Α νομιζα εννοουσες το ομωνυμο, οκ αρα το 3ο-4ο καλυτερο εννοουσες
Το δικο μου ranking για τον 6ο καλυτερο δισκο των Metallica:
Fade To Black
Creeping Death
For Whom The Bell Tolls
The Call Of Katulu
Ride The Lightning
Fight Fire With Fire
Escape
Trapped Under Ice
Στις θεσεις 5-7 υπαρχει ισοτητα, αναλογα την διαθεση μπορει να παει οποιοδηποτε στην 5η θεση. Το Escape ισως το πιο αδικημενο τραγουδι των Metallica, και το μονο filler στην δισκογραφια τους με βαση τον ορισμο. Παραμενει εξαιρετικο τραγουδι, το οποιο θα το λατρευαν και οι οπαδοι πολυ περισσοτερο αν δεν το μισουσε ο Hetfield και το στηριζαν και ζωντανα. Το εχω δει ζωντανα στην πρωτη και τελευταια φορα που το επαιξαν, και νιωθω πολυ χαρουμενος για αυτο.
Δεκτον, με κομματαρες. Απλως ειναι “αλλος” δισκος, πιο αμεσος και ωμος. Δεν μπορω να το εξηγησω με αλλα λογια, αλλα νομιζω οτι καταλαβαινουν ολοι τι εννοω. Το Justice ανεβασε τον πηχη του ηχου τους (στα αυτια μου προφανως, κολοκυθοπιτα κατα τ’ αλλα). Κι ολα αυτα με 3 ατομα, αν ειχαν και μπασιστα θα απογειωνοταν. Μεγαλε Λαρς, παντα εβλεπες μπροστα.
Να βαλω δυο στην τριτη θεση, σαν εκεινους που κανουν ιδιο χρονο στο στιβο ξερωγω;
Δεν εχω βεβαια καποιο προβλημα με τον δισκο. Απλως προτιμω το επομενο υλικο Προχωραμε στην επομενη γραμμουλα ομως, δεν υπαρχει λογος για περαιτερω αναλυση απο πλευρας μου
Νομιζω ελαχιστοι εχουν προβλημα με αυτο, ισως και κανενας. Απλα το να μην εχεις προβλημα με το ΚΕΑ και το ποσο πρωτολειο και αγουρο ειναι, δεν σημαινει οτι πρεπει και να το βαλεις πανω απο μυθικους δισκους με αντικειμενικα πολυ ανωτερη παραγωγη και τραγουδια που εχουν γινει staples οχι απλα στην δισκογραφια των Metallica, αλλα στην μουσικη γενικοτερα. Ο καθενας φυσικα οτι προτιμαει.
@panos_ytsejam συμφωνώ σε όλα για αυτά που είπες για Metallica και κόσμο στο βίντεο σου
Btw κάποια στιγμή είχα μετρήσει τα ριφφ και τα ρυθμικά στο ΚΕΑ και ο James είχε γράψει κάπου 40+ και ο Dave 8 τα περισσότερα βασικά των τραγουδιών
Γελάει ο κόσμος
Fade
Creeping
Ride
For whom
Call
Fight fire
Trapped
Escape
Και
Black album
Ride the lightning
Master of puppets
Load
Kill em all
And justice for all
Reload
Hardwired… To self-destruct
St Anger
Death magnetic
72 seasons
Νομίζω ότι ο Mustaine έχει γράψει την εισαγωγή του Ktulu γι αυτό και την χρησιμοποίησε στο- πιο αστείο κομμάτι ever- When του The World Needs A Hero.
τώρα για ranking στον αγαπημένο μου δίσκο τους
Creeping Death 11/10
Fight Fire With Fire 11/10
Fade To Black 11/10
For Whom The Bell Tolls 11/10
Ride The Lightning 11/10
Call Of Ktulu 11/10
Trapped Under Ice 11/10
Escape 10/10
@panos_ytsejam συμφωνώ κι εγώ σχεδόν σε όλα όσα είπες εκτός από τους Mastodon προφανώς
Δεν είναι απαραίτητο. Πχ το ίδιο ριφ το χρησιμοποίησε και άλλες 2 φορές με όχι ανάλογο αποτέλεσμα. Η όλη σύνθεση, οι εναλλαγές κοκ γύρω από ένα κομμάτι μπορούν να το απογειώσουν ή και να το χαντακώσουν.
Ο Dave έχει συνθετικό μερίδιο (credits) για 4 κομμάτια στο ΚΕΑ και 2 στο RTL. Ούτε ο ίδιος δεν έχει πει ποτέ πως συνέβαλλε σε κάτι άλλο (κάποτε είπε ότι είχε την ιδέα για το riff του Leper αλλά αυτό ας το πάρουμε όσο σοβαρά παίρνουμε το ότι έγραψε τα σολο του Friedman).
Το Ηit the Lights ήταν σύνθεση του James με τους Leather Charm. Το Motorbreath το ίδιο. Το Anesthesia ήταν κομμάτι του Cliff από την εποχή των Trauma.
O Dave είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το Mechanix και το Jump In the Fire, και για τα riff των Metal Militia και Phantom Lord.
Τα Whiplash, Seek and Destroy και No Remorse είναι αποκλειστικά Hetfield με τον Lars στο arrangement.
Γνωστά–νομίζω–τα παραπάνω.
Εκεί που θέλω να καταλήξω όμως είναι πως ακόμα και σε έαν εξαρετικό κομμάτι (Mechanix) μια γέφυρα και διαφορετικοί στίχοι το έκαναν ύμνο. Ο Hetfield γενικότερα αποδείχτηκε καλός μαθητής του Iommi και έβαλε πιο πολύ ποικιλία με τις αγαπημένες εναλλαγές από γρήγορο σε αργό τέμπο κοκ που επέτρεπαν στα τραγούδια του να αναπνεύσουν όταν οι υπόλοιποι ήταν ακόμα επικεντρωμένοι σε διαγωνισμό ταχύτητας για να ξεπεράσουν το ΚΕΑ. Οπότε ναι, προφανώς το ριφ είναι σημαντικό, αλλά από μόνο του δε φτάνει.
edit: Και για να το επεκτείνω λίγο για το Call of Ktulu. Το εισαγωγικό arpeggio είναι του Dave (υπάρχει στο When Hell Freezes Over demo). Το heavy build up γύρω από το ριφ με τα palm muted chords που ακολουθούν στο 1.30 είναι Herfield/Ulrich (με το εξαιρετικό μπάσο του Cliff βεβαίως). Το βαρύ ριφ στο 2.40 είναι το ριφ του Mustaine αλλαγμένο όμως από τον James. Το μελωδικό lead στο 3.30 είναι Herfield/Burton και υπάρχει και σε συνεντεύξεις τους για το πως ο Cliff έφερε αυτά τα κλασσικά μέρη (Phrygian και Dorian scales) και τα έδειχνε στον James και τα εξέλιξαν σε συνθέσεις τους - με παράδειγμα ακριβώς το Κτούλου. Το galloping riff μετά το 4.00 είναι Hetfield. Η γέφυρα στο 5.00-6.00 είναι Hetfield / Ulrich. H κορύφωση με το tremolo riff στο 6.30-7.30 είναι Hetfield / Burton. Το outro είναι το ίδιο εισαγωγικό argeggio με την εισαγωγή reprised και είναι του Mustaine με το δυναμικό fade out να είναι του Lars. Οπότε ειδικά σε αυτό το κομμάτι που βασίζεται σε αλλαγές και περίπλοκη δομή όχι, το ριφ δεν είναι το αποκλειστικό μέρος της σύνθεσης, ίσως ούτε καν το βασικό.
Προχωραμε στην επομενη γραμμουλα ομως, δεν υπαρχει λογος για περαιτερω αναλυση απο πλευρας μου 
