[SIZE=“1”][CENTER][αααα! αααυτό ήταν ένα θέμα που ήθελα πολύ καιρό να τ’ ανοίξω! 8)][/CENTER][/SIZE]
__“Μάγκα, τράβα άκουσε μία απίστευτη δισκάρα, λέγεται Electric Cartoon Music From Hell”… αν άκουγε ένας φυσιολογικός (?) άνθρωπος κάτι τέτοιο, υπήρχε περίπτωση να πάρει την μπάντα στα σοβαρά; Μάλλον θα προσπερνούσε. Ευτυχώς για μας όμως η μπάντα αυτή με απόλυτη σοβαρότητα, δεν πήρε καθόλου στο σαβορά τον εαυτό της και ευτυχώς για τον νορμάλ άνθρωπο (ας μείνει “νορμαλ”) προσπέρασε “τρελή” μπαντάρα! Υποδεχτήτε τουυυς…:
[CENTER]
[/CENTER]
__Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
__Αν κάποιος προσπαθούσε να τους βάλει σε κατηγορίες θα την χαρακτήριζε ίσως ως μία avant-garde metal μπάντα, η οποία παίζει extreme, progressive, cartoon, jazz, thrash, fusion, shred experimental μέταλ…! Εναν πολύ ωραίο “ορισμό” /περιγραφή, μου έδωσε ένας μπασίστας που τους του σύστησα “Είναι απίστευτο το τι παίζουν. Και τρομερά αστείοι. Τους ακούω στ’ ακουστικά ενώ περπατάω στο δρόμο και θέλω ν’ αρχίσω να βαράω κόσμο!” χαχαχα, όχι δεν είναι επειδή είναι τόσο “κακοί” (κάθε άλλα παρά “evil” είναι), είναι επειδή είναι τόσο τρελοί! …Νομίζω πως ο τίτλος του άλμπουμ τα λέει όλα: Electric Cartoon Music From Hell! :lol:
__Βλέπεις και το εξώφυλλο και λες, “α ναι, τώρα μάλιστα!”
[CENTER]
(και αυτό μάλλον είναι alternate για την Ιαπωνία)
[/CENTER]
__Ο δίσκος [παραγωγή του 2003 (Liquid Note Records (829667015727)], είναι σχετικά μικρός αλλά πολύ-πολύ περιεκτικός (ακούγονται νότες που γεμίζαν άλλους 8 δίσκους) και σύμφωνα με τους συνθέτες του που είναι τρελοί τεχνίτες, δεν έχει ίχνος “πειράγματος”, όλα είναι παιγμένα real-time (“nothing is sped up -no computer tampering or correction”). Παρόλο τον καταιγισμό, δε θα λέγαμε πως κουράζει, ίσως και λόγω διάρκειας, και λόγω παύσεων και σίγουρα λόγω του ύφους των κομματιών. Υπάρχει διάχυτη μία γερή δόση χιούμορ, ενοίωτε σαρδόνια και ενοίωτε αφελής) Ως άκουσμα, σίγουρα, δεν είναι για όλους. Πάρτε μία ιδέα και από τους τίτλους των κομματιών:
Tracklist:
- Fletcher the Mouse ? 5:01
- Funky Lizard ? 4:22
- Gee-Wiz - Guitar Solo ? 1:20
- Brainscraper ? 3:43
- Dr. Fluffels ? 7:13
- Exploding Head - Drum Solo ? 2:07
- Ridiculosous ? 3:06
- Nincompoop Scuttle ? 4:36
- Looney Tune - Piano Solo ? 1:49
- Mr. Scruffen McFluff ? 4:23
total time 37:40
__ Το τρίο αποτελείτε από τους εξής παίχτουρες 
:
[ul]
[li]Todd Duane -Guitars, Bass, Production, Engineering[SIZE=“1”] [The Regime][/SIZE]
[/li]
[li]Lale Larson -Keyboards, Piano, Production, Engineering [SIZE=“1”][Karmakanic][/SIZE]
[/li]
[li]Peter Wildoer -Drums, Production [SIZE=“1”][Darkane, Non-Human Level, , Majestic, Arch Enemy, Armageddon (Swe), Agretator/Demise (Swe), Silver Seraph, Grimmark, Pestilence (Hol), Gardens of Obscurity, Old Man’s Child, Zaninez, Time Requiem][/SIZE]
[/li][/ul]
__Να έχε στο νου σας πως ο Todd Duane και ο Lale Larson, έγιναν γνωστοί στην Ευρώποι ως βιρτουόζοι μουσικοί που έκαναν βιρτουοζιτέ live και εκπαιδευτικά video όπως το ‘Schizoid’ (υπάρχει στο “Guitar on the Edge No. 4”) και το ‘Double Delight’. Οπότε, ψαχνόντουσαν για κάτι τέτοιο, να κάνουν έναν δίσκο που θα είναι πρόκληση γι’ αυτούς και όταν ζημώθηκαν οι καταστάσεις και βρήκαν και drummer “που έπαιζε τις κάλτσες του”, το τόλμησαν. Μη μου περιμένετε εμπορικότητες (ακόμα και με την καλή έννοια). Εμπορικότητες και τέτοιο οπισθόφυλλο μάλλον εν πολυ-πάνε μαζί ε (χοχοχο);
[CENTER]
[/CENTER]
__Γενικά, είναι ένας δίσκος πείραμα και συνάμα ένας δίσκος πρόκληση. “Απλά” τελικά το αποτέλεσμα είχε και πολύ γούστο κατά τη γνώμη, μου αποφεύγοντας να γίνει ένα βαρετό “μάθημα” για μουσικούς. Εχει ρίζες σε Frank Zappa, Spastic Ink, Cartoon εποχής 70 και Looney Tunes, πιθανώς Liquid Tension Experiment και γενικότερα στο metal, και φτιάχτηκε από αγάπη προς την ακραία μουσική και τη διασκέδαση (μην περιμένετε τo prog-έπος στο οποίο θα ανατρέχετε και θα μείνει κλασσικό όπως ο Bach), τη διασκέδαση του να δοκιμάζεις όρια (“ακραία” δε σημαίνει μόνο growl του θανάτου και blast-beats) και τον πειραματισμό “pushing the envelop” θα έλεγαν πιθανώς οι ίδιοι (U.S.A & Sweden οι χώρες καταγωγής τους).
