Είδα και εγώ το -entering vocals από το theme song του 1995- ‘‘MORTAL KOMBAAAAAAAATTT (TOY TOY TOY TOY, TOYΡΟΥΡΟΥΡΟΥΡΟΥΡΟΥΡΟΥ, ΤΟΥ ΤΟΥ…)’’!!!
Συμφωνώ πάνω κάτω με όσα έχουν γραφτεί εδώ, my two cents:
Καταρχάς, Το MK ήταν εξαρχής μια ταινία η οποία είχε έναν συγκεκριμένο πήχη -λόγω της φύσης της-, ο οποίος από άποψης σεναρίου και κεντρικής ιστορίας ήταν χαμηλός ή μάλλον καλύτερα, χωρίς υψηλές προσδοκίες. Δεν λέω ότι γενικά τα διάφορα storylines, το lore και γενικότερα το σύμπαν του παιχνιδιού είναι μάπα -ούτε καν, φίλος του παιχνιδιού είμαι από πολύ μικρός, γουστάρω τα πάντα σε αυτό 
-, αλλά επειδή μιλάμε για κινηματογραφική μεταφορά ενός πολύ υπερβολικού videogame το οποίο ανήκει και στο fighting είδος -ΑΚΑ το κύριο γνώρισμά του είναι οι μάχες, τα fatalities, τα brutalities, τα combat mechanics του κτλ-, ήταν εξ’ αρχής δύσκολο να ‘’μεταφραστεί’’ το ίδιο το παιχνίδι σε κινηματογραφική γλώσσα.
Αυτό από την άλλη παράλληλα δεν είναι αναγκαστικά κακό, γιατί μιλάμε κυρίως για μια ταινία με κύριο σκοπό της το ακραίο fun και την απενοχοποιημένης ‘‘ανεγκέφαλης’’ διασκέδασης, που ακόμα και ένα σχηματικό κεντρικό story με ένα υποτυπώδες σενάριο δεν θα λειτουργούσαν κατά αλλά υπέρ της.
Δεύτερον, το καθαρά fighting στοιχείο, οι χαρακτήρες και η δράση, ήταν και το σημείο που θα μπορούσε να δώσει το παραπάνω και να κερδίσει τις εντυπώσεις -και βασικά, να meet και τα expectations του φίλου που θα πάει να δει μια ταινία που την λένε ΘΑΝΑΣΙΜΗ Μ Α Χ Η - .
Νομίζω ότι στο πρώτο κομμάτι, αυτό του σεναρίου και της κεντρικής ιστορίας, η ταινία δεν έπιασε ούτε τον χαμηλό ήδη πήχη ενώ στο δεύτερο κομμάτι της, έβαλε όσες τρικλοποδιές χρειάστηκε στον εαυτό της για να μην ξεφύγει ποτέ -πλην κάποιων στιγμών και στοιχείων- από την απόλυτη μετριότητα.
Για το σενάριο/κεντρική ιστορία:
Μπορεί να γουστάρω άπειρα το lore των παιχνιδιών, αλλά το θεωρούσα εξαρχής σχεδόν αδύνατο να δουλέψει σε μια ταινία 2 ωρών. Θα το πίστευα καλύτερα σε μια σειρά πχ με καλό budget, 10 επεισοδίων τη σεζόν κτλ (η ακόμα καλύτερα animated)… σε μια δίωρη όμως ταινία, είναι πολύ δύσκολο να χωρέσουν τόσοι χαρακτήρες, να γίνει established ένα σύμπαν και ένα lore το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο πιστεύει κάποιος εκτός των παιχνιδιών και βασικότερο όλων, να υποστηρίξει την υπερβολή και το cheesiness της φάσης που είναι το Mortal Kombat.
Στην ταινία του 1995, ο κόσμος, το lore και το γενικότερο σύμπαν δούλεψε ικανοποιητικά στήνοντας έναν επαρκή κόσμο για να σε ρουφήξει όσο χρειαζόταν. Έκανε ένα υποτυπώδες set up στους χαρακτήρες, είχε τις μάχες του και καταλάβαινες τα stakes ή το πως λειτουργούσε αυτός ο κόσμος -που θύμιζαν το progression του παιχνιδιού, ΑΚΑ το μετέφερε αρκετά σωστά- και γενικότερα τον βασικό του σκοπό τον πέτυχε σε έναν ικανοποιητικό βαθμό. Μετέφερε στην μεγάλη οθόνη το γενικότερο κλίμα και κόσμο του παιχνιδιού αρκετά πιστά ώστε να επενδύσεις σε αυτόν, όντας φαν ή όχι του παιχνιδιού. Είχε τεράστια προβλήματα οκ, φτηνή παραγωγή, κακά εφέ, κακές ερμηνείες, b-movie αισθητική βιντεοκασέτας αλλά το κλίμα που ήθελε να περάσει, στο περνούσε ψιλό-αβίαστα…
Εδώ σαν γενική αρχή, δεν θεωρώ ότι έγινε αρχικά καλή μεταφορά του κόσμου του παιχνιδιού, όπως και του έστω βασικού lore. Ούτε αυτό όμως που έγινε τελικά, λειτουργούσε ικανοποιητικά σαν αυτόνομη ταινία που θα την δει κάποιος που δεν γνωρίζει το παιχνίδι και θα τον ‘’μαγέψει’’ με κάποιο τρόπο ή θα τον απορροφήσει κατάλληλα ώστε να επενδύσει σε αυτή.
Αν εξαιρέσω την εισαγωγή -που ήταν ένα από τα 2 καλύτερα σημεία της ταινίας μαζί με την τελική μάχη στο γυμναστήριο-, η ταινία έμοιαζε σαν ένα κακογραμμένο -πολύ κακογραμμένο όμως- ποτ πουρί από ονόματα, easter eggs και κομμάτια του lore διάσπαρτα χωρίς συνοχή, ή απλά αναφορές που μόνο οι gamers θα καταλάβαιναν -και δεν εξυπηρετούσαν σε τίποτα την πλοκή- . Ήταν ο θρίαμβος του απόλυτα κενού και ανούσιου fan service!
Το βασικό του premise -το ίδιο το Mortal Kombat- δεν ήρθε κυριολεκτικά ποτέ -και καλά καλά δεν εξήγησε κανείς ακριβώς τί είναι το ίδιο το τουρνουά-, αφού αναλώθηκε εντελώς ανούσια στο να στήνει από σχεδόν το πρώτο μισάωρο της ταινίας sequel -αδιανόητο -.
Δεν πίστεψα στιγμή τον κόσμο, το σύμπαν, την ιστορία του ή τα stakes του, ούτε όμως και αισθητικά με ιντρίγκαρε έστω, ώστε να μου μείνει κάτι. Στην αρχική ταινία, αν και έχω αιώνες να την δω, θυμάμαι ακόμα όλα τα παράξενα μέρη του Έξω Κόσμου, την είσοδο του Goro, εκείνο το αρρωστημένο μέρος που τις έπαιξε ο Scorpion με τον Cage ή τα αγάλματα στο παλάτι που ένα από αυτά έγινε ο Reptile… Ήταν θέμα budget, δεν ξέρω, πάντως γενικότερα από τα πιο generic αντι-αισθητικά πράγματα που έχω δει τα τελευταία χρόνια όλη η ταινία, ως προς την απεικόνιση του κόσμου/κόσμων της!
Γενικά σαν world bulit, η ταινία μου φάνηκε πολύ πολύ λίγη, πολύ πρόχειρη και περισσότερο αποφασισμένη να ‘’παίξει’’ με easter eggs για τον καθαρά gamer θεατή, παρά να ασχοληθεί ώστε να γίνει κάτι ουσιαστικότερο για τον μέσο θεατή.
Η κεντρική ιστορία τώρα, ήταν ψιλο-χάλια δυστυχώς… δεν με ενόχλησε το κακό γράψιμο σε διαλόγους κτλ -ίσα ίσα, μου άρεσε το cheesy του πράγματος με κάποιες ατάκες βγαλμένες από ταινία Star 3.00 το πρωί Σαββάτου 1994 πχ-, αλλά η κεντρική ιστορία ε ήταν λίγο μαλακία. Η όλη φάση με τις υπερδυνάμεις και το πως τις αποκτούν κτλ ήταν Γ Τ Π καβάλα . Πολλά κενά, πολλά πράγματα που δεν βγάζαν νόημα και μεγάλη ασυνέχεια και ασυνέπεια σε ότι και αν γινόταν. Βασική δεν έχω να πω κάτι για αυτή παραπάνω, απλά ότι ήταν μαλακία και αδιάφορη… όχι generic έστω -που θα βλεπόταν πιο ευχάριστα- αλλά τελείως μα τελείως αδιάφορη… Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να βγάζεις κάτι τόσο βαρετό και αδιάφορο, έχοντας σαν πηγή έμπνευσης ένα τόσο υπερβολικό, ευφάνταστο και yolo σύμπαν χαρακτήρων και γεγονότων. 12 άτομα να έπαιρνες και να έλεγες ‘‘σας διαλέξαμε για να τις παίξετε σε ένα κοσμικό τουρνουά καράτε για το μέλλον της Γης’’ και fight!, θα ήταν θρίαμβος σε σχέση με αυτό που σκέφτηκαν σαν κεντρική ιστορία εδώ!
Τώρα στο κομμάτι της δράσης και των χαρακτήρων:
Scorpion και Sub Zero έσωσαν όλη τη ταινία! Και οι 2 ηθοποιοί ήταν έκτακτοι στους ρόλους τους, η εισαγωγή τους τρομερή, η μεταξύ τους μάχη το highlight της ταινίας! Ακριβώς όπως έπρεπε να είναι μια μάχη με συνδυασμό δυνάμεων, πολεμικών τεχνών σε μια ταινία Mortal Kombat! Έβλεπα άνετα 2 ώρες ταινία μόνο με αυτούς τους δύο! Παρ’ όλα αυτά, έχεις τον γαμημένο Joe Taslim του ‘’The Raid’’ και τον Hiroyuki Sanada που είναι ζωντανός θρύλος σε αυτούς τους ρόλους και μου τους κρατάς για 7 λεπτά στην αρχή και 10 λεπτά στο φινάλε! Γιατί??
