λαθος quote εκανες,αλλα δεν πειραζει!!εμεις αγαπαμε ulver!!!
as i die ε???
αααα!!ξεχασα και αυτο εδω το μικρουλι
χεχ, ναι οντως. Ναι As I Die, γιατί έχει την καλύτερη διασκεύη που έχουνε κάνει ποτές, death walks behind you απο Atomic. Πολύ μπροστά ο Mackintosh ρε, από το 1992…(εκτός και αν τους την επέβαλλε καμια εταιρεία, ξέρω γω)
η εταιρεια επεβαλλε μοναχα μπλουζακια confessor!!! 
ο machintosh ητανε μπροστα!!!
γιατι δεν εισαι msn???
:bow2: :bow2: :bow2: Τι μπαντα!
ναι το ξέρω για το τ σερτ Κονφέσσορ
έχει χαλάσει το ΜΣΝ μου, εδώ και μια βδομάδα, δεν ξέρω τι έπαθε το γαμημένο
ακομα ενεργοι ειναι. θα μας τους σχολασεις πριν την ωρα τους εσυ.
:thumbup: :thumbup:
Ωραίοςςς!!
Έτσι. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αναφερθεί.
Επίσης:
Alhambra (1996) is an EP by The Tea Party and was used as a bridge between The Edges of Twilight and Transmission. It features four intricately re-worked acoustic songs from The Edges of Twilight and two others; the first a song entitled “Time” with Roy Harper on vocals, the second a remix of Sister Awake by Rhys Fulber.
Τουτοι δεν ειναι που ειχαν βγαλει πρωτοι το εξωφυλλο του Once των Nightwish χρονια πριν? :-k :-k :-k
δε νομιζω. τα εχω τα cd τους και δεν εχουν κατι τετοιο…
Αυτή τη δισκάρα εννοείς:
Eτουτο
The Cure - The walk (1983)
The Cure - The lovecats (1983)
Εξαιρετικά κομμάτια διαφορετικού στυλ από ενα γκρούπ την εποχή που μεσουρανούσε…
Warlord - Deliver Us
Δεν ξέρω αν με τόσα κομματια θεωρείται ΕΡ αλλά δέρνει γερά…
Αυτά προς το παρόν…
Θεϊκό thread!
Θα βγάλω τα απωθημένα μου? 8)
Καταρχάς, να πω ότι έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τα EPs γενικότερα!
Μου αρέσει πολύ το format αυτό, ειδικά παλιότερα που έβγαιναν μόνο σε βινύλιο!
Στο μυαλό μου πάντα τα θεωρούσα (και στην ουσία είναι) underground και cult κυκλοφορίες!
Γουστάρω που αρκετοί “οπαδοί” αγνοούν εντελώς την ύπαρξη κάποιων κομματιών από το αγαπημένο τους group μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχει σε cd!
Επίσης, είναι πολύ ευχάριστο να ακούς 25 - 30 λεπτά μουσική με αμείωτη την ποιότητα της στάθμης! Γιατί στα LPs, και είναι κατανοητό, πολύ πιο δύσκολα μπορεί να επιτευχτεί αυτό!
Με μια πρόχειρη καταμέτρηση της λίστας μου, μέτρησα περίπου 45 - 50 αγαπημένα EPs?
Mε πολλή δυσκολία κατόρθωσα να επιλέξω τα 25 πιο αγαπημένα, τα οποία και παραθέτω αλφαβητικά:
Avatar - City Beneath The Surface (1983)
Όταν μια κυκλοφορία περιέχει τα “City Beneath The Surface” και “Sirens” δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες συστάσεις!
Η φωνή του Jon σε στοιχειώνει και οι κιθαριστικές ικανότητες του Chris δείχνουν από τόσο παλιά ότι τα αδέρφια Oliva θα μεγαλουργήσουν στο μέλλον! Και ακόμα δεν έχουν ιδρύσει ούτε καν τους Savatage?
Bullet For My Valentine - Bullet For My Valentine (2004)
Oι Ουαλοί με το πρώτο τους 5-track EP έδειξαν ότι το νησί εξακολουθεί να βγάζει σπουδαίες μπάντες κατά καιρούς!
Μοντέρνα προσέγγιση και παραδοσιακές επιρροές σε ένα πολύ δυναμικό πακέτο!
Έξυπνα ενορχηστρωμένα τραγούδια, με συνεχείς εναλλαγές στα φωνητικά και πιασάρικες μελωδίες συμπληρώνουν το τελικό αποτέλεσμα!
Cradle Of Filth - [COLOR=“Indigo”]From The Cradle To Enslave /COLOR
Θυμάμαι πολύ καλά τι πάταγος είχε γίνει με αυτό το ΕP! Το καταπληκτικό ομώνυμο track, το ήδη κλασσικό videoclip και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες διασκευές αποτελούν την αγαπημένη μου κυκλοφορία από τους Βρετανούς!
Crashdїet - [COLOR=“Indigo”]Crashdїet /COLOR
Μία από τις 4 καλύτερες νέες μπάντες του hard rock μόλις γεννήθηκε!
Οι απανταχού οπαδοί του sleaze βρήκαν το νέο αντικείμενο του πόθου τους!
Η βρωμιά και η αλητεία της στο απόγειό της!
Oι Skid Row μπορούν να αποσυρθούν ήσυχοι πια?
Βρέθηκαν οι αντικαταστάτες τους!
Destruction - [COLOR=“Indigo”]Mad Butcher /COLOR
Μακράν η αγαπημένη μου στιγμή από τους Γερμανούς!
Το ομώνυμο έχει ακόμα, 20 χρόνια μετά, την ικανότητα να καταστρέφει τους σπονδύλους του σβέρκου και να αποτελεί live highlight!
Αλλά και τα υπόλοιπα δεν υστερούν σε ποιότητα?
Edguy - Superheroes (2005)
Αυτόν τον τίτλο τον έχω στο προσωπικό μου top-5 για το 2005.
Μια χρονιά που ομολογουμένως βγήκαν απίστευτες δισκάρες!
Φοβερά τραγούδια, hard rocking feeling σε σημεία, δυναμική διασκευή σε Magnum και η απολαυστική συμμετοχή του Michael Kiske συνιστούν ένα εκρηκτικό EP που έκανε τις απαιτήσεις για το forthcoming album να ανέβουν!
Δυστυχώς το επόμενο βήμα δεν ήταν τόσο ποιοτικό και εμπνευσμένο?
Guns N? Roses - [COLOR=“Indigo”]Live?!*@ Like A Suicide /COLOR
Τι να πω ο άμοιρος για την πρώτη κυκλοφορία της μπάντας που έμελλε να αλλάξει τον παγκόσμιο μουσικό χάρτη τα αμέσως επόμενα χρόνια;
Αρχές Δεκέμβριου 1986 κυκλοφόρησαν 10.000 κόπιες παγκοσμίως!
Στο release party που διοργανώθηκε στις 23 Δεκεμβρίου είχαν ήδη εξαντληθεί?
Όταν με το που ακουμπάς την βελόνα στο βινύλιο ακούγεται η χοντροκομμένη φωνή ενός roadie που φωνάζει “Hey fuckers, suck on Guns and fucking Roses!” καταλαβαίνεις περίπου με το τι έχεις να κάνεις?
Πιο τραχύ, heavy και έντονο hard rock δεν είχε ξαναπαιχτεί μέχρι εκείνη την στιγμή?
Και ο Slash ήταν μόλις 21 έτους τότε?
Heavens Gate - [COLOR=“Indigo”]Open The Gate And Watch! /COLOR
Η τέλεια “σφήνα” ανάμεσα στα 2 πρώτα και καλύτερα albums των Γερμανών.
Ταχύτητα και μελωδία συνυπάρχουν και η ονομασία “η ιδανική μίξη των Judas Priest με τους Helloween” τους ταιριάζει!
Συνεχίζοντας από εκεί ακριβώς που σταμάτησε το ντεμπούτο τους, προετοίμασε κατάλληλα το έδαφος για τον ερχομό του αξέχαστου “Living In Hysteria”!
