Ουάου είμαι ξακουστός στο forum του rocking.gr!!!8)8)8)8)8)
Καμιά ταινία θα ποστάρεις όμως; Το μόνο που κάνεις είναι να γκρινιάζεις όταν δε γράφω.
Limitless + Face/Off = Self/less. Με λίγο πιο πολύ κυνηγητό γιατί Ryan Reynolds είν’αυτός.
Limitless + Face/Off = Self/less. Με λίγο πιο πολύ κυνηγητό γιατί Ryan Reynolds είν’αυτός.
[B]The Raid: Redemption [2011 - Gareth Huw Evans][/B]
Ανέλπιστα ψυχαγωγική martial arts ταινία από την Ινδονησία και δεν είμαι καν φαν του είδους. Τίποτε πρωτότυπο στο σενάριο ([I]“καλός μπάτσος πολεμά οργανωμένο έγκλημα”[/I]) αλλά χτίζεται μια αρκετά πειστική ατμόσφαιρα (όλη η ταινία μέσα σε ένα ντεκαντάνς πολυώροφο κτίριο) που κρατά το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Πιθανότητα το γεγονός ότι προήλθε από την Ινδονησία και όχι απ’ το Χόλιγουντ να ευθύνεται για το ότι ξεπερνά αρκετά τη μετριότητα.
[B]Boogie Nights [1997 - Paul Thomas Anderson][/B]
Από τις ταινίες που εντάσσονται στην κατηγορία “θα έπρεπε να τις είχα δει εδώ και χρόνια, που τολμάω και εκφέρω άποψη για κινηματογράφο ο παπάρας”
Εντάξει, πιθανότατα ελάχιστοι δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, αλλά ας πούμε γι’ αυτούς ότι εδώ έχουμε μια ακόμα καταγραφή του φαινομένου Αμερική από τον μάστορα PTA (στα πρώτα του βήματα), εδώ ιδωμένη μέσα από το πρίσμα της ανόδου/πτώσης της αμερικάνικης πορνοβιομηχανίας των 70ς/80ς. Ο Wahlberg είναι λίγο σκατόφατσας αλλά ακόμα κι αυτό μάλλον προσδίδει παρά αφαιρεί πόντους.
Δες και το 2ο Raid να βαρεθείς το ατελείωτο ξύλο που πέφτει επί διόμιση ώρες (ξεκινάει αμέσως εκεί που τελειώνει το πρώτο).
Περιμένουμε και το τρίτο (θα ξεκινάει 20’ πριν τελειώσει το δεύτερο).
Raid φιλε! Τι μου θυμισες τωρα…βαριεμαι αφορητα τις ταινιες με το ατελειωτο ξυλικι αλλα τουτο δω κ το σικουελ του ειναι απιστευτα! Ειδικοτερα το 2ο ειναι ισως η κορυφαια ταινια δρασης της νεας χιλιετιας, οσο υπερβολικο κ αν ακουγεται! Κ μιλαμε για κατορθωμα διοτι προκειται για ταινιες χωρις κανα ιδιαιτερο σεναριο αλλα με τετοιο μονταζ κ σκηνοθεσια που δν μπορεις να μεινεις ασυγκινητος
Στάλθηκε από το GT-I9505 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Inside Out
Αν όχι η καλύτερη, σίγουρα από τις καλύτερες της Pixar μαζί με τα Toy Story και το Ratatouille. Ευφάνταστο, συγκινητικό και πολύ αστείο όταν χρειαζόταν. Το ξαναβάζω άνετα οποιαδήποτε στιγμή. Ίσως και Top-5 animation ταινιών από Hollywood γενικά.
Εκπληκτική η amy poehler!
Sent from my Nexus 5 using Tapatalk
φιξντ.
Το Up με τίποτα. Καλό συμπαθητικό αλλά μακράν το πιο υπερεκτιμημένο της pixar για μένα. Το Wall-Ε ωραίο βέβαια αλλά κάπου έχασε με τον καιρό ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα. Το Ratatouille από την άλλη όσες φορές και να το δω δεν το βαριέμαι με τίποτα, μου φτιάχνει την ημέρα αυτή η ταινία 
Stop. Please, stop. 
Δεν ξερω αν ειναι η καλυτερη του,αλλα εμενα προσωπικα ειναι η αγαπημενη μου απο ολες οσες εχει κανει και μαλιστα με ενα soundtrack σεμιναριακου επιπεδου.Περνας καλα και μονο με το soundtrack δλδ…
Απιστευτη απολαυση η ταινια…
Ο Mr. Oizo εκτός από μουσική φτιάχνει και παράξενες ταινίες, θα το λέγα λίγο mindfuck ειδικά στο τέλος.
Πολυ αργη,πολυ περιεργη,πολυ σκοτεινη και πολυ ιδιαιτερη τανια,οχι για ολα τα γουστα ομως.Προσωπικα την βρηκα ενδιαφερουσα…
Την αποπάνω την είδα και εγώ (me and earl and the dying girl σε περίπτωση που κάποιος δεν βλέπει εικόνα). Λίγο βαρετή την βρήκα, κάτι σαν η hipster εκδοχή του fault in our stars. Όπως βαρετά βρήκα και τα She’s funny that way και This is where i leave you με το τελευταίο να ξεχωρίζει ελάχιστα.
Σε πιο ενδιαφέροντα πράγματα…
Η τελευταία ταινία του Mike Leigh. biopic του ζωγράφου William Turner. Αρκετά νωχελικοί ρυθμοί μεν, φανταστική σκηνοθεσία όμως με τα περισσότερα πλάνα να παραπέμπουν στους πίνακες του Turner. Η ταινία επικεντρώνεται στην ζωή του ζωγράφου χωρίς μελό στιγμές αν και ώρες ώρες φαντάζει αρκετά αποστασιωποιημένη συναισθηματικά. Τρομερή ερμηνεία από τον Timothy Spall. Αξίζει πάντως.
