Βλεπεις την αφισα,τον τιτλο, τη φατσα του Ζαν Κλωντ απειλητικη, λες ακομα μια κλασικη ταινια με τον Βαν Νταμ να δερνει τους παντες.
Και μετα βλεπεις την ταινια και μενεις μαλακας.
Ο Βαν Νταμ εδω παιζει τον εαυτο του, ως ξεπερασμενο και γηρασμενο action hero, με οικονομικα προβληματα, να παλευει στα δικαστηρια της Αμερικης για την κηδεμονια της κορης του και να γυριζει στο Βελγιο απ’οπου καταγεται (και οπου φυσικα τον εχουν σαν εθνικο ηρωα) για να βρει την ηρεμια του. Σα να μην εφταναν ολα τα προβληματα του, μπλεκεται και στη μεση μιας περιεργης ληστειας σε τραπεζα στο Βελγιο.
Η ταινια ειναι παρα πολυ καλη, ενας Βαν Νταμ ανετα στο ρολο της ζωης του, αυτοσαρκαζεται κιολας σε σημεια, το σεναριο παρα πολυ ωραιο, και η σκηνοθεσια πολυ εξυπνη. Α, και ειναι Γαλλικη, οποτε καμια σχεση με φανφαρες χολιγουντ και τετοια. Να τη δειτε.
Καθηγητής ιστορίας βλέπει τυχαία σε μια ταινία ένα σωσία του. Παθαίνει ψύχωση με αυτή την ανακάλυψη του και προσπαθεί να τον βρει.
Από τον σκηνοθέτη του Prisoners και του Incendies. Αυτή είναι πολύ πιο mindfuck από τις προηγούμενες. Με πολύ αργούς ρυθμούς, με μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα που δημιουργεί η πορτοκαλί φωτογραφία, σε προϊδεάζει από νωρίς για κάτι αρκετά διαφορετικό. Παρότι ανήκει στις ταινίες “που δεν συμβαίνει τίποτα” στο μεγαλύτερο τους μέρος, καταφέρνει και σε καθηλώνει μέχρι το τέλος. Και παρότι υποψιάζεσαι από ένα σημείο και μετά τι παίζει, το τέλος έρχεται να δώσει μια αρκετά ιδιαίτερη πινελιά αφήνοντας χώρο για πολλές ερμηνείες.
Στο internet υπάρχουν αρκετά video που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την ταινία και κυρίως την τελευταία σκηνή. Προς το παρόν τα αποφεύγω και μένω στην δική μου (spoiler παρακάτω) μέχρι να διαβάσω και μερικές ακόμα από όσους την έχουν δει. Να πω ότι η ταινία είναι μεταφορά βιβλίου.
Το Spoiler ανοίγει αποκλειστικά και μόνο από άτομα που έχουν δει την ταινία.
[SPOILER]Δεν υπάρχουν φυσικά 2 άτομα αλλά ένα, ο καθηγητής ο οποίος είναι παντρεμένος με την έγκυο γυναίκα. Η κοπέλα του καθηγητή που βλέπουμε στην αρχή είναι ουσιαστικά η ερωμένη που είχε πριν και ήταν ο λόγος που η Helen (η έγκυος βασικά δεν είμαι σίγουρος για το όνομα) τον υποψιαζόταν.
Μετά το αυτοκινητιστικό ατύχημα το υποσυνείδητο του δημιούργησε τον ηθοποιό. Η αράχνη ήταν η ζωή που είχε ως παντρεμένος και ένιωθε παγιδευμένος σε αυτήν. Η εικόνα της αράχνης δημιουργήθηκε από τα private sex club που πήγαινε (η τι διάολο ήταν τέλος πάντων). Η ζωή με τις ερωμένες που ήθελε να έχει ήταν η γυμνή κοπέλα που πήγε να λιώσει την αράχνη με το τακούνι της.
Όταν δημιούργησε τον δεύτερο χαρακτήρα η αράχνη χάθηκε και έμεινε στα όνειρα του κυρίως. Όταν οι αναμνήσεις του γύρισαν σιγά σιγά και είδε και το κλειδί, γύρισε και η αράχνη (τελική σκηνή)
[/SPOILER]
οποιος αγαπαει αγγλικο χιουμορ δε νοειται να μην εχει δει αυτο το διαμαντι
Δυο άνεργοι ηθοποιοί, ο Γουιδνέιλ και ο Μάργουντ, αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την παρακμιακή ζωή τους στο Λονδίνο του 1969, για ένα σαββατοκύριακο στην εξοχή. Η κατάσταση που τους περιμένει εκεί όμως, δεν είναι τόσο ειδυλλιακή και η έξη τους στο ποτό και στην αποτυχία μοιάζει να τους ακολουθεί παντού.
