Καλύτερα να ακούσω το “τι είχαμε τι χάσαμε ΨΟΛΕΩ σε ξεχάσαμε” από την Σαρρή παρά αυτό.
Είναι τόσο κακό που μου προκαλεί αμηχανία. Λες και δώσανε σε AI να φτιάξει τραγούδι χρησιμοποιώντας ότι σκουπίδι κυκλοφορεί στην πιάτσα.
αυτό το topic μου θύμισε χωρίς λόγο έναν φίλο, που φοιτητής έπεσε σε βαριά κατάθλιψη τον καιρό που στείλαμε Καλομοίρα σε Eurovision, επειδή δεν μπορούσε να βρει “ένα καλό κορίτσι σαν και αυτή” και
Summary
“τόσο μ@@ναρο” επίσης, όπως γλαφυρά και με μια σπάνια, σχεδόν τρομακτική μελαγχολική ειλικρίνεια συμπλήρωνε
κατά τα άλλα, not my cup of tea αλλά:
-
100% στο μουσικό ύφος Σάττι -που έχει, υποθέτω, το κοινό της και εμμένει σε αυτό το στυλ, αντί μια generic τυπική ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΜΠΑΛΑΝΤΑ ή ΕΝΑ ΓΑΜΗΜΕΝΟ POP ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ ΜΕ ΜΠΙΤΙΑ ΚΑΙ COME WITH ME GIA NA TI VREIS
-
100% χιπ-τρολάρισμα στην ΕΛΑΔΑΡΡΑ ΜΑΣ ΤΙΣ ΦΗΛΟΞΕΝΙΑΣ, ΤΟΥ ΜΠΟΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ Φ Η Λ Ο Τ Η Μ Ο Υ!!1
-
100% οργισμένα σχόλια για την κατάντια της Ελληνικής μουσικής που στέλνει στην ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ ένα βαλκανιοκιτς τραγούδι
από εμένα είναι επικό pass - στηρίζω και δεσμεύομαι Σύνταγμα αν κερδίσει, με @apostolisza8 στους ώμους να χορέψουμε συρτάκι μπροστά από τους τσολιάδες + slav squats πάνω σε κουτάκια FIX και ρετσίνες με κοακόλα
Κρατήστε μία θεσούλα και για μας που τακούσαμε επειδή τολμήσαμε να τοποθετηθούμε επίσημα για τη Γέννα
Προφανώς, εμείς που κράζουμε το κομμάτι, αλλά όχι το Μαρινάκι, δεν γουστάρουμε τον διαγωνισμό. Εγώ εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω, γιατί δεν αποσυρόμαστε γενικά.
Τώρα, ειδικά για το τραγούδι, δεν αναδεικνύει ούτε το ταλέντο της Μαρίνας, ούτε την ελληνική γλώσσα, ούτε τη μουσική μας κουλτούρα (ελπίζω). Ο καθένας έχει την άποψή του φυσικά, αλλά εμένα μου ακούστηκε σαν ένας αχταρμάς που το πιέζει πολύ ν’ ακουλουθήσει το ρεύμα της εποχής, αλλά καταλήγει να μας ματώνει τ’ αυτιά.
Επειδη δε γουσταρεις τον διαγωνισμο να αποσυρθουμε ?
Δημοκράτισσα
Λίγο πολύ αυτά που είπε ο @Lupin
Χαζεψα τώρα λίγο στο Twitter που είχα λίγο χρόνο και διάβασα το πιο γαμάτο για το τραγούδι/βιντεοκλίπ “δείξανε στον Έλληνα τον καθρέφτη και άρχισε να σκούζει”
Έλα μπάσκετ την Κυριακή, ήδη είναι στα σκαριά το Ζαρι-κοί vs Αντί Ζαρι-κοί.-
Πω, το βιντεοκλίπ, τεράστια τρολλιά… Ηρώδειο, σουβλάκια, γκαζοφονιάς και αποσπάσματα από τη ρόδα, τσάντα και κοπάνα. Το είδα (από τη μέση, ευτυχώς) και ντράπηκα.
Η περιέργεια μ’ ώθησε ν’ ακούσω μια το ζάρι
κι ας ήξερα ότι τα αυτιά μπορούσε να μου πάρει
τώρα που τ’ άκουσα κι εγώ για να ‘χω αποψούλα
θα πω το Μαρινάκι μας έχει καλή φωνούλα
μ’ αυτό δεν είναι μουσική
είναι βασανιστήριο
ας στέλναμε το Ρακιντζή
που οι στίχοι του είν’ μυστήριο.
