Το αρχειο που ειχα κατεβασει και εγω ηταν το ιδιο με το δικο σου.
Εχει ενα κομματι απο live/προβα και τα 2 πρωτα δεν τα θυμομουν/ηξερα.
Μετα ακουσα και καποια γνωστα παντως ! Σταματησα στα 6-7.
Κριμα και χαρηκα.
Leakαρε κ ειναι οκ αυτη τη φορά!Για να δουμε…
χθες πρέπει να βγήκε το καινούργιο!!μονο που και αυτο έχει κάποιες βλακείες!!πχ στο πρώτο κομμάτι,ακούγεται απο πίσω ένα pop κομμάτι!!
τώρα είμαι στο 10 κομμάτι,και όλο το cd είναι σωστός ανάδοχος του exhibit A.οποιος το γούσταρε άσχημα,θα το γουστάρει και αυτό!!
και για άλλη μια φορά ο holt με altus,σπέρνουν στις κιθάρες,τα φωνητικά άκρως πορωτικά,όπως και τα drums.
τα λόγια ειναι περιττά,απλά θερίζει…
τετοια λέγε μας…8)
θα τακουσω αυριο μεθαυριο…
Άλλος ενας δισκος με τα γνωστα στοιχεια στους 3 τελευταιους τους: 35 riff σε καθε κομματι, μεγαλα κομματια σε διαρκεια για thrash album, ανεμπνευστα κομματια! οσοι εχουν αγαπησει τους exodus θα καταλαβουν οτι ειναι απλα ενας ανουσιος δισκος…η μονη εκπληξη που μας ειχαν κανει τελικα ειναι το tempo of the damned…
Αν θες να κάνεις απλό και τίμιο headbanging μέχρι να πονέσει ο λαιμός σου… τότε βρήκες το δίσκο σου…
Όντως μερικά κομμάτια είναι μεγάλα, αλλά προσωπικά ο δίσκος περνάει νεράκι πριν πατήσεις το repeat…
Είναι ο δίσκος με τη μεγαλύτερη ποικιλία μετά το reunion για τους Exodus αλλά αυτό που καραγουστάρω είναι ότι σε μερικά τραγούδια επέστρεψε το gang chorus που είχαν trademark (ιδίως στο Fabulous Disaster). Η μπάντα είναι πιο σφικτή και από κωλοτρυπίδα (αν και ο παραλληλισμός ελέγχεται) και οι Holt και Altus σε τρομερά κέφια.
Με ένα άκουσμα δεν θα σε κουρσέψει, με πέντε θα σε συνεπάρει και με δέκα θα ιδρώσεις μέχρι να χάσεις κανά κιλό8)
Good Friendly Violent Fun
προσωπικα με τις πρωτες 5-6 ακροασεις τον βρηκα μετριο κ κουραστικο.
κατωτερο απο τον προκατοχο του αν κ κινειται στο ιδιο στυλ.
με τις πρώτες ακροάσεις έχω και εγώ ακριβώς την ίδια εντύπωση. Παρά το γεγονός ότι το προηγούμενο μου άρεσε πάρα πολύ.
ειχα και τελικα (μετα την ακροαση και του τελευταιου) ακομη εχω προβλημα με το στυλ/υφος/κατευθυνση που πηραν απο το Shovel headed και μετα.
Οκ, ο τραγουδιαρης ειναι μπρουταλας,ΝΑΙ ο Χολτ εξακολουθει να εχει “σηματα κατατεθεντα” στο ιδιωμα…ΑΛΛΑ αυτο πλεον παραπαει.
ΔΕΝ ειναι δυνατον να ακους μπαντες οπως οι Havok και με περσινη κυκλοφορια,να πατανε κατω τις μπαντες τις οποιες αντιγραφουν!
Σε γενικες γραμμες,το νεο Εξοντους με αφηνει (λυπηρα!) αδιαφορο.
Περιμενα κατι, για να χαμογελασω λιγο.
Ευτυχως που μου δωσαν καπου να κρατηθω οι Annihilator.
κριμας.
1-2 φορες το εχω ακουσει.
Δεν προλαβαινω μανα μου.
Μια απο τα ιδια μου φανηκε παντως.
Επιτελους ρε ! Το ειχα προτεινει παλιοτερα αυτο.
Σκιζει.
