Ψιλοαπογοήτευση διότι ήταν ο Wright πίσω από την κάμερα και Tom Stoppard στο σενάριο… είχε εμπνεύσεις αλλά είναι τυπικό παράδειγμα ταινίας που την έφαγε η μεγαλομανία του δημιουργού της…
εδιτ
στο αποπάνω δεν άντεξα ούτε το τρέηλερ να τελειώσω
Δεν χάνεις και τίποτα βασικά.
χθες ειδα
Πως την εφαγα την φόλα και νόμιζα ειναι του Raimi (ειναι μονο producer)…
Δεν μου αρεσε καθολου!!!
εε σημερα βαζω
ξεκινάει και αυτο με μια μετακόμιση όπως και το απο πανω (ελεος με τις μετακομίσεις στα θριλερ) λεω “ωραια καλα παμε!!!” αλλα τελικά αυτο ηταν αρκετά καλο αν και ειχε μερικες σκηνές fail που προσπαθούσαν να σε τρομαξουν ντε και καλα, ειχε ωραια ατμόσφαιρα και το λιιιιγο διαφορετικό story εκανε τη διαφορά!!
Eίδα ένα γλυκύτατο Νορβηγικό εργάκι
Turn me on, Dammit!
Η 16χρονη Άλμα, τίγκα στην εφηβική ορμόνη, θέλει διακαώς να κάνει όπωσδηποτε σεξ, με έναν συγκεκριμένο συμμαθητή της κατά προτίμηση αλλά όχι απαραίτητα, έλα όμως που ποτέ δεν είναι τα πράματα τόσο εύκολα. Προσπαθεί με ελάχιστη επιτυχία να βρει ισορροπία ανάμεσα στον άκρατο ρομαντισμό και την στεγνή πορνογραφία, σε ένα χωριό όπου όλοι ξέρουν και κουτσομπολεύουν όλους. Η υπόθεση είναι χιλιοπαιγμένη, εφηβικά προβλήματα σε ένα μικρό χωριό (όταν όμως λέμε μικρό εννοούμε the norwegian way μικρό = ένα σπίτι ανά βουνό) πάνω σε ένα Νορβηγικό φιόρδ. Υπέροχη σκιηνοθεσία, υπέροχη Νορβηγία 
[B]Killing them Softly[/B] και [B]Killer Joe[/B]. To πρώτο γάμησε. Φοβεροί διάλογοι και σκηνοθεσία. Το δεύτερο αρκετά “περίεργο” αλλά μου άρεσε πολύ. Έβγαζε μια σαπίλα και μια “αρρώστια” με τις τελευταίες σκηνές να είναι αρκετά δυνατές.
Tropa de Elite 2 (2010)
Οι αχανείς φαβέλες που περιβάλλουν το Ρίο ντε Τζανέιρο, είναι από τα πιο επικίνδυνα μέρη του κόσμου … και είναι δουλειά του Captain Nascimento να διαλύσει τις συμμορίες που τκυριαρχούν. Αν και οι μέθοδοι του είναι βίαιες, είναι πολύ καλός στη δουλειά του. Όταν προάγεται σε μια ισχυρή θέση της κυβέρνησης, νομίζει ότι θα μπορέσει τελικά να ολοκληρώσει το έργο, όμως γρήγορα ανακαλύπτει ότι έκανε τα πράγματα ευκολότερα για τους βρώμικους μπάτσους και τους διεφθαρμένους πολιτικούς.
Εξαιρετική ταινία όπως και το 1.
Οποιος ξέρει καμία άλλη βραζιλιάνικη τέτοιου στυλ ας μου πει.
Οποιος ξέρει καμία άλλη βραζιλιάνικη τέτοιου στυλ ας μου πει.
Cidade de Deus
http://www.imdb.com/title/tt0317248/
[B]Law Abiding Citizen[/B]
γαμώ τις ταινίες για κρύα απογεύματα με μια κούπα σοκολάτα παρέα (πόσο πιο γκέυ).
ο Gerard Butler είναι στον κλασικό ρόλο του τύπου που του σκοτώνουν την οικογένεια και ο δολοφόνος (ο ένας από τους 2 δηλαδή) αφήνεται ελεύθερος μετά από λίγα χρόνια φυλακή γιατί έκανε συμβιβασμό με το δικηγόρο τον οποίο παίζει εξαιρετικά ο Jamie Foxx, και θέλει να πάρει την εκδίκησή του (ο Butler, όχι ο δολοφόνος)
εδώ τελειώνουν τα κλισέ γιατί ο θεός Butler δεν είναι απλά άλλος ένας τύπος που θέλει να πάρει εκδίκηση. είναι αυτός που τα κάνει. όλα. πουτάνα.
ενδεικτική η ατάκα “we have him locked up and he’s still killing people?!”
το φινάλε όπως έπρεπε, τελευταίο χαμόγελο και :’)
να τη δείτε, είναι ωραία 
Πολυ καλο το αποπανω, ωραιος bastard :thumbup:
Ελα ρε μαγκα εχει βγει και δευτερο;;;Παω να το κατεβασω γρηγορα.Το πρωτο οπως ειπες ηταν τρομερο
central do brasil
E ναι ενταξει. το Cidade de Deus το έχουν δει όλοι. Απο τις καύτερες ταινίες όλων τον εποχών.
Ευχαριστώ savealeko. Αν και αποτι είδα δεν πρεπει να εχει ναρκωτικά και μπάτσους.
Δεν είχα δει ποτέ τον διάσημο ρόλο του μεγάλου Κλιντ.
Γαμάτο χωρίς να ναι κάτι εξαιρετικό, το αγέρωχο στυλ και οι ατάκες δεν αφήνουν πολλά περιθώρια.
Ο κακός πολύ μπάσταρδος και η τελευταία σκηνή θρυλική.
Θα δω και τα υπόλοιπα.
Πρωτότυπη αστυνομική περιπέτεια και από τις καλύτερες ταινίες του 2012.
Δύο φίλοι, σχετικά συμπαθείς μπάτσοι του Λ.Α. και οι περιπολίες τους μέσω της κάμερας του ενός (σπουδάζει ο ένας σε σχολή κινηματογράφου και κάνει ένα ντοκιμαντέρ περίπου) ή μέσω της κάμερας του περιπολικού.
Οι δύο πρωταγωνιστές είναι κοινοί, αναλώσιμοι καθαρά μπάτσοι. Δεν είναι ούτε αθάνατοι με υπερφυσικές δυνάμεις σαν τον Μακλεην, ούτε διεφθαρμένοι και να παίζουν την πιάτσα στα δάκτυλα σαν τον Βικ Μακι ( <3). Είναι δύο μπάτσοι που κάνουν απλά την δουλειά τους και εκτός αυτής ασχολούνται με τις γυναίκες τους (η Αννα Κεντρικ γλυκύτατη και πανέμορφη).
Ρεαλιστική, ωμή ταινία με σενάριο αν όχι πρωτότυπο σίγουρα αληθοφανές (κλασικά μπλέκουν με λατίνους πρεζέμπορες) και η σκηνοθεσία πρωτότυπη όπως είπαμε (ακόμη και οι κακοί έχουν μια κάμερα).
Ανθρώπινη και με εξαιρετικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών, χαρακτηριστική η χημεία τους.
Και να μην είναι κάποιος φαν των αστυνομικών ταινιών αξίζει η προβολή της.
Πολύ καλή sci fi - κοινωνική ταινία, πρωτότυπη με θέματα εξωγήινων και εστιάζει στον ρατσισμό, στην ξενοφοβία, καπιταλισμό και άλλα κοινωνικά θέματα, κυρίως όσα διαδραματίζονται στην Αφρική. Στο τέλος κουράζει λίγο με τις υπερβολές του αλλά γενικά πέρασε ευχάριστα η ώρα.
Την είχα στα υπόψη που την είχατε προτείνει εδώ.
