Ρε πάμε καλά? Δεν υπάρχει θρέντι για τους τιτανοτρισμέγιστους?
Ανάφτε κεράκι όπως μπαίνετε, και φιλήστε τις εικόνες με τη σειρά.
.jpg)
Aκουμπήστε και τον οβολό σας στο παγκάρι της λάσπης.
[SIZE=“5”]SLUDGE PE!!![/SIZE]
ωραια μπαντα…αγαπημενο μου απ’αυτα που εχω ακουσει το southern discomfort…
Εισαι σωστός και ξέρεις από καλό πετιμεζωμένο νότιο ουίσκυ!!!
Και μένα αυτό είναι το αγαπημένο μου. Και μόνο το blank/shoplift medley και το peace through war με τα διπλά φωνητικά αρκούν!
- Depress
θα σε στεναχωρησω, ουισκυ δεν πινω, πινω κατι αλλο που αγαπουν επισης οι eyehategod ομως…:roll:
θα σε στεναχωρησω, ουισκυ δεν πινω, πινω κατι αλλο που αγαπουν επισης οι eyehategod ομως…:roll:Εγώ δυστυχώς το sludge δεν το έχω ψάξει πέρα από διάσπαρτα κομμάτια. Με ποιο δίσκο θα 'ταν καλό να ξεκινήσω για Eyehategod;
Κάτι από την τριάδα Dopesick, southern discomfort, confederacy of ruined lives είναι ό,τι πρέπει… 
παμε με τη μαζα εδω και ψηφιζουμε Dopesick και Southern Discomfort.
Dopesick και για μενα.Ισως το κορυφαιο συγκροτημα του ολου ηχου.
νταξ ίσως υπερβάλλεις λίγο… 8)
Θα επιλεξω το Confederacy of Ruined Lives, μονο και μονο επειδη ειναι πολυ αδικημενο…
Σωστός κι ο Άνγκμαρ!
Jack Ass in the Will of God και 99 Miles of Bad Road τα σπάνε όλα!
Γενικώς, αν εξαιρέσεις τα 2 πρώτα που είναι πιο σάπια και ακατέργαστα (αλλά πάλι γαμάν) από Dopesick και ύστερα εχουμε δισκάρες τεράστιες!
έβαλα και πολ (ανκα) 
Δεν τους έχω ακούσει γιατί έχουν προκλητικό όνομα.[-X
Θα προσπαθήσω να το ξεχάσω και να ακούσω τις προτάσεις που προσφέρονται σε έναν νέο ακροατή τους.
Δώσε τόπο στην οργή Σκούρτζε… :lol:
Έδωσα τόπο στην οργή τελικά και άκουσα το Dopesick.
Ρε πολύ καψίλα!
Σαν να σου ρίχνουν οξύ στο δέρμα νιώθεις.
Τα φωνητικά φταίνε γι αυτό κυρίως.
Οι κιθάρες μάρεσαν αρκετά πάντως.
Έτσι είναι ο ήχος σε όλα τα άλμπουμ τους?
Και στο Confederacy of ruined lives έχουν αυτό τον ογκώδη ήχο.
Στα 2 πρώτα ο ήχος είναι πιο ξερός/σάπιος. Σαν παλιούς Celtic Frost φαντάσου (στον ήχο). Ή κάτι από παλιό underground punk.
Όλοι τους οι δίσκοι έχουν πάντως αυτό το συναίσθημα καψίλας/σαπίλας/απόγνωσης.
Είναι οι απόλυτοι θεοί σε αυτή τη φάση.
Τα Southern Discomfort και Preaching the end-time είναι συλλογές με κομμάτια από 7ιντσα, συλλογές κλπ. Οπότε ο ήχος ποικίλλει.
Το 10 years of abuse είναι συλλογή με live και το demo τους.
Ωραία θα αρχίσω με το Southern Discomfort και θα συνεχίσω παρακάτω.Για να δούμε!
Now playing: Anti-Flag - Safe Tonight
via FoxyTunes
Ανάμεσα σε και Τake as needed, Dopesick και Southern.
Aγαπημένο απ’ το πρώτοServing time in the middle of nowhere
απ’ το δεύτερο Dixie whiskey
και το τρίτο το Southern discomfort
Mέχρι να αποφασίσω, εύχομαι στο μπλίντιν να τους δει:wink:
καινούριο κομμάτι (χωρίς φωνητικά) λάιβ από Ν.Ορλεάνη το καλοκαίρι.
:papas::papas::papas:
Τώρα δε θυμάμαι, αυτοί είναι ή οι Soilent Green που είχανε γκαντεμιαστεί και τους πηγαίνανε όλα στραβά; Μέχρι και μέλος του γκρουπ χάσανε από τον τυφώνα στη Νέα Ορλεάνη!
Θα ψηφίσω Southern Discomfort (αν και συλλογή) επειδή γουστάρω το όνομα και είναι και το μόνο που έχω αυθεντικό!