Μιας και είμαι σε φάση που ψάχνομαι για μεταπτυχιακό είπα να ανοίξω ένα θρεντ για να κάνω έρευνα αγοράς. Όσοι έχετε εμπειρία από το θέμα, είτε το σκέφτεστε οι ίδιοι παρακαλώ συμβάλετε 
Επιχειρήματα υπέρ και κατά και λοιπά.
Προσωπικά κοιτάω προς Γερμανία/Ολλανδία όπου οι τιμές και οι παροχές γενικώς είναι πολύ καλές, καθώς πιστεύω και το ακαδημαικό επίπεδο.
Να φύγω ή να μείνω?
Sorry αν υπάρχει τόπικ, έκανα λίγο σερτς και δεν βρήκα κάτι συγκεκριμένα για σπουδές στο εξωτερικό…
πες μας όμως κ τι έχεις σπουδάσει κ τι μεταπτυχιακό ψάχνεις κ αρχίζουμε την κουβέντα στη σωστή βάση…
Διεθνών και Ευρωπαικών Σπουδών (ΠΑΠΕΙ) και ψάχνω international economics.
Πφφφ… με τετοιο πτυχιο, εχεις και προσδοκιες?:lol:
:p:p:p
Εγώ πάντως περιμένω πως και πως σε κανα 2 χρονάκια το πολύ να την κάνω. Για καμιά Ολλανδία λέω. Θα 'ναι καααααλή φάση.
Να φύγεις. Στην Ολλανδία μας σέβονται ακαδημαϊκά παραπάνω από όσο θα πρεπε απ’ ό,τι ξέρω, ειδικά τα πολυτεχνεία μας.
Στη ουσία, το κόστος ενός μεταπτυχιακού στο εξωτερικό έχει να κάνει μόνο με τη διαμονή εκεί. Τα χρήματα που πληρώνεις ως δίδακτρα είναι πάνω κάτω όσο θα πλήρωνες και στο ΠΑ.ΠΕΙ για 2 χρόνια μεταπτυχιακού. Φυσικά υπάρχουν και υποτροφίες που μπορείς να κυνηγήσεις.
Από κει και πέρα για την Αγγλία που ξέρω συγκεκριμένα επεδή έκανα εκεί μεταπτυχιακό, είδα ότι τα πάντα ήταν πλήρως οργανωμένα. Και σε θέματα σπουδών και σε θέματα προσαρμογής και διαμονής.
Να έχεις υπ’ 'οψιν σου επίσης ότι αν τελικά αποφασίσεις να φύγεις, παίζει να μην θες μετά να γυρίσεις…
ΟΑΕΔ τότε μαζί θα πάμε ε.
Μάνε87 η Ολλανδία τα σπάει 
boig, το κόστος για ένα full-time MA στην Ολλανδία είναι κάτω από δύο χιλιάδες ευρώ… Γερμανία τα ίδια πάνω κάτω. Αγγλία ανεβαίνει αρκετά το κοστολόγιο και αν ψάξω εγώ για υποτροφία θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. :lol: Κυρίως βέβαια δεν με ψήνει σα χώρα για κάποιο λόγο…
Αυτό δεν καταλαβαίνω γιατί το λες, έχω την εντύπωση ότι ένας απόφοιτος ελληνικού πολυτεχνείου που το’χε πάρει λίγο πιο σοβαρά το θέμα απ’τους άλλους (δεν πέρναγε κάθε μάθημα με 5) έχει φάει πολύ περισσότεορο ξύλο απ’ό,τι οι φοιτητές πανεπιστημίων του εξωτερικού, ειδικά στον επίπεδο θεωρητικής κατάρτισης. Μπορεί τα ελληνικά πανεπιστήμια να είναι γενικώς μπ^$@*&!^$*λα σε θέματα εύρυθμης λειτουργίας, πληρότητας και καταλληλότητας διδακτικού προσωπικού κτλ. (υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, αλλά απλά επιβεβαιώνουν προς το παρόν τον κανόνα) αλλά το ότι αν το βγάζεις και με βαθμό της προκοπής έχεις τις γνώσεις για να πας για βαρβάτο μεταπτυχιακό είναι δεδομένο.
Τα λέω αυτά βλέποντας και το τι τραβάνε απ’το πρώτο κιόλας εξάμηνο όσοι φίλοι μου είναι σε πολυτεχνεία. Στο εξωτερικό η βασική διαφορά στο προπτυχιακό επίπεδο απ’ό,τι βλέπω είναι ότι δεν έχεις τόσα πολλά πράγματα να μάθεις απ’τη μία, απ’την άλλη μ’αυτά που μαθαίνεις τρίβεσαι και εξοικειώνεσαι (κυρίως 3ο και 4ο έτος του Bachelor, 1ο και 2ο έτος έχεις κυρίως “μαθήματα κορμού” …) και μπαίνουν καλά στο κεφάλι σου. Καλώς ή κακώς στο θεωρητικό επίπεδο εδώ δίνουν πολύ λιγότερη σημασία.
Τώρα το αν είναι καλό το ότι οι φοιτητές στην Ελλάδα τα τραβάνε όλα αυτά είναι άλλη ιστορία …
Λίγο off topic όλα αυτά με αυτό που ρωτάει ο φίλος μας βέβαια…
μήπως θα ήταν καλύτερα να βρίσκεται στο podium αυτό το thread;
Φίλη είμαι, φίλη. Το σκέφτηκα και εγώ ότι ίσως ανήκει στο πόντιουμ το θρεντ, αν είναι ας μεταφερθεί.
Επίσης, επειδή ο montecristo ρώτησε τι σπουδάζω και τι ψάχνω, να ξεκαθαρίσω ότι δε θέλω να μου βρείτε μεταπτυχιακό, αλλά γενικώς να γίνει συζήτηση για τη ‘μετανάστευση’ λόγω σπουδών, υπέρ και κατά, τι δυσκόλεψε τον καθένα από προσωπική εμπειρία, τον τρόπο ζωής στα ξένα, συμβουλές κλπ. Εφχαριστώ.
συναδελφισσα…απο ΠΑΜΑΚ εγω…
Ναι σοζ για το φύλο …
Λοιπόν μιας και είμαι κι εγώ “μετανάστης” πλέον μπορώ να πω λίγα πράγματα, έχοντας κλείσει 2 μήνες έξω:
Η δική μου γνώμη είναι ότι αν δεν θέλετε πραγματικά 100% να φύγετε, καλύτερα αφήστε το. Είναι δύσκολο, ιδιαίτερα στην αρχή να είσαι μακριά από το σπίτι σου και τους ανθρώπους σου, ειδικά αν είσαι λίγο αδύναμος χαρακτήρας.
Δεν το σκέφτηκα και πολύ πάντως για το αν θα φύγω ή όχι. Ήταν πρώτης τάξης ευκαιρία να αλλάξω παραστάσεις, να αυτονομηθώ κατά μία έννοια και να πάρω πολλές καινούργιες εμπειρίες. Βέβαια έχω έρθει λίγο μακριά (Καναδά είμαι) αλλά δεν έχω πρόβλημα. Το μεγαλύτερο “υπέρ” για μένα ήταν ότι από τώρα θα μένω εκτός σπιτιού, άρα ευκαιρία να μάθω λίγο να ζω μόνος μου. Άμα έμενα στην Ελλάδα θα έπρεπε επί άλλη μία πενταετία να μένω με τους γονείς μου και δεν το ήθελα αυτό, όχι γιατί ήθελα να κάνω “ό,τι γουστάρω” αλλά για λόγους περηφάνιας, αν μπορεί να το πει κανείς έτσι.
Δεν θα’λεγα ότι αντιμετωπίζω ιδιαίτερο πρόβλημα πέρα απ’το ότι δυσκολεύομαι λίγο να ταιριάξω με τα παιδιά εδώ μια και έχουν τελείως διαφορετική νοοτροπία και αυτό που λέμε “attitude” (η λέξη συμπεριφορά δεν είναι ακριβώς το ίδιο μ’αυτό που θέλω να πω). Ε όπως και να το κάνεις έχουμε διαφορετικές καταβολές οπότε είναι λίγο δύσκολο να ταιριάξουμε. Ίσως ακούγεται λίγο ρατσιστικό, αλλά πολλά παιδιά εδώ είναι αυτό που λέμε “τυπικά αμερικανάκια”. Μερικά άτομα δηλαδή είναι βαρετά και ξενέρωτα …
Κατά τ’άλλα, τα απλά καθημερινά πράγματα όπως το φαγητό και αυτά, τα βρίσκεις με τον καιρό.
Γενικά στον τρόπο ζωής δεν θα δει κανείς και μεγάλες διαφορές, γιατί το πανεπιστήμιο είναι η ίδια ρουτίνα παντού. Εκτός ρουτίνας, πάλι δεν υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Τα ίδια πράγματα που έκανε κανείς στην Ελλάδα τα κάνει κι εδώ. Εκτός απ’το τάβλι ίσως :p.
Βέβαια εννοείται ότι σε πολλά θέματα η χώρα εδώ είναι έτη φωτός μπροστά απ’την ψωροκώσταινα. Να μιλήσω για μεταφορές; Για συμπεριφορά των ανθρώπων; Για οργάνωση του πανεπιστημίου; Σίγουρα δεν είναι ο παράδεισος, αλλά όταν βλέπεις τόσο μεγάλη διαφορά σε σχέση με την Ελλάδα σ’αυτούς τους τομείς, κάπως έτσι σου φαίνεται.
[SPOILER]Καλά για τις κοπέλες εδώ δεν το συζητάμε ε
Πολύ μπροστά[/SPOILER]
μετα απο 7 χρονια στην Αγγλια ,μπορω να πω τα εξης:
Aν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μετραει το χαρτι που θελεις να κανεις αλλα και το πανεπιστημιο που θα το κανεις,τοτε τζαστ ντου ιτ.
Ειναι αληθεια οτι η προσαρμοτικοτητα του καθενος διαφερει και ολα ειναι θεμα αποφασης και χαρακτηρα.Αν για παραδειγμα εισαι πολυ δεμενη με τους δικους σου,τους φιλους και τη περιοχη σου, θα ειναι κομματακι δυσκολο.
Επισης, σημαντικος ειναι και ο χρονος καθως το μεταπτυχιακο μπορει να ειναι χρονικα πολυ περιοριστικο και η αφοσιωση σου να απαιτειται αμεσα.Οποτε, σε περιπτωση αναστολων, θα χασεις πολυτιμο χρονο και ενδεχομενως και μια καλη βαθμολογια.
Οι βλακες στα πανεπιστημια ειναι πολλοι.Ειδικα οι ελληναραδες.Το καταλαβα μετα το πρωτο χρονο.
Σαν εμπειρια, ειναι καλη κινηση.
Αν ειναι πληρως αναγνωρισμενο απο τους μουλους του ΔΟΑΤΑΠ (γιατι απλα ποτε δεν ξερεις με αυτους) ακομη καλυτερα.
Το θεμα της γλωσσας ειναι κατι που το ξερεις μονο εσυ!Το επιπεδο ειναι παντα προς βελτιωση.
δεν εχω πιει ακομη καφε,γεια!
Είναι λογικό να περνάς ένα μικρό πλιτισμικό σοκ στην αρχή.
Kαι πίστεψε με στο πλειοψηφικά Γαλλόφωνο Μόντρεαλ δεν έρχεσαι και τόσο σε επαφή με “τυπικούς Αμερικάνους”, εκτός και αν έχεις πολλούς Αμερικάνους συμφοιτητές.
Πωωωωωω!
Εδώ μπορώ να γράψω τόνους σελίδων! Αξίζει και με τα 1000 το να σπουδάσεις έξω. Εγώ αν μου έλεγε κάποιος τι θα άλλαζα στην Ακαδημαϊκή μου καριέρα πιθανότατα, το μόνο που θα έλεγα θα ήταν το να έχω φύγει για το εξωτερικό ένα χρόνο νωρίτερα. Αλλά επειδή μέχρι 1/11 τρέχω σαν Χελ, θα επανέλθω με υπερπόστ το νέο μήνα.
@narcolepticΟλλανδία έχω ήδη μία φίλη που κάνει μάστερ στο Κρόνινγκεν (το ίδιο με εσένα έχει σπουδάσει), οπότε θα μπορώ να σου πω και επακριβώς τι να περιμένεις.
Μμμ ωραιο θεμα…Το εχω παρει αποφαση οτι του χρονου θα παω ερασμους(κατα μεγαλη πιθανοτητα)…Η χωρα που εχω επιλεξει ειναι η Ισπανια(κυριως για συγκυριακους λογους αλλα δεν με χαλαει)…Ελπιζω να λεει ασχημα:)
ακριβως τα ιδια κοιταω και εγω για να φυγω του χρονου και απο οτι εχω ψαξει μεχρι τωρα η γερμανια βολευει στο οτι ειναι πιο χαμηλο το κοστος διαμονης(κοιταω βερολινο και αμστερνταμ και στο 2ο εχει πανακριβα νοικια).αν και με βλέπω προς αμστερνταμ γιατι την εχω ερωτευτει την πολη.
για εμενα το μονο επιχειρημα κατα ειναι ο ΚΑΙΡΟΣ. δλδ αν θα αντεξω 10 μηνες χειμωνα. κατα τα αλλα τα βλεπω ολα υπερ.
επισης αν καποιος ξερει για ολλανδια και ειδικα για αμστερνταμ τπτ, καλο 8α ηταν να μας πει την εμπειρια του.thanx
Μιλάμε για το γνωστό Καναδά;
Ας σε βοηθήσουμε λοιπόν !
λόγω του βασικού σου πτυχίου, θεωρώ πως χρειάζεσαι ένα μεταπτυχιακό, κάτι πιο “πρακτικό” για να μπορείς να δουλέψεις. αν αδιαφορείς για τον κλάδο κ θες να δουλέψεις Ελλάδα, ένα μεταπτυχιακό στα οικονομικά θα ήταν καλή επιλογή. αν πάλι έχεις κάτι άλλο υπόψη σου κ θες να δουλέψεις έξω, ανάφερέ το να μιλήσουμε.
το που θες να δουλέψεις είναι βασικό κριτηριο για την επιλογή σου. Η Ελλαδα είναι μια οικονομία “υπηρεσιών”. ως εκ τούτου αν θες να σταδιοδρομήσεις εδώ, καλό θα ήταν να το έχεις κατά νου. Από την άλλη σκέψου αν θα ήθελες να μείνεις έξω κ για πόσο καιρό
βασικότατο σε κάθε χώρα είναι η προϋπηρεσία : αν πας έξω, ψάξε κάποιο μάστερ που θα έχει σύνδεση με εταιρία ή δουλειά. δε θες να φτάσεις 27 κ να μην έχεις δουλέψει, πίστεψέ με, όλοι προϋπηρεσία ζητούν.
σκέφτεσαι διδακτορικό ? αν ναι, η κουβέντα “ανοίγει”
αν το κριτήριό σου για το μαστερ ειναι οικονομικό, Ολλανδία έχει φτηνά έως τσάμπα. αν είναι εκπαιδευτικό, πήγαινε Αγγλία, Ελβετία, Σκανδιναβία κ Γερμανία. Αν είναι προσωπικό, πήγαινε Ισπανία, Νότια Γαλλία
To boldαρισμένο είναι το θέμα μου…Για όσους το έχουν πάρει σοβαρά δε διαφωνώ αλλά οι συνθήκες που επικρατούν πόσους αφήνουν να το πάρουν σοβαρά?? Ένας βαθμός δε μου λέει τίποτα, 2 καλές συστατικές μπορεί να βρει ο καθένας οπότε καταλαβαίνεις…Μήπως φαίνεται πουθενά πόσες φορές έδωσα ένα μάθημα πριν το περάσω??
Ξέρω άτομα που αυτή τη στιγμή κάνουν διδακτορικό και ΕΝΑ μάθημα δεν το πέρασαν μόνοι τους τόσα χρόνια…Έχουν φτάσει σχεδόν 30 χρονών και ακόμα μπερδεύουν το f(g(x)) με το g(f(χ)) και σε λίγο καιρό θα διδάσκουν…
τι να πω και γω εδω…
πως απο β λυκειου ηθελα να σπουδασω στο εξωτερικο
πως οι γονεις μου δεν με αφηναν
πως αυτη τη στιγμη εχω αηδιασει με αυτα που βλεπω στη θεσσαλονικη και πως δεν αντεχω να βρισκομαι στο χωρο του ‘πανεπιστημιου’ ουτε λεπτο πανω απο οσο χρειαζεται και καθομαι και χαζευω σα καθυστερημρνο στα ιντερνετς πανεπιστημια του εξωτερικου
περιμενω πως και πως να φυγω με ερασμους καπου εστω και για 6 μηνες δηλαδη
βασικα ειναι το κλαμα θρεντ για μενα αυτο, αλλα τελοσπαντων