Πάμε on topic, πιο αναλυτικά…
Όπως είπα και νωρίτερα, Seether λατρεύω, η αγαπημένη μου μπάντα από αυτό το είδος. Κρίμα που έφυγε ο δεύτερος κιθαρίστας, το καινούριο τους album (Finding Beauty in Negative Spaces) μου άρεσε αρκετά (αν και έφερνε αρκετά σε Nickelback)… Πάω πολύ τον Shaun Morgan με αυτό το μαστούρικο και ενίοτε επιθετικό ύφος του… (ONE COLD NIGHT!!!) 
3 Doors Down, επίσης μου αρέσουν πολύ. Βρίσκουν καταπληκτικές μελωδίες όταν θέλουν και τα hits τους είναι πολύ ωραία για παρεΐστικη ατμόσφαιρα σε παραλία με κιθάρες κτλ. Βγαίνουν ωραία ακουστικά, ειδικά οι μπαλάντες τους. Πάντως κατά έναν περίεργο τρόπο όσο πιο παλιά πάμε στα album τους τόσο περισσότερο μου αρέσουν (με κορυφαίο το ντεμπούτο τους The Better Life, όπου κάθε τραγούδι ακούγεται ευχάριστα). Αγαπημένο μου κομμάτι το Changes. Down Poison επίσης κορυφαίο. Το Kryptonite όταν το πρωτάκουσα, το είχα βάλει στο repeat ολόκληρο το βράδυ! Από εκεί και πέρα, σταθερές αξίες είναι τα Here Without You και Landing in London (με συμμετοχή του Bob Seger). Από το τελευταίο μου άρεσαν πολύ τα Citizen/Soldier και She Don’t Want the World. 
Nickelback έχω ακούσει μόνο τον πρώτο τους δίσκο και τα hits τους. Όλοι ξέρουμε το How You Remind Me. Αγαπημένο κομμάτι το Never Again. Για να πω την αλήθεια μου φαίνονται λίγο δύσκολοι στο να βρουν καλές μελωδίες, κάτι που νομίζω είναι κυρίαρχο σε αυτό το είδος και δε με έχουν συγκινήσει πέρα από μερικά τραγούδια.
Incubus λίγο ιδιαίτεροι, μάλλον λόγω του Dj και των φωνητικών κυρίως. Παίζουν περίεργα πράγματα πάντως, για όποιον ασχολείται με κιθάρα… Ξεχωρίζω τα κομμάτια Nice to Know You, Wish You Were Here, Southern Girl, Anna Molly και Love Hurts. Δεν έχω λιώσει πάντως τη δισκογραφία τους. (Drive, ρε! Ξέχασα τον ύμνο!)
Από Breaking Benjamin έχω ακούσει μόνο το Phobia. Tα Diary of Jane, Breathe και Dance with the Devil ξεχωρίζουν, αλλά ολόκληρο είναι ευχάριστο album.
Από Stone Sour, έχω ακούσει μόνο το τραγούδι Bother (κορυφαίο, συγκινητικό, θεϊκό) και στα πεταχτά το Come What(ever) May (όπου βρίσκεται και το μέτριο και χιλιοπαιγμένο Through the Glass). Προτιμώ Slipknot μάλλον όμως… 
Και τέλος, μια μπάντα που ανακάλυψα από εσάς, εδώ στο forum, πριν κανένα δίμηνο… Alter Bridge!!! Δεν είχα ακούσει Creed και ξετρελάθηκα! Φοβερές κιθάρες, φωνή, τα πάντα… Έτρεξα αμέσως στα δισκοπωλεία και αγόρασα το Blackbird (ωραία και η συσκευασία του)! Φοβερό album, τα τραγούδια του ένα και ένα, το έλιωσα για τα καλά στο αυτοκίνητο. Τα βρήκα και ακουστικά μερικά και πωρώθηκα. Και ο πρώτος δίσκος ωραίος, αν και πιο raw κατά τη γνώμη μου. Ίσως να πρέπει να τον ξανακούσω και να ξεκολλήσω από το Blackbird κάποια στιγμη… Κορυφαίο το ομώνυμο τραγούδι, παρεμπιπτόντως, αλλά έτσι κι αλλιώς το album από την αρχή σε πιάνει από τα μούτρα… Συγκρότημα που (ελπίζω να) έχει πολύ μέλλον μπροστά του… :thumbup:
