Ted!
http://www.imdb.com/title/tt1637725/
Πολύ καλό ρε! Ελέω MacFarlane, θα ήθελα βέβαια περισσότερη καφρίλα και λιγότερο αμερικανομελό, αλλά γουατέβα, δεν με χάλασε κιόλας.
[SPOILER]Στην σκηνή του ξύλου έλιωσα στο γέλιο. Γενικά ωραία γκεστ, ωραίες αναφορές (Πίτερ Γκρίφιν ρε!) και χαβαλεδοκαταστάσεις. Α και ωραία η Κούνις, αν όμως είχε λίγο μεγαλύτερο ρόλο η Νόρα Τζόουνς, θα επισκίαζε όχι μόνο αυτήν, αλλά όλη την ταινία. Θεά.[/SPOILER]
[FONT=“Trebuchet MS”]Πάμε πάλι στα noir…
[SIZE=“4”][B]High and Low[/B] (aka “Tengoku to Jigoku”)[/SIZE] [1963]
[I]“One of the best detective thrillers ever filmed”[/I] ισχυρίζεται το άνωθι πόστερ και θα συμφωνήσω απόλυτα.
[B]Τ-Α-Ι-Ν-Ι-Α-Ρ-Α[/B]. Hollywood, τσίμπα ένα Κουροσάβα.
Εύπορο στέλεχος εταιρείας κατασκευής υποδημάτων παίρνει την κρίσιμη απόφαση να αγοράσει έναντι υψηλότατου χρηματικού ποσού, το μεγαλύτερο ποσοστό μετοχών της ώστε να πάρει το πάνω χέρι στη διοίκησή της, βάζοντας παράλληλα σε υποθήκη όλα τα υπάρχοντά του. Μία απρόσμενη εξέλιξη όμως θα φέρει τα πράγματα άνω-κάτω, γυρίζοντάς του μπούμερανγκ το ρίσκο που πήρε. Μία απαγωγή…
Η ταινία έχει μεγάλη διάρκεια, μα δεν σε αφήνει να βαρεθείς ούτε στιγμή.
Η πλοκή είναι ευφυέστατη, η σκηνοθεσία του Akira Kurosawa είναι για άλλη μία φορά σεμιναριακή (σίγουρα μέσα στους 5-6 καλύτερους σκηνοθέτες ever, imho) και η δυνατές ερμηνείες την κάνουν απίστευτα ρεαλιστική.
Ο Toshiro Mifune που πρωταγωνιστεί είναι ηθοποιάρα, αγάπη μεγάλη.
Όταν τσαντιζόταν, έλεγα “τώρα θα βγάλει το katana και θα τους κάνει φέτες όλους…” lol.
Η αρχή της ταινίας διαδραματίζεται αποκλειστικά σε ένα δωμάτιο με το σκηνικό να θυμίζει περισσότερο θεατρική παράσταση, όπου ο πρωταγωνιστής θα βρεθεί μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης όταν αντιμετωπίσει το δίλημμα του απαγωγέα.
Στη μέση, έχουμε την εκτενέστατη έρευνα της αστυνομίας η οποία στήνει μια γιγαντιαία επιχείρηση προς εντοπισμό του δράστη (τι CSI και ιστορίες, θα πάθετε πλάκα και μιλάμε για 1963 ε…)
Στο τέλος έχουμε την κορύφωση της ταινίας με μία φοβερή σκηνή που μένει στην ιστορία, τη συνάντηση θύτη-θύματος και τα λόγια -γροθιά στο στομάχι- του απαγωγέα.
[B]Must see[/B] :!:[/FONT]
καλουτσικη κυριως λογω καποιων sci-fi visuals και τις 2 καβλαρες πρωταγωνιστριες
…αν και γουστάρω τρελά την πρωτότυπη, ψήνομαι να την δω για τους λόγους που αναφέρεις:):!:
Ειδα κι εγω το Trainspotting επιτελους.Θελαμε εδω και καιρο να τη δουμε με την παρεα αλλα ολο κατι παιζοταν και δεν τα καταφερναμε.Δεν εχω πολλα λογια να πω.Τα εχετε γραψει ολα πιστευω για αυτη την ταινια και καταλαβα επιτελους γιατι ολοι την αποθεώνατε.Απο τις καλυτερες ταινιες που εχω δει απο οποια πλευρα και να το παρω.Φανταστικη σκηνοθεσια,σεναριο,οι ερμηνειες(ειδικα του πρωταγωνιστη) δεν παιζονται και εκτος του οτι σου δειχνει τα ναρκωτικα απο αυτη την οπτικη γωνια σε βαζει να σκεφτεις πραγματα για την κοινωνια αλλα και για την ιδια σου τη ζωη.
Ο τελευταιος μονολογος στον οποιο τελικα πιστευει οτι θελει ολα αυτα που στην αρχη ειχε αποφασισει να μη διαλεξει με ανατριχιασε.Αυτο το"…I choose life" παιζει να εχει πιο πολλους τονους ειρωνιας απο καθε αλλη φραση που εχει ακουστει σε ταινια.
Ειδα αλλη μια γαματη ταινια.Αλλα θα γραψω αλλη στιγμη.
Ε όχι και όλοι, ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η ταινία. Μια καλή πρώτη ώρα (η μάλλον συμπαθητική) και τέρμα αδιάφορο από εκεί και μετά.
Nα αγιασει το στοματακι σου.
Σιγα τ?αυγα ταινια!!!
Aν και τρελο ψεμα, ηταν ωραια ομως…
Αυτό ακριβώς. υπάρχουν ταινίες και ταινίες με ακατόρθωτους ηρωισμούς, αλλά στο taken ο Neeson τα δίνει όλα και το φχαριστιέσαι.
Εγώ είδα το περσινό [B]Killer Elite[/B] με τους Statham, Owen και De Niro, αν και ο τρίτος είναι το όνομα-κράχτης της ταινίας. Ανέλπιστα καλή. Δεν είχα διαβάσει καν την υπόθεση γιατί το μόνο που μ’ ενδιέφερε ήταν αυτοι οι τρεις 
Ντάξει, είχε κάποια ενοχλητικά κλισε, αλλά ήταν όλα ωραία μοιρασμένα. Μια ταινία για όλη την οικογένεια, έχει και το ξυλίκι* αλλά και τη διαπλοκή της.
*[SPOILER]http://www.youtube.com/watch?v=0Ymr74jPK_Y[/SPOILER]
τελος παντων.Γουστα ειναι αυτα.Εμενα μου αρεσε παρα πολυ.Ισως να φταει οτι δεν εχω δει και παρα πολλες ταινιες και οποιαδηποτε ταινια λιγοτερο “Αμερικανικη” με πορωνει.Οποτε λογικο να με εντυπωσιαζει το κατι πιο ψαγμενο,κατι που προσπαθει να περασει ενα καποιο μυνημα.Αλλα ισως και να μην ισχυει τιποτα απο αυτα και ακομα και σε 10 χρονια να μου αρεσει το ιδιο.
Feel free να προτεινετε ταινιες τετοιου στυλ.Εχω αρχισει και ψαχνομαι στο θεμα κινηματογραφος και ταινιες.
To trainspotting είναι μια χαρα ταινία, όχι κάτι το συγκλονιστικό αλλά και όχι ο πάτος, απλώς για την εποχή που βγήκε ήταν κλωτσιά στα @@
ονγκοινγκ
Περίμενα η αλήθεια είναι πως και πως την νέα ταινία του Walter- Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας - Salles, διότι όκ, όπως και να το κάνουμε, τα Ημερολόγια είναι από αυτές τις ταινίες που και θα ξαναδώ με άνεση και με είχαν αγγίξει πολύ την πρώτη φορά που τα είδα αλλά και γιατί το ομότιτλο βιβλίο του Jack Kerouac είναι από τα πιο κλασσικά αναγνώσματα του αιώνα που πέρασε…
Η ταινία παρόλα αυτά με απογοήτευσε και ίσως η απογοήτευση να είναι πιο μεγάλη από ότι έπρεπε, διότι όντως περίμενα πολλά…σε σχέση με τα Ημερολόγια, που ο Salles κατάφερε να μην κάνει τουρισμό με την κάμερα, εδώ απλά κάνει αυτό και τίποτα άλλο… επιφανειακή προσέγγιση στα πάντα, αμπελοφιλοσοφίες χωρίς κάποιο νόημα ή αντίκρυσμα, μέτριες ερμηνείες από ομολογουμένως καλούς ηθοποιούς κατ εμέ -ειδικά ο Μπάροουζ του Μόρτενσεν, οκ, cool αλλά πιο χάρτινος πεθαίνεις- και γενικότερα καμία σχέση με το πνεύμα του βιβλίου που η ταινία φαίνεται ότι θέλει να πιάσει αλλά μένει από καύσιμα στο 10λεπτο…
Και σαν ταινία δηλαδή αυτόνομη να την δεί κάποιος, χωρίς να γνωρίζει το βιβλίο κτλ, θα δεί ότι κινείται δίχως στόχο και προσανατολισμό… ταξίδι προς την ελευθερία? Ασυμβίβαστη γενιά? Ποίηση? τίποτα απόλα αυτά, ένα κουλουβάχατο αμπελοφιλοσοφίας, ψευδοναρκισσισμού, ψευτοοδοιπορικού, γενικά κούφιο έργο…
Το είδα σε 2 δόσεις γιατί κοιμήθηκα την πρώτη φορά, κρίμα…
υγ. Όταν σε μια ταινία η Stewart δίνει ίσως την καλύτερη ερμηνεία από όλο το cast, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει…
υγ2. Αυτή η ταινία ήθελε έναν Terry Gilliam των '90ς + γερά ονόματα…είχα διαβάσει κάπου ότι επιθυμία της παραγωγής ήταν να καστάρει ηθοποιούς όχι σταρς, αλλά νομίζω πως οι αντίστοιχες ατίθασες και ανήσυχες προσωπικότητες των πρωταγωνιστών θα απαιτούσαν καλύτερα και μια πιο δυνατή διανομή ρόλων…
Περα απο το ‘’[B]Motorcycle Diaries[/B]’’ του[B] Salles[/B],εμενα μου ειχε αρεσει και το ‘’[B]Linha De Passe[/B]’’.
