Βασικά νομίζω ότι ο Λορέντζο από τότε που σταμάτησε τους Dragontears έχει βάλει πολύ περισσότερη ψυχεδέλεια στους Baby Woodrose. Δε με χαλάει κιόλας, αλλά μου λείπουν και οι πιο garage στιγμές τους. Δεν τον έχω ακούσει καλά πάντως τον δίσκο, θα επανέλθω με πλήρη κριτική στην κεντρική.
Πρεπει να εχει αναφερθει ο δισκος ,αλλα αν καποιος εχει την περιεργεια για το πως θα ακουγοταν μια psychedelic rock μπαντα απο τον Αρη (τον πλανητη οχι την ομαδα =Ρ) αρκει να τσεκαρει το Dead Magick των dead skeletons . 8)
Oι ανθρωποι ειναι αλλου και ελπιζω να ξαναερθουν καποια στιγμη Ελλαδα γτ στον Πλισκεν δυστυχως δν πηγα.Αν πηγε καποιος και εχει λαιβ ριπορτ ας πει καμμια κουβεντα.Ενιγουει, ωραια πραγματα και ενα εντελως προσωπικο στυλ στο ντεμπουτο τους σε σημειο να πιστευεις πως ερχονται απο αλλο πλανητη …
Πολλα τα καλα κομματια τους αλλα αυτο get on the train σε στελνει …
Το ακουσα αρκετα αυτο και μου αρεσε επισης αρκετα ,αλλα οχι τοσο οσο πιστευα ακουγοντας στην αρχη την κομματαρα dead man walking …Μου αρεσε πολυ και το tired of waiting αλλα σαν να κρεμαει σε σημεια μετα το πραγμα …
Παντως αν μη τι αλλο εχουν ποικιλια τα κομματια.Ακους garage ,αγνο hard rock + καποιες stoner κιθαρες/ρυθμους/feeling
εχω πρηξει αρχιδια για αυτη την αλμπουμαρα αλλα δυστηχως δεν τους εχει δοθει η αναλογη προσοχη απο αυτους που ακουν γκαραζ ψυχεδελεια…δισκος καθαρση…το live στο πλισκκεν ηταν η απολυτη μυσταγωγια πηγα ειδικα για αυτους ειναι εξωγηινοι κυριολεκτικα αν εξαιρεσης το Nonni Dead οι αλλοι και ειδικα ο henrik που ειναι και στους singapore sling ειναι σαν εξωγηινοι ανεκφραστοι…παιξαν περιπου 35 με 40 λεπτα ξεκινησαν με το get on the train εχοντας προβληματα στον ηχο τα φωνητικα του henrik δεν ακουγοντουσαν καθολου τα πραγματα μετα βελτιωθηκαν και εκλεισαν με το οργασμικο Dead Mantra τσιμπα και 2 βιντεακια να δεις τη εχασες www.youtube.com/watch?v=MkeK0bOgVIc www.youtube.com/watch?v=a97LMMbUdzo
θελω να τους ξαναδω σε πιο μικρο χωρο
Την άλλη εβδομάδα έρχεται η ώρα που θα δω λάηβ [B]Disappears[/B]. Σε έναν πολύ καλό χώρο - αποθήκη που εκτελεί χρέη μπαρ/έκθεσης/λαηβάδικου. Τον τελευταίο μήνα είχε πχ έκθεση φωτογραφίας από τα τέλη 70’ς αρχές 80’ς με φώτος από λάηβ που είχαν γίνει στο Παρίσι εκείνη την εποχή, κυρίως από new wave και πανκ. Σπάνιες φώτογραφίες από Ramones, Sex pistols, clash, public image ltd, Joy Division, Cramps κλπ κλπ. Καλή φάση θα είναι.
Καιρό ήθελα να το αναφέρω αυτό το δισκάκι που είχα γνωρίσει τυχαία.
Επειδή όμως δεν είμαι σε mood να γράφω πολλά και μιας και τα έχει γράψει και ο αποπάνως, έκανα το quote.
Περίεργο τρένο αυτή η μπάντα, καλά κρυμμένο μυστικό. Απίθανη μουσική για early 70’s στην Ελλάδα.
Μίξη ελληνικών και ξένων μελών και ωραία ψυχεδελική μουσική για μερακλήδες.
…ο οποίος Ty Segall φέτος έβγαλε και γαμώ τους δίσκους ε…
[B]Ty Segall Band - Slaughterhouse[/B] 2012
Όπως προείπε ο Euroboy “το βρωμιζει ο τυπος και γουσταρω πολυ”. Αυτό ακριβώς :!:
Τσιτωμένο γκαραζ ΡΟΚ.
Εδώ μέσα θ’ακούσετε Hawkwind (Death), MC5 (Tell Me What’s Inside Your Heart), Black Sabbath (Wave Goodbye), The Stooges (Muscle Man, Diddy Wah Diddy) και άλλα όμορφα πράγματα. Πότε φλερτάρει με το πανκ, πότε με το κλασσικό 60’ς γκαραζ και όλα αυτά με πάθος, έμπνευση, ΚΙΘΑΡΕΣ και ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ.
Κι εδώ έχουμε γκαραζ ροκ αλλά με πιό καλοκαιρινή/surf διάθεση.
Ή μάλλον, άλλοτε το γκρουπ πατάει λίγο το γκάζι,άλλοτε surf-άρει με παιχνιδιάρικο τρόπο και άλλοτε ανακαλύπτει τις πιό ποπ (!) ευαισθησίες του.
Έχουν κολλητικά τραγούδια οι κερατάδες… που τα τραγουδάς στο μπάνιο, στο αυτοκίνητο, πριν την βραδινή έξοδο και γενικώς συνέχεια.