Καλό,αλλά όχι σαν το Recreation Day :D[/quote]
Oύτε και σαν το Inner Circle 
Λοιπόν είπα: TO KOΡΥΦΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ In Search of Truth :!:
[size=7].-[/size]
Ωραίος δίσκος τελικά.
Πολύ πιο άμεσο από τους προκατόχους του.
Κολλητικές μελωδίες.
Δεν διαφωνώ, ωραίος! θα έλεγα όμως ότι είναι ένα σκαλί πιο κάτω από τα 3 προηγούμενα. Γαματος δίσκος και πάλι όμως!
Παιδιά οι Evergrey έχουν έρθει 2 φορές στην Ελλάδα. Μία το 2000 με τους Crimson Glory και Kamelot και μία το 2003 νομίζω με Candlemass. Την πρώτη τους είδα αλλά εκείνη την μέρα οι Crimson Glory τους έσβησαν όλους.
Έχω όλα τους τα cd από το Solititude Tragedy Dominance και μετά. Πάντα πίστευα ότι αυτή η μπάντα θα μπορούσε να γαμάει αλλά κάτι πάντα της έλειπε και ήλπιζα ότι κάποια στιγμή θα το βρούν και γι’αυτό τα αγόρασα όλα σχεδόν. Ακόμη δεν το έχουν βρεί κατά την γνώμη μου και να μην πώ ότι τελευταίο με απογοήτευσε. Έχουν ένα τραγουδιάρη που μου αρέσει πολύ και πολύ καλούς κιθαρίστες αλλά δεν με έχουν κολλήσει στον τοίχο. Υπάρχουν κάποια τραγούδια τους που πραγματικά μου αρέσουν αλλά δεν μου τα έχουν δώσει στο χέρι με κάποιο δίσκο τους. Προσωπική προτίμηση πάντως είναι τα In Search Of Truth και Recreation Day.
Άσχετο αλλά μήπως ξέρει κανείς αν το Sorry από το Recreation Day είναι δικό τους τους τραγούδι ή διασκευή. Κάτι μου θυμίζει το γαμήδι…
Δεν ξέρω αν είναι καταδικό τους, αλλά είναι από τα καλύτερα τους…
Edit: Φοβερή ερμηνεία όπως κι αν έχει…
Είναι καταδική τους διασκευή και μάλιστα από τις καλύτερες… 
Είναι μιας pop Σουηδέζας τραγουδιάρας (μην ζητήστε όνομα τώρα…)
Το Monday Morning είναι απλά ΔΙΣΚΑΡΑ. Δεν έπεσαν στο ατόπημα να προσπαθήσουν να κάνουν έναν ακόμη δίσκο σαν τα καταπληκτικά Recreation Day και Inner Circle.
Είναι πιο catchy, πιο ευκολοάκουστο αλλά σε καμία περίπτωση ρηχό. Τρομερά refrain, πανέμορφες μελωδίες και τα solo του Danhage πραγματικά ωραία. Δεν κουράζει και ακούγεται ολοκληρο μονομιάς.
Thanx για τις πληροφορίες παιδιά. Μάλλον θα πιστέψω τον/την Outshined. Να πώ την αλήθεια δεν τους είχα τόσο ικανούς να γράψουν τόσο καλό κομμάτι μόνοι τους. Κρίμα πραγματικά. Στο Recreation Day πάντως, στην special edition υπάρχει και ένα 12ο κομμάτι που είναι διασκευή παλιότερων κομματιών τους από το Solitude Tragedy Dominance. Εννοώ κομμάτια που είχαν πολλά πλήκτρα και γενικά βασίζονταν σε αυτά. Στις διασκευές αυτές έχουν μόνο πλήκτρα και φωνή συν κάποια σόλο κιθάρας. Πολύ καλή αυτή η τριλογία.
Το Inner Circle ρε παιδιά το βαριέμαι πολύ. 2 κομμάτια του όμως μου αρέσουν πάρα πολύ και εννοώ το πρώτο και το τελευταίο. Ειδικά το τελέυταίο (When The Walls Fall Down) που έχει και την απαγγελία/ξέσπασμα/απόγνωση του παπά (είναι παπας, έτσι δεν είναι?) με κόλλησε στον τοίχο. Στο booklet μέσα δεν λέει ποίος είναι ο τύπος ή αν τον έχουν πάρει από κάποια ταινία.
Το τελευταίο πάντως δεν μου είπε τίποτα. Θα το ξανακούσω όμως μπας και…
Ρε γαμώτο, τι της λείπει αυτής της μπάντας και δεν αγγίζει την τελειότητα ακόμα? Όταν τους ακούς τους εντοπίζεις κατευθείαν κτλ. αλλά τους λείπει αυτή μαγεία της μπάντας που θα ξεχωρίσει πιστεύω. Μακάρι να τα καταφέρουν. Από ότι λένε όταν γράφουν/ηχογραφούν τους δίσκους τους πάντα βιάζονται και έιναι της τελευταίας στιγμής. Μπορεί να φταίει και αυτό. Αυτό έφαγε και τους Testament κάποτε.
Το πρώτο τους τι λέει ρε παιδιά. Μήπως αυτό που τους λείπει το έιχαν τότε και μετά το έχασαν?
Λοιπόν, το ‘‘I’m sorry’’ είναι όντως διασκευή. :oops: :oops: Το γράφει στο βιβλιαράκι στο cd.
Το τραγούδι έγραψε το 1996 η Dilba Demirbag σουηδέζα από το Κουρδιστάν και υπάρχει στο πρώτο της album που λέγεται ‘‘Dilba’’.
Το βράδυ είχα κοιτάξει μόνο εδώ: http://www.metal-archives.com/ , όπου δεν έγραφε κάτι τέτοιο…
Κάτι βρήκα, αλλά είναι στα σουηδικά. Αν ξέρεις λίγα γερμανικά, κάτι καταλαβαίνεις… :roll:
http://www.aftonbladet.se/vss/noje/story/0,2789,127009,00.html
SORRY… :oops:
Ισως το πιο απλό και πιο εθιστικό LP των Σουηδών μέχρι τώρα.(Το ομώνυμο τραγούδι είναι άψογο) 8)
το ακουσα πριν καμια βδομαδα για πρωτη φορα . νταξ δεν ξερω γιατι αλλα δεν μου αρεσε καθολου 
.
απογοητευση θα ελεγα .