καταπληκτικη ταινια οντως.
…το ΄΄Χρυσάφι Του Μακένα’’ με Ομάρ Σαρίφ, Γκρέκορυ Πεκ και Τέλυ Σαβάλας, είδα, μετά από πολύ-πολύ καιρό πού’χα να δω γουέστερν:):!:
‘‘Unbreakable’’(2000) του [B]M. Night Shyamalan
[/B]
Eπιτελους το ειδα.Θυμαμαι οτι παιζοταν οταν ημουν φοιτητης και πηγαινα σινεμα 8 μερες τη βδομαδα,αλλα αυτο το σνομπαρα χωρις λογο,μεχρι που πριν απο λιγο συνειδητοποιησα ποσο λαθος ειχα κανει.Η ιστορια στους περισσοτερους απο σας ειναι γνωστη,οποτε δεν θα μπω στον κοπο να την παρουσιασω.Αυτο που με εντυπωσιασε ειναι η αυθορμητη και σχεδον πηγαια συναισθηματικοτητα που βγαζει η ταινια,καθως προσπαθει να μας παρουσιασει το τι ειναι τελικα superhero για τον εξω κοσμο και τι ειναι superhero για τον ιδιο τον υπερηρωα.Ο [B]Bruce Willis[/B],ειναι για μενα ανελπιστα πολυ καλος στο ρολο και βγαζει μια θλιψη,εναν προβληματισμο και μια στενοχωρια που τελικα εχουν αντικτυπο στη σχεση του με την οικογενεια του,αλλα και με τον ιδιο του τον εαυτο,για το κατα ποσο ο ιδιος ειναι κατι ξεχωριστο απο ενας κανονικος ανθρωπος.Το σεναριο ειναι πραγματικα φοβερο,η ταινια αν και ρυθμικα αργη,κυλαει παρα πολυ ομαλα και ηρεμα και θα ελεγα οτι το τελευταιο 20λεπτο με αποκορυφωμα ενα βουβο δεκαλεπτο μεσα σε αυτο,ειναι εξαιρετικα υποβλητικο κι εντυπωσιακο και η ταινια γ ειναι κυριως drama με εμφαση στους χαρακτηρες,παρα ενα action movie για αποθεωση του υπερηρωα.Αρκετοι θυμαμαι ελεγαν αρνητικα λογια για το τελος της ταινιας.Εγω δεν θα πω οτι με χαλαει η τροπη του τελους ,οσο η σημασια του και ο συσχετισμος του με τα οσα βλεπαμε.
Αν δεν το εχετε δει,δειτε το.Απορω παντως γιατι ο [B]M. Night Shyamalan[/B] τα τελευταια χρονια εχει παρει την κατω βολτα ανεπιστρεπτι!!!
8)8)
Aπο τις αγαπημενες μου!
Αριστουργήματα οι δύο τελευταίες που αναφέρθηκαν.
Γω είδα το [B]Tyrannosaur[/B]. Είναι για μια ιδιαίτερη σχέση δύο ανθρώπων που ζουν τη βία με διαφορετικό τρόπο και που η κατάληξη τους είναι αναπάντεχη. Βέβαια απ’ ότι έχω προσέξει εδώ, αρκετοί την έχουν δει και την ξέρουν. Δυνατή και χύμα, χωρίς ωραιοποιήσεις, πολύ ευρωπαϊκή. Ο πρωταγωνιστής μου θύμιζε τον χασάπη από το I stand alone του Gaspar Noe. Από τις πολύ καλές που βγήκαν πέρσυ όπως φαίνεται. Σειρά έχει η μοσχαροκεφαλή \m/
αυτό δεν ήταν φέτος στις νύχτες πρεμιέρας…με είχε ψήσει άγρια!
εγώ είδα τούτο
είχε στιγμές γέλιου…τίποτα παραπάνω…
απο τις αγαπημενες μου με τον Schwanzenegger
Σώστος ο jiopas. Πολυαγαπημένη ταινία!!
δε μπόρεσα να βρώ κάτι αξιόλογο σαν το τελευταίο που είδα, οπότε το ρίξα στη πλάκα. Νικολής Κέητζ ξανά, άν και το γυρίσαν καλά όσο μπορούσαν, το σενάριο θα ήθελε να είναι λίγο Omen, κι έπρεπε να είναι πιο εντυπωσιακό.
[B]Immortals[/B]
Εναλλακτικός τίτλος ταινίας “ήρθες πάλι τρελό καρναβάλι” :lol: Υπερ - στυλιζαρισμένο αλλά χωρίς την κομικ αισθητική των 300 το μόνο που μένει είναι τα φανταχτερά κουστούμια και τα ψηφιακά σκηνικά που σε πολλές περιπτώσεις παραπέμπουν σε gay parade. Πλάκα είχε πάντως που ενώ στους περισσότερους χαρακτήρες η κάμερα έπεφτε πάνω στους κοιλιακούς όταν μεταφερόμασταν στον Ρουκ η κάμερα προσπαθούσε να καλύψει με κάθε τρόπο τις κοιλάρες που ξεχείλιζαν :lol::lol: Η τελικά σκηνή μάχης Τιτάνων και Θεών πρέπει να είναι ότι πιο γελοίο έχω δει εδώ και πολλά χρόνια πάντως.
Καλα ρε βαζουν για την καθε μαλακια τεραστιες αφισες
και για το Ολικη Επαναφορα μου εβαλες αυτη την κλανια ?
Βαλε μια σεντοναρα αγορινα μου να γουσταρουμε.
:lol::lol:
θα εβαζα μεγαλυτερη αλλα δεν ηθελα να υπερβαλλω
Μιας και βρισκομαι σε κλιμα Hustler, ειδα κατοπιν προτροπης το Cincinnati Kid με τον Mcqueen. Καλο, με κουκλιτσες λολιτες, αλλα πολυ αποτομο και απροσμενο το τελος.
Λολιτα #1
Λολιτα #2
Σειρα εχει το Papillion με McQueen και Hoffman
Κατα τη γνωμη μου, οπως θα επρεπε να ειναι ενα πολυ καλο και ενδιαφερον αστυνομικο. Αντε, αν ειχε και 1-2 twists πιο παραξενα (γιατι σε γενικες γραμμες δεν εχει την ουαο ανατροπη) θα ηταν καλυτερο, αλλα εξαιρετικες ερμηνειες απο Pacino (κλασσικα) και Williams που επαιζε τον ρολο του οπως επρεπε. Για την Swank παει και ερχεται, ή του υψους ή του βαθους την θεωρω γενικα.
‘’[B]Dead Man’s Shoes[/B]’’(2004) του[B] Shane Meadows[/B]
Ο Βρετανος [B]Paddy Considine[/B] υποδυεται ενα συγχρονο vigilante που μολις εχει απολυθει απο το στρατο, ο οποιος θελει να εκδικηθει για την κακοποιηση του καθυστερημενου αδερφου του απο μια ομαδα drug dealers.Mεσα απο ασπρομαυρα flash-backs παρακολουθουμε το τι εχει γινει στο παρελθον και γιατι ο πρωην στρατιωτης εχει βαλθει να παρει εκδικηση.Η ιστορια δεν εχει εκπληξεις ιδιαιτερες,ειναι μια revenge story με τυπους που τους κυνηγανε κι ενα εκδικητη που τρεχει απο πισω τους.Ενδιαφερον παρουσιαζει επισης ο τροπος που γινονται οι φονοι και πιος θα ειναι ο επομενος.Το θεμα ειναι αοτι πισω απο αυτην τη φαινομενικα απλη και οχι τοσο πρωτοτυπη ιστορια,κρυβεται ενα τοπιο μονιμως μουντο και βροχερο,ασημοι Βρετανοι ηθοποιοι,ακρως πειστικοι στους ρολους τους,φλεγματικο/αυτοσαρκαστικο βρετανικο humour που φερνει στο νου ‘’[B]Trainspotting[/B]’’ σε σημεια και σκηνες που ειναι πραγματικα συναισθηματικα βιαιες.
Η ολη συγκινηση για το τι εχει παθει ο retarded αδερφος και η συνταυτιση με τον εκδικητη αδερφο του για μενα δραστηριοποιουνται μεσα απο τα ρεαλιστικοτατα και πολυ επιδεξια σκηνοθετημενα flash-backs.Κατα τη διαρκεια της ταινιας ελεγα οτι δεν εβλεπα και κατι που δεν εχω ξαναδει,στο τελος ομως υπαρχει μια γευση λυτρωσης και μια αισθηση οτι τελικα η ταινια ελεγε πολλα.
Στα συν της και η για μενα μιξη 70’s αισθητικης και συγχρονης κινηματογραφισης που ειναι διαχυτη σε ολη την ταινια,απο τους καρικατουρε χρηστες/βαπορακια/μελη της συμμοριας μεχρι το αφηνιασμενο προσωπο του πρωταγωνιστη που διψαει για αιμα!!!
ωραιότατο το απο πάνω!
όποιος δεν το έχει δει, να το κάνει
‘’[B]Sideways[/B]’’(2004) του [B]Alexander Payne[/B]
O [B]Paul Giamattι[/B] που ξεπεταχτηκε κι εγινε ευερεως γνωστος κυριως με αυτην την ταινια και το ‘’[B]American Splendor[/B]’’.Προσωπικα τρελαινομαι για [B]Giamatti[/B] και ειναι ενας απο τους ελαχιστους συγχρονους ηθοποιους που εκτιμω τοσο πολυ.
Το συγκεκριμενο ειχα αφησει να μου ξεφυγει,χωρις κανεναν ιδιαιτερο λογο βεβαια.Εδω λοιπον ο συμπατριωτης μας [B]Alexander Payne
[/B] κανει μια δραματικη κωμωδια/road movie με ατακες,ερωτα,πληγωμενες αγαπες,αντρικη φιλια,στοχασμο,συζητησεις,κομπλεξ,δλδ με λιγα λογια καθαροαιμα woody-allen-ικα θεματα.
Δυο looser-αδες φιλοι,ενας αποτυχημενος συγγραφεας κι ενας αποτυχημενος ηθοποιος με αφορμη τον επικειμενο γαμο του τελευταιου,κανουν ενα ταξιδι οπου συμβαινουν αρκετα ωστε αφ’ενος να εχουμε συζητησεις και ιδεολογικες αναλυσεις μεταξυ των δυο,αλλα και περιστατικα που γεννουν εξισου συζητηση και προβληματισμο.Το pairing μεταξυ [B]Paul Giamatti[/B] και [B]Thomas Haden Church[/B] δουλευει εξαιρετικα,εινα δεμενοι και θα ελεγα οτι ο ενας ‘‘στρωνει’’ κι ο αλλος ‘‘σκοραρει’’…
Mεσα λοιπον στην ταινια ειδα πολλα κομπλεξ μου,ανασφαλειες,πραγματα που ολοι εχουμε ζησει και σκεψεις που ολοι εχουμε κανει και χαιρομαι οταν δημιουργοι και ερμηνευτες δεν κωλωνουν απο τη μια να βγαλουν τα απλυτα τους στη φορα κι απο την αλλη να ενσαρκωσουν ρολους που ισως τους τυποποιησουν σαν ηθοποιους και εν τελει τους χαλασουν το προφιλ.Εδω ο[B] Giamatti[/B] οπως ακριβως και στο εκπληκτικο ‘’[B]Barney’s Version[/B]’’ αυτοξεμπροστιαζται και προσωπικα το ξαναλεω τρελαινομαι να βλεπω εναν αξιο συνεχιστη της λογικης και του παιξιματος του [B]Woody Allen[/B] να ενσαρκωνει ρολους που του πηγαινουν γαντι.
Και πραγματικα απορω πως αυτος ο ανθρωπος δεν εχει παιξει ακομα σε ταινια του [B]Allen[/B]!!!
Για να συγκεφαλαιωσω το ‘’[B]Sideways[/B]’’ ειναι μια πολυ ευχαριστη ταινιαρα!!!