εγώ πάντως λέω για το 2010-07-27 - Copenhagen, DenmarK:-s
οντως…
ειδικα ο διαλογος με τους fans :lol:
γενικα σε ολη αυτη την περιοδεια η αποδοση της μπαντας ηταν πολυ καλη!
ας ελπισουμε να συνεχιστει κ στο στουντιο! 
Ναι για άλλα λέμε και οι 2 
Εγώ λέω για ένα από τα 3 live e.p που βγάλανε.
βαράνε αβέρτα κυκλοφορίες οι άλλοι…
Προσωπικά για μένα [και πιστεύω και για πολλούς άλλους ακόμα] είναι η αγαπημένη μου μπάντα.
Τους είδα το καλοκαίρι στο Sonisphere και πραγματικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερη μπάντα στον πλανήτη [δική μου άποψη] , ειδικά μετά από εκείνη τη νύχτα…
Αυτή η ανατριχίλα, το ρίγος, το ΔΕΟΣ που νιώθω εγώ κάθε φορά που ακούω ένα τους κομμάτι, και ειδικά αυτό που παθαίνω κάθε φορά με το Master of Puppets δεν το έχω πάθει με καμία άλλη μπάντα και με κανένα άλλο κομμάτι, οτιδήποτε κι αν ακούσω… Το κλάμα που μου φέρνει το άκουσμα του solo του MoP, και η λατρεία που νιώθω κάθε φορά που ακούω τον James να τραγουδάει είναι μοναδικά συναισθήματα για μένα…
Και ότι και αν έχω ακούσει, μόνο με τους Metallica το έχω πάθει αυτό… Αυτά κια μόνο φτάνουν για να πω ότι οι Metallica ήταν, είναι και θα είναι η αγαπημένη μου μπάντα, όσα χρόνια και αν περάσουν… γιατί πολύ απλά, μπάντα σαν και αυτούς δεν θα ξαναβγεί…
Υ.Γ: το St.Anger είναι απ τα καλύτερα άλμπουμς ever
Υ.Γ 2: όσα προανέφερα παραπάνω είναι απλά αποόψεις μου, και δεν ζητάω από κανέναν να τις ενστερνιστεί.
Υ.Γ 3: μπορεί να είμαι 17 χρονών, αλλά ξέρω να διαλέγω τι αξίζει και τι όχι. Αυτά. Τα λέμε στο επόμενο live τους. ~
Το St. Anger είναι από τις μεγαλύτερες κουρ*δες που έχω ακούσει. Και λατρεύω τους Metallica.
Kι εγώ δεν μπορώ να το ακούσω ολόκληρο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε κάποιον μπορεί να αρέσει και μάλιστα πολύ. Ειδικά αν το έχει συνδυάσει με κάποια σημαντική περίοδο της ζωής του
Aς ελπισουμε αυτη τη φορα η παραγωγη να ειναι αυτη που πρεπει,δεν ξερω παλι με τον bob rock θα δουλεψουν για το νεο δισκο?:-k
@ MaalSpn:
Φιλικά πάντα, και μάλιστα από κάποιον που έχει ως ψευδώνυμο το άλμπουμ αυτό (αλήθεια πως αλλάζω το ψευδώνυμο στο φόρουμ;;; :? ), αλλά το St. Anger ήταν από τις… άτυχες στιγμές του - κατά τα άλλα - καλύτερου συγκροτήματος. Καλές ιδέες με κακό τελικό αποτέλεσμα. Αλλά συμβαίνουν αυτά. Ευτυχώς βγάλανε το DM και κάπως το διορθώσανε. Τσέκαρε καλύτερα τα διαχρονικά Master of puppets και Ride the lightning, καθώς και το αριστουργηματικό Load (εδώ θα αρχίζουν να κράζουν μερικοί, αλλά μην τους ακούς :p). Τι να λέμε όμως… ό,τι βγάζουν γαμάει (ακόμα και το St. Anger μας γάμησε τα αυτιά με τα ντραμς-κουβάδες :lol: ).
