Αν εξαιρέσεις καστ, η όλη ταινία είναι για τον μπουτσο γκαβάλα
καλα ο Ορλαντο Μπλουμ δεν ταιριαζε στην ταινια
‘’[B]Immortal Beloved[/B]’’(1994) του [B]Bernard Rose[/B]
Nα μια πολυ ωραια ταινια που ειδα χθες βραδυ…
Εργα και ημεραι του[B] Ludvig Van Beethoven[/B].
O [B]Beethoven[/B] πεθαινει κι ενω ο αδερφος του περιμενει να εχει κληρονομησει την περιουσια του ,εκεινος με ενα μυστηριο γραμμα τα αφηνει ολα στην ‘‘Αθανατη Αγαπημενη ‘’ του,χωρις ομως να την κατονομαζει.Ετσι ο φιλος του και δικηγορος του που κραταει στα χερια του το γραμμα και τη διαθηκη,ξεκιναει μια ερευνα αναζητησης του προσωπου αυτου προκειμενου να το εντωπισει.Κι ετσι,μεσω flashbacks και διηγησεων απο τριτους,εμεις μαθεινουμε την ολη ιστορια.
Στο ρολο του μεγαλου maestro o εκπληκτικος [B]Gary Oldman[/B] που για αλλη μια φορα στα 1990’s δινει μια one man show ερμηνεια.Η ταινια στεκεται περισσοτερο στο δυστροπο,κακο,αποτομο,αντιπαθητικο για τους αλλους και μικροψυχο σε σημεια χαρακτηρα του συνθετη,απαρα στο αναμφιβολλα μεγαλειωδες εργο του.Αν κια ηταν κουφος,συνεθετε αριστουργηματα τα οποια ομως δεν ακουγε,αλλα παραλληλα ηθελε να εξουσιαζει τους ανθρωπους,να τους επιβαλλει απαιτητικα τις εντολες/επιθυμιες του και να στεκεται ‘‘αγκαθι’’ στις ζωες των αλλων.Αποτελεσμα αυτου ηταν να μη χαιρει ιδιαιτερης εκτιμησης ως ανθρωπος ενω συχνα στην ταινια βλεπουμε οτι ουτε τη λυπηση δεν ειχε για το οτι ηταν κουφος.
Η απεικονιση της εποχης,με τα πλουσια σπιτια,τα κοστουμια και τα σκηνικα ειναι πολυ ωραια ενω η ολη ιστορια,απαλα ,διανθιζεται και απο πολιτικες αναφορες,καθως ο maestro ηταν υποστηρικτης του Ναπολεωντα,αλλα μετα την εισβολη του τελευταιου αλλαζει πολιτικες πεποιθησεις και ειναι χαρακτηριστικη η σκηνη οπου διαγραφει το ονομα του Ναπολεωντα απο τη συμφωνια που ειχε συνθεσει προς τιμην του.
Θα ελεγα οτι ο σκηνοθετης του επισης πολυ καλου ‘’[B]Candyman[/B]’’,[B]Bernard Rose[/B],μας δινει εδω ενα παρα πολυ καλο εργο,συνεπικουρουμενο απο μια μεγαλη ερμηνειεα.
Γάμησε!
Blood Simple (1984)
Η πρωτη ταινια των αδερφων Coen ειναι ενα νεονουαρ πολυ συμπαθητικο.Η ιστορια λιγο πολυ συνηθισμενη.Παρανομο ζευγαρι γινεται αντιληπτο απ’τον κερατα συζυγο ο οποιος προσλαμβανει καποιον να τους καθαρισει.Απο κει και περα γαμιεται το συμπαν οπως σε καθε ταινια τους.Με αρεσε.
Το ‘‘Blood Simple’’ ειναι και γαμω τις ταινιες!!!
[B]The Conversation[/B] (1974)
[B]Writer-Director:[/B]
Francis Ford Coppola
[B]Stars:[/B]
Gene Hackman
John Cazale
Harrison Ford
δεκαετία του 70 και εχει ανατεθεί σε έναν ιδιωτικό αστυνομικό να καταγράψει μερικές συζητήσεις ενός άντρα και μιας γυναίκας που κάνουν βόλτα σε μια πλατεία.