Με αφορμή το εύστοχο αυτό σχόλιο, ας τοποθετηθώ κ εγώ😅
Αυτός ήταν ο σκοπός της, να παρουσιάσει οπτικά κ ακουστικά την Ελλάδα σήμερα…Κ αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, βλέπουμε/ακούμε σε μεγάλο βαθμό ότι αυτός ο “αχταρμάς” δεν απέχει κ πολύ απ την πραγματικότητα.
Κ εγώ την προτιμώ σε άλλα μονοπάτια πάντως… Κ το συγκεκριμένο τραγούδι όπως κ το tucutum, με άφησε άβολα speechless με τις πρώτες 2-3 ακροάσεις /θεάσεις.
Και στις 2 περιπτώσεις με έκανε να θέλω να το ξανά ακούσω βέβαια και να προσπαθώ να καταλάβω το τρόπο που θέλει να εκφραστεί… Σατιρικά ίσως? Με αίσθηση τρολιας? Μήπως απλώς ρεαλιστικά?
Όπως κ να χει, κατέληξα να βρίσκω κ τα 2 αυτά κομμάτια άκρως κολλητικά ενώ θεωρώ ότι δεν είναι απ’τα κλασικά catchy συνηθισμένα hitακια
Εγώ το κομμάτι το γουστάρω πολύ, εκτιμώ ότι δεν πήγε σε κάτι safe, ethnopop που περίμεναν όλοι, αλλά έβγαλε κάτι που την εκφράζει όπως δείχνει και ο τελευταίος της δίσκος. Κολλητικο φουλ τολμηρή και γαμάτη μίξη contemporary ήχων και παραδοσιακών και το βιντεοκλίπ είναι απλά 10/10.
Πρώτη φορά βλέπω πάντως να στέλνουμε κομμάτι, να ενθουσιάζονται η έστω να γουστάρουν όσοι ξένοι έχω δει και να πέφτει τέτοιο κράξιμο εντός. Και δεν μιλάω για εδώ μέσα που οκ, κατανοητό, τα γούστα του φόρου είναι ροκ/μέταλ, μιλάω για εκεί έξω
Το κλάμα και τα πύρινα άρθρα των ‘ποιοτικων’ η μεγαλύτερη ηδονή, μαζί με τους ‘Λανθιμος υπερεκτιμημενος’. Ξυδακι τοπ.
Δεν έχω κατασταλάξει αν υπάρχει αντικειμενικά καλή και κακη τέχνη, έχω όμως καταλάβει πως δεν υπάρχει το υπερεκτιμημένο. Σίγουρα υπάρχουν τραγούδια, ταινίες, ηθοποιοί κλπ που αξίζουν μεγαλύτερης αναγνώρισης αλλά από την άλλη πως μπορεί κάτι να είναι υπερεκτιμημένο; Σε σύγκριση με τι και με βάση ποια κριτήρια; Έκανα και εγώ τέτοιες συζητήσεις παλαιότερα αλλά κατάλαβα ότι είναι πολύ λάθος προσέγγιση. Το ότι το Χ πράγμα που αρέσει σε σένα είναι λιγότερο δημοφιλές απ’ το Ψ δεν κάνει το Ψ υπερεκτιμημένο. Ότι αρέσει στον καθένα.
Anyway για το θέμα της Eurovision δεν έχω να πω πολλά μιας και έπαψα να ασχολούμαι με τον θεσμό κατά το γυμνάσιο. Δεν με τρέλανε το κομμάτι αλλά χαίρομαι που είναι ιδιαίτερο και με γεύση Ελλάδας. Χίλιες φορές αυτό παρά generic pop στα αγγλικά. Γενικά για όλες τις χώρες. Χάνεται το νόημα άμα στείλουν 9/10 χώρες generic αγγλόφωνα τραγούδια. Που είναι η εθνικ μουσική και λίγο κιτσαριο;
Πολύ κράξιμο πάντως ρε παιδιά ενώ ψάχνοντας σχόλια ξένων σχεδόν όλοι λένε τα καλύτερα. Τι να πεις η Ελλάδα τελικά τρώει τα παιδιά της…
Ο ποιητικός σου οίστρος με ενέπνευσε να κάνω κι εγώ μια προσπάθεια έμμετρης έκφρασης της εντύπωσης που μου προκάλεσε η ακρόαση και να το μοιραστώ μαζί σας! Το καταθέτω λοιπόν:
Στην Eurovision αν τολμήσουμε
να πάμε με το “Ζάρι”,
στο τέλος θα μας δώσουνε
στο χέρι το παπ@ρι!
Αυτό το σχόλιο μου θύμισε την πιο “έντονη” eurovision… related εμπειρία που είχα, πριν από δέκα και κάτι χρόνια όταν βρέθηκα σε μια δημόσια υπηρεσία και χρειάστηκε να κάνω χρήση της τουαλέτας!
Εκεί λοιπόν που ξαλάφρωνα (ήταν καθαρές οι τουαλέτες, να το διευκρινίσω αυτό!) στον διπλανό θάλαμο βρισκόταν ένας κύριος για το “χοντρό”, κρίνοντας από τα βογγητά σφιξίματος που ακουγόταν! Ακριβώς μόλις ολοκληρώθηκε η… ανακούφιση του (δεν περιγράφω αναλυτικότερα) χτύπησε το κινητό του με ήχο κλήσης το Euphoria που είχε κερδίσει στον διαγωνισμό τραγουδιού λίγο καιρό πριν (ήταν το 2012, όπως λέει το google).
Ήταν πραγματικά φοβερός ο συγχρονισμός να ακούγεται (με την ηχώ που υπάρχει σε τέτοιους χώρους) να του τραγουδά “Euphoriaaaaaaa”, ήταν σαν να… γιόρταζε το τηλέφωνο για λογαριασμό του ιδιοκτήτη, σαν να τον επευφημούσε για την επιτυχημένη προσπάθεια του!!
μπα
οσο καλη δουλεια εκαναν στον ηχο, τοσο τα σκατωσαν στο μονταρισμα για μενα. Λειπουν σχεδον ολες οι ομιλιες πριν απο τα κομματια (δεν την βλεπουμε ουτε να χαιρεταει το κοινο στην αρχη λολ) και δεν ξερω αν ηταν ειδικη περιπτωση λογω της βιντεοσκοπισης και δεν παιχτηκαν τα παρακατω ή απλα κοπηκαν απο το βιντεο αλλα το συνηθισμενο σετλιστ εχει οτι υπαρχει ηδη μεσα συν
crystalline (bjork)
do you love me?
δευτερο ή και τριτο αραβικο
βλεφαρο μου
τι σε μελει εσενανε
τραγουδι απο ελενη
τραγουδι απο ερασμια
δευτερη φορα σπιρτο και βενζινη για κλεισιμο
Από ότι βλέπω χέστηκε από την χαρά με τα τραγούδια όλων των χωρών. Μη τσιμπάτε με τα first reactions. Όλα είναι θετικά γιατί μαζεύουν τα κλικς από όσους τους αρέσουν ήδη τα κομμάτια και όχι από όσους θέλουν να ακούσουν αντικειμενικό review
Kατά τα άλλα, καλή τύχη στη Σάττη. Ροζαλία τελείως φάση. Ξένη μουσική για μένα (και φαντάζομαι για πολλούς εδώ μέσα) αλλά είναι διεθνές τρεντ και το είχε ήδη ξεκινήσει η Σάττη πριν τη Eurovision. Χαίρομαι που επιμένει γιατί εκπροσωπεί πρωτίστως τον εαυτό της και όχι τα δικά μας γούστα. Μόνο το μήνυμα στο τέλος δε μου άρεσε (περί Ελλάδας και φιλοσοφίας/δημοκρατίας/κλπ) αλλά έτσι κι αλλιώς το βίντεο κλιπ δε θα είναι το ίδιο σημαντικό. Η σκηνική παρουσία είναι που θα μετρήσει
1η ακρόαση: Γουατ Δε Φακιτυ Φακ Ις Δις Κραααπ;;;!!!
…….
33η ακρόαση: Τα Τα Τα Τα
Τέρμα εθιστικό το άσμα, ακόμα και για εμένα, ένα σεμιμπουμερ φασαιο σε σχέση με τα συγκεκριμένα 4-5 genres που έχουν παστωθεί μέσα σε ένα 3λεπτο τραγούδι. Ινσταντ γκροουερ λέμε!
Και μια εντελώς αβάσιμη πρόβλεψη:
Σίγουρα μέσα στην πεντάδα, 60% δεύτερο, 30% πρώτο, 10% τρίτο