Tζαξ επίσης + Κέηνο η δυάδα των άλλων χαρακτήρων που με κράτησε. Τζαξ μετρημένος, αν και under-developed είχε αρκετά καλή παρουσία, Κέηνο ήταν ακριβώς αυτό που είναι και στο παιχνίδι! Σχεδόν scene stealer όταν εμφανιζόταν, ειδικά από τη μέση και μετά. Cheesy και b-movie αισθητικής ερμηνεία και γράψιμο, όπως ακριβώς έπρεπε .
Όλοι οι άλλοι, προσωπικά δεν μου άρεσαν. Raiden πολύ λίγος -και ψιλομαλάκας-, Σανγκ Τσουνγκ ακόμα λιγότερος, Κούνγκ Λάο δεν είχε βάρος, Λιου Κάνγκ το ίδιο, Σόνια κακή, όλο το εχθρικό team αδιάφορο… Ο Γκόρο ρε φίλε, Πρινς Γκόρο και Πριν Γκόρο, τελικά ήταν ένα cgi generic τέρας των 2 λεπτών! Θυμάμαι ακόμα πόσο πιο απειλητικός και μεγαλοπρεπής ήταν ο Γκόρο της ταινίας του 1995, με ελάχιστο budget και ίδιο χρόνο επί της οθόνης…
Ο κεντρικός ήρωας, συμπαθητική φυσιογνωμία, αδιάφορος πρωταγωνιστής με αδιάφορο backstory και δυστυχώς κακός ηθοποιός… δυστυχώς για αυτόν η κακή ιστορία τον έβαλε στην μέση και για κάποιο λόγο που κανείς δεν ξέρει, θεώρησε σωστό να στήσει την ιστορία πάνω του…κανένα charisma, καμία ενέργεια, ελάχιστη σημασία!
Η δράση και οι χορογραφίες τώρα, είχαν τις πολύ καλές αλλά και τις μέτριες προς κακές στιγμές τους. Αν εξαιρέσω την αρχική σεκάνς, την Sub Zero vs Scorpion τελική μάχη και το ξυλίκι Κέηνο και Σόνια στο τέλος -που μου άρεσε πολύ μέσα στο σπίτι-, οι υπόλοιπες μάχες ήταν αρκετά σύντομες -σχεδόν σαν teaser κανονικής μάχης- με μετριότατη generic χορογραφία και μετριότατη επίσης σκηνοθεσία. Οκ είχε ωραίο gore, fatalities, brutalities και αρκετές videogame στιγμές βγαλμένες απευθείας από το videogame, αλλά δεν μου αρκούσε γιατί ήταν ανούσιο fan service στο φινάλε. Δεν με γέμισε πχ μια αδιάφορα χορογραφημένη μάχη 10 δευτερολέπτων -μεταξύ 2 χαρακτήρων που ουσιαστικά δεν τους ξέρεις, ούτε καταλαβαίνεις γιατί παλεύουν- επειδή τελείωσε με brutality και ένας πρωταγωνιστής είπε ‘’flawless victory’’… Περίμενα έστω στο κομμάτι της δράσης να δώσει η ταινία πόνο! Αλλά υπέφερε από κάτι που φαινόταν ίσως και στα trailers, μέτρια σκηνοθεσία με πολλές φορές γρήγορα camera cuts και shacky cam στο χέρι… στήσε ρε μπάρμπα μια κάμερα κάπου σταθερή, προσέλαβε και έναν καλό stuntman να σου βγάλει ιδιαίτερες χορογραφίες!
Γενικά, ήταν πολύ μέτριο σαν videogame adaptation και ακριβώς επειδή είχε ήδη χαμηλά stakes, αυτή η μετριότητα μου έβγαλε λίγο παραπάνω απογοήτευση. Το είδα πολύ ευχάριστα -το οποίο δεν ξέρω αν φαίνεται από τα παραπάνω - αλλά έγραφε ‘‘χαμένη ευκαιρία’’ all over the place!
Μακάρι πάντως να βγει sequel γιατί μέσα σε όλα αυτά υπήρχαν καλά στοιχεία και νομίζω ότι άτσαλα έγινε ένα μικρό βήμα προς μια καλή μελλοντική MK ταινία.
Αυτά, κατεβατό γιατί και εγώ το περίμενα πως και πως.
Godzilla vs Kong πάντως συνεχίζει να είναι ο μπαμπάς σας
Υγ. Τέτοια μουσική θεματάρα και την κρατάς για end credits με μισό μόνο tease σε μια σκηνή της ταινίας. Αυτοί είστε