Δηλαδη το ‘’[B]On The Road[/B]’’ δεν πολυλεει???
…’‘Τα Κανόνια Του Ναβαρόνε’’ ξημερώματα στο Μέγκα…ταινία κόλημα:):!:
[B]Looper[/B]
Αν και τρόμαξα να το βρω σε καλή ποιότητα, τελικά βρήκα μια καλή κόπια και το είδα. Εντάξει η ταινία γάμησε. Αν και ξεκινάει τρέχοντας σχετικά γρήγορα με τις εξελίξεις και δημιουργεί νωρίς μαζεμένα ερωτήματα με τα πως και τα γιατί, κάτι που με έκανε να ανησυχώ για την συνέχεια, η εξέλιξη ήταν υπέροχη και το φινάλε πολύ καλό. Από τις καλύτερες ταινίας time travel που μπορώ να φέρω στην μνήμη μου.
Εξαιρετική κωμωδία βασισμένη σε θεατρικό έργο.
Δύο χωρισμένοι φίλοι εκ διαμέτρου αντίθετων χαρακτήρων μένουν στο σπίτι του ενός και γίνεται πανικός, ώσπου να καταλάβουν πόσο ευεργετική ήταν η συνεργασία τους.
Απολαυστικές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές με τρομερή χημεία μεταξύ τους, οι ατάκες, οι εκφράσεις, οι κινήσεις είναι όλες αυθόρμητες περισσότερο παρά σκηνοθετημένες.
Αντρική καθαρά ταινία με τις ανησυχίες του φύλου και τις σχέσεις του με το γυναικείο να ναι πάντα επίκαιρες.
Μου φαίνεται ότι τουλάχιστον ο χαρακτήρας του Alan στο Two & A Half Men (και η σειρά σίγουρα) βασίστηκε τρομερά στον ρόλο του Jack Lemmon.
Oποια σχεδον ταινια να δει κανεις με Lemmon/Matthau της δεκαετιας του 1960 ειναι εγγυημενη απολαυση!!!
…καρατρού στόρυ:):!:
‘’[B]Mary And Max[/B]’’(2009) του [B] Αdam Elliot[/B]
Aπιστευτα ανθρωπινη,βαθια συναισθηματικη,γλυκοπικρη και πολυ εξυπνη ταινια,που η θεματολογια και η προσεγγιση της φερνουν στον νου λιγο την ‘’[B]Amelie[/B]’’.
O [B]Max[/B] και η [B]Μary[/B],κατοικουν σε [B]Νεα Υορκη[/B] και [B]Αυστραλια[/B] αντιστοιχα,δεν εχουν συναντηθει ποτε κι αρα δεν γνωριζονται μεταξυ τους,αλλα απο ενα τυχαιο γεγονος ξεκινουν να αλληλογραφουν κι ετσι αναπτυσσεται αναμεσα τους ενα περιεργο ειδος μια ουσιωδους ομως φιλιας.
Η ταινια ειναι animation film και μαλιστα αποτελειται απο ανθρωπακια φτιαγμενα απο πυλο,κατι που στα ματια τα δικα μου φαινεται πανεμορφο πραγματικα.Τα θεματα που αναλυει ειναι θεματα καθημερινα.Η ταινια μιλαει για την καταθλιψη ,το Α[B]sperger Syndrome[/B],τη φιλια,τη μοναξια,τον ερωτα ,την παιδικη ηλικια και την κοινωνικη συμπεριφορα και η προσεγγιση του δημιουργου της δειχνει κι αποπνεει μια ανθρωπια κι εναν βαθυ συναισθηματισμο.Εννοειται οτι οσο χαριτωμενα κι αν φαινονται τα ανθρωπακια τοσο το decor που τα περιβαλλει,οσο και οι εκφρασεις που παιρνουν ,αλλα και η θεματολογια της ταινιας εγειρουν τον προβληματισμο κι αποτελουν food for thought.
H μοναξια σε ολες τις ηλικιες ειναι μεγαλο προβλημα και κατα συνεπεια απο αυτην μπορει να προκληθει η καταθλιψη,η υπερβολικη παχυσαρκια,η στροφη στα ψυχοφαρμακα κλπ και μαλιστα ολα αυτα αναλυονται στο πανεξυπνο αυτο εργο.
Τις φωνες στους χαρακτηρες δωριζουν γνωστοι ηθοποιοι οπως ο [B]Philip Seymour Hoffman[/B],η [B]Τοni Collette[/B],o [B]Eric Bana[/B] και αλλοι.
Εννοειται πως η ταινια θα μπορουσε ανετα να ηταν ταινια με πραγματικους ηθοποιους και να πραγματευεται τα ιδια ακριβως θεματα.Το οτι υπαρχει το συγκεκριμενο ευρημα με τον πυλο,θεωρω οτι της δινει πολλους επιπλεον ποντους.
