soundgarden - screaming life (1987)
the sound - shock of daylight (1984) 
αγαπημενα EP’s απο δυο μπαντες που αν μη τι αλλο διεπρεψαν στο ειδος τους!
Obsession-Marshall Law
Η πρωτη επαγγελματικα δουλεια του Michael Vescera τον βρισκει να τραγουδα στους Obsession.Heavy Metal,ταχυ,οργισμενο,αγνο.Δεν προσποιειται,δεν προσπαθει.Τεσσερα τραγουδια με τα δυο μεσσαια(Hatred unto Death και Execution) να σε κερδιζουν με την αμεσοτητα και το παθος τους.Σιγουρα δεν ειναι ενα ep που αν δεν το εχεις ακους,εχεις χασει στην ζωη σου αλλα και παλι ειναι μια ευχαριστη 20λεπτη παρεα.
…τα δυο τελευταία των My Dying Bride - The Barghest O’Whitby, Manuscript είναι τον τελευταίο καιρό, αυτά που λιώνω…στο πρώτο συναντάμε τους My Dying Bride, που αγαπήσαμε στα 90ς, ενώ το δεύτερο είναι μια καλή συνέχεια του τελευταίου τους δίσκου A Map Of All Our Failures
…δυστυχώς το πρώτο δεν βρίσκεται εύκολα, έτσι το ακούω από δω http://youtu.be/F0_h-YHsWyo , http://youtu.be/9GeD4YDnJy8 :):!:
Σκόνταψα πάνω στο [B]Quadruple Single ep[/B] των [B]BIG BUSINESS[/B] το Σάββατο, κι από τότε έχει εξελιχθεί σε μονομανία. Όταν ξεκολλήσει η βελόνα θα πιάσω και το επόμενο, που επίσης δεν έχω ακούσει ακόμη.
[I]Ice-cold war[/I] (το βασικό ριφ είναι ερωτεύσιμο)
[I]Guns[/I]
…ντέμο είναι, αλλά είναι γαμάτο
Echidna - This Suffering
:):!:
Solstice-Halcyon
Προσπερνωντας συντομα την εισαγωγη,το ''To Ride with Tyr ‘’ ειναι το κλασσικο epic doom που αγαπαμε στους Solstice και τους ομοιους τους (Atlantean Kodex,Whole Heaven Wept,Scald,Isen Torr,Procession κλτ).Και πως να μην παραδωσουν και παλι υμνους μετα το καταπληκτικο lamentations και μια περιοδεια με Count Raven εποχης High on Infinity και Anathema του The Silent Enigma.Δλδ αψογες επιρροες.Το Graven Deep που ακολουθει νομιζω ειναι οτι ειναι το πιο παθιασμενο του e.p. και συναμα το πιο επικο.Η διπλη κιθαριστικη επιθεση που συντροφευει καθολη την διαρκεια του τραγουδιου μπορει να σερνεται αλλα κουβαλαει το βαρος αυτων που παιρνει παραμαζωμα.Ειδικα μετα τα ‘‘πουλακια’’ (που θυμιζουν…Saturnus στο ντεμπουτο),τα σολος εξαγνιζουν.Ακολουθει το ορχηστρικο,παραδοσιακο ομωνυμο Halcyon με τους ηρεμους,χαλαρους ρυθμους του και συνεχιζουν με το Winter moon Rapture που υπαρχει και στον Lamentations,ελαφρα παραλλαγμενο αλλα εξισου εξαισιο.Η ολοκληρωση ερχεται με μια διασκευη στο Gloves of Metal των Manowar σε επιδεκτο επιπεδο αλλα τπτ το ιδιαιτερο.Να σημειωθει οτι ολη η μουσικη ειναι γραμμενη απο τους Walker(κιθαρα) και Netherwood (μπασο) ενω σαν τραγικη ειρωνια διαβαζω πλεον στο μπουκλετ του cd οτι το 1997 θα κυκλοφορησουν το New Dark Age (που τελικα το κυκλοφορησαν ενα χρονο αργοτερα) και το 1998 θα κυκλοφορησουν το Cimmeria (το ποιο???μαλλον δεν το ειδαμε ποτε…:().