Ταινία με πολλά αρχίδια! Και μόνο που βασίζεται στο “Κύρου Ανάβασις” σημαίνει ότι θα τα σπάει.
Οπως ο Ξενοφώντας οδήγησε τους Ελληνες στην θάλαττα έτσι και ο Swan οδηγεί την συμμορία του σπίτι.
Η σκηνοθεσία και αυτό το φουτουριστικό ιντάστριαλ σάουντρακ βοηθούν να γίνει ακόμη πιο έπος.
Ακόμη μια ταινία της Νέας Υόρκης των 70’ς!
Γάμησε, δεν έχουμε να πούμε πολλά.
Τσαμπα σε προετοιμασα θετικα 
Χαχαχαχα! Βασικά δεν ήταν άσχημο, απλά ήταν μια απ’τα ίδια. Έχει καταντήσει ψιλοκουραστικός ο Burton…
Αληθεια ειναι…Σε σχεση με τα τελευταια του το βρηκα καλο. Μεχρι εκει…
…μαυτά που διαβάζω, θα τσεκάρω, μου κινήσατε την περιέργεια:):!:
A torinói ló (Το άλογο του Τορίνο).
Αυτή είναι η πρώτη μου επαφή με το σινεμά του Ταρ και το ουγγρικό σινεμά γενικότερα.
Δεν ξέρω πως να την περιγράψω ακριβώς, Από την μια μου έρχεται να πω πόσο όμορφη ήταν λόγω των απίστευτων πλάνων, αλλά το όμορφη δεν ταιριάζει ακριβώς στην ιστορία ενός πατέρα και της κόρης του που ζουν απομονωμένοι σχεδόν από τον κόσμο. Μόνη συντροφιά ένα άλογο, το άλογο του τίτλου, το ίδιο που αγκάλιασε ο Νίτσε στην πλατεία το Τορίνο πριν χάσει για πάντα τα λογικά του και αρχίσει η κάθοδος του στην τρέλα που θα οδηγήσει μέχρι τον θάνατο του.
Είναι τρομερό πως καταφέρνει ο Ταρ και μεταμορφώνει την καθημερινή μονοτονία τους σε σκηνές που βγάζουν μια τρομερή μελαγχολία, λες και παρακολουθείς τους 2 τελευταίους ανθρώπους που έχουν απομείνει στον κόσμο. Εντύπωση που δεν μπορεί να σου χαλάσει ούτε η επίσκεψη του γείτονα (?) ούτε και η, κάπως σουρεαλ, επίσκεψη των τσιγγάνων. Το τελευταίο μισάωρο δε, σε κάνει να θέλεις να αρπάξεις μια κουβέρτα να κουκουλωθείς με αυτήν και να κάτσεις σε μια γωνία χωρίς να μιλάς για ώρες.
Killing them Softly
Καιρό είχα να δω ταινία που σμπαραλιάζει το american dream όχι και τόσο… soflty. Μου άρεσε και ο σκηνοθέτης, αρκετή φαντασία σε πολλά πλάνα του και καλή χρήση του Slow motion που συνήθως κουράζει, μου φάνηκε σαν Scorsese της χρυσής εποχή του, με ολίγον από Ταραντίνο. Τρομερή ερμηνεία από Pit, ίσως και η καλύτερη της χρονιάς από όσες είδα. Όλη η ουσία της ταινία στα τελευταία λόγια του Jackie όταν και αυτός απαντάει ειρωνικά στον τύπο που εκπροσωπεί την εταιρία που τον προσέλαβε να κάνει την βρώμικη δουλεία, με αφορμή μια ομιλία του Obama που ακουγόταν από την τηλεόραση.
(ανοίγουν μόνο όσοι είδα την ταινία)
"America’s not a country. It’s just bussiness. Now fucking pay me!!
Φοβερές επιλογές και οι δύο και τα γράφεις πολύ όμορφα:thumbup:
Για την πρώτη που παράθεσες: μόλις την είδα ήθελα να φάω βραστή πατάτα:p