Heavy Load - [COLOR=“Indigo”]Metal Conquest /COLOR
Ίσως η πρώτη epic metal κυκλοφορία ever!
Μιας και το “Invasion” των Manilla Road που προηγήθηκε δεν είναι epic και οι Manowar είχαν κυκλοφορήσει μόνο τo demo τους!
Δεν φτάνει τα επίπεδα των θρυλικών “Death Or Glory” ή “Stronger Than Evil”, αλλά παραμένει αξιολογότατο!
Hail to Thee!
Helloween - Helloween (1985)
O ορισμός του Heavy Metal EP!
Δεν έχω λόγια για αυτό το αριστουργηματικό μεγαλούργημα, αυτό το δίσκο-μνημείο του γερμανικού metal, αυτό το παντοτινό διαμάντι ?
Μια τεράστια μπάντα μόλις ξεκίνησε την ξέφρενη πορεία της?
Impellitteri -[COLOR=“Indigo”] Impellitteri /COLOR
Εντυπωσιακές συνθέσεις με τον θεό Rob Rock στο μικρόφωνο!
H εντελώς rough παραγωγή δίνει στο αποτέλεσμα έναν επιπλέον τόνο βαρύτητας!
Η ταστιέρα έχει πάρει φωτιά από το shredding και σε μόλις 14 λεπτά ο Chris παίζει και σολάρει τόσο ανελέητα, που άλλοι θα χρειάζονταν 3 albums για να παίξουν όλα αυτά τα solos!
In Flames - [COLOR=“Indigo”]Subterranean /COLOR
Σίγουρα, ο αγαπημένος μου τίτλος από τους Σουηδούς!
Καταπληκτικές μελωδίες, πώρωση και έμπνευση συνιστούν ένα φοβερό αποτέλεσμα!
Και βγάζει ένα μοναδικό συναίσθημα?
Ο Jesper Strömblad ήταν κάποτε θεός?
Lizzy Borden - Give ?Em The Axe (1984)
A ρε δισκάρες που βγαίνανε στα ?80s!
Η φωνή του Lizzy καθηλώνει, οι κιθάρες σπέρνουν παίζοντας απίστευτα maiden-ικά θέματα και η συντηρητική Αμερική μόλις βρήκε τον νέο της εχθρό?
Machine Men - [COLOR=“Indigo”]Machine Men /COLOR
Άρρωστοι οπαδοί των Maiden (ναι και αυτοί! Τι να κάνουμε?) και ειδικότερα της solo εποχής του Dickinson, έχοντας ακούσει από το φθινόπωρο του 1998 μέχρι τις αρχές του 2002 κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες φορές το “Chemical Wedding” μπαίνουν στο studio και ηχογραφούν αυτό το διαμαντάκι!
Στα 4 από τα 5 κομμάτια οι refrainαρες και οι σολάρες βρίσκονται σε πλεονασμό, ενώ το τελευταίο είναι διασκευή στο “Aces High” (τι πρωτότυπο! Χαχα!) και τελικά δείχνουν ότι το μέλλον τους ανήκει!
Α! Και η φωνή του Toni Parviainen είναι πιο Bruce και από του Bruce?
Mägo De Oz - [COLOR=“Indigo”]Mägo De Oz /COLOR
Δεν το κρύβω!
Είμαι κολλημένος με αυτούς τους Ισπανούς!
Δεν ξέρω αν φταίνε οι συγκεκριμένες χαρακτηριστικές μελωδίες τους ή ο τρόπος συγγραφής των κομματιών τους?
Από την πρώτη στιγμή που τους ανακάλυψα το 1998 (δισκογραφούν από το 1994), παθαίνω πλάκα με αυτούς γενικά!
Το συγκεκριμένο EP πρόκειται ουσιαστικά για τα 5 από τα 10 κομμάτια του πρώτου τους album, αλλά με νέα ενορχήστρωση και πολύ πιο δυναμικό παίξιμο!
Πλήρης μεταμόρφωση!
Στην χώρα τους ονομάζεται και “La Bruja” (η μάγισσα!) για να μην συγχέεται με το “Mägo De Oz” (full length) του 1994!
Τα “El Lago” και “Gerdundula” είναι έπη, αλλά μόνο και μόνο για το ομώνυμο, αυτό το EP θα άξιζε να βρίσκεται σε αυτή τη θέση!
Τρελή κομματάρα και κάπου στη μέση οι κιθαρίστες Carlito και Frank αρχίζουν τις εναλλαγές στο σολάρισμα, αποτίοντας φόρο τιμής στη μεγάλη των Murray - Smith σχολή και από ένα σημείο και μετά χάνεται η μπάλα?
Cabrones!!!
Medieval Steel - [COLOR=“Indigo”]Medieval Steel /COLOR
Tα 3 κομμάτια υπόλοιπα κομμάτια είναι πολύ καλά δείγματα του αμερικάνικου metal ήχου της εποχής!
Αλλά? όταν ο ανυποψίαστος ακροατής ακούσει το ομώνυμο ΕΠΟΣ, το αίμα σταματά να κυλάει, στις φλέβες υπάρχει μόνο λιωμένο ατσάλι, οι όποιες πολεμοχαρείς τάσεις του καθενός βγαίνουν στην επιφάνεια και τη στιγμή που ο Bobby Franklin ουρλιάζει
“Meeeeedieeeeevaaaaaal steeeeeeeel cuts you like a knife
The warriors on the battlefieeeeeeeeeld
Laying down their liiiiiiiiiiiiiiiiives
For steel”
? τα τσεκούρια βρίσκονται ήδη στον αέρα?
Metallica - The $5.98 E.P.: Garage Days Re-Revisited (1987)
Είναι τραγελαφικό που άπειροι “οπαδοί” των Metallica ανά την υφήλιο αγνοούν αυτά τα κομμάτια! Έστω μέχρι πρότινος?
All time classic EP!
Δεν είναι ώρα για λόγια, μόνο για headbangin?
Metalucifer - [COLOR=“Indigo”]Heavy Metal Hunter /COLOR
Άλλη αγάπη εδώ!
Απίστευτη cult μπάντα, ο Akira Takasaki των θέων Loudness μπορεί να είναι περήφανος για αυτούς τους συμπατριώτες του!
Οι Ιάπωνες Metalucifer έχουν παθολογικό κόλλημα με το heavy metal και ενδείκνυνται για οπαδούς που το ημερολόγιο τους έχει κολλήσει στον Δεκέμβριο του 1989!
Riff στο riff και solo στο solo σαν να υπάρχει αύριο!
Είναι εντελώς “love 'em or hate 'em” φάση!
Στο λατρεμένο μου “Monster Of The Earth” ειδικά, αρχίζουν το σολάρισμα και αν δεν τους έσβηναν στη μίξη, ακόμα δεν θα είχαν τελειώσει!
Running Wild - Victim Of States Power (1984)
Πριν ακόμα κυκλοφορήσει το παρθενικό τους album, με αυτά τα 3 κλασσικά κομμάτια (“Victim of States Power”, "“Walpurgis Night” και “Satan”), οι πειρατές από το Αμβούργο, έδειξαν τις τάσεις τους για καυτό τευτονικό metal?
Το πειρατικό σκαρί ήταν έτοιμο πια να σαλπάρει στην ανοιχτή θάλασσα?
Savatage - Τhe Dungeons Are Calling (1984)
Το “Sirens” ήταν άνισο album!
Με τις πρώτες νότες από τα “The Dungeons Are Calling” και “By the Grace of the Witch” όμως, αυτό αλλάζει άρδην! Το αμερικάνικο Metal βρίσκει ένα σημαντικό εκπρόσωπό του εδώ!
Σκοτεινή ατμόσφαιρα, χαρακτηριστικά φωνητικά και εξαίσιες κιθάρες σε βάζουν στον κόσμο τους και ύστερα από 25 λεπτά κοιτάς γύρω σου για να σιγουρευτείς ότι δεν βρίσκεσαι σε κάποιο μπουντρούμι?