DEMΑΡΑ όχι απλά γαμάτο demo. Άκου και το άλμπουμ που βγάλανε (Manifests Of Human Existence): ότι καλύτερο σε τεχνικό Death έχω ακούσει από Ελλάδα 
[B]Panx Romana[/B] ~ Ρομποτάκια Ενωθείτε
…οπ δεν είχα πάρει πρέφα ότι βγάλανε…θα τσεκάρω…θενκς:):!:
Carpathian Forest-Through Chasm, Caves and Titan Woods
Να πω την αληθεια,τους Carpathian Forest δεν τους γουσταρω.Γενικοτερα οσους μπασταρδεψαν το black metal με το Rock ‘n’ Roll.Αλλα σε αυτο τον δισκο το διπολο Nattefrost/Nordavind (με την βοηθεια 2 sessionαδων) συνδυαζουν το αρχεγονο black με την ατμοσφαιρα,το ορεινο κρυο με την σκοτεινη αυρα ταξιδιαρικων πληκτρων.Η ομιχλη στο εξωφυλλο ειναι απολυτα ταιριαστη με την μουνταδα του ηχου που σε κυκλωνει/παγιδευει (Journey Through the Cold Moors of Svarttjern)
Ακουστε το με σβηστα φωτα και αφηστε το ταξιδι να ξεκινησει…
Old Man’s Child-In the Shades of Life
Χωρις να ειμαι τπτ πρωτοντεμακιας/πρωτοδισκακιας,στην περιπτωση των Old Man’s Child νομιζω οτι σε αυτο το ντεμο (οπως και στο ντεμπουτο) πιασανε την κορυφη τους.Μελωδικο black metal,αρκετα διαφορετικο απο τις μετεπειτα τους κυκλοφοριες.Αρχικα ηταν να κυκλοφορησει σαν split με Ved Buens Ende (’‘Those Who Caress the Pale’'demo) πραγμα που δεν συνεβη ποτε και το 1996 κυκλοφορησε μονο του απο την Hot Records (δισελιδο με βασικες πληροφοριες μονο,στιχους δεν…).Ξανακυκλοφορησε το 1999 σε split με dimmu Borgir.Διολου τυχαιο αφου οι 3 απο τις 4 της μπαντας υπηρξαν μελη των Dimmu Borgir.Ολη η μουσικη ειναι γραμμενη απο τον Grusom (γνωστος και ως Galder) ενω στιχους εκτος απο τον ιδιο,συνισφερουν και οι Aldrahn (DHG),Tristan kai Silenoz (D.B.).Και τα 5 τραγουδια του δισκου ειναι επιλεκτα με μια υποκειμενικη αγαπη προς το Seeds of the Ancient Gods .Οσοι αγαπανε Dimmu εποχης For All Tid & Stormblast,θα γουσταρουν εγκυρα.
Ωραίοοοοος.
Συμφωνώ σε όλα, με μια δική μου προσθήκη:
Το In the Shades of Life είναι καλύτερο από οτιδήποτε έβγαλαν πριν ή μετά οι Dimmu Borgir.-
Μεγάλη λατρεία και διαχρονική. :thumbup:
Forgotten Woods ? Sjel Av Natten
Αυτο το e.p. εχει περισοτερο ‘‘ζουμι’’ απο ολοκληρες δισκογραφιες αλλων black metal μπαντων
Troll-Trollstorm over Nidingjuv
Ακομα ενα black metal ep που ειναι αρκετα ενδιαφερον,ειναι το ντεμπουτο των Troll,της μπαντας του Nagash(Covenant και Dimmu Borgir).O 15χρονος Nagash,εκεινη την εποχη αγαπουσε το συμφωνικο black τιγκα και με την βοηθεια καποιων αλλων(Glamurg,Fafnir ) δημιουργει τη πρωτη σολο του δουλεια παιζοντας ολα τα οργανα αλλα και τραγουδωντας στην μητρικη του γλωσσα(νορβηγικα).
