μπαζο
Ε όχι ρε συ μπάζο το τζενιφεράκι…
Mάλλον Λοπεζ εννοεί για να λέει για κωλάρα ε; Ε όχι και μπάζο !!
Threesome με Λορενς και Λοπεζ…
Ελπιζω να εχουμε κατι καλο αποψε στο Παρισι…
Lawrence εννοω φυσικα, δεν υπαρχει μονο μια γυναικα στον κοσμο με ωραιο κωλο
Η Λοπεζ δε μου αρεσει καθολου, ασχετα που εχει αυτα τα “προσοντα”.
Από τις σημερινές πρόβες . Δεν ξέρω αν το λες καλό , αλλά θα μπορούσε να είναι η πρεμιέρα του Murder One.
I second that
Αυτο σκεφτηκα κι γω οταν το ειδα στο instagram…
Θα δουμε…
Μην ποσταρεις φιλλερς, σε παρακαλω.
Προσπαθώ να σκεφτώ ΜΙΑ, έστω και γελοία, δικαιολογία για το χρώμα των μαλλιών του Χέτφιλντ, αλλά δεν μπορώ να βρω. Υπάρχει κάποιος εθελοντής να με βοηθήσει;
Μαλλον του εδωσε η Φραντσεσκα λαθος νουμερο βαφης…
λούστηκε με το χρωμοσαμπουάν της γυναίκας του ρε… ατύχημα, πάμε παρακάτω, σπαμμαρετε το thread να χαθεί η φώτο
Σε αυτη τη φωτο δε φαινονται τραγικα, γκριζοξανθα φαινονται, σε αλλες φωτο φαινονται λες και πηρε την κιτρινη μπογια για ποκεμον κουνιες σε παιδικη χαρα…
Αδικαιολογητος. Μπορω να του συγχωρησω τα meet+greet, αλλα τετοια στιλιστικα λαθη μας πανε χρονια πισω, θα επρεπε να συλληφθει απο τη fashion police, πραγματικα. Αυτος ο μαλακας ο στιλιστας της μπαντας, τι κανει; Τι διαολο τον πληρωνουν;
Θα είναι ο ίδιος που βάφει τα μαλλιά του Greg .
σαν σήμερα πριν 9 χρόνια βγήκε το Death Magnetic, η επιστροφή σε Thrash metal μονοπάτια, ίσως ο πρώτος δίσκος που οι Metallica κοίταξαν πίσω. Ο δίσκος με τον αμφιλεγόμενο ήχο, με κάποια σπουδαία τραγούδια.
Αγαπημένα τα Broken Beat and Scarred, The Day That Never Comes, All Nightmare Long, Suicide & Redemption, Judas Kiss, The End of The Line. Γενικά δίσκος που δεν έχει filler ίσως εκτός του Cyanide, απλά λίγο ο ήχος λίγο οι μεγάλες διάρκειες το κάνουν λιγότερο καλό από ότι θα μπορούσε να είναι. Στα συν φυσικά η επιστροφή του κλασικού logo μετά από πολλά χρόνια (οκ με μικρές διαφορές)
Πέρασαν 9 χρόνια ε ;; Τζηζας
Από τότε έχω να τον ακούσω . Και δεν πρόκειται αλλά that’s just me
Τους έκανε και καλό και κακό αυτός ο δίσκος . Το καλό είναι ότι τονώθηκε το ηθικό τους και ο κόσμος άκουσε αξιοπρεπές δίσκο μετά την παγωμάρα που ένιωσε όλος ο πλανήτης με το St. Anger
Το κακό ότι μάλλον ήθελαν κάτι σαν το HTSD από τότε , με την έννοια ότι εμένα προσωπικά μου φάνηκε επιτηδευμένο . Πέρσι που έγραψαν τη μουσική που ήθελαν το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό
Προσωπικά θυμάμαι να είμαι μέσα στην τρελή χαρά όταν βγήκε ο δίσκος, βέβαια ήταν απόλυτα λογικό, 5 χρόνια μετά το St. Anger, βασικά και μόνο που έβγαζαν δίσκο ήταν αρκετό για να χαρώ.
Και οι ίδιοι πάντως ξέρουν ότι ήταν επιτηδευμένο, αλλά νομίζω δεν υπήρχε άλλος τρόπος μετά το St. Anger.
βασικά και μόνο που έβγαζαν δίσκο ήταν αρκετό για να χαρώ.
Αν δεν το έγραφες , θα ήταν η απάντηση μου