Με αυτό ξεκινήσανε το πρόσφατο live .
Wow, καλή φάση αν το παίζουνε ολόκληρο αυτό live.
ή αλλιώς οι “γάλλοι Judas Priest”
5 απίστευτες κομματάρες αληθινού ατσαλιού, κυκλοφόρησε το 1983, μετά έβγαλαν άλλους 3 δίσκους μέχρι το 1986 και από τότε τα ίχνη τους αγνοούνται.
Ξεχωριστή μνεία πρέπει να γίνει στη φωνάρα με το όνομα Christian “Zouille” Augustin, αλλά και στις υπέροχες ριφφαρες και μελωδίες που έχουν όλα τα κομμάτια. Πραγματικά αδύνατο να διαλέξω αγαπημένο, και τα 5 είναι υπέροχα.
Bonus μια φωτο του Chuck
Δεν ξερω αν ειναι οντως το αγαπημενο μου αλλα το πρωτο που μου ηρθε στο μυαλο ειναι το All Delighted People από τον Sufjan Stevens.
Μια χαρά ολόκληρο το παίζουνε ρε και το έχουν παίξει και άλλες φορές.
Από τα πλέον αγαπημένα EPs, μαζί με εκείνα των Helloween και των Queensryche που βγήκαν την ίδια πάνω κάτω περίοδο
Μάλιστα, οι Sortilege θα εμφανιστούν στο ερχόμενο Keep it True, έχοντας τα 4/5 της κλασσικής τους σύνθεσης, οπότε δεν μου φαίνεται απίθανο να τους δούμε και προς τα εδώ αν συνεχίσουν.
Πολύ ωραίο νέο, μακάρι!
Ναι ρε φίλε! Αλλά και ό,τι έβγαλαν μετά το EP είναι εξαιρετικό, όποιος είναι φίλος του παραδοσιακού μέταλ και δεν τους έχει τσεκάρει διαπράττει έγκλημα!
Queensryche, Tracks from the wilderness των Skyclad και το φοβερο Halcyon απο Solstice που χει 2 απολυτους επικ ντουμ υμνους τα To Ride With Tyr κ Graven Deep. Πως την καταντησες την ομαδα ρε Walker
Πολλές καρδούλες
Πέντε, που θυμάμαι κιόλας να τα εκτιμώ ως δισκογραφικά εγχειρήματα.
Nevermore - “In Memory” (Αυτό το “The Sorrowed Man” δε θα ξεγραφτεί ποτέ από τη μουσική και ειδικά η ερμηνεία του Warrel)
Cathedral - “Statik Majik” (Τα πάντα ξεκίναγαν από τη riff-ολογία τους και μπορεί ο Lee στο "The Voyage… ν’ ακούγεται σαν μέθυσος της προηγούμενης βραδιάς που μπήκε για να ηχογραφήσει, αλλά τη στιγμή που το τραγούδι φορτώνει, τραντάζονται τα πάντα)
Orchid - “Heretic” (Με ειλικρίνεια το λέω, το είχα αγοράσει για το εξώφυλλό του και μόνο. Μέχρι τη στιγμή που έβαλα να το ακούσω. Αδιαφόρησα για τις όποιες παραπομπές προς τους Sabbs και συνέχισα να το απολαμβάνω μονάχος μου)
Ulver - “Sic Transit Gloria Mundi” (Μη έχοντας σβήσει στο ελάχιστο το πάθος τους για “πρόοδο” και το ηχόχρωμα του τελευταίου τους δίσκαρου, ηχογραφούν δύο υπέροχα άσματα που άνετα έμπαιναν στο full length και μία διασκευή, που ενώ δεν έχει να επιδείξει τίποτα το διαφορετικό από την αυθεντική εκτέλεση, είναι Ulver - στα μέτρα τους, στον ήχο τους στο τώρα, στην προσωπικότητά τους)
Spectral Lore - “Gnosis” (Για τη συγκεκριμένη μπάντα και για το μουσικό τρόπο σκέψης κι επίτευξης του καπετάνιου τους πρέπει να μιλάς με συγκεκριμένους, όχι με όλους. Εκτός, αν κόβεις ποιος ενδέχεται ν’ ανοιχτεί και ψηθεί με τη μουσική τους. Ένα ολοζώντανο εξώφυλλο “που σου μιλάει” κι ένα απίστευτο “Averroes’ Search” που σου ανοίγει ορίζοντες, καθώς δεν πρέπει να είναι όλα metal)