Μετά από δυο-τρεις γεμάτες ακροάσεις, έχω να πω ότι ο δίσκος είναι δυναμίτης, για την ακρίβεια thrash δυναμίτης:):!:
Δεν μαρέσουν οι κλασικές συγκρίσεις με τον προηγούμενο δίσκο, αλλά με το ‘‘A’’, ψιλοβαριόμουνα, ενώ εδώ τον δίσκο το ακούω ολόκληρο άνετα:):!:
Θεωρώ ότι δυνατό μέρος του είναι και οι στίχοι και κυρίως του March Of The Sycophands, που μέχρι τώρα είναι το αγαπημένο μου και αυτό που πατάω το repeat:):!:
Ίσως ο Holt θα μπορούσε να δεχθεί μία ή δύο συμβουλές από τον συνοδοιπόρο του, Lee Altus, που νωρίτερα φέτος παρέδωσε ένα σπουδαίο thrash άλμπουμ με τους Heathen
http://rocking.gr/review2965.php
Συμφωνω 100% ! Μεχρι και ιδια ριφακια με το προηγουμενο πετυχα στο Exodus.
Στο επομενο αλμπουμ καλα θα ηταν να αλλαξουν καποια πραγματα και
να κοψουν και κανα 30-40 λεπτα μουσικης.
δεν νομίζω να αναφέρεις το τελευταίο ριφφάκι του bedlam 123 με αυτο του “The Ballad Of Leonard And Charles”?
μετά απο τόσες ακροάσεις μπορώ να πω,exhibit a>exhibit b.Δεν ξέρω αν φταίει οτι το ακούω απο πέρυσι το καλοκαίρι,αλλά το α έχει πιο δυναμικά ριφφάκια,πιο πορωτικά.
στο exhibit b,παρατήρησα πέρα απο τις αλλαγές στον ήχο της κιθάρας([-X),αλλαγές και στα φωνητικά.ο rob έκανε πειραματισμούς και φαίνεται ιδιαίτερα στο “the sun is my destroyer”.O Holt με Altus,ακολούθησαν τα ίδια μονοπάτια αλλα λίγο πιο μελωδικά.
απο αυτον που δεν έχω κανένα παράπονο ειναι ο Tom Hunting.Έχει διαφορετικό στυλάκι απο τους προηγούμενους drummer,αν και σε αυτην την ηλικία,τα σπάει.Ξέρει πολύ καλά,πότε να τα χώνει.
Για τον μπασσίστα δεν μπορώ να πω πολλά.απλά ωραίος στα σημεία που είναι solo.
λοιπον να πω πως το exhibit a ηταν απο τους πιο αγαπημενους exodus δισκους μου (!!!), η επιθετικοτητα που εβγαζε ηταν πραγματικα το κατι αλλο και σε πολλα σημεια ξεπερνουσε σε ενταση ακομα και τα κλασικα (inb4 κραξιμο deathster)
αυτο εδω περα απο ελαχιστα σημεια ειναι μια πατατα και μιση, αντικειμενικα μιλωντας 
ουτε την επιθετικοτητα και την ενταση του a ,ουτε την εμπνευση των πρωτων, ουτε καν ορεξη απο την μπαντα καταλαβα
Aαααλλο ενα μετριο exodus αλμπουμ, δυστυχως… το tempo of the damned μαλλον ηταν μια παρενθεση…
Τα 2 ακρα !
@Haliseco : Πολυ καλο το Exhibit A και ναι εχεις δικιο για την ενταση.
Τα παλια δεν χρειαζοντουσαν την ενταση στο κοκκινο.Ειχαν ριφαρες μεσα. 8)
Οσα λες για το Β ισχυουν και οι περισσοτεροι αυτα λεμε.
@Cynic : Καλα τα 2 τελευταια αλλα ουτε το Shovel δεν σ’αρεσε ?
Εμενα μ’αρεσει περισσοτερο σιγουρα.
Εγώ θεωρώ και τα τέσσερα τελευταία άλμπουμς τους εξαιρετικά, απλά στο Α τις παρατραβούσαν τις πολύ καλές ιδέες και κάπου χαλούσε το τραγούδι:):!:
το good riddance δεν σοδομιζει???
νομιζω οτι μαρεσε αυτο…
γενικα δυστηχως κοιμηθηκα στο συγκεκριμενο cd…
ειχε ωραια σημεια αλλα οι διαρκειες με σκοτωσαν - βασικα με κοιμησαν…
ψιλο απογοητευτικα να πω την αληθεια…
προτιμαμε overkill - ironbound σε ιδιο στυλ (πολυ ανωτερο νομιζω)…
Μετά από πολλές ‘‘μπαλκονικές’’ ακροάσεις, μπορώ να πω ότι ο δίσκος είναι απ΄τους αγαπημένους του φετινού Καλοκαιριού:):!: