Earth - Angels of Darkness, Demons of Light I-II (2011)

Ξανάχωσα Bees…
Ομορφιά σκέτη, αλλά όταν είχε βγει, θυμάμαι ότι είχα ψιλοβαρεθεί, μετά από μερικές ακροάσεις… Δεν ξέρω γιατί, αλλά τώρα πάντως δεν το χορταίνω…

σαν το Hex δεν έχει…αδυναμία! Κι αν παίζουν στα influences Fairport Convention τότε δεν μπορεί παρά τα όποια καινούργια στοιχεία να είναι το λιγότερο ενδιαφέροντα!

[SPOILER]
Απ’τη στιγμή που γίνανε soundtrack σε ταινία του Jarmusch μαζί με Boris και Sunn O))), δεν υπάρχει πλέον γυρισμός, Earth ακούει και η 50άρα γεροντοκόρη γειτόνισσα σου που ζει με τις 6 γάτες τις και παίζει την άρπα της κάθε βράδυ γυρω στις 10. (πράγμα που το βρίσκω στην τελική ευχάριστο)[/SPOILER]

H Southern Lord έχει ΉΔΗ μοιράσει τα πρόμα, και αυτή τη στιγμή που εσύ βλέπεις επανάληψη Φρου-Φρου, κάποιος αλητησρουφιάνοσδημοσιογράφος ακούει νέο ΕΡΘ.

Το δελτίο τύπου εδώ:
http://www.southernlord.com/press/earthangels1/
(tl;dr είναι, αλλά νέες φωτό ΚΑΡΛΣΟΝ που δε νιώθει μία)

Και όσοι προβληματιστήκατε για το εξώφυλλο:

Και γενικότερα ίνφο για το πάκατζιενγκ:
http://mysterymeats.blogspot.com/2010/12/southern-lord-releases-earths-newest.html

Και bump για να μάθετε.

[SPOILER][/SPOILER]

:!::!::!::!::!:

[SPOILER]νταξει εχω πιει λιγο, αλλα το εξωφυλλο τωρα που το βλεπω defenders of the faith μου θυμιζει (!)[/SPOILER]

μλκ χαλισεκο δωσε κι απο δω αυτο που πινεις ρακη απ το χωριο μου φερανε και σκτα ακομα κινεζικο δρακο το βλεπω

leakαρε

8O8O8O λινκ σε πμ πλιιιιιζ! :D:D:D

Χαχα καλή φάση! Ένα μήνα πριν την επίσημη κυκλοφορία!

Thanks για την πληροφορία, το ακούω τώρα. :stereo:

Κριτική άλλη ώρα, όταν θα έχω χρόνο και θα το έχω ακούσει περισσότερο…

edit: …ωραίο το τσέλο!

το περιμενα καλυτερο.

Εγώ το περίμενα καλύτερο από το προηγούμενο και είναι.
Τώρα πόσο καλό, ε δεν ξέρω, αυτά τα πράματα είναι ύπουλα. Στα σκάνε σε άκυρες στιγμές. Λέητερ μπόιζ.

κανείς άλλος ακόμα? οκ ας είναι.

Λοιπόν, τους Earth δεν τους έχω βιώσει τόσο πολύ όσο τα “παιδιά” τους, τους σέβομαι απεριόριστα φυσικά, αλλά να το “Teeth of Lions” το ακούω από [B]SunnO))) [/B]πιο εύκολα, πιο συχνά βάζω το “Ramption” παρά το “Earth 2”, οπότε σε κάθε τους δουλειά έχω μηδενικές απαιτήσεις. Αν κάτσει κάτι καλό έκατσε. Αν όχι κλάιν.
Εδώ συνεχίζουν στο μοτίβο του πολυεπιτυχημένου (αχακαλόε) “the Bees…”, δηλαδή ένα πράμα σαν να ακούς κλασμένος ένα blues σαρανταπεντάρι στις 33 στροφές, αλλά εδώ έχουμε και μερικές επιπλέον ομορφιές, όπως το τσέλο (btw η τσελίστρια είναι η ίδια που είχε συμμετάσχει και στο “Unplugged in New York” των [B]Nirvana[/B]) που χρωματίζει όμορφα τις -σταθερά- μονότονες συνθέσεις. Οι τέσσερις πρώτες συνθέσεις ρέεουν αργά και στο τέλος τους μένεις με ένα νοσταλγικό συναίσθημα χαζεμένης κένωσης (στανταράκι στα τελευταία Earth albums), αλλά η πραγματικά μεγάλη στιγμή του δίσκου είναι μάλλον το εικοσάλεπτο ομώνυμο με την ααααργηηηηηή ανάπτυξη και τα μυστήρια ματζούνια στο background.
Στο δια ταύτα ρε μπάρμπα είναι καλό το άλμπουμ? Ε όπως είπα και πριν αυτά τα χόρτα είναι ύπουλα και στα σκάνε στο άκυρο. Εμένα μου τα’σκασε πάντως.

Το άκουσα μια φορά σήμερα. Μου έδωσε την εντύπωση μια απ’τα ίδια αλλά καλύτερο από bees. Ε, θα πέσουν κι άλλες ακροάσεις σίγουρα.

Όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, είναι ίδια φάση με Bees. Τίποτα λιγότερο και ένα τσέλο περισσότερο.
Δεν τρελάθηκα, αλλά για κάποιες στιγμές χαλάρωσης είναι ότι πρέπει.
Προσωπικά, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κομμάτι (άντε ίσως μόνο λίγο το Father Midnight, για κάποιο λόγο), αφού όλα μου ακούγονται σαν ένα ενιαίο τραγούδι. Ένα ατέλειωτο τζαμάρισμα όμορφων ήχων.
Εν τέλει, είναι ομορφούλι αλλά μέχρις εκεί.

κανεις πμ καποιο λινκ; μολις μου ανακοινωσαν λαιβ στο τορινο και εχω γκαυλωσει απειρα λεμε! :stuck_out_tongue:

Συνέντευξη Κάρλσον εδώ:
http://www.theskinny.co.uk/article/101230-earths-dylan-carlson-shines-a-light-on-angels-of-darkness

Το παρτ ΙΙ μπορεί και να πάει 2012 λέει.

αλλά:

[SPOILER]
[SIZE=“4”]
ΤΡΙΑ-ΤΡΙΑ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ Ο ΓΕΡΟΣ!!![/SIZE]

:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:[/SPOILER]

[FONT=“Verdana”]Λοιπόν, ας γράψω κι εγώ καμιά παπαριά…

Τούτο ήταν το πρώτο καινούργιο album που άκουσα για το 2011.
Οι συνολικές ακροάσεις βρίσκονται ακόμη σε μονοψήφιο αριθμό οπότε τα συμπεράσματα δεν ξέρω αν είναι και τόσο ασφαλή.
Να πω την αλήθεια πάντως, απέφευγα να ποστάρω εδώ γιατί…δεν με ενθουσίασε ο δίσκος και δεν ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κάποιον με τη άποψή μου.

Θα τον χαρακτήριζα με μια λέξη λίγο “επικίνδυνη” για το ιδίωμα…Μονότονο.
“Κάτι μας είπες τώρα!” θα μου πείτε.
Ο.Κ. να δηλώσω πως δεν είμαι άσχετος με το είδος και έχω ασχοληθεί αρκετά με τη δισκογραφία του συγκροτήματος ώστε να φτάσω σε ένα τέτοιο βαρύ ίσως σχόλιο.
Έχω την εντύπωση ότι με τη στροφή 180 μοιρών στον ήχο του συγκροτήματος μετά το “Pentastar: In the Style of Demons” του ‘96 έχουν πάρει την κατιούσα ελαφρώς.
Το “Hex…” το αγάπησα, το “Bees” λιγότερο και αυτό εδώ ακόμη λιγότερο.
Ίσως επειδή έχω αφιερώσει περισσότερο χρόνο, δεν ξέρω. Αυτό είναι φρέσκο ακόμη.
Με τις δηλώσεις περί επιρροών Pentangle κλπ έτρεφα μεγαλύτερες προσδοκίες και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το δίσκο. Δυστυχώς απογοητεύτηκα όμως.
Ωραίο το τσέλο (ένα εκ φύσεως drone όργανο), δένει όμορφα και δημιουργεί ένα ωραίο “χαλί”.
Από κει και πέρα όμως δεν μου έκανε κλικ κάτι άλλο για να με στείλει.
Ο ίδιος τόνος στην κιθάρα από την εποχή του Hex. Δηλαδή ρε Carlson, παίξε λιγάκι, πειραματίσου να πούμε!
Το Hex ήταν ένα breakthrough album και έκανε εντύπωση όταν βγήκε, όμως τα χρόνια περνάνε και άμα ο ήχος παραμένει ο ίδιος, κουράζεις.
Στο Bees είχαμε το hammond και το ηλεκτρικό πιάνο που ταίριαζαν πολύ κατά τη γνώμη μου και προσέθεταν στο τελικό αποτέλεσμα.
Εδώ, τα πράματα είναι πιο μονότονα, ακόμα και οι ίδιες οι συνθέσεις.
Συνεχώς επαναλαμβανόμενα μοτίβα και όχι ιδιαίτερα εμπνευσμένα τολμώ να πω.
Να με συμπαθάτε αλλά νομίζω πως κάτι τέτοια τραγουδάκια τα γράφει για την πλάκα του σε 15’ στην τουαλέτα ο Carlson.
Επίσης τα θρυλικά τύμπανα της Davies που έχει ένα signature ήχο, εδώ είναι πιο χαμηλά στη μίξη και πιο υποτονικά.

Τέλος πάντων, ο δίσκος με κούρασε. Θα τον αφήσω προς το παρόν, να “καθαρίσει” από μέσα μου και ποιος ξέρει, μπορεί όταν τον ξαναβάλω να αλλάξω γνώμη (μακάρι!).[/FONT]

Πολύ απλός, χαλαρωτικός, ωραίος δίσκος. Σταθερή αξία.

μετα απο πολλα ακουσματα οτι ειπες και εσυ :slight_smile:

Το Φεβρουαριο του 2012 εχουμε το ΙΙ

[U]His Teeth Did Brightly Shine[/U]