων και υπεύθυνων αεροδρομίου ρε γαμώτο. Άσε που ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας της ταινίας (Guerrero) μένει χαρακτηριστικά πίσω στην αφήγηση κάτι που προσωπικά μου την έσπασε. Μέχρι που κάποια στιγμή φτάνουμε και στο πιο αγωνιώδες κομμάτι της ταινίας και… ξενέρα, τελειώνει πριν καλά καλά αρχίσει. Προφανώς ήθελαν να κάνουν ένα δράμα χαρακτήρων γύρω από μια αγωνιώδη ταινία αλλά για μένα απέτυχαν και στο ένα και στο άλλο. Και δεν είναι θέμα εποχής, υπάρχουν και άλλες παρόμοιες ταινίες τότε που είχαν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον (tower inferno ένα που μου έρχεται στα γρήγορα). 130 λεπτά βαρεμάρας.
Χθες ειδα το 12 πιθηκοι του mastermind terry gilliam για 3η φορα.πραγματικα ο,τι και να πει κανεις γι’αυτη την ταινια ειναι λιγο.ο μπραντ πιτ εκπληκτικος στο ρολο του τρελου-ακτιβιστη αποδεικνυει πως ειναι πραγματικα καλος ηθοποιος.για μενα επρεπε για αυτη την ερμηνεια να τιμηθει με το οσκαρ β’ανδρικου ρολου.η ταινια θιγει πολλα ζητηματα και ειναι αρκετα δυσκολο να την συλλαβει κανεις την πρωτη φορα που θα τη δει.προσωπικα τη θεωρω μια απο τις ταινιες οροσημο για τον κινηματογραφο τη δεκαετια των 90’s που επηρεασε πολλους σκηνοθετες.τη συνιστω ανεπιφυλακτα σε ολους!
Επισης ειδα το Another Earth.αρκετα καλη ταινια.αναφερεται σε υπαρξιακα ερωτηματα και στο γεγονος οτι μια στιγμη μπορει να σου αλλαξει τη ζωη για παντα.στην πραγματικοτητα ειναι μια ‘‘ακομη ευκαιρια’’ που πρεπει να δινουμε στους ανθρωπους ακομα κ οταν κανουν τρομερα λαθη.σαν κονσεπτ το κρινω ιδιοφυες γιατι συνδυαζει το δραμα με στοιχεια επιστημονικης φαντασιας πραγματικο-φανταστικο.το σεναριο χωλενει αρκετα ενω οι ηθοποιοι ειναι αρκετα καλοι(ειδικα η κοπελα)
Μια παρεα hippies ξεκινανε ενα ταξιδι,με σκοπο να βρουνε τον "επιγειο παραδεισο"σε μια απομονωμενη κοιλαδα στα βαθη της ζουγκλας της Νεας Γουινεας.
Αργοι ρυθμοι,ατμοσφαιρα,λιγο φιλοσοφια και σε καποια σημεια ντοκιμαντερ του national geographic!Σιγουρα επηρεασμενη παντως απ’το πνευμα της εποχης(hippie culture).Οχι η καλυτερη του Schroeder αλλα αξιζει να την δεις.Α και μουσικη απο Pink Floyd,να μη ξεχνιομαστε…
[SPOILER]Η εισαγωγη με το obscured by clouds ειναι απ’τις πιο ατμοσφαιρικες σκηνες που εχω δει ποτε.[/SPOILER]
El secreto de sus ojos (The Secret In Their Eyes) (2009)
Πολύ καλή ταινία, την οποία ήθελα εδώ και καιρό να δω και σήμερα τελικά αξιώθηκα.
Καταρχάς, οι περισσότερες ισπανόφωνες ταινίες που έχω δει μου άρεσαν πάρα πολύ και κάποιες άλλες δεν έπεφταν κάτω του καλού και έτσι ήξερα ότι η συγκεκριμένη δεν θα ήταν κάτι απογοητευτικό.
Πολύ καλό το σενάριο και η σκηνοθεσία, καθώς και οι ηθοποιίες. Η ιστορία δεν έχει να κάνει με την διαφθορά στο δικαστικό χώρο, όπως αρχικά φαίνεται, αλλά με τις χαμένες ευκαιρίες και τα έντονα συναισθήματα. Πολύ δυνατή ταινία, σίγουρα απ΄τις καλύτερες των τελευταίων χρόνων.
mindfuck ταινια με συνεχη time loops που στηριζεται στο μυθο του Σισυφου. Αν εχετε δει το timecrimes και σας αρεσε, πιστευω οτι αυτη ειναι ανωτερη. Εχει και τη μ…αρα τη melissa 8)
Προχτές το βράδυ πέτυχα τυχαία στην ΕΤ1 μια ταινία που μου κέντρισε το ενδιαφέρον.
Παλιά, ασπρόμαυρη ήταν και η σκηνοθεσία της με έκανε να πιστέψω αρχικά πως ήταν ξένη.
Μέχρι που άνοιξα τη φωνή και άκουσα τα ελληνικά…
[B]Μέχρι το πλοίο (1966)[/B]
Δυστυχώς δεν την έπιασα από την αρχή αλλά όσο είδα με ενθουσίασε.
Με τράβηξε αρχικά η φοβερή φωτογραφία της, η πλοκή αλλά και οι αργοί ρυθμοί της.
Πρέπει να ήταν αρκετά μπροστά για την εποχή της.
Έφερνε στο μυαλό ευρωπαικό κινηματογράφο. Θα ψάξω να τη βρω.
