Faith No More - Sol Invictus (2015)

Μιας και δεν υπάρχει ήδη thread, είπα να το ανοίξω. Έχει προλάβει κανείς να ακούσει το δίσκο;

Προσωπικά μου άρεσε αρκετά και όσο τον ακούω περισσότερο, τον εκτιμώ πιο πολύ (ειδικά τώρα που βρήκα το flac, γιατί στο νετ κυκλοφορεί παντού μια κακή έκδοσή του και στο youtube μια που παίζει σε μισές στροφές).

Μου άρεσε προφανώς πιο πολύ από το άνισο και πιο pop για τα δεδομένα τους “Album of the Year” και σε σύγκριση με τις παλιότερες καλές κυκλοφορίες τους, μου φαίνεται ότι καταφέρνουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα… Να παντρεύουν ήχους και επιρροές και να τα κάνουν όλα να ακούγονται πορωτικά (κορυφαίος Patton, obviously) αλλά ταυτόχρονα τόσο απλά που ακόμα και ο mainstream ακροατής θα γουστάρει… Νομίζω λίγοι έχουν τέτοιο “layering” σε κυκλοφοριές τους! :stuck_out_tongue:

Μου άρεσε το άλμπουμ και μου άρεσε αρκετά.
Νομίζω πως δεν είναι τόσο ο διάδοχος του “Album of the Year” όπως γράφεται σε πολλές κριτικές. Θα έλεγα πως είναι περισσότερο προκάτοχος του, ηχητικά μιλώντας πάντα.

Η επιβεβαίωση ήρθε βλέποντας τους live. Συμπεριέλαβαν 5 κομμάτια του Sol Invivtus στο σετ τους και το live δεν έκανε “κοιλιά”, όπως συμβαίνει πολλές φορές με νέα τραγούδια.

είναι στις μισές στροφές για να μην σβηνει αυτόματα. αλλάζεις τις ρυθμίσεις και παίζει κανονικά.
ο δίσκος μου άρεσε περισσότερο απο οτι περίμενα.

Προσωπικά θα τα άκουγα ευχαρίστως σχεδόν όλα live (θα τους δω βασικά σε 10 μέρες).

Πέραν των hit Motherfucker και Superhero, υπάρχουν τα πιο εύκολα στο άκουσμα αλλά και διασκεδαστικά Rise of the Fall και Black Friday, τα πιο παρανοϊκά Separation Anxiety και το Cone of the Shame (που θυμίζουν και λίγο Swans), το ισορροπημένο και “King for a Day”-ικό Sunny side up και τέλος το πρώτο και το τελευταίο κομμάτι του δίσκου που δένουν το πακέτο ιδανικά.

Για άλλη μια φορά ο Mike έχει κάνει φοβερή δουλειά με στίχους και η ατμόσφαιρα των FNM των Gould, Hudson και Bottum είναι παρούσα και διακριτή.

Σε σχέση με αυτό που λες για το AotY, συμφωνώ… Το Sol έχει πολλά hooks και σίγουρα θυμίζει πιο πολύ Angel Dust σε αυτά τα σημεία.

Ωραίος δίσκος. Καλύτερος από ότι περίμενα. Δεν λείπει κάτι. Παράνοια, αλλαγή διαθέσεων, πάντρεμα ήχου, έμπνευση, Patton, όλα δηλώνουν παρόν!

Φόλα ο δίσκος. Άμα τύχει και έρθουν για live θα φάνε πολύ γιαούρτι. Το αξίζουν ειδικά για τότε που κοροίδευαν Sabbath σε κάθε live.

αν τον ακουσες 1 φορα πολυ πιθανως και να σου φανηκε ετσι…θελει ακουσματα…

Δε νομίζω τα trolls να ακούνε δίσκους.

Εντάξει, δεν είναι δα και κανάς δύσκολος δίσκος. Εγώ πιστεύω ότι από την πρώτη ακρόαση είναι εμφανές πως είναι αξιοπρεπέστατος.

Εξαιρετικό comeback !
Το τίμησα και σε βινύλιο .
Ειναι δίσκος χωρίς fillers.

Χωρίς να έχει το μεγάλο και κλασικό κομμάτι ο δίσκος ακούγεται πολύ ευχάριστα και θεωρώ ότι είναι ένα πολύ ωραίο συστατικό για καλοκαιρινό σάουντρακ.
Πορωτικοί, πειραματικοί, τρελοί και cheesy εκεί που πρέπει.

άψογοι Faith No More το 2015, όπως πρέπει να είναι.