Οι [B]The Basements[/B] είναι μία garage/psych μπάντα από τη Θεσσαλονίκη. To “I’m Dead” είναι η πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά που κυκλοφόρησε σε βινύλιο και CD τον Μάιο του 2012 από την Lost In Tyme.
Όσοι γουστάρουν Seeds, Sonics, Creeps, Stomachmouths και εγχώριες μπάντες όπως Frantic V, Sound Explosion, Yesterday’s Thoughts, Last Drive κτλ, ας τους τσεκάρουν.
Μιας και συζητάμε στα τελευταία posts για τον Ty Segall,νομίζω πως αξίζει να γίνει αναφορά και στον πρώτο δίσκο του Mikal Cronin,ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον Ty Segall σε albums του ως ντράμερ και στα δεύτερα φωνητικά,ενώ τον ακολουθεί συχνά και στα Live του.
Κινείται στους ίδιους garage ήχους, προσθέτοντας πολλά psychedelic pop στοιχεία,αλλά και surf rock επιρροές . Έχει πολύ όμορφα κομματάκια μέσα και είναι πιο clean από τους δίσκους του Ty Segall.Βοηθάει και η φωνή του σ αυτό. Για πάρτε >> [B][I][U]Situation[/U][/I][/B]
edit:Μόλις είδα πως Support στον Ty Segall θα είναι οι Acid Baby Jesus .
κρατάω πισινή για αυτό διότι δεν του έχω δώσει τον πρέπον αριθμό ακροάσεων για να κρίνω σωστά. Να τα λέμε και τα άλλα όμως… αντίθετα, στο ντεμπούτο τους το οποίο για εμένα ήταν ένα ολοστρόγγυλο δεκάρι έχοντας μέσα μουσικές από ένα μάτσο είδη, από το πρώτο άκουσμα είχε κάνει την γη να εξαφανιστεί κάτω από τα πόδια μου με το ατελείωτο τριπαρισμα που σου πρόσφερε.
Λοιπόν, πρώτα απ’ όλα πολλά ευχαριστώ στον amazing_journey για την πρόταση. Το ντεμπούτο των Σουηδών Goat είναι κατά την προσωπική μου ταπεινή ένα από τα καλύτερα albums του 2012, προερχόμενο από ένα είδος που φαίνεται κι αυτό να αναβιώνει με τη γενικευμένη επιστροφή της αναλογικούρας στη rock μουσική.
Απ’ ότι ανακάλυψα, τα μέλη της μπάντας κατάγονται από το μικρό χωριό Korpilombolo στη Β. Σουηδία, το οποίο φημίζεται για τη μακρά ιστορία λατρείας voodoo των κατοίκων του, μετά την εγκατάσταση εκεί ενός μάγου-γιατρού πριν κάτι αιώνες. Ακόμα κι αν δεν ισχύει, ωραία ιστορία έτσι;
Μια πολύ έγκυρη περιγραφή της μουσικής τους που βρήκα: “[I]Shades of black mass-era Rolling Stones, Can-esque krautrock, fleeting glimpses of ominous Scandinavian folk and countless rugged’n’funky African-inspired rhythms[/I]”. Εκτός των έντονων αφρικάνικων ρυθμικών στοιχείων, οι μελωδίες είναι υπέροχες και η ατμόσφαιρα μοναδική και (το σημαντικότερο) ξεχωριστή ([B][U]κλικ[/U][/B]).
Είναι πολύ δύσκολο να αντισταθεί κανείς σε τούτο, αν γουστάρει psych γενικά. Είναι κι αυτή η occultίλα…
Με διαφορά ο καλύτερος ψυχεδελικός δίσκος των τελευταίων ετών. :yes:
Μπορώ να πάρω πίσω οτιδήποτε αρνητικό είπα για το νέο Tame Impala? :oops:
Τελικά ο Parker είναι από τα μεγαλύτερα ανερχόμενα μουσικά μυαλά στην rock γενικά!
εδιτ: όχι στην rock διότι τον μειώνω… στην πειραματική σκηνή είναι σωστότερο.
Και όχι μόνο…Η διασκευή στο “Diarabi” είναι τουλάχιστον συγκλονιστική κι εκείνος ο βήχας που ακούγεται στην αρχή του με κυνηγάει ακόμα, έκανα 2-3 μέρες να τον συνηθίσω και να μην κοιτάω έξω από το παράθυρο νυχτιάτικο για το ποιός μπορεί να είναι. Ορίστε και το οριγκινάλε:
Πολύ όμορφος δίσκος, πραγματικά “World Music”.
Επιρροές από κάθε μουσική, φοβερά ριφφ αλλά την δουλειά κάνει το rhythm section περισσότερο.
Τα γυναικεία φωνητικά λίγο με χάλασαν (όταν υπάρχουν) , όχι λόγω φύσης φυσικά, για τις ερμηνείες μιλάω. Περισσότερα όταν τον ακούσω και άλλες φορές.
Λοιπόν, το Ty Segall μου άρεσε αν και δεν το έχω ακούσει πολλές φορές αλλά… τι ομορφιά είναι το Goat! μας αφήνουν για λίγο να πάρουμε κ εμείς μέρος στις σκοτεινές τελετές τους :twisted: