Χεχε φρεσκος - φρεσκος απο τη φυλακη!
[B]Boy A (2007)[/B]
πολυ καλυτερο και διαφορετικο σε σχεση με αυτο που περιμενα να δω…
ο πρωταγωνιστης που ειχε καταδικαστει για ενα εγκλημα που διεπραξε στην παιδικη του ηλικια, αποφυλακιζεται και προσπαθει να ξεκινησει μια νεα ζωη (δουλεια γυναικα φιλους) με διαφορετικο ονομα και στοιχεια… οι δυσκολιες που αντιμετωπιζει στην προσπαθεια του ειναι πολλες
Η καινούργια ταινία του Will Smith, άλλο ένα post-apocalyptic sci-fi για φέτος, αν και περισσότερο προς survival/drama μοιάζει. Με την ανθρωπότητα να έχει μετακομίσει στο πλανήτη Nova Prime αυτή τη φορά, και τη γη να βρίσκεται σε καραντίνα. Λόγο μαλακίας του σκάφους όμως αναγκάζονται να την ξαναεπισκεπτούν, με τους εξωγήινους να την έχουν κάνει σαν ζούγκλα. Εκεί ο γιός του Γουίλικα προσπαθεί να επιβιώσει και να φτάσει στο τέλος. Η ταινία δε πήρε καλή βαθμολογία, αν και δεν είναι τόσο πάτος, απλά άλλο περιμένεις να δεις κι άλλο δείχνει. Προτιμήστε το Oblivion όσοι δε το είδατε.
[SIZE=“4”][COLOR=“DarkRed”][B]Mud [/B][/COLOR][/SIZE]
[B]http://www.imdb.com/title/tt1935179/[/B]
2 14χρονα παιδιά πηγαίνουν κρυφά σε ενα νησάκι κοντά στο Άρκανσας όπου μένουν, για να βρούνε μια βάρκα που έχει μείνει πάνω σε ενα δέντρο μετά απο μια μεγάλη πλημμύρα. εκει θα γνωρίσουν τον mud. εναν καταζητούμενο που χρειάζεται φαγητό, βοήθεια να φτιάξει το σκάφος και εναν τρόπο να ενωθεί ξανά με την αγαπημένη του. τα παιδιά μετα απο ενα αρχικό μούδιασμα θα προσπαθήσουν να τον βοηθήσουν…
πολύ καλή ταινία απο τον σκηνοθέτη του Take Shelter, Jeff Nichols.
θέμα της ταινίας είναι οι εκφάνσεις της αγάπης σε οπουδήποτε κατάσταση και μορφή, και η αναγκαιότητα που έχουμε όλοι, αυτή η αγάπη να συνεχίζει για πάντα.
απροσδόκητα καλός ο Matthew McConaughey σε σημείο να κάνει τον ρόλο δικό του και να νομίζεις οτι η ομιλία, η εικόνα του και γενικά το ολο του στήσιμο είναι το κανονικό του και οχι κάποιος ρόλος που ήρθε μετά απο προσπάθεια. το ίδιο καλός και ο Tye Sheridan που κάνει τον 14χρονο ελλις. ακόμη και η τσιχλοφουσκα που ακούει στο όνομα Reese Witherspoon είναι πάνω απο υποφερτή.
βλέπουμε στο άνετο
Άνευ πολλών σχολίων.
[I]Of all the gin joints in all the towns in all the world, she walks into mine.[/I]
[B]Killer Joe[/B]
Σοκ και δέος!! Μια από τις καλύτερες αμερικάνικες ταινίες εδώ και χρόνια. Ο Friedkin (The exorcist) εξαπολύει μια απίστευτη επίθεση στην “'αγια” αμερικάνικη οικογένεια και το αμερικάνικο όνειρο με τόσο μένος που είναι σχεδόν… άδικο. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια είχα να δω κάτι ανάλογο. Η τελευταία σκηνή είναι εντελώς ανατριχιαστική παρακολουθείς πραγματικά με κομμένη την ανάσα. Απίστευτες ερμηνείες από όλους αν και την παράσταση κλέβει άνετα ο McConaughey (Το Mud που μπήκε παραπάνω θα είναι μια από τις επόμενες που θα βάλω να δω). Σκηνοθεσία για σεμινάριο με τον χειρισμό της βίας όπως αυτή απεικονίζεται να είναι σημείο αναφοράς για τον κινηματογράφο. Απλά αριστούργημα.
Η ταινία αυτή ΔΕΝ είναι γουέστερν, ο πρωταγωνιστής μόνο είναι ντυμένος καουμπόι. Ο οποίος μόλις αποφυλακίστηκε και δεν έχει που να μείνει. Στο δρόμο συναντά διάφορους περίεργους χαρακτήρες και καταστάσεις. Αυτό είναι το σενάριο, διάβαζα ότι είναι παράξενη, με κακή βαθμολογία στο imdb, και ήθελα να δω το γιατί. Έχει 3-4 αηδιαστικές σκηνές (πχ όταν ένας σκύλος χέζει πάνω στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή ή ένα κεφάλι εκρήγνυνται) αλλά δεν θα την έλεγα σοκαριστική. Περισσότερο σουρεαλιστική προσπαθεί να γίνει και ψυχοτρονική, θυμίζωντας κάτι από Lynch.
και η ταινιοθεραοπεία συνεχίζεται…
[B]Anna Karenina[/B]
Ξεχωριστή σκηνοθεσία που παντρεύει πολύ ωραία και πετυχημένα κινηματογράφο και θέατρο. Το μοντάζ πολλές φορές αντικαθίσταται από την αλλαγή σκηνικού όπως στο θέατρο ενώ οι ζωές των πρωταγωνιστών πολλές φορές κινηματογραφούνται πάνω σε μια θεατρική σκηνή μοιάζοντας εγκλωβισμένες σε αυτήν. Κατά τα άλλα γνωστή η ιστορία, ερμηνείες δυστυχώς όμως δεν έχουμε, απλά καλοί όλοι στους ρόλους τους αλλά τίποτα το συγκλονιστικό. Ο Joe Wright πάντως είναι πολύ ξεχωριστός σκηνοθέτης.
King Kong (1933)
Επίσης πολύ γνωστή ιστορία, η ταινία πάντως έχει αντέξει στον χρόνο και βλέπεται άνετα και σήμερα. Το πιο ενδιαφέρον είναι η διαπίστωση της επιρροής που έχει ασκήσει στις σύγχρονες παραγωγές, ειδικά στον τρόπο σκηνοθεσίας του Jackson. Το στήσιμο των σκηνών στον δικό του King Kong έχει τεράστιες ομοιότητες αλλά η επιρροή της ταινίας δεν φαίνεται μόνο εκεί. Ακόμα και στον Άρχοντα μπορείς να δεις επιρροές από αυτόν τον King Kong.
[B]Oblivion[/B]
Έκπληξη αυτό αφού τόσο οι μέτριες κριτικές όσο και ο πάτος στο box office με έκαναν να μην περιμένω και πολλά. Επηρεασμένη σχεδόν από όλες τις μεγάλες sci-fi ταινίες, με μερικές απίστευτης ομορφιάς πλάνα και ένα γαμάτο soundtrack δημιουργεί φοβερή ατμόσφαιρα στην πρώτη μισή ώρα. Σιγά σιγά όσο γίνονται και οι διάφορες αποκαλύψεις και ανατροπές η ταινία αρχίζει να “τρέχει” σε πολλά σημεία και να πάει να χαλάσει αυτό που έχτιζε αλλά το τέλος (αν και λίγο πιο happy ending από όσο θα έπρεπε) σε ξαναφτιάχνει. Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζει ξανά η καταπληκτική μουσική που ώρες ώρες είναι όλα τα λεφτά στην ταινία.
[B]The Man from Laramie[/B] (1955)
…Αεροπλανοφόρο Νίμιτζ…γαμάτη πολεμική περιπέτεια:):!:
The Watch
λογω ayoade το ειδα ψιλοαναμενομενη παπαρια, Stay away
2 κορεάτικες που είδα online:
No Mercy For The Rude. Ψιλογκανγκστερική (αν και περισσότερες μαχαιριές πέφτουν) κωμωδία/δράσης με θέμα μουγγό πληρωμένο δολοφόνο, ο οποίος μπλέκει σε ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, μέχρι που μία γκομενοκατάσταση του αλλάζει κάπως τη ζωή. Μεταξύ σοβαρού κι αστείου, στο τέλος έγινε και λίγο δράμα. Ντάξει έχω δει και καλύτερα, αλλά όσοι δεν έχουν εμπειρία μπορεί να διασκεδάσουν.
Memories Of Murder. Ταινία μυστηρίου περισσότερο προς θρίλλερ, θυμίζει πάρα πολύ το Zodiac αλλά χωρίς να είναι αντιγραφή του. Βλέπουμε τους αστυνομικούς να συλλέγουν στοιχεία προσπαθώντας να πιάσουν έναν μανιακό που σκοτώνει συγκεκριμένες μέρες, να είναι πεπεισμένοι πως έχουν βρει τον ένοχο, όμως τελικά κάναν λάθος. Το τέλος δε μου άρεσε και τόσο γιατί μένουμε με την απορία, αλλά αφού είναι βασισμένη σε πραγματική ιστορία, μάλλον δε γινόταν διαφορετικά.
