Nα’σαι καλά για το λεπτομερέστατο ποστ.
ΟΚ, τώρα έχω τύψεις που δεν ήρθα… 
Δε χρειάζεται να νιώθεις τύψεις…αλλά σίγουρα θα το μετανιώνεις για καιρό:(
Καλά, μην κοιτάς που είμαι άπληστος και συναυλιακά αχόρταγος, έχω δεί Marillion δύο φορές με Hogarth.
Αλλά Fish live δεν έχω δεί και έχασα την χθεσινή ευκαιρία… #-o
Βαλτός είσαι???Θέλω σαν τρελή να δω Marillion…:bounce:
Μακάρι να τα καταφέρεις χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψεις. 
Χθες γέμισε το Αν;
Δεν ήταν ασφυκτικά γεμάτο όχι.Εγώ φοβόμουν ας πούμε μην ακυρωθεί λόγω χαμηλής προπώλησης.Αλλά οκ τελικά,είχε αρκετό κόσμο.
Για την ακρίβεια θέλω να δω τους Marillion 10 χρόνια πίσω…γίνεται…???
(καλά θα συμβιβαστώ με το να τους δω.γενικά…)
Πριν 10 χρόνια ήταν η 2η φορά που τους είδα, περιοδεία Radiation.
Kαι εγώ θα “συμβιβαστώ” με το να τους δώ όπως είναι σήμερα… 
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
ΒΑΝ
-TILT-
-TILT-
-TILT-
signal ήρθες?
οχι!!! 
δλδ let me get this straight…μόνο εγώ πήγα???#-o
:lol:
Μου φάινεται πως ναι! :roll:
Φοβερός ο Fish… από τις ελάχιστες φορές που ένιωσα σε συναυλία τόσο έντονα το συναίσθημα του interaction ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το κοινό… Αν και δεν ανήκα στους φανατικούς του και ήταν 50-50 το να πάω, ομολογώ πως η συναυλία με έκανε φαν του…
Είναι αλήθεια πως οφείλει πολλά στον Peter Gabriel (δεν μπορούσα να μη θυμηθώ το “Lay your hands on me” του μεγάλου Γενεσιουργού από τις αλησμόνητες συναυλίες στο Λυκαβηττό, βλέποντας το αντίστοιχο “Can I put my hands on you” του Fish), αλλά πρέπει να πω ότι είναι άριστος μαθητής. Και εξαιρετικός περφόρμερ. Κάποια στιγμή το βλέμμα μου έπεσε σε μια κοπέλα με εξαιρετικά εκφραστικά μάτια που ήταν στην πρώτη σειρά και ανατρίχιασα όταν κατάλαβα πόσο πολύ επηρέαζε η ερμηνεία του κάποια άτομα εκεί μέσα…
Μπράβο του που έβαλε στη setlist Kayleigh και Lavender ειδικά για πάρτη μας. Αυτά μαζί με Slainte Mhath, Incommunicado, So Fellini και Faith Healer ήταν για μένα οι κορυφαίες στιγμές της συναυλίας.
Goodbye and thanks for all the FISH! Και να μας ξανάρθεις!
Το Last Straw δεν παιχτηκε, διορθωστε το στην κριτικη.
heh για μένα λεέι…πάρτε ένα μίνι δείγμα του τι ζήσαμε την Παρασκευή…i am weak-kneed with admiration
Πολύ σωστός ο από πάνω το last straw δεν παίχτηκε…γιατί αν είχε παιχτεί μάλλον θα είχα πεθάνει…
Για τη συναυλία δεν χρειάζεται να πει κανείς κάτι, όποιος ήτανε εκεί ξέρει. Απλά για τα 2 τραγούδια από το Misplaced Childhood, νομίζω με μία σύντομη ματιά που έριξα στο forum του ότι τα παίζει σε όλες τις συναυλίες αυτής της περιοδείας.
Καποιος να ανεβασει το Cliche.
Τώρα μόλις έιδα το ποστ σου. Όντως κι εγώ δεν το θυμάμαι αλλά επείδή αναφέρεται στο χαρτί της playlist της ημέρας νόμιζα πως απλώς έκανα λάθος. Αυτό όμως με οδηγεί σε χειρότερο συμπέρασμα. Μήπως ήταν να το παίξει και δεν το έπαιξε τελικά; Μήπως ήταν να ξαναβγεί; :-s
Τέσπα, θα διορθωθεί στην κριτική.
Οχι, έγινε κι αλλού το ίδιο:
Salzhaus/Winterthur SPOILERS
« Thread Started on Oct 2, 2008, 6:17am »
Witnessed an excellent gig in Winterthur (Switzerland) yesterday.
Fish and his band were in fine form and we were treated to some new material (Circle Line, Arc Of The Curve, Zoe 25, Dark Star, Open Water??, Square Go) which was received quite well despite the fact that most of the audience probably didn’t know these songs. Excellent renditions of So Fellini and Cliche represented the “rest” of Fish’s solo career, whilst Slainte, Hotel Hobbies/WWC/That Time Of The Night, Incommunicado, Kayleigh and Lavender brought back some memories. Sadly, The Last Straw, albeit it was printed on the set list, was not played. Faith Healer rocked!
As always, Frank Usher shone on lead guitar but the rest of the band played really well, too.
A great night out!
(από το φόρουμ του επίσημου site του Fish)