Ένας πρώην ηθοποιός αποφασίζει να καταγράψει στο χαρτί και να μεταφέρει στο σελιλόιντ τις προσωπικές του εμπειρίες και το αποτέλεσμα είναι μία από τις καλύτερες αγγλικές ταινίες όλων των εποχών. Ισορροπώντας επιδέξια ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό, με εκπληκτικά διαλογικά κομμάτια, προσεγμένους δεύτερους χαρακτήρες, μα πάνω απ’όλα με την απίστευτη ερμηνεία του Ρίτσαρντ Γκραντ στον αλησμόνητο χαρακτήρα του θανατηφόρα σαρκαστικού Γουιδνέιλ, η ταινία με μια αφοπλιστική ειλικρίνια και με γλυκόπικρη διάθεση μιλά για το τέλος μιας φιλίας, μιας ολόκληρης εποχής (των λονδρέζικων swinging 60s και της μποέμικης αμφισβήτησης) και για το αδυσώπυτο της σκληρής πραγματικότητας από την οποία δεν μπορούμε να αποδράσουμε ούτε με το αλκοόλ, ούτε με τις διήμερες εξορμήσεις στην εξοχή.
Σοβαρα τωρα τι μαλακια ειναι αυτο το Anchorman με τον Φερελ;
Γενικως μου τη σπαει απιστευτα ο συγκεκριμενος, αλλα ειδικα γι αυτην τη ταινια ολο διθυραμβους διαβαζα και δεν αντεξα να δω πανω απο 1 ωρα #-o
καλυτερα να βαζα τα χειροτερα του σεφερλη στο repeat επι 10 ωρες παρα αυτος ο εμετος
Απίστευτη ταινιάρα. Είχε αυτή την αρρωστημένη Λυντσική ατμόσφαιρα που με έκανε και γούσταρα τρελά.
Όσον αφορά την εξήγηση της ταινίας: [SPOILER]Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που γράφεις αλλά υπάρχουν 1-2 πραγματάκια που δεν μπορώ να τα κατανοήσω. Όπως το γιατί ο Καθηγητής δεν αναγνώρισε την έγκυο γυναίκα του όταν αυτή πήγε και τον επισκέφθηκε στο σχολείο και γιατί όταν μετά γυρνάει η γυναίκα του στο σπίτι, κοιτάζει έντρομη τον Ηθοποιό και του λέει: “ξέρεις τι έκανες, ξέρεις τι έκανες”. [/SPOILER]
[SPOILER]Δική μου ερμηνεία πάντα, δεν ξέρω τι γίνεται στο βιβλίο και πως το εξηγεί
Δεν αποκλείεται ο τύπος να είχε αφήσει την δουλειά τους ως καθηγητής προσωρινά και να δούλευε όντως ως ηθοποιός σε μικρές παραγωγές (εξού και τα πραγματικά προφίλ στο internet και το γεγονός πως τον αναγνώρισαν στο agency office που πήγε αρχικά). Έτσι και αλλιώς οι ρόλοι του ήταν ασήμαντοι.
Η κοπέλα πήγε στο σχολείο ψάχνοντας να βρει έναν καθηγητή Adams που έμοιαζε κάπως στον σύζυγο της (μιας και της είχε πει πως αυτός που έπαιρνε τηλέφωνο ήταν ένα σωσίας) για να δει αν η ιστορία του είχε βάση η απλά την απατάει και πάλι. Όταν τον είδε μάλλον κατάλαβε πως ο άντρας της τα είχε εντελώς χαμένα. Για αυτό και το σοκ, για αυτό του έλεγε πως “ξέρεις τις έκανες” αναφερόμενη μάλλον στο ατύχημα με το αυτοκίνητο που τον οδήγησε στην δημιουργία 2ου χαρακτήρα.
Υποθέτω λοιπόν ότι η γυναίκα του ήταν η πρώτη που κατάλαβε την κατάσταση του και γιατί βρισκόταν σε αυτήν.
Λοιπόν μεχρι εκει ειχα διαβάσει και την κατέβασα αμέσως μιας και το prisoner το θεωρώ την καλύτερη ταινια του 13 ψόφος στα oscar!!
Σήμερα κατάφερα να την δω και ενθουσιάστηκα και καταλήγω σε 1. Θελω να βλέπω Gyllenhaal σε mindfuck ταινιες!!! 2. Ο Villeneuve ειναι μεγάλη παιχτουρα δημιουργίας ατμοσφαίρας σε μια ταινία που οπως ειπε και ο dead “δεν συμβαίνει τίποτα”…!