Όντως το περσινό live ήταν από τα καλύτερά τους στην Ελλάδα, καλύτερος ήχος από το '07, φοβερή ατμόσφαιρα με τη βροχή, επιτέλους και λίγα εφέ όπως το '99 (δυστυχώς δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε το '93).
Και το επόμενο άλμπουμ τους θα είναι σίγουρα καλό, μιας και έμαθαν από τα λάθη του παρελθόντος (ή όχι; :-k )
@ St_Anger:
κοίτα, για μένα το St. Anger ήταν πάρα πολύ καλό άλμπουμ, και διαφωνώ κάθετα με την άποψη “ντραμς-κουβάδες” . Φυσικά δεν λέω ότι ήταν όπως τα προηγούμενα, αλλά πιστεύω πως αυτό που ήθελαν να δώσουν οι Metallica τη συγκεκριμένη περίοδο, το έδωσαν και με το παραπάνω. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως εκείνο τον καιρό έτρεχαν από ψυχολόγο σε ψυχολόγο, δεν ήταν εύκολη περίοδος. Αλλά έχει εξαιρετικά κομμάτια, και έχει παρεξηγηθεί πολύ. Όσο για το νέο άλμπουμ, το περιμένω με ανυπομονησία, πιστεύοντας πως θα με δικαιώσει και πάλι. Άντε να τους ξαναδούμε σε 1-2 χρόνια…
Σχολια του τυπου ΄΄ ειναι αυτο που μπορουσαν να δωσουν εκεινη την περιοδο, εκεινη την εποχη τρεχαν στους ψυχολογους’’, ειναι απο τα πιο αστεια που μπορουν να γραφτουν οταν αφορουν μουσικη
Αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι αστείο. Με την έννοια ότι δεδομένης της τότε κατάστασης του συγκροτήματος, βγήκε αξιοπρεπές αποτέλεσμα (λέμε τώρα). Αλλά αν σέβονταν τον εαυτό τους, απλά δεν θα βιάζονταν να το βγάλουν κλπ. Τεσπα, έπαιξαν πολλά τότε (τα βγάλανε τα λεφτά τους όμως 8) )
Η αλήθεια είναι ότι το St. Anger είχε ωραία ριφάκια, καλές ιδέες γενικά, αλλά όπως και να το κάνουμε, το αποτέλεσμα δεν ήταν άξιο του ονόματός τους (τα έχουμε αναλύσει από τότε εδώ…). Χμμ θα ήταν μια καλή ιδέα να το ξαναβγάλουν αλλαγμένο (κανονικά ντραμς, χωρίς 10 επαναλήψεις το κάθε ριφ, με ενσωματωμένα σόλο που είχε γράψει ο Χάμετ κλπ) 
Συμφωνώ και οι Metallica είναι λατρεία μου. Εδώ οι At The Gates τη περίοδο με τις μεγαλύτερες εντάσεις στο εσωτερικό τους βγάλαν το Slaughter Of The Soul. Θέλω να πω ότι οι τεταμένες καταστάσεις στο εσωτερικό ενός συγκροτήματος δεν επιδρούν πάντα αρνητικά στη δημιουργικότητα και στην έμπνευση. Μπορεί είτε να τσιγκλίσουν την εκάστοτε μπάντα να βγάλει ένα δίσκο που θα τα γαμήσει όλα, είτε να κλονίσουν την ψυχική τους ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση και να βγεί μάπα δίσκος. Και ας μην ξεκινήσουμε σχετικά με τις δηλώσεις επι δηλώσεων περι “επιστροφής στις ρίζες” που καλύτερα να μην είχαν γίνει ποτέ.
βασικα φιλε μου καλυτερα να αφησουν το St. Anger εκει που ειναι και να προχωρησουν (οπως εκαναν δηλαδη)…
past is past που λενε.
το μονο καλο που εκανε το St. Anger (και το SKOM) ηταν πως αποτελεσε μια μορφη καθαρσης ας πουμε για την ιδια τη μπαντα.
Μουσικα ηταν ενας (ο πρωτος και μοναδικος κατα τη γνωμη μου) κακος δισκος τους, με λιγες καλες ιδεες (frantic, st.anger, sweet amber) θαμενες κατω απο μια κακη-μεγαλομανη παραγωγη, με ενα Bob Rock που ηθελε/εγινε το 4ο μελος τους, μπερδευοντας ρολους και καταστασεις, με εναν Ulrich που -απουσια του Het- περνουσε ολες τις επιρροες του η τα κολληματα του*, αφιλτραριστα στον ηχο της μπαντας (ειδικα ο ηχος στα ντραμς ειναι αποκλειστικη ευθυνη των Ulrich και Rock), με ενα Trujillo που επαιξε μονο στο dvd που συνοδευε την κυκλοφορια και ενα Hammett εξαφανισμενο.
- χωρις αυτο να σημαινει οτι οι ιδεες-επιρροες του Ulrich ηταν παντα αρνητικες για την εξελιξη τους. Τρανο παραδειγμα το Black album. αλλα και αργοτερα κατι φασεις που περνουσε (οπως αυτη με τους Oasis), κατω απο το φιλτρο του ετερου πολου του γκρουπ, δεν περνουσαν στον ηχο τους.
για τον επομενο δισκο ειμαι πολυ αισιοδοξος. και λογω του κλιματος και της χημειας που εχουν πλεον και λογω των καταπληκτικων live που εδωσαν τα τελευταια 2 χρονια. σε οσα βρεθηκαι και οσα ειδα σε dvd (Mexico, Nimes, Copenhagen) ειναι ισως στην καλυτερη κατασταση τους απο το 99 και επειτα.
Δηλαδη υπαρχουν συνανθρωποι μας που οταν χωνουν το σιντι στο σιντιπλεηερ, η ικανοποιηση τους ή οχι απο αυτο που ακουνε κρινεται απο την ψυχολογικη κατασταση, τα προβληματα με τη γκομενα, την ιωση που περνουσε ο καλιτεχνης την περιοδο της ηχογραφησης?
από ενα σημείο και μετά κατουριέσαι απο την χαρά
*υπάρχει στο fan can6
Τι να πρωτοσχολιάσει κάποιος.
Το μπάσιμο με το metal militia, τα σολίδια του James στο κλείσιμο; Τη διασκευή ενός κομματιού, που σε κάθε συναυλία τους προετοιμάζει το έδαφος για τελειότητες;
[B][U]tuning room[/U][/B]
τέλος του unforgiven…
[B]lars [/B](κοιτοντας μεσα στα ματια τον james)- i think this is the wrong chord man
[B]james[/B]- . . . . its right for right now.!!
γέλια και των δυο…παύση…και…
[B]lars[/B] - can [B]I [/B]use that? ([I]excuse[/I])
:lol:
+1
Kαι 'γω να βγαλω ενα δισκο με κλανιες, ρεξιματα, φυσηγματα της μυτης και πλιτσι-πλιτσι.
Μετα θα αποκαλυφθει οτι την περιοδο της συνθεσης και των ηχογραφησεων εχασα τους γονεις μου, εχασα την γιαγια μου, εχασα τον σκυλο μου(αγνοειται), με κερατωσε η γκομενα μου με την πρωην μου, δεν μπορουσα να τερματισω το Ρεσιντεντ Ιβολ, ειχα επιμονες αιμορροϊδες, ειχα στυτικη δυσλειτουργια ακομα και μετα απο μια κουτα Βιαγκρα και δεν μπορουσα να κανω πανω απο 10 κοιλιακους.
Μετα την δημοσιευση των μαρτύριών μου ο δισκος μου αναγνωριζεται παγκοσμιως ως το μεγαλυτερο καλλιτεχνικο επιτευγμα ολων των εποχων και γαλαξιων.
Ποιος ειπε οτι η κατασταση επηρρεασε αρνητικα το συνθετικο κομματι??:!:
Η παραγωγη τωρα ειναι αλλο θεμα.
Η αποψη μου ειναι οτι το attidute το feelling και αυτο που θελει να περιγραψει ο δισκος που συνοψιζεται και στον τιτλο του, το πετυχαινει εξαιρετικα σε ολα τα επιπεδα (ΚΑΙ στης παραγωγης). Μονο και μονο γιαυτο μαρεσει. Ειναι τουλαχιστον αυθεντικος.