Λοιπόν, με 20 ευρώ είδαμε 15 μπάντες εκ των οποίων οι δύο ήταν οι 1000mods και οι Radio Moscow (20 ευρώ παίζει να έκανε το εισιτήριο μόνο για τους RM αν έρχονταν μόνοι τους). Η φάση ήταν πολύ γαμάτη, χαρούμενος κόσμος παντού, σαν ένα μεγάλο πάρτι. Ο χώρος ήταν φοβερός, πρώτη φορά πήγα εκεί και για τέτοιου είδους μικρά φεστιβάλ είναι ό,τι πρέπει (πολύ κουνούπι όμως ρε γαμώτο). Τα μόνα αρνητικά του διημέρου ήταν οι χαλασμένες τουαλέτες (άθλια κατάσταση, σιχαινόσουν και να κατουρήσεις όρθιος και ούτε που θέλω να φανταστώ πως την έβγαλαν οι κοπέλες) και η αργοπορία στις ώρες εμφάνισης των συγκροτημάτων. Ειδικά την πρώτη μέρα υπήρξε μιάμιση ώρα καθυστέρηση με αποτέλεσμα οι mods να βγούν στις 2.30 το βράδυ. Τη δεύτερη μέρα υπήρξε μισή ώρα καθυστέρηση αλλά κλάιν.
Στα των συγκροτημάτων τώρα, όπως ήταν αναμενόμενο Radio Moscow, 1000mods (2.5 ώρες σετλιστ και έπαιξαν ΤΑ ΠΑΝΤΑ λέμε) και The Vintage Caravan γάμησαν. Επίσης μου άρεσαν πολύ Purple Dino και Tuber αλλά και οι Roadkill Soda που έδειχναν να γουστάρουν πολύ που έπαιζαν στην Ελλάδα. Αυτοί που με κούρασαν κάπως ήταν οι This Is Nowhere. Όχι γιατί ήταν βαρετή η μουσική τους αλλά λίγο η κούραση της όλης μέρας, λίγο το κρύο, λίγο η αναμονή για τους mods, λίγο τα νεύρα για την καθυστέρηση, δεν με ενθουσίασαν ιδιαίτερα. Σε αυτούς που θα ήθελα να σταθώ και κατα τη γνώμη μου ήταν η καλύτερη μπάντα (πλην των τριών μεγάλων που προανέφερα) ήταν οι Alien Mustangs. Δεν είχα ακούσει νότα πριν από το λάιβ τους και πραγματικά με εξέπληξαν. Δηλαδή ευτυχώς που τα παιδιά μπήκαν σφήνα. Νομίζω πως αν δεν ζούσαν στην ελλάδα αλλά σε καμιά Αγγλία θα είχαν ήδη κάνει μεγάλο όνομα. Ψυχαδελικό garage rock των 60’ς όπως πρέπει να παίζεται. Σε ορισμένα σημεία μου θύμισαν λίγο τους Temples (με την καλή έννοια). Καλοδουλεμένη μπάντα και πολύ καλά τραγούδια με ωραίες διφωνίες. Μπράβο τους. Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος ζήτησε και encore (and they delivered). Μακάρι τα παιδιά να φτάσουν μακριά.
ΥΓ. Μεγάλο respect στις δύο μορφές του φεστιβαλ. Πρώτον, στον μπασίστα των The Vintage Caravan. Ο τύπος είναι μορφάρα και γούσταρε πολύ αυτό που έκανε. Οι κραυγές πώρωσης ήταν όλα τα λεφτά. Το δεύτερο respect πάει στον τύπο από τη Χιλή (!) που ταξίδεψε για να δει τους Vintage Caravan. Αυτό θα πει τρέλα.