[SPOILER]
Συμφωνώ με τα συμπεράσματα σας, δε μπορώ να καταλάβω αλλες αναλύσεις περι βασικής πλοκής (οχι τις λεπτομερειες) αλλα δε με ενδιαφέρουν κιόλας κάποια στιγμη θα το ψαξω και εγω…
Απλα στα επιχειρήματα του dead να προσθέσω και την σκηνή με την μανα του και τα βατόμουρα, που να πω την αλήθεια εγω εκει κατάλαβα τι παιζει…
…επιτέλους είδα το ‘‘After Earth’’ του αγαπημένου μου Σιάμαλα…έχει κάνει στροφή στις περιπέτειες, και αν και με το ‘‘The Last Airbender’’ δεν τού’κατσε με τίποτα…καλιτεχνική, αλλά και εμπορική τραγωδία…το συνεχίζει αυτό το στυλ…δεν με ενθουσιάσε, αν και το Signs τό’δα προχθές, και μετά από τέσσερις φορές άρχισε να μαρέσει…άρα υπάρχει ελπίδα και γιαυτό:p
Tαινιάρα είναι το Enemy και άνετα ο Villeneuve από τους πιο ενδιαφέροντες νέους δημιουργούς (Καναδός είναι ο άνθρωπος άρα αξιωματικά ταλαντούχος). Οι εξηγήσεις του Dead στο σπόιλερ προφανείς νομίζω. Δείτε το, αξίζει.
Παίζει να είμαι ο μοναδικός εδώ μέσα που προτιμά λίγο παραπάνω το φετινό The Double αντί του Enemy. Ενώ εκείνο έμοιαζε κάπως αφηρημένο και χρειαζόταν εξήγηση, αυτό είναι πιο ξεκάθαρο. Κι αν εκείνο είχε Λυντσική ατμόσφαιρα, αυτό βγάζει κάτι από Brazil. Με τον Eisenberg σε διπλό ρόλο, σίγουρα απ’τις καλύτερες doppelganger ταινίες που είδα τελευταία!
Είδα και το Not Safe For Work, θρίλερ υποτίθεται αλλά έτσι όπως παίζαν οι ηθοποιοί πιο πολύ σε κωμωδία φέρνει. Με έναν δολοφόνο σε γραφείο ενώ όλοι έχουν σχολάσει, να κυνηγά τον υπαλληλίσκο που δούλευε υπερωρία κι όποιον άλλο βρει. Nothing special αλλά ευτυχώς ούτε μιάμιση ώρα δεν ήταν.
Κι επειδή είχα καιρό να δω ναζίδια είπα να τσεκάρω το κορίτσι μας εδώ κατευθείαν απ’τη Γερμανία. Ένα βίαιο αλλά κι ανθρώπινο δράμα, που απευθύνεται περισσότερο σε σκινάδες, πάντα με αντιρατσιστικό μήνυμα. Ήταν αξιόλογο, όμως δε ξεπερνά American History X ή Romper Stomper.
Αναπάντεχο ξενύχτι χθες βράδυ. Έπεσα για ύπνο κουρασμένος και το έβαλα να παίζει για να με πάρει ο ύπνος πιο εύκολα. Το μέτριο προς κακό acting με είχε πείσει πως δε θα χρειαζόμουν πάνω από 15 λεπτά για να αρχίσω να κοιμάμαι. Μεγάλη ήττα. Το σενάριο της ταινίας είναι πολύ ενδιαφέρον και με κράτησε ξύπνιο μέχρι τέλους. Διαμαντάκι από το πουθενά
Plot: Μια παρέα καθηγητών πανεπιστημίου περνούν ένα βράδυ, όπου ο ένας εξ’αυτών υποστηρίζει πως είναι 14,000 χρονών και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν τρύπες στην ιστορία του.
όχι, εγώ δε το βάζω τόσο ψηλά. Νομίζω πως και με άλλο mood να το είχα δει (δηλαδή όχι ενώ νύσταζα), πάλι θα με ενοχλούσε η μέτρια ηθοποιία. Βέβαια, από την άλλη μόνο στο Life of Brian έχουν overlapping στα τοπ μας, οπότε δεν έγινε και τίποτα
Λογικό ρε. Καθένας με τα γούστα του. Εμένα αυτό που μου άρεσε είναι ο διάλογος και τα επιχειρήματα (ουσιαστικά η όλη ταινία δηλαδή :? ) αλλά και το όλο κλίμα που επικρατούσε. Προς το τέλος ξενέρωσα λίγο αλλά…
[SPOILER]
Ήρθε η ανατροπή και έμειναν όλοι μ@λακες… [/SPOILER]
[/SPOILER]