Rebaelliun-Bringer of War
Οι Βραζιλιανοι ειναι γενικοτερα γνωστοι στο ακραιο metal με ελαχιστες εξαιρεσεις.Οι Rebaelliun στην συντομη μουσικη τους διαρκεια ευοδωσανε 2 death metal δισκαρες που ειναι ενδιαφερουσες μεχρι το κοκκαλο ενω η βιαιοτητα που ξεχυ(ω)νεται δεν χαριζεται ουτε στιγμη.Το συγκεκριμενο ep αντιπροσωπευει πληρως τον ηχο τους αφου σουβλιζει(γκουχου) αυτια με τα 3 τραγουδια που περιεχει καθως και μια Morbid Angel διασκευη.
Lethal-Your Favorite God
Οκ,θυμιζουν εντονα Queensryche.Κακο ειναι αυτο?Καθολου μιας και θυμιζουν τους πρωιμους Queensryche και παιζουν παπαδες με μια φωναρα να σε διαπερνα.Πεντε τραγουδια αρκουν να σε μεταφερουν στον power/prog παραδεισο.Swim or Drown για εναρκτηριο και τα ριφς περικυκλωνουν ενω ο Mallicoat σε απογειωνει.Στα Waiting on the Kill και The Page Before νιωθεις τι ΔΕΝ ηταν στειρο Metal,αφου οι μελωδιες ερπονται κρυφα στο υποσυνειδητο και καρφωνονται μια και για παντα.Το Hard to Breathe ειναι οσο πιο Queensryche γινεται αλλα το θεωρω το πιο μετριο αυτων των 23λεπτων.Η ψευδομπαλαντα The Real τελειωνει το ep και αποτελειωνει τον ακροατη.
Υ.Γ. 2 χρονια σχεδον απο τον θανατο του Eric Cook,συνιδρυτη και κιθαριστα της μπαντας.Γαμημενε καρκινε!
Rage-Beyond the Wall
Κυκλοφορησε αναμεσα σε 2 δισκαρους (Trapped! και The Missing Link) και ειναι εξισου σπουδαιο.Εξι τραγουδια απο τα οποια τα 5 δεν ηταν διαθεσιμα καπου αλλου.Τευτονικο power metal που δεν χαριζεται σε ψευτομελωδιες,χαρακτηριστικοτατη η φωνη του Wagner,και το power-trio χαριζει στιγμες ηδονης στα Bury All Life , On the Edge και Last Goodbye.Οσο για το καταπληκτικο Light into the Darkness του παρελθοντος τους που ακουγεται ζωντανα και ακουστικα,τα σχολια θριαμβου ειναι περιττα.
1 Like
Black Crucifixion-Promethean Gift
Για καποιο λογο θεωρειται Black Metal.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.Πιο κοντινη περιγραφη?Dark Metal.Μου θυμιζει Monumentum,Moonspell (του πρωτου e.p.),Decoryah (Breathing the Blue),Promethean (σε πιο μεταλλικους ηχους) και γενικοτερα black metal νοτιας Ευρωπης των 90ς.Το e.p. περιεχει 4 συνθεσεις,η πρωτη του τραγουδιστη και οι υπολοιπες 3 του κιθαριστα της μπαντας.Πολλες μελωδιες,βαρ(θ)ια ατμοσφαιρα,απαγγελοντα φωνητικα και γοτθικο (δεν εννοω το ξεφτιλε) αερα.
Ξεθάβω το topic για να αναφέρω το ΤΕΡΑΣΤΙΟ “Black light district” EP των Gathering που δεν το είχα ακούσει μέχρι σήμερα. Πραγματικά, το 16-λεπτο έπος είναι από άλλον πλανήτη, μία από τις πιο πειραματικές στιγμές τους και το συγκινητικό πιάνο μου θυμίζει στιγμές “Space dye vest”, “Someone else?” κλπ. κλπ. Το ακούω και το ξανακούω και δεν το χορταίνω.
2 Likes