Και μετά λέμε για τις σουηδικές αλλαξοκωλιές. Οι πρώην On Trial (με Lorenzo Woodrose μέσα), έγιναν Spids Nøgenhat και στις 21 βγαίνει ο 2ος δίσκος από την Bad Afro Records.
[B][U]https://soundcloud.com/badafrorecords/sets/spids-n-genhat-kommer-med-fred[/U][/B]
Υλικό κυκλοφορεί στα τέλη Νοεμβρίου και από τους Siena Root, να και ένα δείγμα:
[SPOILER]The official video for the song Mishra Kafi. Filmed by Jonas Larsson and edited by Siena Root. This is the B-side of the single Conveniently blind that is about to be relaesed November 30th. - Ανακοίνωση από τη σελίδα τους στο facebook.[/SPOILER]
Το ντεμπούτο των Suns Of Thyme, “Fortune, Shelter, Love And Cure” σπέρνει ε.
Ακούστε ένα κομμάτι εδώ
Για μορ ίνφο, ανέβηκε σήμερα το ρηβιου του mandrake στην κεντρική. Για να έχετε υπόψιν, να πούμε ότι μιλάμε φυσικά για πσυχεδέλειες που σε στιγμές βγάζουν μια έντονη σκοτεινή 80-ίλα.
Σίγουρα έχει αναφερθεί κάπου, αλλά να πω πως το τελευταίο των The Men είναι φοβερό δισκάκι. Όλα τα κομμάτια είναι ένα και ένα και η φυσαρμόνικα τα σπάει ε.
Σιγουρα πολυ καλος δισκος και θα ειναι στα καλυτερα της χρονιας.
Αλλα σε βαθος χρονου (δηλαδη εχοντας να τον ακουσω αλλα και να τον “ζητησω” πολυ καιρο), θεωρω οτι του λειπει λιγο η ενταση/ζωντανια.
Μια χαρά κεφάτο και ζωντανό το βρίσκω να σου πω την αλήθεια, αλλά φαντάζομαι το λες για τις πιο Indie στιγμές του όπως το Open The door, High and lonesome. Πάντως ειδικά τα Without a face, Brass και το Supermoon σκίζουν πάτους.
Σε άλλα νέα νομίζω είχα αναφέρει για καινούργιο Dead Weather. Εχουμε το πρώτο κομμάτι και μάλιστα δυνατό πολύ. [B][I][U]Open Up (That’s Enough)[/U][/I][/B]
Ένα και ένα κάνουν δύο κύριοι.
Πολλά δε γνωρίζω, αλλά αφενός έχουμε ένα διαμάντι του '66, αφετέρου έχουμε να κάνουμε με υπερ-σκαλωματική μελωδιάρα
που, εκτός του ότι βρίσκεται μόνο σε συλλογές, (για μένα τουλάχιστον που η αναζήτησή μου είναι περιορισμένη),
πάει και στο “τραγούδια που λιώνετε”,
μαζί με manticore’s breath - Your Truth Is A Dead God, (που πάει στο “άσμα και κλιπ+τελειότης” , τα είπαμε σε άλλο thread),
΄"μελωδιάρες που δε λένε να ξεκολήσουν" και λοιπά συναφή.
if you don’t believe me, don’t
Try it, for your own good.
Δυστυχως, τα 60ς οσον αφορα τη γκαραζοψυχεδελεια ειναι τοσο χαοτικα σαν ποσοτητα, ενω παιζει και το θεμα οτι συνηθως μιλαμε για singles, που φοβαμαι οτι αν καποια στιγμη μπω στη διαδικασια να μαθω περισσοτερα απο οσα ηδη ξερω, απλα θα απογοητευτω.
Ευχαριστουμε :yes:
Όντως, ακόμα και κατ’ ομολογία ανθρώπων που ασχολούνται [U]αποκλειστικά[/U] με το είδος και τα παρακλάδια του, “η δεκαετία του '60 είναι κυριολεκτικά αστείρευτη”.
Το “δυστυχώς” ή “ευτυχώς” πάλι, είναι αποτέλεσμα της προσέγγισης που κάνει ο καθένας και των απαιτήσεων που έχει.
Για κάποιους, αυτό το ποσοτικά χαοτικό, είναι σαν πρόκληση και αναζωπυρώνει τον έρωτά τους για τη μουσική και τη δεκαετία που λατρεύουν.
Για κάποιους άλλους, δρα ανασταλτικά.
Κάποιοι τρίτοι, απλώς δεν πολυπροβληματίζονται. =)
Μεταξυ σοβαρου και αστειου το λεω περισσοτερο.
Απλα, η ενασχοληση με τη δεκαετια αυτη αφορα περισσοτερο singles απο δισκους, που χαωνει ακομα περισσοτερο τη φαση και γι’ αυτο βλεπεις πολλες φορες ατομα πχ να καταπιανονται αποκλειστικα με γκαραζο-60ς.
Εμενα ας πουμε, ομως που δεν ειμαι τοσο υπερβολικος φαν σε αυτο το ειδος, υπαρχουν φορες που δε μου φαινεται τοσο ουσιαστικο να ψαχνω random singl-ακια στο ιντερνετ.
[B]Thee Oh Sees - Floating Coffin[/B]
Εχουμε συζητήσει στο Indiethread για τα παλικάρια αυτά, αλλα νομίζω πως τουλάχιστον το τελευταίο ταιριάζει πιο καλά εδώ. Τεσπα, μπορώ να πω πως διασκέδασα με το δισκάκι αυτό. Έχει 3-4 πολύ δυνατά κομμάτια μέσα σε στυλ garagoindiepunk, έχει και τα φιλεράκια του βέβαια, αλλά σε γε ικές γραμμές σίγουρα θετικό το πρόσημο. Και μέρες που είναι ρίχνω πολύ χορό με αυτό -> [B][I][U]Maze Fancier[/U][/I][/B]
κατω απο το ρανταρ για καποιο περιεργο λογο απο τα ελληνικα μεσα αλλα γαμησε απο τα καλυτερα του 13
Destruction Unit-DEEP TRIP φασαριοζικο δυνατο γκαραζονοηζ με λιγες τζουρες ψυχεδελικες και μια δοση ποστ πανκ,τιματε αβαδιστα,πρεπει να δεινουν δυνατα λαηβ
www.youtube.com/watch?v=RBPPirEU3hA
Πολυ ωραιοι. Μακαρι να βγαλουν καινουρια δουλεια, αν και οπως εγραψαν στο fb παιζουν αρκετα προβληματα οποτε δυσκολο.
Eπιδρομη 4 κιθαρων με φουλ θορυβο, αλλα και αργα instrumentals με ανατολιτικες επιρροες. Αυτο που ειναι παντα εκει ο,τι και να παιζουν, ειναι μια απελπιστικη εσωστρεφεια.
Απ’ τους δισκους της χρονιας.
Καιρό είχα να ακούσω τόσο ωραία τραγούδια μαζεμένα σε έναν δίσκο. Μπόλικοι Hellacopters και λίγη ισόποση δόση από Monster Magnet & Baby Woodrose. Εξαίρετο κι εθιστικό:
[B]Sonic Beat Explosion - Electrophonic Soul (2014)
[/B]
[B]http://sonicbeatexplosion.bandcamp.com/album/electrophonic-soul[/B]
Όντως, πολύ καλός δίσκος ο αποπάνω. Ακριβώς όπως τα λες. πολλά ωραία και εθιστικά τραγούδια.
Mερικα δισκακια που γουσταρα φουλ τελευταια:
Δινοντας μια μεγαλυτερη διασταση στον ηχο των Allah-las και λοιπων σχετικων μπαντων (για τις οποιες τελευταιες γινεται πολυς ντορος, καλως ή κακως …κι οι Growlers ανηκουν εκει ηχητικα, αλλα, νταξ, πολυ πιο ιδιαιτερη μπαντα)
[B]Mystic Braves - Valley Ray[/B]
Λιγο Black Angels/BRMC/Night Beats, λιγο πανκ (oχι τοσο μουσικα, αλλα επειδη ειναι ωμο) και το αγορι μου.
[B]Sultan Bathery - Dead Leaves[/B]
Γκαραζο-συνθ-πανκ με πολλα αρχιδια.
[B]Ausmuteants - Boiling Point[/B]
Βεβαια, το νεο της χρονιας ειναι ο καινουριος δισκος των ACID BABY JESUS, “Selected Recordings” που βγαινει το Νοεμβρη.
Ακουσα και το Temples. Eξαιρετικο.
Aν και μου φαινεται πως θα 'ναι καπως στονεριζον, εχει τη μαγικη λεξη μεσα, οποτε θα τσεκαρω.
[I]It sways so super-sonic, I got ELECTROPHONIC tunic…[/I]
