Flying Colors - Flying Colors [Portnoy, Morse, Morse, LaRue, McPherson]

Κυκλοφορίες
#1

Flying Colors - Flying Colors

01 : Blue Ocean (7:05)
02 : Shoulda Coulda Woulda (4:32)
03 : Kayla (5:20)
04 : The Storm (4:53)
05 : Forever in a Daze (3:56)
06 : Love is What I?m Waiting For (3:36)
07 : Everything Changes (6:55)
08 : Better Than Walking Away (4:57)
09 : All Falls Down (3:22)
10 : Fool in My Heart (3:48)
11 : Infinite Fire (12:02)

http://www.rocking.gr/reviews/album/Flying_Colors_-_Flying_Colors/3997/

Ο Κωστής στο review είπε ότι έπρεπε να πει και φυσικά συμφωνώ και επαυξάνω.

Απλά, να πω πως είναι μέχρι στιγμής ό,τι καλύτερο έχω ακούσει για το 2012 και το πρώτο άλμπουμ με σοβαρή υποψηφιότητα για τα καλύτερά μου της χρονιάς.

Πολύ σύντομα θα διαβάσετε και τι έχει να πει ένα από τα μέλη του group για αυτό.

Ευχάριστη έκπληξη ο McPherson.

Αγαπημένα ως τώρα τραγούδια τα Blue Ocean (Journey AORια), Kayla (μελωδιάρες), The Storm (τραγουδάρα), All Falls Down (πολύ δυναμικό), Fool In My Heart (Neal-Mike-Beatles=win) και φυσικά το Infinite Fire (prog on).

Εδώ και κάποιο καιρό το ακούω συνέχεια. Εθιστικό.

#2

Πολύ καλός δίσκος, ανώτερος και πιο διαφορετικός απ ότι περίμενα, ευχάριστη έκπληξη θα έλεγα. Κολλητικές μελωδίες, φοβερά φωνητικά, και γενικότερα ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ.

#3

ΜΕΓΑΛΗ έκπληξη για μένα ο δίσκος.
ακους το πρώτο κομμάτι, και λες , οκ, κατάλαβα που το πάει ο δίσκος, πάνω κάτω οτι περίμενα
και όμως.!
Back to basics, πιασαρικα σημεία και ρεφρεν, και φωνή που σε εκπλησει απο το πουθενά(έμενα τουλάχιστον)
ΚΑΥΛΑ που λέει και το τραγούδι.! :stuck_out_tongue:

*εξωφυλλαρα.! (αν γινεται το θελω και για μπιμπελό για το δωμάτιο.!)

#4

Μια ομορφιά είναι.
Μελωδιάρες, λογικά οι περισσότερες θα ανήκουν στον Neal…αναγνωρίσιμα γλυκός ήχος και μια φωνή που δένει καταπληκτικά.

#5

ομορφος δισκος. με καλες μελωδιες αλλα μεχρι εκει για μενα. περιμενα κατι διαφορετικο. ισως πιο σκληρο ηχο. ισως να ναι ολος ο δισκος σαν το τελευταιο κομματι που με ενθουσιασε περισσοτερο απο ολα.

γενικα παντως ακουγεται ευχαριστα. ψιλοραδιοφωνικος δισκος.

σωστο το σχολιο του Κωστη περι “ομοιοτητας” με Muse.

στα σολο κανει μπαμ απο μακρια ο Stevάρας.

και να μην ξεχασω να σχολιασω το πανεμορφο εξωφυλλο!

#6

Υπάρχει απάντηση σε αυτό. λογικά μέσα στην εβδομάδα. 8)

Για μένα οι τραγουδάρες που αναφέρθηκαν είναι αρκετές από μόνες τους.

Το εξαιρετικό artwork είναι και μέρος της γενικότερα ωραίας αισθητικής που αποπνέει αυτός ο δίσκος.

Να συμπληρώσω και το “Everything Changes” που είναι επίσης ωραιότατο. 8)

#7

εξαιρετικό cdακι…
απο το πουθενά(για μενα)

#8

Λοιπόν τον άκουσα και εγώ τον δίσκο σήμερα(thanks god,it’s Crimson_Idol)αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι μου άφησε μια ωραία αίσθηση.

Για να πω την αλήθεια δεν με πολύ-συγκινούν τα κομμάτια σε ένα indie ύφος κτλ,όμως εδώ είναι σαν να ακούω κάποιους(άριστους)μουσικούς απλώς να παίζουν χαλαρά και να βγάζουν σε νότες ότι αισθάνονται,και αυτό μ’αρέσει πάρα πολύ!
Επομένως ναι,ο δίσκος είναι ωραίος,όχι κάτι το βαρυσήμαντο ή κάτι το ψαγμένο ή κάτι το τόοοσο prog που θα σε κάνει να προβληματιστείς κτλ.

Απλώς σου βγάζει μια ομορφιά,ακόμα και αν ακούσεις μόνο το όνομα ή δεις το εξώφυλλο.
Και επειδή εγώ στην μουσική μου,και γενικότερα,είμαι φλωράκος,πάντα μ’αρεσαν τα αποτελέσματα που αφήνουν μία ωραία αύρα πίσω τους.
Και αυτός ο δίσκος,αυτό μου άφησε

ΥΓ:Όμως επειδή είμαστε και κομπλεξάρες συνάμα,μας άρεσε πάρα πάρα πολύ και το τελευταίο κομμάτι:oops:

Επίσης φοβερός ήχος από τον Morse και πάλι!Και γενικά ωραία δέσιμο,και 2-3 σόλο του είναι φοβερά μέσα!8)

#9

Πανέμορφο! Δε νιώθω καμιά ανάγκη να το κρίνω προς το παρόν, απλώς το απολαμβάνω:D

υ.γ.: Όντως guys, εξωφυλλάρα!

Outshined εμένα το συγκεκριμένο μου θύμισε αρκετά το All that’s left των Spock’s Beard!

#10

Ένα λινκ γιατί βαριέμαι να πάρω τον κώλο μου θα ήτο ιδιαιτέρως εκτιμηθέν.

#11

Εγώ κατέβασα ένα ομώνυμο flying Colors και ήταν ένα country rock πράμα.:stuck_out_tongue:
Δε με χάλασε!

#12

:lol::lol::lol:

#13

λοιπόν θέλω βοήθεια.δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω τον δίσκο.
στον υπολογιστή, στο mp3 στο λεωφορείο, στα ψώνια, στο ps3, στο psp, πριν λιγο έχασα διπλό τηλεφώνημα της κοπέλας μου που περίμενα γιατί τραγουδούσα και έπαιζα air guitar(ω ναι.!) σαν 15χρονος.
κάντε κάτι.!

#14

τι κομματάρα θυμήθηκες. δεν μου προκύπτει ομοιότητα, αλλά δεν πειράζει…άξιζε τον κόπο…

σοβαρή κατάσταση.
εμένα με έκανε ο portnoy πάλι να βάλω και κάτι άλλο στο ρεπερτόριο των ημερών.

προς το παρόν, μπορείς να ψάξεις The Getaway Plan - Flying Colors στο youtube, να κολλήσεις με το κομμάτι και μετά με το άλμπουμ “Requiem”. :stuck_out_tongue:

#15

ο άλλος μου έβαλε κομμάτι με τίτλο Flying Colors για να ξεκολλήσω απο τους Flying Colors.! :smiley:

*σκατά.! και αυτό μου άρεσε.! (αρχίζω να φλωρευω λίγο…μου έκατσε βαρύ το 29 σαν ηλικία μάλλον).ψαχνω δίσκο

#16

Τον ακούω τις τελευταίες ημέρες το δίσκο και σήμερα είχε την τιμητική του. Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα καθόλου το αποτέλεσμα αυτό από τη συνεργασία των συγκεκριμένων μουσικών. Κι αυτό, γιατί από τα πρώτα κομμάτια φαίνεται (και παγιώνεται στα επόμενα) ότι βαρύτητα δόθηκε στη σύνθεση και όχι στην εκτέλεση. Αυτό που φαινόταν στο promo video τελικά πέρασε και στο δίσκο: αν και πρόκειται για project πολυπραγμόνων μουσικών, τους ενδιέφερε να ακούγονται σαν μπάντα και όχι απλά σαν συμπαρουσία προσωπικοτήτων.

Συμφωνώ με όλα τα παιδιά παραπάνω: έχει εξαιρετικά κομμάτια εδώ. Μεταξύ άλλων, “Soulda, Coulda, Woulda” (μέχρι στιγμής το αγαπημένο μου), “Kayla”, “The Storm”, “Εverything Changes” και φυσικά το “Infinite Fire”, που ξεχωρίζει ως η μόνη στιγμή που απλώθηκε το παίξιμο σε ένα epic κομμάτι, που κλείνει ιδανικά το δίσκο.

Όλοι αυτοί οι υπέροχοι παίχτες έχουν το σεβασμό μου και για ένα παραπάνω λόγο σε αυτό το album. Έδωσαν πάρα πολύ χώρο στον “πιτσιρικά” της παρέας, τον Casey McPherson, ο οποίος δικαιωματικά κλέβει την παράσταση με την υπέροχη φωνή του και τις πιο εναλλακτικές φωνητικές γραμμές του.

Ένα επίσης στοιχείο που με εντυπωσίασε πολύ ήταν το πόσο βρετανικό ακούγεται το album, θυμίζοντας Muse (σε πολλά σημεία, κυρίως ελέω McPherson), Queen (ειδικά στο “Love Is What I’m Waiting For”, όπου ακόμα και η κιθάρα του Morse έχει May ήχο) και το πνεύμα των Beatles να αιωρείται διακριτικά προσδίδοντας μια γλύκα. Αυτό είναι σημαντικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι και τα 5 μέλη των Flying Color είναι Αμερικανοί. Εκτός αυτών ακούγονται βέβαια μελωδίες που θυμίζουν Kansas (λογικό), καθώς και το προσωπικό παίξιμο του καθενός, που συμβάλει μοναδικά στο αποτέλεσμα (αυτό είναι προς τιμή όλων και κυρίως του Portnoy κατ’ εμέ). Ξεχωρίζω τη δουλεία του λατρεμένου S. Morse στην κιθάρα, που με ανατρίχιασε σε πολλά solos του.

Τα περισσότερα κομμάτια κάνουν κρα ότι είναι γραμμένα διά χειρός Neal Morse, ο οποίος ακούγεται φυσικά και να τραγουδάει σε διάφορα σημεία. Ως μοναδικό μειονέκτημα μπορώ να σημειώσω τα φρένα που συνήθως βάζει ο αγαπημένος Neal σε οποιοδήποτε album συμμετέχει (και συνήθως ηγείται). Εννοώ ότι δε θα με χάλαγε να ξαμολιόταν o Steve παραπάνω σε διάφορα σημεία του album. Νομίζω πως δε θα επηρέαζε το σφιχτό παίξιμο της μπάντας και θα του έδινε ένα sparkness αλητείας, μειώνοντας τη νοοτροπία ΔΑΠίτικου prog στη δοσολογία. :stuck_out_tongue:

Συνολικά, ο δίσκος ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη για μένα και αν δεν είναι στο top-20 του 2012, δεν μπορώ να φανταστώ τι μεγαλεία θα ακούσω φέτος…

edit: όντως φανταστικό εξώφυλλο.

#17

ΔΑΠίτικου prog λέει:lol2::lol2:

Πάντως νομίζω ο Portnoy βρήκε την πιο ταιριαστή μουσική για το drumming του, τι λέτε;; Μπαίνει στις καλύτερες performances του που έχω ακούσει άνετα. Γενικά, όταν είναι ουσιαστικός, είναι θεός (στο πρώτο OSI ίσως το καλύτερο drumming του στα 00’s).

Kαι μια φορά να έχει ακούσει κάποιος Steve Morse στη ζωή του, θα τον καταλάβαινε με τη μία σε αυτό το άλμπουμ, ναι είναι τόσο διακριτός στα σολίδια του!

Το Infinite Fire πάντως και σαν epic μια χαρά πιασάρικο μου ακούγεται και τα 12λεπτά του το καθιστούν mini epic, τι είναι στην εποχή μας 12 λεπτάκια (καμμένος progster εντελώς όμως:p).

Οutshined βλακεία μου που δεν διευκρίνησα προφανώς δεν μοιάζουν σε καμία μελωδία ή θέμα, αλλά στο συγκεκριμένο (μπαλαντοειδές) ύφος! Κομματάρα το All that’s left αλλά το κόβω εδώ γιατί θα μας πούνε prog pop φλωρούμπες. Ή ακόμη χειρότερα ΔΑΠ-ίτες:lol::stuck_out_tongue:

#18

Special prog treat αύριο, με συνέντευξη στο site, που ένα κομμάτι της αφορά και τους Flying Colors.

#19

[B]Flying Colors - The Storm (Live Music Video)[/B]

#20

απο τα καλυτερα αλμπουμ για το 12…