__Να και μια δήλωση του Larson που είναι χαρακτηριστική:
"This is probably the most demanding recording I have ever done. It’s not exactly the kind of music that you just go in and sight-read. This took a lot of practise. Todd didn’t even write some of the parts down. He would just give it to me on a CD, played in real time, and then I had to pick it out by ear and transcribe it. The whole interlude in “Ridiculosous” for instance I had to pick out by ear since Todd had improvised the line when he recorded it. Even though the actual recording was too much work to be real fun sometimes, I’m still pretty happy with most of my playing on there. Learning all the guitar lines was a great challenge and improvising solos to this kind of music is almost like composing. It has to sound a certain way to stay true to the E-250 sound. The whole album was a great learning experience and a challenge, and I’m always up for a challenge."
__Πάρτε μια πρώτη γεύση και από το YouTube (τα οποία όμως είναι σχετικά αντιπροσωπευτικά -όχι μόνο γιατί διαφέρουν αρκετά από τραγούδι σε τραγούδι, αλλά γιατί άλλη αίσθηση παίρνεις πατώντας play στον δίσκο και να τον ακούς ως όλον με τη σειρά του… καλύτερα κατεβάστε τον αν διστάζετε να τον αγοράσετε και βγάλτε μόνοι σας συμπέρασμα. τι όμως δεν ξεχνάμε ποτέ;! ειδικά τις ξεχωριστές και μικρές σε δύναμη και προβολή προσπάθεες, αν μας αρέσουν, τι στηρίζουμε με την αγοραστική μας δύναμη):
[ul]
[li]Ridiculosous
[/li]
[li]Nincompoop Scuttle
[/li]
[li]Mr Scruffen Mcfluff
[/li]
[li]Brainscraper
[/li]
[SIZE=“1”]ακούστε και το ίσως πιο αστείο και (μαζί με το πρώτο) χαρακτηριστικό τους (όταν έσκασε το πιο έυκολο /αναγνωρίσημο ριφ της ροκ με πέθαναν! χαχα), το πρώτο που σε μπάζει στο τι πρέπει να περιμένεις… περίπου! (στο παράθυρο που θα βγει, ακριβώς κάτω απ’ το εξώφυλλο είναι ο player της σελίδας με το) :[/SIZE]
[li]Fletcher The Mouse
[/li][/ul]
__Αν λοιπόν, κάτι απ’ όλα αυτά σας έκανε “κλικ”, κάντε κι εσείς μερικά και ψάξτε τη μουσική τους. Ακόμα κι αν τελικά δε σας αρέσουν, θα αποτελέσουν ένα πολύ ξεχωριστό άκουσμα.
… [SIZE=“4”]ρε τι λέμε τώρα!?![/SIZE] ΤΑ ΣΠΑΝΕ! ElEcTrOCuTiON 250, ξυρισμένο κεφάλι, σφουγκαράκι και τα μυαλά στην ηλεκτρική καρέκλα!!! :lol:
Περιμένουμε εντυπώσεις (το ίδιο και απ’ όποιον άλλον φίλο ψάξει (άντε, σας έδωσα και τόσα links…! :D).
οι μεν είναι αδιάφοροι και βαρετοί (για μένα) φιουζονοσρεντάκηδες ενώ οι άλλοι κάτι πραγματικά άρρωστο (ίσως περισσότερο απ’ όσο μπορώ να αντέξω :p). ένιγουεη, χάπι λίσενινγκ σ’ όσους γουστάρουν.
[τώρα θυμήθηκα και την