Μια διαφορετική προσέγγιση στον χαρακτήρα. Στα 90 φεύγα πια και μακριά από τον κόσμο, παλεύει να θυμηθεί όλες τις λεπτομέρειες της τελευταία υπόθεση του που δεν κατάφερε να λύσει και να δώσει τα γεγονότα μακριά από τον πιο κινηματογραφικό τρόπο καταγραφής όλων των υποθέσεων του μέχρι τότε από τον Watson. Καμιά σχέση με τις υπόλοιπες ταινίες του χαρακτήρα, ελάχιστα πράγματα θυμίζουν τον κλασικό Holmes αλλά το παιχνίδι της μνήμης είναι υπέροχο όπως και η ερμηνεία του McKellen. Όχι αριστούργημα αλλά πολύ καλή και αυτή.
Είδα και 2 ταινίες του Frank Capra (It’s a woderful life) που μου είχαν διαφύγει μέχρι σήμερα
Meet John Doe (μόνο αυτό δεν έχει το “mr” στον τίτλο 
)
Ωραίες και οι 2 στο κλασικό ύφος Capra με τον επαρχιώτη αγαθό αμερικανό που θα βρεθεί αντιμέτωπος με πλούσιους και διεφθαρμένους ανθρώπους και θα βγει ηθικά νικητής στο τέλος. Απλά ο Capra το έκανε τόσο πειστικά, με ωραίο χιουμορ, συγκρατημένο μελό και πολύ ωραίες ερμηνείες που δύσκολα αντιστέκεσαι. Η πρώτη πιο ελαφριά και κωμική η δεύτερη κοντά στο κλασικό Wonderful Life (αν και προηγήθηκε) απλά όχι στα ίδια επίπεδα. Αξίζουν και οι 2
Άλλες 2 που έχουν αναφερθεί εδώ μέσα από τους συνήθεις ύποπτους
Που μου άρεσε πάρα πολύ ειδικά το ανοιχτό σε ερμηνείες φινάλε. Γενικά πάντως δεν είναι sci-fi δραματική ταινία είναι με χαρακτήρες που αναζητούν την εξιλέωση. Το σεναριακό εύρημα της δεύτερης γης παίζει ρόλο κυρίως στο τελευταίο μέρος της ταινίας.
Και αυτή ξεκινάει με μεταφυσικό concept μέχρι να γυρίσει σιγά σιγά σε πιο down to earth καταστάσεις και την μάχη ενός ανθρώπου με την σχιζοφρένεια. Εξαιρετική ερμηνεία από Michael Shannon (να δείτε και το Bug), μόνιμος στις ταινίες του Jeff Nichols αλλά από την Chastain. Το φινάλε επίσης αρκετά ανοιχτό και διφορούμενο. Εμένα με ψάρωσε πάντως.
Και μια αναφορά σε μερικές παλιότερες που είδα μέσα στο μήνα.
Ωραία περιπέτεια, οι περισσότεροι θα γνωρίζετε το συμπαθές remake με Quaid. Εδώ έχουμε όμως James Stewart
Καταστροφή του κόσμου από τα πυρηνικά και την ραδιενέργεια και στην μέση Gregory Peck και Ava Gardner ερωτεύονται. Εντάξει ωραία είναι, αλλά μην περιμένετε σκηνές καταστροφής και τα ρέστα.
Με την καταστροφή του γνωστού zeppelin. Οι σκηνές καταστροφή όμως είναι από αρχειακό υλικό (ταινία του '75 γαρ). Ψιλοβαρετή μου φάνηκε.
Το Another Earth και εγω το καραγουσταρα.
Αν σας αρεσε η κοπελα, Brit Marling, ριχτε και μια ματια στο Sound of My Voice οπου παιζει μια cult leader.
Ειδα χθες το Man from U.N.C.L.E. που δυστυχως με απογοητευσε 
Μπορει να περιμενα πολλα απο τον Guy αλλα αυτο που ειδα ηταν κακοι διαλογοι, πολυ dubbing και γενικα γλυκαναλατο. Η Alicia Vikander ομως ερωτας παντοτινος.
Το Sound of My Voice το έχω δει! Το άλλο το αποφεύγω. Μετά το Kingsman όλα τα πρακτορίστικα μοιάζουν λίγα. Και γι’αυτό θ’αργήσω να δω και το Spectre. Ευτυχώς δεν ξαναβλέπουμε Craig.[-X
Eκανα το λαθος και ειδα το ‘’[B]Miss Violence[/B]’’ χθες.Κι οταν λεω λαθος δεν εννοω οτι ηταν κακη η ταινια,το αντιθετο μαλστα.Απλα απο χθες μαζι με τα γεγονοτα στη Γαλλια η ψυχολογια μου εχει παει στα ταρταρα.Τη σκεφτομαι συνεχεια την ταινια,κυριως γιατι λογω επαγγελματος εχω μεγαλη ευαισθησια στα παιδια.
Πολυ αξιολογη προσπαθεια,αν και σκηνοθετικα θυμιζει πολυ [B] Michael Haneke[/B].
Από τις καλύτερες ταινίες που είδα φέτος, θα ξεχωρίσω :
- Για ευχάριστο παραμυθάκι : Maleficent
- Για θεϊκή κωμωδία : What We Do in the Shadows
- Για περιπέτεια : Who Am I - No System Is Safe
Όλες του 2014