…αυτό με την Νικόλ Κίντμαν
…καλό, χωρίς να εντυπωσιάζει
:):!:
Δε το εχω δει ακομα αλλα ανυπομονω.
Park uber allez.
…τα πλάνα του είναι ότι ομορφότερο έχει η ταινία:):!:
Χθες το είδα και εγώ.
Μου άρεσε πάρα πολύ η ταινία. Είχε ανατρεπτικό σενάριο, και άξιζαν ολόκληρα τα λεπτά της. Κυλούσε πολύ ωραία ενώ σε κρατούσε σε αγωνία. Θεωρώ ότι το τέλος της ήταν ιδανικό. Σίγουρα περιμένεις να γίνει περισσότερος χαμός αλλά κράτησε σωστά επίπεδα και τελείωσε όπως ακριβώς έπρεπε.
Και μένα μου αρέσει πολύ η Mara. Έχει ένα μοναδικό στυλ, ακόμη και στον τρόπο που παίζει, που σε ελκύει. Καλά στην ταινία σε ελκύουν και άλλα πράγματα (ειδικά τους άνδρες, 2 σκηνές είναι) αλλά θα spoiler-ιάσω.
Ο Τζουντ-Λο μου άρεσε επίσης εδώ. Νομίζω ότι έπιασε πολύ καλά το vibe του ρόλου του. Must see!
γνωστοι ηθοποιοι σε μια συνηθισμενη, αλλα οχι κακη ταινια για το ειδος της
Jagten(The Hunt)
αυτουνου που εκανε την οικογενειακη γιορτη.
για ενα δασκαλο που του γαμιεται η ζωη απο ενα ψεμμα.
γαματη ερμηνεια απο μικελσεν, πολυ καλη ταινια
Αν με ρωτήσει κάποιος ποιά είναι η πιο παράξενη ταινία απ’την Ιαπωνία, θα μου έρθουν 5-6 στο μυαλό μαζί με το Funky Forest. Ο ίδιος σκηνοθέτης ένα χρόνο πριν απ’αυτό είχε κυκλοφορήσει και το The Taste of Tea. Που μας δείχνει τις περιπέτειες της οικογένειας που βλέπουμε στο εξώφυλλο, και γενικά την ανωριμότητα των γιαπωνέζων. Μετά τις 2 ώρες μου φάνηκε ενδιαφέρον, τότε που πέθανε ο παππούς με τη περούκα. Αν είχε καλύτερο μοντάζ, χωρίς τόσες ανούσιες σκηνές, θα μου άρεσε περισσότερο.
Barney’s Version
Μοιάζει λιγάκι με biopic κάποιου γνωστού, αλλά η ταινία απλά ακολουθεί την ζωή ενός παραγωγού μιας άθλιας παραγωγής ταινιών μέσα σε μια σειρά από λάθη και έρωτες. Είναι αρκετά αποσπασματική και δύσκολα κρατάει το ενδιαφέρον. Στο δεύτερο μισό γίνεται κάπως πιο συγκινητική φλερτάροντας με το μελόδραμα. Αυτό που μένει είναι η τεράστια ερμηνεία του Giamati που γίνεται ο μόνος λόγος σε πολλά σημεία για να συμπαθήσεις τον χαρακτήρα. Αν και αποθεώθηκε από τους κριτικούς προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε.
Smart People
Εδώ έχουμε με κάνουμε με μια genious οικογένεια και κυρίως τον καθηγητή λογοτεχνίας και την κόρη του που όσο έξυπνοι είναι άλλα τόσο αντικοινωνικοι και δυστυχισμένοι παραμένουν. “Πως νιώθεις που είσαι τόσο ηλίθια” ρωτάει όντας μεθυσμένη η Βανέσα μιας συμμαθήτρια της για να έρθει η απάντηση “πως νιώθεις που τρως μόνη στα διαλείμματα;”… “it sucks” έρχεται η τελευταία απάντηση με ένα θλιμμένο κενό βλέμμα στην μοναδική στιγμή που αφήνει να φανεί μια αδυναμία της. Και οι 2 τους θα ερωτευτούν, θα απογοητευτούν και θα συνεχίσουν να απομονώνονται. Το φινάλε μπορεί να τους λυτρώνει προσωρινά (χωρίς να του κάνει πιο σοφούς η να του αλλάξει) αλλά αυτό θα έρθει πολύ φυσικά και χωρίς μελοδραματισμούς με την ταινία να μην χάνει το ελαφρύ χιούμορ της σε κανένα σημείο. Πολύ όμορφη ταινία που μερικές σκηνές μου έδωσαν την εντύπωση πως μάλλον την είχα πετύχει μια φορά στην tv αλλά δεν την τελείωσα ποτέ. Better late than ever.