η παρακολούθηση και η καταγραφή είναι επιτυχής αλλά απο τα συμφραζόμενα ο αστυνομικός καταλαβαίνει οτι μάλλον τα 2 αυτά άτομα διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο.
ανάμεσα στην δουλειά του, στην συνείδηση του και στο παρελθόν του που τον στοιχειώνει πρέπει να διαλέξει ποιον δρόμο θα πάρει.
ωραίο θρίλερ(περισσότερο ψυχολογικό, με την ευρύτερη έννοια) , με εναν χακμαν να παίζει πολύ καλά τον ρόλο του προβληματισμένου και προβληματικού ιδιωτικού αστυνομικού.
στην ουσία δεν βλέπουμε καθόλου δράση. αλλά η μίξη του παρελθόντος του χαρακτήρα, το παρόν του και η υπόθεση, και τα θρησκευτικά του πιστεύω, φτάνουν για να δημιουργήσουν ενα ωραίο σκηνικό(κο-κο-κοπολα).
εχω μερικές ενστάσεις(που ισως να μην εχουν βάση καθώς είναι ταινία δεκαετίας 70) αλλά γενικά μιλαμε για μια πολύ καλή ταινία.
*επίσης μερικές ενστάσεις εχω και για το [B]the skin i live in/B που είδα μερικές μέρες πριν, αλλά μου άρεσε τόσο που δεν έχει καν νόημα να μιλήσω για μερικές ακροβασίες ανάμεσα σε σκηνές και γεγονότα(δεν αναφέρομαι στο χρονικό μπρος πίσω)
Συγκλονιστικό το από πάνω. Ταινία-ορόσημο με ανυπέρβλητη εσωτερική ένταση. Ταινίες σαν το γερμανικό The Lives Of Others, δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτή.
Για πες και τις ενστάσεις σου να τα ακούσεις ένα χεράκι… 
χαχαχα… δεν είναι τίποτα.
απλά αναλώνεται πολύ στο να δημιουργήσει ατμόσφαιρα(με εξαιρετικό αποτέλεσμα πάντως!) που νιώθεις οτι η ιστορία εχει ξεχαστεί(λανθασμένα φυσικά). βέβαια εξαρχής αυτή η ένσταση είναι κάπως άκυρη καθώς ο κοπολα αυτό πρέπει να ήθελε.
επίσης το τέλος αν και εξαιρετικό νομίζω πως χώραγε και άλλη ακροβασία απο μέρους του κεντρικού χαρακτήρα.για αυτό ειπα οτι αν ήταν τωρινή ίσως ήταν άλλη η μορφή της ταινίας.
αλλά πραγματικά η ένταση που υπάρχει σε ολο το φιλμ σβήνει κάθε ένσταση.
σωστά είπες για [B]The Lives Of Others[/B]
ισως σε αυτή την κατηγορία μπαίνει και αυτό που θέλω να δω τις επόμενες μέρες
[B]Blowup [/B]
Όχι, καμία σχέση. Εντελώς σουρεάλ φάση με άπειρους συμβολισμούς είναι το Blow-Up. Δύσκολη ταινία. Δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα, αλλά σίγουρα αξίζει.
ναι ε? χμμμ. μάλλον θα παίξει τις επόμενες μέρες.
ειδα το Memento σημερα και συγκλονιστηκα με γαμησε το μυαλο κανονικα…αν και εγω γενικα τρελενομαι για τετοιου ειδους ταινιες…εκπληκτικη πραγματικα…χθες ειδα και το inception…και τις 2 τις θεωρω πλεον αγαπημενες!
αφου εισαι γενικα τυπος των mindfuck movies δες το mulholland drive!2.5 ωρες mindfucking!
και αν δεν ειδες το shutter island δες το κι αυτο!παλι με decaprio και σε πιο λογικα πλαισια το mindfucking (σε σχεση με το mulholland drive) και πιο ωραιο απο inception παρολο που τις θεωρω σχεδον ισαξιες
[B]Crimson[/B],’[B]‘The Conversation[/B]’’,’’[B]The Skin I Live In[/B]’’ και φυσικα το ‘’[B]Blow Up[/B]’’,η καθε μια για διαφορετικους λογους ειναι φοβερες.
Συμφωνω και με τα σχολια σου,αλλα και με αυτο που σου λεει ο [B]Keyser[/B] για το ‘’[B]Blow Up[/B]’’.
Ετσι για να σε φτιαξω παρε και αποψη για το ‘’[B]Blow Up[/B]’’ που ειχα γραψει πριν καιρο.
http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=3107&page=1267
Πανέμορφο. Ένα παιδί χωρίς σπίτι + οικογένεια που γίνεται αστέρας στο American Football.
το shutter island ειναι απο τις αγαπημενες μου επισης…θα το δω σιγουρα αυτο που προτεινεις…
αν γουσταρεις και συ τετοια εγω σου προτεινω το Pi (μπορει να το βρεις και ως Pi-faith in chaos) και το τεραστιο Stalker λατρεμενες…!!
Αυτό το χει δει κανείς…?
Λέω να το δω σήμερα…
Χαβαλέ έχει, μου άρεσε!
ωραιος θα το βαλω στα υποψιν! 
‘’[B]Il Divo[/B]’’{2008} του [B]Paolo Sorrentino[/B]
Καλα ενταξει!Αντε γεια!!!
Η κινηματογραφομανα Ιταλια στα 1960’s,1970’s και λιγο 1980’s την τελευταια 20ετια περασε πολυ δυσκολα κινηματογραφικα πετρινα χρονια,αλλα τα τελυταια 4-5 βλεπουμε οτι γυριζονται παλι αξιολογες παραγωγες οι οποιες τυγχανουν και διανομης στις δικες μας αιθουσες.
Μια απο τις αξιολογες αυτες ταινιες που ειχε προκαλεσει αισθηση τοσο παγκοσμιως οσο και στη χωρα μας ,ηταν το εξαιρετικο’’[B]Il Divο[/B]’’ που ασχολειται με τη ζωη και το εργο του τεως Ιταλου πρωθυπουργου και [B]Προεδρου[/B] των [B]Χριστιανοδημοκρατων[/B],[B]Guιlio Andreotti[/B].
Ακροβατωντας μεταξυ πολιτικου θριλερ και πολιτικου δραματος,η ταινια εχει στοιχεια απο τα αντιστοιχου υφους films της δεκαετιας του 1970 στα οποια η Ιταλια και η Γαλλια πρωτοστατησαν,αλλα και στοιχεια συγχρονου κινηματογραφικου στυλ.Συγκεκριμενα,η παρουσιαση των μελων της ομαδας συνεργατων του [B]Andreotti [/B] γινεται με τετοιο τροπο που θυμιζει τον τροπο με τον οποιο ο [B]Tarantino[/B] παρουσιασε τα μελη της σπειρας του στο ‘’[B]Reservoir Dogs[/B]’’.Και οι αυλοκολακες του [B]Αndreotti[/B] σαν συμμοριτες παρουσιαζονται,γιατι κακα τα ψεματα αλλα gangsters ειναι οι πολιτικοι και τιποτε αλλο.
Το εργο αυτο ασχολειται με την παρασκηνιακη δραση του πρωην πρωθυπουργου,τις υποψιες για διαπλοκη,σκανδαλα με μιζες ,αλλα και τη διασυνδεση του με τη Μαφια και τη συμμετοχη του σε δολοφονιες δημοσιογραφου,αλλα και στρατιωτικων.Στο τελος ο πρωθυπουργος οδηγειται σε δικη …
Το σαρακι που ετρωγε,τρομαζε κι απασχολουσε σαν εφιαλτης τον [B]Andreotti [/B] ηταν η δολοφονια του [B]Aldo Moro[/B] κι αυτο παρουσιαζεται πολυ εντονα και παραστατικα.
Σκηνοθετικα και σεναριακα η ταινια εχει υψηλου επιπεδου γραφη,εχει στυλ,υφος,μαεστρια και πολλη μα πολλη λεπτομερεια που φαινεται τοσο στα πολλα πραγματικα προσωπα που εμφανιζονται οσο και στα γεγονοτα τα οποια μας παρουσιαζονται με ρεαλιστικοτατο τροπο.
Τελος να γινει αναφορα και στην ερμηνεια του Ιταλου [B]Toni Servillo[/B] ο οποιος παιζει τον πρωταγωνιστικο ρολο με απιστευτο τροπο.
Προσωπικα βρηκα την ταινια μοναδικη απο πολλες αποψεις.