το 2046 το εψαχνα σημερα για να το δω τις επομενες μερες…
για βραδυ επαιξε
Ήρωας (2002)
“Ying xiong”
τελειωνει η ταινια και ειμαι σε μια κατασταση καπως ετσι 8O
Ιταλικό κωμώδραμα με θέμα όπως καταλαβαίνουμε ένα ριάλιτι σόου. Στο οποίο ο πρωταγωνιστής μας ο Λουτσιάνο θέλει να τον επιλέξουν, για να ξεφύγει απ’τη φτωχή ζωή του ψαρά στις Νάπλες. Και καταλήγει να τρελαίνεται, και να μη μπορεί να σκεφτεί τίποτα άλλο. Ψύχωση με τον Μπιγκ Μπράδερ λοιπόν, ένα ψιλοπρωτότυπο σενάριο, αν και η ταινία δεν είναι κάτι σπουδαίο, ούτε θέλησε τελικά να περάσει άλλο μήνυμα.
Jiopas δεν αντέχω άμεσα τόσο ρεαλισμό. Λέω να δω κανένα love story και μετά… ίσως. Αν και σέβομαι τη γνώμη σου και με αποθάρρυνες.
Voider την ειχα δει περσυ στις Cannes και μου αρεσε!
Δεν ειναι μονο η ψυχωση με το Big Brother αλλα πως ενας ανθρωπος καταστρεφει τη ζωη του για μια εμμονη.
Μου φανηκε πολυ ενδιαφερουσα η εξελιξη του χαρακτηρα απο την αρχη που ειχε τα παντα μεχρι το τελος οπου παρουσιαζεται σαν junkie απο Requiem for a Dream.
Δύο ταινίες με γκετα και συμμορίες.
[B]“A Guide to Recognizing Your Saints”[/B]
Ο R.D.J. σε ρόλο πετυχημένου συγγραφέα που καλείται αναγκαστικά να γυρίσει από το L.A. στην κακόφημη γειτονιά που μεγάλωσε στην Νέα Υόρκη για να δει τον πολύ άρρωστο πατέρα του μετά από 15 χρόνια.
Αυτοβιογραφική ταινία που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του σκηνοθέτη και στην μεγαλύτερη διάρκεια έχει ντοκιουμενταρίστικη υφή (στα εφηβικά χρόνια του ήρωα τον οποίο υποδύεται ο LaBeouf) και γενικά μόνο στις σκηνές του R.D.J. (που δεν εμφανίζεται και πολύ δυστυχώς) νιώθεις ότι βλέπεις μια δραματική ταινία.
Εξυπνη σκηνοθεσία και χωρίς πολλά μελοδράματα και κλισέ πετυχαίνει να παρουσιάσει ένα ειλικρινές πόνημα.
Μου άρεσε πολύ, καταπληκτικές ερμηνείες από όλους (έκπληξη ο Tatum, τέλειος ο Palmineri, στον καλύτερο ρόλο του μάλλον ο LaBeouf και πάντα κουλ ο R.D.J.), συγκινητικό όσο πρέπει και όχι μελόδραμμα, αρνητικό ότι θα θελα παραπάνω R.D.J.
Είναι ηθοποιάρα και θα θελα να τον δω να ξεφεύγει από κωμικούς ρόλους / ήρωες και να κάνει κάτι διαφορετικό σαν αυτό.
[B]“City of God”[/B]
Πως και δεν το χα δει τόσο καιρό. Αριστούργημα, από τις καλύτερες ξενόγλωσσες ταινίες όλων των εποχών.
Αψογη σκηνοθεσία (Ταραντινίστικη με τον χωρισμό σε ιστορίες, λίγο από Γκαι Ρίτσι στο μαύρο χιούμορ, πάρε και Σκορτσέζε για την αναπαράσταση στις συμμορίες), τρομερή φωτογραφία, ταιριαστό σαουντρακ, ωμές σκηνές και ατάκες, 140 λεπτά που αξίζουν λεπτό προς λεπτό.
Ψύχωση = εμμονή. Απ’αυτή την άποψη το έγραψα, ότι τρελαίνεται και δε μπορεί να σκεφτεί τίποτα άλλο άρα καταστρέφεται. Το τέλος θα μπορούσε να ήταν καλύτερο, να περνούσε κάποιο μήνυμα παραπάνω έστω.
‘’[B]Bad Timing[/B]’’(1980) του [B]Nicolas Roeg[/B]
Ο [B]Nicolas Roeg[/B] ειναι ενας πολυ ιδιατερος και περιεργος σκηνοθετης,του οποιου δυο ταινιες εχουν συζητηθει και παρουσιαστει πολλες φορες ,εδω μεσα.Προκειται για το ‘’[B]Don’t Look Now[/B]’’ και το ‘’[B]The Man Who Fell To Earth[/B]’’ με τον [B]David Bowie[/B].
To ‘’[B]Bad Timing[/B]’’ με πρωταγωνιστη παλι μουσικο,τον [B]Art Garfunkel[/B],ειναι μια μυστηρια,αντιεμπορικη σε σημεια,βασανιστικη και καπως ψυχοβγαλτικη ταινια μυστηριου,με παραξενη ,γεματη flash backs και παραλληλη αφηγηση,σκηνοθεσια.Δεν ειπα ομως οτι δεν ειναι καλη,απλα ειπα οτι ειναι περιεργη και οχι για ολα τα γουστα.Στους αλλους ρολου αφ¨ενος η μονιμη συνεργατις του [B]Roeg [/B]τη δεκαετια του 1980,η [B]Theresa Russell[/B],ενω στο ρολο του αστυνομικου ο [B] Harvey Keitel[/B].
Μια γυναικα μεταφερεται στο νοσοκομειο μετα απο overdose χαπιων και διαφαινομενη ταση αυτοκτονιας,ενω διπλα της ειναι ο παραξενος δεσμος της.Η αστυνομια εν τω μεταξυ ,προσπαθει να κανει τη δουλεια της και να βρει τι κρυβεται πισω απο ολη αυτην τηην ιστορια κι εμεις παρακολουθουμε τον αρρωστημενο,αδιεξοδο,αλλα παθολογικα εντονο δεσμο του ψυχολογου και της γυναικας.
Ατμοσφαιρικο,παραξενο και γοητευτικο ταυτοχρονα σινεμα,για περιεργα γουστα,με φοβερες μουσικες επιλογες και μορφαρες στους πρωταγωνιστικους ρολους…
Υ.Γ.Την εδειξε η [B]ΝΕΤ[/B],πριν κλεισει,περιπου πριν τρεις [B]Τεταρτες[/B],αλλα δεν ειχα κατορθωσει να τη δω τοτε…
jiopa πολυ καλη ταινια!!!εχει και στοιχεια νουαρ
την ειχα δει στο cine+ ,οι επιλογες ταινιων που εκαναν ηταν καταπληκτικες κριμα που το ‘‘πειραμα’’ δεν πετυχε και μετα απο λιγο το εκλεισαν λογο ‘‘κοστους’’
[B]banlieue 13 ultimatum[/B]
εεε καλο ητανε σε δραση και παρκουρ αλλα απο σεναριο κ φιναλε βραστα… πολυ κατωτερο απο το 1
[B]Monster’s ball[/B]
δεν ημουν σιγουρος αν το ειχα δει κ το ειδα σημερα, πολυ καλο δραμα με εξαιρετικες ερμηνειες…
:bow2:…επος απ’τα λιγα!!!
Λοιπόν η ταινία αυτή είναι μία κοροϊδία. Όχι με την έννοια παρωδία, γιατί μοιάζει αυθεντική. Αλλά όπως και το Rubber με το λάστιχο που σκότωνε ανθρώπους, έτσι κι εδώ η ιδέα είναι κάπως γελοία, με τον πρωταγωνιστή να μπλέκει σε ασυναρτησίες απλά επειδή έχασε το σκυλάκι του. Θύμισε λίγο το πρόσφατο Small Apartments, μόνο που εκείνο μου άρεσε περισσότερο.
Καλή ταινία… Με μερικές πολυ δυνατές σκηνές…
[SPOILER]
Casino (1995)
.jpg)
απληστια, φιλοδοξια, γκανγκστερς - πως χτιζεται 1 οικονομικος κολοσος και πως καταστρεφεται επισης…
μια χαρα τα εστησε ο scorsese, βασισμενο σε πραγματικα γεγονοτα
…πο πο πόσο καιρό έχω να δω αυτή την ταινιάρα…ο Πέσι Θεός σαυτή την ταινία:):!:
Joe Pesci, De Niro, Sharon Stone. Hollywood doesn’t get much better.
K-PAX (2001)
ο πρωταγωνιστης (κεβιν σπεϊσι), ο οποιος ισχυριζεται οτι καταγεται απο ενα αλλο πλανητη, νοσηλευεται σε μια ψυχιατρικη κλινικη, εκει κατα την διαρκεια της θεραπειας του αρχιζουν να υπαρχουν οι πρωτες αμφιβολιες οτι δεν πασχει απο καποια ψυχολγικη ασθενεια…
Kαι το Σπιρτόκουτο είναι φοβερό και σου βγάζει όλα αυτα που αναφέρεις σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όντως όμως η Ψυχή… είναι ένα σκαλί παραπάνω και το τέλος πολύ καλό…Ο Λίτσης δίνει ρεσιταλ!
ταινιαρα με κλεμμένο σενάριο
???
είναι εξολοκλήρου κλεμμένη απο μια ταινία , μεξικανικη(?). προσπαθώ να την βρω αλλά δεν θυμάμαι τίτλο
σορρυ για το διπλοποστ, αλλά αυτή πρέπει να είναι
*αργεντινη τελικά
[B]
Hombre mirando al sudeste[/B]