Stryper - The Black And Black Attack (1984)
To πιο riffato και heavy εγχείρημά τους!
Διαμάντι του λεγόμενου white metal!
Όπως και τα 2 επόμενα full length albums τους!
Η φωνή του Michael Sweet εντυπωσιάζει, το ίδιο και τα ευφάνταστα riffs / solos του και μέσα από 6 κομμάτια, οι Stryper θέτουν αφετηρία στην σύντομη, αλλά και αλησμόνητη πορεία τους!
Twisted Sister - [COLOR=“Indigo”]Ruff Cuts /COLOR
- “What You Don’t Know”
- "Shoot 'Em Down
- “Under The Blade”
- “Leader Of The Pack”
To tracklist μιλάει από μόνο του!
Το γεγονός ότι τα πρώτα 3 tracks τα ξαναβάλανε στο forthcoming πρώτο albums τους και το τελευταίο στον τέταρτο δίσκο τους, δείχνει ξεκάθαρα την αξία αυτών των κομματιών και συνεπώς αυτού του EP!
Viper - [COLOR=“Indigo”]Vipera Sapiens /COLOR
H τελευταία αξιόλογη κυκλοφορία των Βραζιλιάνων πρώην θεών.
Με διάσπαρτα στοιχεία από το προηγούμενο “Evolution” και ρινίσματα από το αριστουργηματικό “Theater Of Fate”, οριοθετεί ένα τέλος στην παλιά εποχή των Viper.
Η συνέχεια σε πιο punk δρόμους κρίθηκε τελικά αποτυχημένη?
Warlord - Deliver Us (1983)
Ο ορισμός του ποιοτικού EP!
Κάθε νότα που αναβλύζει από τα αυλάκια του βινυλίου έχει μέσα της περισσότερη ποιότητα, λυρισμό και εξυψωτικό metal συναίσθημα από ολόκληρες δισκογραφίες άλλων groups αθροιστικά?
Προσκυνώ ταπεινά!
Warrant - First Strike (1985)
Καμία σχέση με τους Αμερικανούς ποζεράδες!
Αυτοί οι Γερμαναράδες, στη βραχύβια πορεία τους πρόλαβαν και έβγαλαν αυτό το εξαίσιο δείγμα τευτονικού metal!
Κάτι αντίστοιχο με αυτό των Hellowen, αλλά με πιο χύμα και πιο underground αισθητική!
Εντελώς cult καταστάσεις?
Επειδή έπαθα αγκύλωση από το γράψιμο σταματάω κάπου εδώ?
P.S.1 Κάποιοι θα περίμεναν από εμένα και τα 2 παρακάτω EPs:
Queensrÿche - Queensrÿche (1993)
και
Jag Panzer - Jag Panzer (1983)
Όσο και αν ακούγεται παράξενο δεν μου αρέσουν τόσο? :dunno:
Σε αυτό των Queensrÿche τα 2 από τα 4 tracks είναι θεϊκά, αλλά τα άλλα 2 τα θεωρώ πολύ κατώτερα, ενώ και στο Jag Panzer συμβαίνει περίπου το ίδιο για μένα?
P.S.2 Μην τυχόν και ανοίξει κανένας κάποιο thread με τίτλο “αγαπημένα Demo-Tapes” και με κάψετε εντελώς… :roll:
πω μλκ ειλικρινα δε το χα προσεξει ποτε οτι μοιαζουν τα εξωφυλλα. ποτε ομως. ουτε καν μου χε περασει απ το μυαλο. #-o
επισης οφειλω να προβω σε επιβραβευτικα σχολια για τα ποστ του μέιντεν στο τοπικ. ησουν ολοσωστος και κατατοπιστικότατος. :thumbup:
Ειπαμε της γριας να χεσει και αυτη ξεκωλι@στηκε.
με το συμπαθιο κιολας maiden
Αν επρεπε να διαλεξω μονο ενα αυτο θα ηταν το
A change of seasons των Dream Theater.