Κι εγώ καμιά φορά στην καφετέρια όταν βλέπω ματς πίνω λουξ.
Η πορτοκαλάδα γαμάει, το τραγούδι είναι μέτριο.
Και το πρωτο το 88 βγηκε
Σόρρυ αλλά το πρώτο βγήκε το 1986
Ισχυει, το Justice For All ειναι τοσο αψογο που ειναι ταυτοχρονα και το 1ο και το 2ο καλυτερο μεταλ αλμπουμ ολων των εποχων!
Κάπως έπεσα σε αυτή τη συνέντευξη απ’ το 2001.
Μου άρεσε ιδιαίτερα αυτό
Ulrich: Yeah, it is. So it becomes about “these greedy rock stars.” But understand, 80 million records later, I don’t know what the fuck to do with all the money I have. So now can we talk about what the real issue is? The real issue, for me, is choice. I want to choose what happens to my music. It’s pretty clear that the future is selling your music online. But common sense will tell you that you cannot do that if the guy next door is giving it away for free.
Εκ των υστέρων, όλοι θα έλεγαν ναι χαίρω πολύ προφανώς θα πωλείται η μουσική online, αλλά το 2001 πόσοι θα το έλεγαν τόσο ξεκάθαρα?
να θυμίσω ότι το 2001
- ήταν ο χρόνος που πρωτοείδαμε τα WindowsXP
- είχαν ξεκινήσει να μπαίνουν κάμερες στα κινητά
- ήμασταν 4 χρόνια ΠΡΙΝ το YouTube
- ήμασταν ένα χρόνο μετά από τότε που ο κόσμος νόμιζε ότι θα σβήσουν οι υπολογιστές μόλις μπει το 2000
Παρ’ ολα αυτα, αναφερεστε σε εναν ανθρωπο που οχι μονο ειχε vision αφου ειχε αρχισει τον πολεμο με το Napster και ηξερε τι παιζει, αλλα ηταν ηδη ενα συγκλονιστικα σημαντικο κομματι της μουσικης βιομηχανιας. Οσο εμεις περιμεναμε να δουμε αν θα σβησουν οι υπολογιστες το 2000, ειναι πολυ πιθανο οι δισκογραφικες και οι μανατζερ οχι απλως να σκεφτονταν τη διαθεση της μουσικης στον ψηφιακο κοσμο, αλλα να ειχαν ηδη πλανα για ολο αυτο.
Συνεπως, αν ο Λαρς ειχε ακουσει ή ειχε ενημερωθει κιολας για αυτα τα πλανα, αφου ειχε ηδη μπει στο χορο και φανταζοταν τι ερχεται, οι προβλεψεις θα ηταν ευκολοτερες. Το βλεπω περιπου σαν εκεινους που προεβλεψαν τους κινδυνους της ΑΙ, πριν ακομη γινει η ΑΙ. Αν εχεις τα hints, φτανεις ευκολοτερα στο συμπερασμα. Χωρις βεβαια να υποτιμω την οξυδερκεια και την αντιληψη του Λαρς, διοτι αλλος στη θεση του θα μπορουσε να κοιμαται αγκαλια με πεντε μπουκαλια βοτκα, δεκα γραμμες κοκα και τρεις γυναικες στο κρεβατι του.
Αν διαβάσεις όλη τη συνέντευξη θα δεις ότι ήταν multitasker
εδιτ:
Δε μου φαίνεται πολύ πιθανό αυτό, αφού έπρεπε να έρθει το itunes και το spotify για να ξεκινήσει η ηλεκτρονική διάθεση. Βαριέμαι να ψάχνω τώρα αναλυτικά, αλλά είμαι σίγουρος πως η μουσική βιομηχανία δεν είχε ιδέα για το τι και πως και έμειναν πολύ πίσω απ’ τα πράγματα ως αποτέλεσμα ότι “μια χαρά λειτουργεί και τα βγάζουμε, ποιος ο λόγος να αλλάξει κάτι”.
Και ο Λαρς ήταν μέρος αυτού του προβλήματος, γι’ αυτό και είπε αυτό που είπε, απλά δεν είναι χαρτογιοκάς για να μην κάνει ό,τι ήταν να κάνει όταν έπρεπε.
Αχαχα στο playboy δεν περίμενα να μιλάνε για αρχαία φιλοσοφία.
Αλλά, ας παραφρασω
Εννοείται ότι αυτή η σκέψη ήταν 10 χρόνια μπροστά από την εποχή της , όχι ότι με εκπλήσσει να το διαβάζω από τον Λαρς
εξαίσιο βίντεο κλιπ μακάρι το βήμα που έχουν κάποιοι να χρησιμοποιούταν έστω και με αυτόν τον ελάχιστο τρόπο
Αδικία για τα υπόλοιπα σχολεία αυτό, λες και εμείς δεν θέλουμε να μιλήσουμε για τους Metallica, παρόλα αυτά, εκπλήσσομαι που στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας και στο αντίστοιχο υλικό, υπάρχει μια τέτοια αναφορά, εύγε, προοδεύουμε.
Παρεμπιπτόντως, έτυχε τις προάλλες είχα και πάλι μια επαφή με τον τελευταίο δίσκο και πραγματικά, από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν, είναι το If Darkness Had A Son. Όλη η μπάντα είναι σε φόρμα αλλά, ο Hetfield πραγματικά δίνει ρέστα εκεί, φωνητικά, χρόνια είχα να ακούσω αυτή την αγριάδα στη φωνή του, εκείνο το “Temptation” με στοιχειώνει. Γενικά, έχει πολλές κορυφαίες στιγμές ο τελευταίος δίσκος, μετά από καιρό, ξεχωρίζω το συγκεκριμένο, το 72 seasons, Room Of Mirrors και φυσικά, το Inamorata, εκείνες οι αρμονίες στις κιθάρες, είναι όνειρο και πραγματικά θυμίζουν τις παλιές καλές εποχές του συγκροτήματος.