Fantomas

πείτε μου την γνώμη σας για τούτους εδώ τους αρρωστους βρε παιδιά…εγώ προσωπικά τους έχω πάρει με καλο μάτι…
για όσους δεν τους γνωρίζουν είναι ένα μικρό project με κάτι αγνωστους και ατάλαντους :stuck_out_tongue: μουσικούς από άλλες μπάντες η οποιοι είναι η εξής:

Vocals: Mike Patton (Faith No More)
Guitar: Buzz Osborne (The Melvins)
Bass: Trevor Dunn (Mr. Bungle)
Drums: Dave Lombardo (Slayer)
αλλα την βολτα του απο εκει εκανε και ο Igor Cavalera (Sepultura)

__Και μην ξεχνάμε και την βόλτα όμως που έκανε και ο Terry Bozzio (ποιός άλλος θα μπορούσε να αντικαταστήσει σε τέτοιο project τον κύριο Lombardo)!! :wink: 8)

__Χαχα, το έχει η ώρα και ανοίγεις τόσο ωραία “καμμένα” θέματα ε; :smiley: Αν και μου κάνει εντύπωση να μην έχουμε θέμα για τους Fantomas… :-k

__Και εγώ τους έχω πάρει με πολύ καλό μάτι! Τους έμαθα όταν κυκλοφόρησαν το δεύτερό τους, Director’s Cut, όπου και διασκεύαζαν γνωστά τραγούδια /θέματα από παλιές “classics” ταινίες τρόμου (και όχι μόνο). Κουλ. 8)

__Αγαπημένο μου κομμάτι το Charade (που το έχει γράψει ο θεός Henry Mancini για την ομότιτλη ταινία), όπου συνταιριάζει όλα τα στοιχεία που με έκαναν να τους αγαπήσω στις σωστές (για ΜΕΝΑ) αναλογίες… ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ.

__Εχω και το Suspended Animation που όμως δεν έχει “γράψει τις ίδιες ώρες πτήσης στο cd player” με το Director’s… γενικά την παλεύω με πειραματικούς δίσκους που μπορεί να έχουν 40 τραγούδια και πολλά απ’ αυτά να κρατούν 9 δευτερόλεπτα (π.χ. το φοβερό Solitarily Speaking Of Theoretical Confinement του Ron Jarzombek), αλλά σε πολλά σημεία δεν την πολυπαλεύω με δαύτους. :lol:

Group-κολλημα,αλλα ειναι αργα για ποστ μεγαλο τωρα,αυριο:p…funny story παντως,ειχα ακουσει το Rosemary’s baby ενα βραδυ μονος σπιτι,που ξαπλωσα και εκανα τυχαιο playlist στο pc(χωρις να εχω πολυακουσει το cd ακομα) και μετα,ναι,οκ,χμμμ…δεν κοιμηθηκα και τοσο καλα:p…

πρόσφατα τους έμαθα και μονο σκόρπια κομμάτια έχω ακούσει αλλα αρκετά και γούσταρα. γενικά ακόμα δεν έχει έρθει η ώρα τους να τους ψάξω όσο θέλω αλλα κοντοζυγώνει.

όσο για το καψίματος της ώρας γενικά ναι παίζει κάτι τέτοιο…
θέλω να ανοίξω και ένα threat για τους Anal Cunt αλλα μάλλον θα έχει κάτι τέτοιο εδώ μέσα!!

μεγαλη μπαντα (για αυτο που κανουν!)

μου αρεσουν ολα οσα εχουν βγαλει με τελευταιο ισως το πρωτο τους καθως το θεωρω καπως “αποσπασματικο”.Το director’s cut ειναι το αλμπουμ με τα “χιτ” αλλα ειναι διασκευες.
Το κρυφο μου κολλημα ειναι το Delìrium Còrdia το οποιο σαν αλμπουμ-κομματι με “ειχε” απο την αρχη! Το πιο προσφατο Suspended animation ειναι απλα fucked up και υπεροχο!

γενικα, μου αρεσουν.:stuck_out_tongue:

'Νταξ΄, το ‘‘The director’s cut’’ παίζει να είναι ό,τι πιο τρελό έχω ακούσει γενικώς. Εκεί κατάλαβα τι θεός είναι τελικά ο Patton.

Εγω μονο αυτο εχω ακουσει οποτε δεν μπορω να κρινω την μπαντα συνολικα.
Υπερτατο αλμπουμ !

Μια που κανείς δεν αναφέρεται στη μουσική τους, για μας που δε τους έχουμε ψάξει, could someone kindly inform me about their music style? Είναι σαν τους Faith No More, ή σαν τους Mr Bungle? Κάτι τέτοιο?

__Χμμμ… για να μην πούμε 5-6 ορισμούς μιας και παίζουν πολλά και τα παίζουν και “κουλά”, θα λέγαμε πως είναι μία -σαφώς metal- avant garde μπάντα. Και σχετικά με αυτό που λες, θα έλεγα πως είναι πιο κοντά στο bungle παρά στο faith στιλ, αν και πάλι κάτι τέτοιο δεν τους προσδιορίζει. Avant-garde extreme metal “τρελή” μπάντα. Αυτό νομίζω λέει περισσότερα.

__Ο Mike κάνει τα τρελά του (3-4 φωνές σε κάθε τραγούδι) και λειτουργεί σαν ένας μαέστρος για τα drums που είναι εντελώς κουλά (acid jazz με blastbeats ξερωγω), ενώ ταυτόχρονα τραγουδάει, κάνει φωνητικά και ήχους και παίζε με πλήκτα και άλλα “συνθεσάιζορο-μπλιμπλιμπλίκια”, ενώ παράλληλα γεμίζουν με ανάλογα κουλό τρόπο τον ήχο ένα μπάσο και μία εντελώς γειά σας (και στον ήχο) κιθάρα.

__Ε, αν διαβάσει κανείς και τα προηγούμενα posts μπορεί να πάρει μιά πρώτη εικόνα. Στο δικό μου προηγούμενο post έχω δώσει και link με το Charade, που είναι αρκετά χαρακτηριστικό δείγμα απ’ τα πιο νορμάλ τραγούδια τους -βέβαια, το συγκεκριμένο είναι και διασκευή ενός νορμάλ τραγουδιού, όπως και όλος ο δίσκος (“Director’s Cut”). Αν κάποιος ακούσει το “Suspended Animation” που είναι μεταγενέστερος, θα βρει ακόμα πιο “κουλά” και πρωτοποριακά στοιχεία στον ήχο τους… Μιλάμε για ένα άλμπουμ (που πρέπει να το έχει κανείς σε κανονική έκδοση για να το εκτιμήσει, όχι σε ψηφιακή) που έχει τριάντα τραγούδια (διάρκειες από 0:31 έως 3:08 η μεγαλύτερη), όσες και οι μέρες του Απρίλη και που ξεκινάει με την 1η και το “04/01/05 Friday - April Fool’s Day” και τελειώνει με το “04/30/05 Saturday - National Honesty Day (USA) Beltane (Celtic) Walpurgisnacht (Germany)”.

__Εγώ θα έλεγα, ιδίως αν σε κάποιον αρέσουν οι παλαιότερες ταινίες, κλασσικές ταινίες τρόμου και “classic” μουσικές συνθέσεις από παλιές ταινίες (Mancini, Morricone, Rota, Goldsmith κ.α.), να αρχίσει με το πιο “εύκολο” The Director’s Cut και μετά να προχωρήσει και στ’ άλλα…

βασικα οποιος θελει να ασχοληθει με fantomas ακουει πρωτα το directors cut, που ναι μεν δεν εχει ουσιαστικα δικα τους τραγουδια (movie themes οπως θελετε πειτε τα, αν και ετσι οπως τα ερμηνευουν ξεφευγουν απο τα συνορα της συμβατικης διασκευης :p) ,αλλα απο την αλλη ειναι μακραν το πιο ‘γηινο’ αλμπουμ τους

τα αλλα ειναι ο ορισμος του experimental (delirium cordia πχ μια ωρα ατελειωτης ηχητικης τρελας, που δεν βγαζει κανενα νοημα :lol:, οπως και το ομωνυμο και το suspended animation μονο που αυτα χωριζονται σε κομματια ενος λεπτου κατα κυριο λογο)

παντως δεν μπορω να εκφερω καποια ουσιαστικη αποψη μιας και η σχεση μου με τα πειραματικα αλμπουμς ειναι στην καλυτερη επιδερμικη

πανω κατω δηλαδη οπως τα ειπε ο shadowcaster ειναι :smiley: